Οι σχέσεις του Ζοσέ Μουρίνιο με τον Αλμπέρτο Τορίλ, υπεύθυνο των ακαδημιών, της ονομαστής Καστίγια, ήταν κάκιστες. Μία από τις συνέπειες αυτής ήταν ο πρώτος να αποφεύγει να παρακολουθεί τα παιχνίδια της Ρεάλ Β'. Αυτό φυσικά δεν ήταν κάτι παράξενο. Ο Πορτογάλος μπορεί να είναι πολύ μεγάλος προπονητής, αλλά κατά το δικό του «resultadista» (σ.σ.: αυτός που ασχολείται με τα αποτελέσματα), σε καμία ομάδα του στο παρελθόν δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί με την ανάδειξη πιτσιρικάδων.
Ωστόσο, οι πληροφορίες και τα στατιστικά για τα φοβερά και τρομερά πράγματα που έκανε ένας νεαρός επιθετικός με τη Β' ομάδα, υποχρέωσε τον Ζοσέ σε μία μικρή οπισθοχώρηση. Για χάρη λοιπόν του Χεσέ Ροδρίγκεθ έδωσε εντολή στον Αΐτορ Καράνκα να δει από κοντά τον μικρό που είχε βαλθεί να ξεπεράσει ακόμα και τον Εμίλιο Μπουτραγκένιο, κάτι που τελικά θα κατάφερνε λίγο αργότερα. Ηταν καλοκαίρι του 2011 όταν ο Μουρίνιο δεχόμενος την θετική εισήγηση του βοηθού του, θα έπαιρνε μαζί του στην προετοιμασία τον 18χρονο επιθετικό, ο οποίος την προηγούμενη χρονιά είχε συμπεριληφθεί στην κορυφαία 11άδα του Μουντιάλ U-17, όπου η Ισπανία είχε χάσει στον τελικό.
Φυσικά με τους Ανδρες έπαιξε λίγα λεπτά την περίοδο 2012-'13, αλλά με την Καστίγια έκανε ρεκόρ όλων των εποχών. Τα 22 γκολ που σημείωσε, ξεπέρασαν κατά ένα την επίδοση του θρυλικού «Γύπα» που κρατούσε από το μακρινό 1983-'84. Σε αυτά προσθέστε τα πέντε γκολ στο EURO U-19 που κατέκτησαν οι Φούριας Ρόχας (καλοκαίρι 2012) και ακόμα τόσα στο Μουντιάλ U-20 (καλοκαίρι 2013). Τι θα γινόταν όμως με την περίπτωση του; Ο Μουρίνιο είχε αναχωρήσει οριστικά για Λονδίνο και ακόμα αντικαταστάτης του δεν είχε ανακοινωθεί. Ωστόσο, ο Ζινεντίν Ζιντάν αναγνώρισε το ταλέντο του και ουσιαστικά εκείνος τον έδεσε στη Μαδρίτη, με τη Ρεάλ να του δίνει συμβόλαιο έως το 2018 και απολαβές ενός εκατ. ευρώ ετησίως!
Προφανώς όμως ο Φλορεντίνο Πέρεθ δεν είχε πειστεί παρά την κίνηση του να δώσει τόσο χρήμα σε έναν νεαρό που ουδέποτε είχε παίξει με τους μεγάλους. Με το που ανέλαβε όμως ο Κάρλο Αντσελότι και δούλεψε λίγο στην προετοιμασία μαζί του, κατάλαβε ακριβώς με πόσο καλό παίκτη είχε να κάνει. Ο Χεσέ ξεδίπλωνε όλα όσα είχαν κάνει και τον Μουρίνιο να τον πάρει έστω και για λίγο κοντά του. Εκπληκτική τεχνική, πάσα ακριβείας ακόμα και άνω των 15 μέτρων, δύναμη, αντοχή, τρελή όρεξη για δουλειά και τρομερή άνεση στην ταχύτητα με τη μπάλα στα πόδια. Πάνω απ' όλα όμως αυτή η δημιουργική, πωρωτική... αλαζονεία που βγάζουν στο τερέν σαν πιτσιρικάδες όλοι οι εν δυνάμει μεγάλοι ποδοσφαιριστές.
Ο Χεσέ το νιώθει και το βλέπεις σε κάθε κίνηση του. Ακόμα και σε κάθε δήλωση του. Κατά το «Η μετριοφροσύνη είναι για τους μέτριους», δεν κομπιάζει να πει αυτό που αισθάνεται και σε κάθε λέξη του εκτοξεύεται η κάθε λογής άκρατη φιλοδοξία του. Από το «Ο Μουρίνιο δεν μου δίνει τον χρόνο που μου αξίζει» έως το «Κάποια στιγμή θα κατακτήσω και εγώ αυτό το βραβείο» (σ.σ.: μετά την «Χρυσή Μπάλα» στον Κριστιάνο), το θράσος του που μοιάζει να μην έχει όρια, συμβαδίζει με το θάρρος του σε κάθε ντρίμπλα ή κούρσα απέναντι σε φημισμένους αντιπάλους και καυτά γήπεδα.
Πρώτο γκολ στην Πριμέρα στο «Καμπ Νόου», για να ακολουθήσουν ένα νικηφόρο (2-3) στο φινάλε στο «Μεστάγια» και ένα ακόμα πρόσφατο στην ισοπαλία 1-1 στο «Σαμ Μαμές». Οι έδρες μιλούν από μόνες τους για το εάν ο μικρός... μασάει ή όχι. Ωσπου φτάσαμε στον ημιτελικό Κυπέλλου με την Ατλέτικο, όπου μαζί με τον Λούκα Μόντριτς και λίγο πιο πίσω τον Ανχελ Ντι Μαρία ήταν οι καλύτεροι του γηπέδου. Οποιος παρακολούθησε το μαδριλένικο Clasico αποκλείεται να μην ξετρελάθηκε μαζί του. Βρισκόταν αριστερά, δεξιά, έβγαινε στην πλάτη της άμυνας (σ.σ.: έτσι πέτυχε το γκολ του), έπαιζε με τη μία επαφή και έκανε κίνηση και δεν είχε κανένα πρόβλημα να βγάλει τη γλώσσα στις κούρσες στους Χουανφράν και Ινσούα, ξεπερνώντας τους όποτε ήθελε για πλάκα. Ηταν εξαιρετικός και βάλε...
Με πέντε γκολ και ισάριθμες ασίστ στα 841 λεπτά που έχει αγωνιστεί σε όλες τις διοργανώσεις, ο Χεσέ συμμετέχει στη δημιουργία-επίτευξη ενός τέρματος ανά 84 λεπτά. Κανονικά λοιπόν θα έπρεπε άπαντες στη Ρεάλ να τρίβουν τα χέρια τους από χαρά. Ελα όμως που αυτή η τελευταία επίδειξη του κόντρα στους Ροχιμπλάνκος, αλλά και το εν λόγω εκπληκτικό στατιστικό έχουν φέρει ένα αντικρουόμενο συναίσθημα στους οπαδούς και στον προπονητή του, μα περισσότερο απ' όλους σε εκείνον που δεν τον πίστεψε όπως του έπρεπε και σπατάλησε κοντά στα 100 εκατ. ευρώ για να αγοράσει αφενός έναν φανταστικό παίκτη αφετέρου για την ίδια ακριβώς θέση!
Ο Φλορεντίνο Πέρεθ βλέπει την ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών να έχει διαδοχικά προβλήματα και να τον ρίχνει στον... κουβά. Επίσης, ο Γκάρεθ Μπέιλ έχει όποτε παίζει τα ίδια νούμερα με τον Χεσέ (σκοράρει ή δίνει ασίστ μία φορά ανά 80 λεπτά) και αυτό είναι που έρχεται για να δημιουργήσει το μεγάλο μπέρδεμα και το αναπάντητο διπλό ερώτημα αναφορικά με το ποιος πρέπει να παίζει και γιατί τελικά να δώσεις ένα σκασμό λεφτά για μία θέση που ήσουν κομπλέ και μάλιστα για πάρα πολλά χρόνια;
Οι κακές γλώσσες στη Μαδρίτη υποστηρίζουν ότι ο Αντσελότι είχε εισηγηθεί να μην αποκτηθεί ο Μπέιλ, καθότι ένιωθε γεμάτος με τους Ντι Μαρία και Χεσέ, ενώ είχε ήδη αγοραστεί και ο Ισκο, Ο πρόεδρος όμως με τη γνωστή εμμονή του με τους «Γκαλάκτικος» χρειαζόταν να κάνει μία δυνατή μεταγραφική φασαρία. Με το που πήγε όμως ο Ουαλός στη Μαδρίτη, διαπιστώθηκε πως κουβαλούσε κάμποσα προβλήματα και ευπάθειες και η εισήγηση ήταν να πάει πολύ συντηρητικά και να παίξει ο Χεσέ. Φυσικά ο Πέρεθ αρνήθηκε και πίεσε με τις συνέπειες να είναι οι τωρινές όσον αφορά τον πρώην της Τότεναμ που είναι μία μέσα και δύο έξω. Κάποια στιγμή όμως θα γυρίσει κανονικά και τότε θα πρέπει να βρεθεί εκτός 11άδας ο Χεσέ και αυτό θα είναι πολύ άδικο. Μάλιστα για να χωρέσει τον 20χρονο Ισπανό στην ομάδα, ο Αντσελότι έβαλε ακόμα και τον Ντι Μαρία στην τριάδα των χαφ (σ.σ.: με Μόντριτς, Τσάμπι Αλόνσο).
Ελα όμως που ο Πέρεθ θα επιμείνει με τον Μπέιλ και ο Καρλέτο δεν θα μπορέσει να του χαλάσει το χατήρι. Εννοείται πως δεν υποστηρίζω ότι ο Ουαλός -που τον γουστάρω τρελά- δεν είναι παικταράς και βασικότατος, αλλά είναι που δεν μπορώ να καταλάβω: πως διάολο τινάζεις τη μπάνκα για να τον αποκτήσεις, τη στιγμή που όλοι σε κατηγορούν τόσα χρόνια ότι δεν βγάζεις παίκτες από τις ακαδημίες σου και σε συγκρίνουν πάντα αρνητικά σε σχέση με τη Μπαρτσελόνα; Και τώρα που βρήκες το μοναδικό τόσο αστραφτερό δικό σου διαμάντι από την εποχή που ανέδειξες τον Ικερ Κασίγιας, θα τον κάψεις μόνο και μόνο επειδή πλήρωσες πολλά και εάν δεν παίξει η μεταγραφή, θα σε... κράξουν όλοι; Το ίδιο όμως δεν θα συμβεί πλέον εάν δεν παίζει ο Χεσέ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου