Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Οι ήρωες πάνε στον… παράδεισο, οι επιζόντες συνεχίζουν!

Πόσο απέχει η κόλαση από τον παράδεισο στο μπάσκετ; Όταν βαδίζεις σε τεντωμένο σχοινί, αυτό δεν είναι δύσκολο να κοπεί και να βρεθείς κάτω «νεκρός», ακόμα κι αν δεν φέρεις απόλυτα την ευθύνη.

Οι ήρωες πάνε στον… παράδεισο, οι επιζόντες συνεχίζουν
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο «ακέφαλος» Ολυμπιακός πάλεψε ηρωικά απέναντι στην Αρμάνι Μιλάνο, έφτασε μέχρι τέλους, όμως αυτό που μένει είναι ποιος νίκησε και κανείς δεν αναγνωρίζει… ελαφρυντικά.
Ναι, δεν έπαιζε ξανά ο Βασίλης Σπανούλης… Ε, και λοιπόν; Η ιστορία γράφεται από τους παρόντες και ο αρχηγός ήταν αναγκαστικά θεατής για δεύτερο σερί παιχνίδι. Όσοι έμειναν πίσω μπήκαν αποφασιστικά, όμως στη συνέχεια οι Ιταλοί έκαναν «γιουρούσι», πήραν… κεφάλι και οι Πειραιώτες προσπαθούσαν με ηρωικές προσπάθειες και «κλεφτοπόλεμο» να αρπάξουν τη νίκη που άνηκε στην ανώτερη Αρμάνι. Αν τα κατάφερναν θα ήταν υπέρβαση, όμως η ήττα τους είναι σχεδόν καταστροφική!
Ο «καπετάνιος» Στράτος Περπέρογλου ήταν συγκλονιστικός, ο παθιασμένος Γιώργος Πρίντεζης το ίδιο. Ο Μπράιαντ Ντάνστον «δάγκωνε» όποιον πλησίαζε κοντά στο καλάθι, ο Γκιόργκι Σερμαντίνι με τα γνωστά υπέρ και κατά του παιχνιδιού του, έκανε κατάθεση ψυχής, το ίδιο και οι Κώστας Σλούκας, Βαγγέλης Μάντζαρης. Πού ήταν όμως οι υπόλοιποι;
Ο Μπρεντ Πέτγουεϊ έμοιαζε για ένα ακόμη ευρωπαϊκό παιχνίδι… εκτός τόπου και χρόνου, δημιουργώντας «πλημμύρα», όποτε βρισκόταν στο παρκέ και δεν κατάφερε να δώσει ποιοτικές ανάσες στον Γιώργο Πρίντεζη. Ο Ματ Λοτζέσκι πήγε να ντυθεί… Έντι Τζόνσον, όμως του έλειπε η κλάση του παλαίμαχου Αμερικανού σούπερ σταρ. Πήρε πάνω του εγωιστικά σουτ, χωρίς καλές προϋποθέσεις και σε πολλές περιπτώσεις «κρέμασε» την ομάδα του. Όχι πως αναιρούμε πως είναι καλός παίκτης. Κάθε άλλο. Το βέβαιο είναι πως δεν μπορεί να γίνει ηγέτης στον Ολυμπιακό.
Πάμε τώρα στον Μάρντι Κόλινς. Πραγματικά πιο… λίγος δεν γινόταν να είναι. Προσπαθούμε να φέρουμε στη μνήμη μας όσους Αμερικανούς γκαρντ έχουμε ζήσει στα «πέτρινα» χρόνια του μπασκετικού Ολυμπιακού, αλλά με δυσκολία μπορούμε να βρούμε κάποιον πιο «ξύλινο». Ναι μεν μαχητής, αλλά όχι για να πιάνει θέση Αμερικανού στο ρόστερ των Back2Back Πρωταθλητών Ευρώπης. Καλός για μια μεσαία ομάδα χωρίς «βαριά» φανέλα, όμως το στερητικό σύνδρομο από την απουσία του Έισι Λο ολοένα και εντείνεται όταν βλέπουμε τον Κόλινς στο παρκέ. Ο Μπαρτζώκας δήλωσε πως δεν υπήρχε κάτι καλύτερο στην αγορά, ωστόσο τι να κάνει έναν παίκτη που δεν είναι ικανός να ξεκουράσει ποιοτικά έστω για λίγο τους Μάντζαρη και Σλούκα που πάλευαν σαν λιοντάρια; Καλύτερα να έπαιζε περισσότερο ο Κατσίβελης, που τουλάχιστον έχει μια ποιότητα στο παιχνίδι του (αν και πολλές φορές δείχνει «ψαρωμένος») και είναι Έλληνας.
Πολλοί χαρακτήρισαν μοιραίο τον Ντάνστον λόγω των δύο κρίσιμων άστοχων βολών του, αλλά και κάποιων χαμένων αμυντικών ριμπάουντ. Ας μας επιτρέψουν να διαφωνήσουμε κάθετα, καθώς ο συγκεκριμένος παίκτης είναι τεράστιο κεφαλαιο για τον Ολυμπιακό και όσα κάνει στην άμυνα δεν μπορεί να τα βρει αλλού. Κι ας φάνηκε στο τέλος ο Γκάνι Λαβάλ να κερδίζει το match-up, που έχει ξεκινήσει από πέρυσι στο ιταλικό πρωτάθλημα με τις μονομαχίες της ιστορικής Βαρέζε με την Βίρτους Ρόμα. Οι δυο τους ήταν οι δύο βασικοί υποψήφιοι… αντί-Χάινς, με τον Ντάνστον να κερδίζει μια θέση στο ερυθρόλευκο ρόστερ λόγω της δύναμής του και της ικανότητάς του και στη χαμηλή άμυνα.
Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Η δεύτερη θέση ουσιαστικά χάθηκε. Θα πρέπει να γίνουν απίστευτα πράγματα και σίγουρα να μην έρθει άλλη ήττα για να αλλάξουν τα δεδομένα. Πλέον, έχει αρχίσει να δυσκολεύει ακόμα και η πρόκριση μέσω της τρίτης ή της τέταρτης θέσης. Όμως, ακόμα και να κατακτηθεί μια εκ των δύο, φαντάζει απίθανο αυτός ο Ολυμπιακός να αποκλείσει με μειονέκτημα έδρας τα «μεγαθήρια» του άλλου ομίλου (Ρεάλ Μαδρίτης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας), εκτός κι αν ο Γιώργος Μπαρτζώκας εμφανίσει κάποιον απροσδόκητο άσσο από το μανίκι του.
Η ήττα στο ΟΑΚΑ έκανε πολύ κακό στους Πειραιώτες που μέχρι τότε έδειχναν σε εξαιρετική κατάσταση και ο τραυματισμός του Βασίλη Σπανούλη ήρθε για να αφήσει πίσω του συντρίμμια. Γιατί, αν ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει τα δύο τελευταία παιχνίδια που έχασε στις λεπτομέρειες τώρα θα βρισκόταν καβάλα στ” άλογο. Αν, όμως… Και με τα «αν» ποτέ δεν επιτεύχθηκε ένας στόχος. Η επόμενη μέρα θα έχει πολύ… τρέξιμο για τους «ερυθρόλευκους», οι οποίοι συνήθως τα καταφέρνουν όταν βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, εκτός κι αν η «γκιλοτίνα» έχει πέσει ήδη στα κεφάλια τους και η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Μόνο ένα διπλό στη Βαρκελώνη μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα, αλλά πάνω απ” όλα προέχει να γυρίσει ο Σπανούλης…

Πηγή:superbasket.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: