O Ball Boy Γιώργος Καραμάνος ανοίγει την κουβέντα για το εάν απαντάς
θετικά στα 200 εκατ. της Σίτι για τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου.
«Τα συναισθήματα δεν έχουν θέση στο εμπόριο» ήταν μία από τις
αγαπημένες ατάκες του Αριστοτέλη Ωνάση. Στην περίπτωση του ποδοσφαίρου
σίγουρα δεν μπορείς να λειτουργήσεις με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος
και αυτό επειδή στην προκειμένη περίπτωση δεν απευθύνεσαι σε έναν
οποιονδήποτε πελάτη, αλλά στον δικό σου οπαδό. Εάν λοιπόν αποφασίσεις με
αποκλειστικό γνώμονα το οικονομικό κέρδος, τότε το πιο πιθανό είναι
να... ξενερώσεις και αν απομακρύνεις αυτούς που σε υποστηρίζουν. Η
άνωθεν «μπουρδολογία» είναι κάτι σαν εισαγωγή για να μπούμε στο ψητό:
δηλαδή στο εάν θα έπρεπε η Μπαρτσελόνα να πουλήσει τον Λιονέλ Μέσι και
να τσεπώσει τα καυτά 200 εκατομμύρια που βουίζει η πιάτσα ότι έχει
έτοιμα να της δώσει η Μάντσεστερ Σίτι.
Ας επιχειρηματολογήσουμε επί τούτου: Στις 27 Γενάρη ο νέος (ή
υπηρεσιακός αν προτιμάτε) πρόεδρος της Μπάρτσα, Ζοζέπ Μαρία Μπερτομέου,
δήλωνε με στόμφο πως: «Ο Μέσι δεν πωλείται για κανένα ποσό!» Πόσο
αλήθεια ήταν όμως αυτό ή για την ακρίβεια: πόσο απόλυτο και
στοιχειοθετημένο; Ως άλλος Σταύρος Καλογήρου στη «Λόλα», ο Γιόχαν Κρόιφ
θα του φώναζε ότι: «Είναι πολλά τα λεφτά Ζοζέπ!» Ο Ιπτάμενος Ολλανδός
είχε γνωστοποιήσει από καιρό την άποψη του και αυτή ήταν υπέρ της
πώλησης του Αργεντινού. «Από τη στιγμή που αποκτήθηκε ο Νεϊμάρ, εγώ θα
το πούλαγα τον Μέσι», ήταν η τοποθέτηση του, για να επιχειρηματολογήσει
και σε ένα άλλο -πέραν του αγωνιστικού- επίπεδο: «Νεϊμάρ και Μπάρτσα
είναι της Nike, ενώ ο Μέσι της Adidas και αυτό πιστεύω πως
μακροπρόθεσμα μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει. Οποιος νομίζει ότι αυτά
δεν παίζουν ρόλο, κάνει λάθος. Γι αυτό εάν είχα το κουμάντο, δεν θα
έλεγα όχι σε μια πολύ μεγάλη πρόταση!»
«Απόμακρος και στεναχωρημένος»
Αυτή όμως είναι μία μικρή πτυχή του ζητήματος, καθώς υπάρχουν και άλλες
πιο σημαντικές. Δεν είναι λίγες οι φορές που σε ρεπορτάζ Μπαρτσελόνα
στον ισπανικό Τύπο έχω διαβάσει για τον «απόμακρο στα αποδυτήρια Μέσι»
και για τους συμπαίκτες του που δεν μπορούν να τον πλησιάσουν όπως πιο
παλιά. Αυτό είναι κάτι που είχε άλλωστε ομολογήσει ο ίδιος σε
συνέντευξη από την πατρίδα του τον περασμένο Νοέμβριο. «Είμαι
στεναχωρημένος και ενοχλημένος», είχε πει αναφερόμενος σε όλη την
περιρρέουσα του τελευταίου ζόρικου τραυματισμού του. Ηταν λίγο απ' όλα: Η
γκρίνια γύρω από την απουσία και το ντεφορμάρισμα του από πέρσι την
άνοιξη, το σκάνδαλο με την Εφορία που είχε κλονίσει την εικόνα του καλού
και άψογου παιδιού, αλλά και οι δηλώσεις του Χαβιέρ Φάους. Ο
οικονομικός αντιπρόεδρος της Μπαρτσελόνα είχε τοποθετηθεί δημόσια
αρνητικά για την ανανέωση του συμβολαίου του Μέσι και ο τελευταίος του
είχε απαντήσει σε άσχημο τόνο επίσης δημόσια.
Με βάση τα παραπάνω, ο Αργεντινός που εκτός των άλλων βλέπει τον
Νεϊμάρ (σ.σ.: μαζί με τα «μαύρα» που όπως φαίνεται εισπράττει) να
πληρώνεται περισσότερο από εκείνον, δεν περνάει την καλύτερη
εξωαγωνιστική περίοδο του στη Βαρκελώνη και αυτό στο σύλλογο εννοείται
πως το γνωρίζουν. Είναι λοιπόν η κατάλληλη στιγμή να τον πουλήσουν; Η
απάντηση είναι ίσως η δυσκολότερη αυτή τη στιγμή στο ποδόσφαιρο
παγκοσμίως. Πως να δώσεις σε άλλη ομάδα τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου;
Σε αυτό θα πρέπει να συνυπολογιστούν κάποιοι συνδυαστικοί παράγοντες που
έχουν να κάνουν με τους κανόνες των πωλήσεων που ορίζουν ότι πουλάς
όταν κάτι βρίσκεται στο ζενίθ και το μέλλον του Μέσι στα γήπεδα.
Μεγαλώνει, τραυματίζεται
Μπορεί να τον έχουμε συνηθίσει πιτσιρικά, αλλά ο Μέσι τον ερχόμενο
Ιούνιο θα γίνει 27 ετών και αγωνίζεται ακατάπαυστα από τις 16 Οκτωβρίου
του 2004 (σ.σ.: ντεμπούτο κόντρα στην Εσπανιόλ σε ηλικία 17 ετών και 114
ημερών). Ηδη το σώμα του αρχίζει και πιέζεται πολύ. Σκεφτείτε ότι το
κορμί του δεν ήταν γενετικά δημιουργημένο για τόση καταπόνηση. Ως
πιτσιρικάς είχε σοβαρό ορμονικό πρόβλημα και για να φτάσει μετά βίας στο
1,69 μ., έχει φάει τις ενέσεις του κόσμου. Δεν έχει το physical του
Κριστιάνο Ρονάλντο, ώστε να σε... πείθει ότι θα αγωνίζεται σε αυτό το
επίπεδο έως τα 34 του. Ηδη μάλιστα το θέμα με τους οπίσθιους μηριαίους
του ή πιο απλά τους δικέφαλους και των δύο ποδιών του τείνει να
μετατραπεί σε χρόνιο. Από τις 11 συνολικά φορές που βρέθηκε στην καριέρα
του στα πιτς, τις εννέα οφειλόταν σε τράβηγμα ή μεγαλύτερου βαθμού
θλάση σε αυτό το σημείο (5 αριστερά, 4 δεξιά) και λογικά θα εμφανιστεί
ξανά παραπάνω από μία φορές.
Τα υπέρ της πώλησης
Η λογική ορίζει ότι τον πουλάς τώρα που η τιμή του είναι στο ανώτατο
σημείο της, καθώς η καριέρα του σε top επίπεδο δεν μπορεί να είναι η
ίδια μετά από τέσσερα άντε το πολύ πέντε χρόνια. Μέχρι τότε όμως ναι μεν
θα σου έχει προσφέρει τίτλους, όμορφες αναμνήσεις και ρεκόρ, αλλά στο
ταμείο όταν έρθει η στιγμή, δεν θα έχει μπει καθόλου παραδάκι. Σίγουρα
είναι πολύ όμορφο να σκέφτεσαι πως ο αγαπημένος παίκτης σου θα είναι για
πάντα στην ομάδα της καρδιάς σου. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ και
το πόσο αγαπάς την ομάδα που ούτως ή άλλως υπήρχε και θα συνεχίσει να
υπάρχει και μετά από εκείνον και να θες το καλύτερο για εκείνη και
μελλοντικά. Σε περίπτωση που η Σίτι δώσει τελικά αυτά τα 200 εκατ., τότε
η Μπαρτσελόνα θα βρει χρήμα για να κινηθεί ταυτόχρονα και εντυπωσιακά
σε δύο πολύ σοβαρούς τομείς. Αρχικά θα βάλει μπροστά το θέμα του «Καμπ
Νόου» (σ.σ.: για την ανάπλαση του απαιτούνται κοντά στα 300 εκατ. και
για νέο γήπεδο λίγα περισσότερα από τα διπλάσια) και εν συνεχεία να
κάνει τις αγορές που τόσο χρειάζεται και να φτιάξει ομάδα για τα επόμενα
10 χρόνια.
Ολα αυτά τα γράφω δίχως πραγματικά να μπορώ να φανταστώ τη
Μπαρτσελόνα χωρίς τον Μέσι. Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ όμορφο και
ποδοσφαιρικά ρομαντικό το να μένουν οι σημαίες για πάντα στον ιστό τους.
Βέβαια από την άλλη έχω τρελή μπαλαδόρικη περιέργεια να δω τον
Αργεντινό εκτός του ασφαλούς περιβάλλοντος που του προσφέρει η παρέα της
«Μασία» που τον περιτριγυρίζει και το τι θα έκανε π.χ. στην Αγγλία ή
την Ιταλία. Πάλι μπορεί να κάνω λάθος στην άποψη μου για τη διάρκεια της
καριέρας του σε κορυφαίο επίπεδο και ο Μέσι να ξετινάζει το τόπι και τη
φαντασία μας μέχρι τα 36 του. Αυτό όμως στην προκειμένη περίπτωση
παραμένει μία άποψη ή καλύτερα μία υπόθεση, ενώ το ρευστό χρήμα που
θέλει να σπαταλήσει ο Σεϊχης Μανσούρ και τα καλούδια που τούτο θα
αποφέρει, είναι ένα πολύ γερό δεδομένο για να το αγνοήσεις...
Πηγή: gazzetta.gr
Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου