Γράφει ο Νίκος ΒαγγέληςΣίγουρα το δεύτερο δεν ισχύει. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν τελικά θα «αλωθεί» ή όχι η Μόσχα, όμως μπορούμε να πούμε με πάσα βεβαιότητα πως ο Παναθηναϊκός θα… πουλήσει ακριβά το τομάρι του.
Το όνομα της ΤΣΣΚΑ προκαλεί τρόμο στο ευρωπαϊκό στερέωμα, όχι όμως και στον «εξάστερο», που έχει απομυθοποιήσει με τα επιτεύγματά του όλες τις μεγάλες δυνάμεις του ευρωπαϊκό μπάσκετ, καθώς αποτελεί τη μεγαλύτερη της τελευταίας εικοσαετίας. Υπερβολή; Τα αποτελέσματα και η αξιοζήλευτη διάρκεια μιλούν από μόνα τους… Όταν μία ομάδα έχει κατακτήσει σε αυτό το διάστημα 6 φορές την Ευρωλίγκα και έχει παίξει στα περισσότερα Φάιναλ Φορ, δικαιούται να κοιτάζει ψηλά. Στην προκειμένη περίπτωση θεωρείται αουτσάιντερ, όμως αυτό ισχύει στα «χαρτιά». Ας δούμε την πράξη και μετά θα βγάλουμε συμπεράσματα. Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα, με μια φανέλα που ζυγίζει εκατοντάδες τόνους από το βάρος των… αστεριών και των δεκάδων εγχώριων τροπαίων.
Ο ισχυρός ανήρ της ΚΑΕ, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, προτίμησε να «θυσιάσει» τον Αργύρη Πεδουλάκη, παρότι είχε θετικά αποτελέσματα και ειδικά απέναντι στον Ολυμπιακό, προκειμένου η ομάδα να παίξει πιο ποιοτικό μπάσκετ και ο κόσμος να μην… ξενερώνει. Και ο Φραγκίσκος Αλβέρτης έχει καταφέρει να «γλυκάνει» τον Παναθηναϊκό! Αρκεί, όμως, αυτό για να έρθει η πρόκριση;
Η «Ομάδα του Στρατού» έχει σαφώς υψηλότερο μπάτζετ, απίστευτο βάθος στον πάγκο της και μεγάλη ποιότητα παικτών. Όμως, σε μια τέτοια σειρά παίζουν ρόλο το πάθος και το συναίσθημα. Η ΤΣΣΚΑ είναι συνήθως ένα σύνολο αρκετά «ξύλινο», αποτελούμενο από ακριβοπληρωμένους μισθοφόρους, που παίζουν με το ταλέντο και την ποιότητά τους. Γι” αυτό και στα δύο τελευταία Φάιναλ Φορ νικήθηκαν από τον νεανικό Ολυμπιακό. Η ειδοποιός διαφορά έχει να κάνει με δύο λέξεις: Κάιλ Χάινς!
Ο Αμερικανός «σέντερ τσέπης», που «σημάδεψε» τα δύο σερί ευρωπαϊκά τρόπαια των Πειραιωτών, είναι από το περασμένο καλοκαίρι κάτοικος Μόσχας και δίνει άλλον αέρα στον Ετόρε Μεσίνα, ο οποίος θέλησε να αποκτήσει τον «εφιάλτη» του Νέναντ Κρστιτς. Πολύ σωστά έπραξε, καθώς ο Κάιλ είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στο κατάλληλο μέρος. Δίπλα σε σπουδαίους παίκτες προσφέρει δυναμισμό και μαχητικότητα, παρασύροντας πολλές φορές και τους συμπαίκτες του.
Ωστόσο, ο Παναθηναϊκός έχει στις τάξεις του τον Στεφάν Λάσμε και έτσι εξισορροπείται σε κάποιο βαθμό η κατάσταση, ενώ υπάρχει και ο… ανθυπασπιστής, Τζέιμς Γκιστ για να τον βοηθάει. Στα συν του Παναθηναϊκού είναι φυσικά η απουσία του Μίλος Τεόντοσιτς από τα δύο πρώτα παιχνίδια, που του δίνουν την ευκαιρία να «κλέψει» έστω ένα ματς στη Μόσχα.
Μπορεί πολλοί να έχουν «αποκαθηλώσει» τον Σέρβο πλέι μέικερ και εν μέρει δικαιολογημένα, λόγω της «πλημμύρας» που προκαλεί κάποιες φορές στην ομάδα του, όμως τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι ένας από τους πλέον «εγκεφαλικούς» και συνάμα «δολοφονικούς» γκαρντ στην Ευρώπη. Αυτός ο συνδυασμός είναι σπάνιος για έναν παίκτη και ο… πράος Μίλος μπορεί να «σκοτώσει» οποιονδήποτε αντίπαλο, όπως φυσικά και την ίδια του ομάδα όταν βρίσκεται στον κόσμο του. Η ουσία είναι πως η απουσία του επιτρέπει στον Αλβέρτη να έχει έναν «πονοκέφαλο» λιγότερο.
Το κομμάτι της οργάνωσης θα επωμιστούν οι Τζέρεμι Πάργκο και Άαρον Τζάκσον, κάτι που αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξία στον εξάστερο, αν ο Δημήτρης Διαμαντίδης καταφέρει να φορμαριστεί ξανά. Πρόκειται για καλούς εκτελεστές, όμως εν απουσία του Τεόντοσιτς δεν θα υπάρχει ιθύνων νους, κι αυτό κάνει ακόμα και μια τέτοια ομάδα ευάλωτη.
Αυτοί που παίξουν καταλυτικό ρόλο πλην των ψηλών (Χάινς, Κρστιτς, Κάουν, Βοροντσέβιτς), είναι τα «πολυβόλα» των Μοσχοβιτών, Σόνι Ουίμς, Βιτάλι Φριντζόν και Βλάντο Μίτσοφ. Είναι τρεις παίκτες με ικανότητες στο σκοράρισμα και αξιόπιστο μακρινό σουτ, που αν δεν προσεχτούν από την «πράσινη» περιφέρεια μπορούν να κάνουν «όργια». Βέβαια, σε αυτές τις θέσεις ο Παναθηναϊκός έχει τα αντίβαρά του, Γιόνας Ματσιούλις, Μάικ Μπράμος, Βλάντο Γιάνκοβιτς, καθώς και τον Τζέιμς Γκιστ, που αποδεδειγμένα μπορεί να μαρκάρει από «άσσο» μέχρι «πεντάρι».
Αφήσαμε τελευταία τη μάχη των πάγκων, όπου εκεί υπερτερεί σε εμπειρία ο Ετόρε Μεσίνα. Ο Ιταλός έχει αφήσει το στίγμα του όλα αυτά τα χρόνια στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όμως η «δίψα» και το πάθος του Φραγκίσκου Αλβέρτη είναι στοιχεία ικανά να αλλάξουν τις ισορροπίες στη σειρά. Αρκεί, βέβαια, οι παίκτες να τα έχουν σε υπέρτατο βαθμό και να μπουν εξ” αρχής αποφασισμένοι.
Η ΤΣΣΚΑ είναι το φαβορί μιας και πέραν όλων των άλλων δεν μένει ποτέ εκτός Φάιναλ Φορ, όμως ο Παναθηναϊκός την απειλεί και αν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να παλέψει μέχρι τελικής πτώσεως για την υπέρβαση. Ούτως ή άλλως, το γεγονός ότι έχει φτάσει μέχρι εδώ συνιστά επιτυχία…
Πηγή: www.superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου