Το άλλο επίσης «νέο»; Η διαιτησία «έπαιξε» κάργα Παναθηναϊκό, εφαρμόζοντας μάλιστα, πέρα των υπολοίπων σφυριγμάτων, ένα «νέο τρόπο χρονοκαθυστέρησης» σε υπόδειξη καθοριστικής απόφασης, που… τύφλα να έχουν τα χρηματοκιβώτια και οι πόρτες των τραπεζών στο σύστημα αντικλεπτικού αμπαρώματος.
Σε εκείνη την περιβόητη τελευταία φάση που γίνεται των… φάουλ το κάγκελο, δεν «διακρίνονται» το πρώτο και το δεύτερο και υποδεικνύεται το τρίτο πια, όταν όλο το ΣΕΦ έχει υποχρεωθεί να συγκατοικήσει με την τρέλα, αφού στο μεταξύ έχουν «κλαπεί» 6 καίρια δευτερόλεπτα, τα οποία – 8 και κάτι στο σύνολο τους – εξασφάλιζαν στον Ολυμπιακό μια σαφώς πιο οργανωμένη επίθεση κάλυψης της διαφοράς του ενός καλαθιού που έληξε το ματς.
Στο λιμάνι δεν φώναξαν μόνο. Κραυγάζουν, κατηγορούν, καταγγέλλουν, μάχονται να σταματήσει κάποτε αυτό το κουραστικό «έργο».
Η αντίδραση, μέσα στα νεύρα και την απελπισία της (πολυετούς) κατά συρροή αδικίας, έφτασε στα όρια έντασης του «πολέμου» προς την ΕΟΚ και τον «άρχοντα» της, μέχρι το κατώφλι της Εθνικής.
Υπερβολική, κατά την άποψη μου – και να με συμπαθούν οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός – διότι η εμπλοκή των εθνικών συγκροτημάτων στην οποιαδήποτε συλλογική διαμάχη δεν έχει θέση.
Δεν αναφέρομαι στις συνέπειες της αποχής των «ερυθρολεύκων» διεθνών από τις υποχρεώσεις της Εθνικής Ομάδας. Αυτό ποσώς τους νοιάζει τους Αγγελόπουλους. Και καλά κάνουνε.
Το εστιάζω αποκλειστικά στην «πρέσβειρα» του ελληνικού μπάσκετ, που δεν χρωστάει τίποτα να στερείται μονάδες σαν αυτές που διαθέτει ο Ολυμπιακός, επειδή η Ομοσπονδία και η Επιτροπή Διαιτησίας «παίζουν» ΠΑΟ.
Τι θα το κάνουμε δηλαδή; Θα πλακώνονται τα βουβάλια μια ζωή και θα την πληρώνουν τα βατράχια;
Γνώμη μου είναι ότι η ηγεσία των «ερυθρολεύκων» ανήγγειλε εν θερμώ το STOP στην ενίσχυση της Εθνικής με παίκτες του πειραϊκού συλλόγου και όταν θα καταλαγιάσει το πράμα, μια δεύτερη, ηρεμότερη απόφαση δεν θα βλάψει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Καθώς προφανώς και δεν είναι αυτός ο σκοπός των προέδρων του Ολυμπιακού, οι οποίοι δεν θα καταθέσουν τώρα τα διαπιστευτήρια αγάπης τους στο άθλημα.
Ούτε και ευπρέπειας στην συμπεριφορά τους, όσο κι αν η ΚΑΕ Παναθηναϊκός προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις σε βάρος τους.
Μη βλέπουμε (και λέμε) ό,τι θέλουμε
Τέλος πάντων, όλα αυτά γνωστά, σε όσους θέλουν να περνούν μέσα από αντικειμενικό πρίσμα τα γεγονότα, την «προϊστορία» στις κολοσσιαίες εναντιώσεις των δύο πανίσχυρων ομάδων του ελληνικού μπάσκετ και δεν φορούν τις παρωπίδες του οπαδισμού και της εμπάθειας.
Υπό αυτούς τους όρους περνάω στο βασικό κορμό του σχολίου μου για τον 4ο τελικό και επισημαίνω:
1) Την… ανάνηψη του «διασωληνωμένου» την ανέλαβε – με την συνδρομή των διαιτητών της Κυριακής – κατά κύριο λόγο ο ίδιος ο Ολυμπιακός! Όπως έκανε και στο πρώτο παιχνίδι της σειράς στο ΟΑΚΑ, μετατρέποντας τη διαδικασία της προσφοράς δώρου σε… mega bazaar! Σε χάρισμα άνευ προηγουμένου.
2) Μου γράψατε πολλά κάτω από την προηγούμενη τοποθέτηση μου, αμέσως μετά το «κόκκινο» break της περασμένης Πέμπτης. Η καζούρα σας, επιλεκτικά ορμώμενη, «πιασμένη» από συγκεκριμένες εκφράσεις και υποσημειώσεις μου, είναι άτοπη αγαπητοί φίλοι.
Εφόσον διαβάζετε προσεκτικά τα όσα γράφω προτού καν δοθεί το πρώτο τζάμπολ στη σειρά, ουδέποτε χαρακτηρίσθηκαν τα κείμενα μου από έλλειψη σεβασμού για το «τοτέμ των τίτλων» της τρέχουσας δεκαετίας όπως έχω αποκαλέσει τον ΠΑΟ.
Επισήμανα μόνο, καθαρά αγωνιστικά, αυτό που δεν αλλάζει με το αγνώριστο πρόσωπο του Ολυμπιακού στο παρκέ του ΣΕΦ απέναντι στην υψηλή ψυχική πυγμή και της ισχυρής προσωπικότητας του πρωταθλητή που παρουσίασε ο Παναθηναϊκός.
3) Γυρίζοντας στην πρώτη παρατήρηση τονίζω ότι το «2-2» δεν το έκαναν οι διαιτητές αλλά ο… χαμένος στο διάστημα Ολυμπιακός! Μια (αδικαιολόγητα) πανικοβεβλημένη ομάδα, κυριευμένη από άγχος, με βαρίδια στα πόδια, δίχως το σθένος των απαιτήσεων της στιγμής, που ακόμα κι αν δεν είχε κόντρα τους «πορτοκαλόμαυρους» (πρώην «γκρι») ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΝ να κερδίσει αυτό το «mats ball» τίτλου.
Ακόμα κι αν ισοφάριζαν οι «ερυθρόλευκοι» στην εκπνοή και πήγαιναν την έκβαση στην παράταση, κατορθώνοντας μέχρι και να το έπαιρναν το παιχνίδι, θα επρόκειτο ξεκάθαρα για «κλέψιμο», αφού ο ΠΑΟ είχε διαρκώς το πάνω χέρι και μάλιστα με ένα σταθερό «μαξιλαράκι ασφαλείας» στους 10 ή και λίγο πάνω πόντους.
Κακές επιλογές, λάθος αμυντικές τακτικές, επαναλαμβανόμενα λάθη, ελάχιστες ομαδικές επιθετικές πρωτοβουλίες και ατομισμοί της απελπισίας και του πανικού.
4) Με το σύνολο των παικτών «τραγικό» και τον αρχηγό «ξανά-μανά» στην απογοητευτικότερη – άνευ προηγουμένου – βραδιά του, της επίτευξης μόλις ενός πόντου, δεν πας πουθενά. Ακόμα πιο πολύ… ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ.
5) Δύο κούκοι (Λοτζέσκι, Ντάνστον) δεν φέρνουν καμία άνοιξη, όταν ο Σπανούλης… δεν βλέπεται, ο Σλούκας «τρέμει» μέχρι και στις ελεύθερες βολές (τομέας που είναι guarantee περίπτωση παίκτη), ο Πέτγουεϊ πολύ «λίγος» στο επόμενο βήμα από τον ΑΓΟΡ, ο Περπέρογλου εκτός νορμάλ ποσοστών του και ο Μάντζαρης – χρεωμένος με πολλά φάουλ από νωρίς – ωσεί παρών.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου