Όχι δεν
τα 'χω χαμένα. Όχι ακόμη, τουλάχιστον! Απλώς αντί να ταξινομήσω τις
εντυπώσεις μου από τον πρώτο τελικό του ΝΒΑ (τον οποίο είχα το προνόμιο
να περιγράψω και μάλιστα με το μάτι γαρίδα, σαν αυτές που σερβίρονται
στα εστιατόρια που βρίσκονται κατά μήκος του River walk του Σαν Αντόνιο)
και να τις αποδώσω σε ένα στρωτό κείμενο, προτιμώ να τις γράψω χύμα στο
κύμα!
Δικαιολογείται κιόλας η παροιμιώδης ελληνική έκφραση με το άλλ' αντ' άλλα, διότι μπορεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού να ήταν ακόμη Πέμπτη, αλλά εδώ χάραζε Παρασκευή!
Να, λοιπόν, δέκα πράγματα που αναδείχθηκαν από την πρώτη τους νύχτα ή -για να είμαι ακριβής-από τη δεύτερη (μετά την περυσινή στο Μαιάμι) «πρώτη νύχτα» των Σπερς με τους Χιτ, η οποία πάντως είχε το ίδιο αποτέλεσμα: τη νίκη των «Black andSilver», οι οποίοι παρεμπιπτόντως έχουν 6-0 σε πρεμιέρες τελικών σειρών, στις τρεις από τις οποίες έχουν κάνει τον Λεμπρόν να φύγει με σκυμμένο το κεφάλι!
1. Από του «King James» άρξασθαι; Καλά ρε Λεμπρόν δεν ντρέπεσαι! Είναι δυνατόν να την κάνεις από κοτζάμ τελικό (και μάλιστα στο κρισιμότερο σημείο) από τις κράμπες που σου προκάλεσε ο καύσωνας; Χάθηκε μια θλάση, ένα διάστρεμμα, κάτι πιο σοβαρό εν πάση περιπτώσει που να δικαιολογεί κιόλας τους μορφασμούς σου; Αστειεύομαι βεβαίως, διότι ο Λεμπρόν είναι παλικάρι και ζήτησε από τον Σπόελστρα να επιστρέψει, αλλά ο προπονητής του αρνήθηκε για να μην επιβαρύνει την κατάσταση του και να τον έχει απολύτως υγιή στον δεύτερο τελικό. Το ηθικό δίδαγμα της βραδιάς; Χτύπησε ο Λεμπρόν, σχόλασε ο γάμος!
2. Συνέχεια εκ του προηγουμένου: Πόσο επηρεάσθηκαν οι Χιτ από την απουσία του Λεμπρόν; Τόσο ώστε να τους έρθει ταμπλάς στα τελευταία τέσσερα λεπτά, στα οποία είχαν 1/4 σουτ και δύο λάθη, ενώ έφαγαν 16 πόντους κι έβαλαν τρεις!
3. Αυτή είναι η απόλυτη ειρωνεία της τύχης: μια ομάδα που λέγεται Heat και μάλιστα έχει τη φλόγα στο σήμα της, νικήθηκε όχι μόνο από τους Σπερς, αλλά και από τη... heat, που επικρατούσε στο γήπεδο λόγω της βλάβης στο σύστημα κλιματισμού! Αυτό είναι που λένε καμένοι στο ζέσταμα!
4. Με τόση κουβέντα που έγινε για το καυτό κλίμα του πρώτου τελικού, να που θα αποκτήσει κι ελόγου του ένα κωδικό όνομα, οπότε οι πρωταγωνιστές του δεν θα 'χουν να ζηλεύουν πια τον Μάικλ Τζόρνταν: στις 11 Ιουνίου του 1997 ο «Αir» πέτυχε 38 πόντους στον πέμπτο τελικό των Μπουλς με τους Τζαζ (90-88) στον οποίο αγωνίστηκε ενώ ψηνόταν στον πυρετό, εξ ου και ο χαρακτηρισμός του ως «Flu game", ενώ μετά από 17 χρόνια μπήκε στο μπασκετικό κάδρο και το «Ηeat game»!
5. Χθες έγραφα για τον απαραίτητο και περιζήτητο ένθεν κακείθεν, «Βig Fourth» που θα συμπλήρωνε τους «Βig Three» των μεν και των δε και εντέλει ο κλήρος έπεσε στον γενναίο και στον αδικημένο! Εάν οι Σπερς κατακτούσαν τον περυσινό τίτλο ο Ντάνι Γκριν, σε πείσμα του marketing, θα έθετε σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο του MVP της σειράς, στην οποία κατέρριψε κιόλας το ρεκόρ του Ρέι Αλεν (από το 2008) με 27 στα 35 τρίποντα. Σήμερα ο πρωταθλητής του ΝCAA το 2009 με το Νορθ Καρολάινα (και κάτοχος κάμποσων αξεπέραστων ρέκορντμαν στην ιστορία των «Tar Heels», τη φανέλα των οποίων φόρεσε μεταξύ άλλων και ο Τζόρνταν) έγινε ο Ντ' Αρτανιάν, που περίμεναν όλο το βράδυ ο Αθως (Ντάνκαν), ο Πόρθος (Πάρκερ) και ο Αραμις (Τζινόμπιλι). Και πώς τα κατάφερε ο μπαγάσας; Ηταν ωσεί παρών σε όλο το ματς, είχε 0/4 τρίποντα, έβλεπε την πλάτη του Λεμπρόν στην άμυνα και ξαφνικά εξερράγη και πέτυχε έντεκα πόντους μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά, με τρία τρίποντα κι ένα κάρφωμα στον αιφνιδιασμό. Μέσα σε ένα καυτό περιβάλλον, ο Γκριν έγινε αυτό που επέπρωτο: ένας ψυχρός εκτελεστής, ο οποίος μάλιστα όταν κλήθηκε να σχολιάσει το κρεσέντο του, έδωσε το απόσταγμα της σοφίας του με τον πιο λιτό και απλοϊκό τρόπο: «Shooters shoot»!!!
6. Ok οι 16 πόντοι, Ok τα 3/6 τρίποντα, Οk το ξέφρενο ξεκίνημα του στο ματς, αλλά οι έντεκα ασίστ του σενιόρ Τζινόμπιλι είναι από άλλο ανέκδοτο. Στα 37 του μπορεί κάλλιστα να το πάρει αλλιώς και ορμώμενος κιόλας από το δεύτερο ημίχρονο του τελευταίου τελικού της Δύσης με τους Θάντερ, να δηλώσει point guard και μάλιστα με διδακτορικό!
7. Οι Σπερς έχουν κανονικό πόιντ γκαρντ τον Πάρκερ και επιλαχόντα τον Τζινόμπιλι κι οι Χιτ τον... κανέναν! Ο Τσάλμερς ήταν πράγματι ο (ομηρικός) Ούτις, ο Κόουλ έμεινε επίσης στα ρηχά νερά κι ο Γουέιντ δεν μπορεί να κάνει κι αυτή τη δουλειά επί μονίμου βάσεως. Με βάση το ματσάρισμα των δυο ομάδων σε αυτή τη θέση, μου 'ρθε κάποια στιγμή, που η κάμερα έδειχνε τον αγωνιούντα Σπόελστρα, να πω (από το μικρόφωνο) «που πας ρε Καραμήτρο», αλλά κρατήθηκα!
8. Οι 15 πόντοι είναι πολλοί και άδικοι για το Μαϊάμι, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις είτε έναν φας, είτε 36 το ίδιο κάνει. Το γράφω επίτηδες αυτό, διότι στον τρίτο τελικό της περυσινής σειράς, οι Σπερς κατατρόπωσαν τους Χιτ με 113-77, έχοντας 16/32 τρίποντα, εκ των οποίων 7/9 ο Ντάνι Γκριν και 6/10 ο Γκάρι νιλ. Στο τέλος, όμως, όλοι ξέρουν ποιοι και πώς πήραν το πρωτάθλημα...
9. Η στατιστική δεν λέει πάντοτε την αλήθεια και πολλές φορές είναι μαγική εικόνα: για παράδειγμα οι Σπερς έκαναν 23 λάθη, από τα οποία το Μαιάμι πήρε 28 πόντους (!) μάλιστα στο τρίτο δωδεκάλεπτο δεν μπορούσαν να δώσουν μια πάσα στο μισό μέτρο, πόσο μάλλον την έξτρα πάσα που ψάχνουν διαρκώς, χάρη στη μαεστρία τους στην τήρησητ ων αποστάσεων στην επίθεση. Το εκμεταλλεύθηκαν αυτό οι Χιτ, σκοράροντας κατά κόρον στο transition game αλλά ύστερα ήρθαν οι... μέλισσες: το επί μέρους σκορ στα τελευταία δέκα λεπτά ήταν 31-9 υπέρ των γηπεδούχων, οι οποίοι ευστόχησαν στις 13 από τις τελευταίες 17 κατοχές τους!
10. Ο πατήρ Τιμόθεος των Σπερς δεν έχει βεβαίως ανάγκη από τα δικά μου κομπλιμέντα για να συνειδητοποιήσει πόσο σπουδαίος είναι ακόμη και τώρα που περπατάει στα τριάντα εννιά του. Ολο το βράδυ ο Ντάνκαν έχασε ένα σουτ (9/10) και μια βολή (3/4) , κατέβασε 10 ριμπάουντ, μοίρασε τρεις ασίστ, στάθηκε αγέρωχος (ακόμη κι όταν αλάλιαζε για να κυνηγάει τον Μπος στη γραμμή του τρίποντου) και απέδειξε για άλλη μια φορά πως δεν είναι απλώς παίκτης του μπάσκετ, αλλά θεσμός!
Δικαιολογείται κιόλας η παροιμιώδης ελληνική έκφραση με το άλλ' αντ' άλλα, διότι μπορεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού να ήταν ακόμη Πέμπτη, αλλά εδώ χάραζε Παρασκευή!
Να, λοιπόν, δέκα πράγματα που αναδείχθηκαν από την πρώτη τους νύχτα ή -για να είμαι ακριβής-από τη δεύτερη (μετά την περυσινή στο Μαιάμι) «πρώτη νύχτα» των Σπερς με τους Χιτ, η οποία πάντως είχε το ίδιο αποτέλεσμα: τη νίκη των «Black andSilver», οι οποίοι παρεμπιπτόντως έχουν 6-0 σε πρεμιέρες τελικών σειρών, στις τρεις από τις οποίες έχουν κάνει τον Λεμπρόν να φύγει με σκυμμένο το κεφάλι!
1. Από του «King James» άρξασθαι; Καλά ρε Λεμπρόν δεν ντρέπεσαι! Είναι δυνατόν να την κάνεις από κοτζάμ τελικό (και μάλιστα στο κρισιμότερο σημείο) από τις κράμπες που σου προκάλεσε ο καύσωνας; Χάθηκε μια θλάση, ένα διάστρεμμα, κάτι πιο σοβαρό εν πάση περιπτώσει που να δικαιολογεί κιόλας τους μορφασμούς σου; Αστειεύομαι βεβαίως, διότι ο Λεμπρόν είναι παλικάρι και ζήτησε από τον Σπόελστρα να επιστρέψει, αλλά ο προπονητής του αρνήθηκε για να μην επιβαρύνει την κατάσταση του και να τον έχει απολύτως υγιή στον δεύτερο τελικό. Το ηθικό δίδαγμα της βραδιάς; Χτύπησε ο Λεμπρόν, σχόλασε ο γάμος!
2. Συνέχεια εκ του προηγουμένου: Πόσο επηρεάσθηκαν οι Χιτ από την απουσία του Λεμπρόν; Τόσο ώστε να τους έρθει ταμπλάς στα τελευταία τέσσερα λεπτά, στα οποία είχαν 1/4 σουτ και δύο λάθη, ενώ έφαγαν 16 πόντους κι έβαλαν τρεις!
3. Αυτή είναι η απόλυτη ειρωνεία της τύχης: μια ομάδα που λέγεται Heat και μάλιστα έχει τη φλόγα στο σήμα της, νικήθηκε όχι μόνο από τους Σπερς, αλλά και από τη... heat, που επικρατούσε στο γήπεδο λόγω της βλάβης στο σύστημα κλιματισμού! Αυτό είναι που λένε καμένοι στο ζέσταμα!
4. Με τόση κουβέντα που έγινε για το καυτό κλίμα του πρώτου τελικού, να που θα αποκτήσει κι ελόγου του ένα κωδικό όνομα, οπότε οι πρωταγωνιστές του δεν θα 'χουν να ζηλεύουν πια τον Μάικλ Τζόρνταν: στις 11 Ιουνίου του 1997 ο «Αir» πέτυχε 38 πόντους στον πέμπτο τελικό των Μπουλς με τους Τζαζ (90-88) στον οποίο αγωνίστηκε ενώ ψηνόταν στον πυρετό, εξ ου και ο χαρακτηρισμός του ως «Flu game", ενώ μετά από 17 χρόνια μπήκε στο μπασκετικό κάδρο και το «Ηeat game»!
5. Χθες έγραφα για τον απαραίτητο και περιζήτητο ένθεν κακείθεν, «Βig Fourth» που θα συμπλήρωνε τους «Βig Three» των μεν και των δε και εντέλει ο κλήρος έπεσε στον γενναίο και στον αδικημένο! Εάν οι Σπερς κατακτούσαν τον περυσινό τίτλο ο Ντάνι Γκριν, σε πείσμα του marketing, θα έθετε σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο του MVP της σειράς, στην οποία κατέρριψε κιόλας το ρεκόρ του Ρέι Αλεν (από το 2008) με 27 στα 35 τρίποντα. Σήμερα ο πρωταθλητής του ΝCAA το 2009 με το Νορθ Καρολάινα (και κάτοχος κάμποσων αξεπέραστων ρέκορντμαν στην ιστορία των «Tar Heels», τη φανέλα των οποίων φόρεσε μεταξύ άλλων και ο Τζόρνταν) έγινε ο Ντ' Αρτανιάν, που περίμεναν όλο το βράδυ ο Αθως (Ντάνκαν), ο Πόρθος (Πάρκερ) και ο Αραμις (Τζινόμπιλι). Και πώς τα κατάφερε ο μπαγάσας; Ηταν ωσεί παρών σε όλο το ματς, είχε 0/4 τρίποντα, έβλεπε την πλάτη του Λεμπρόν στην άμυνα και ξαφνικά εξερράγη και πέτυχε έντεκα πόντους μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά, με τρία τρίποντα κι ένα κάρφωμα στον αιφνιδιασμό. Μέσα σε ένα καυτό περιβάλλον, ο Γκριν έγινε αυτό που επέπρωτο: ένας ψυχρός εκτελεστής, ο οποίος μάλιστα όταν κλήθηκε να σχολιάσει το κρεσέντο του, έδωσε το απόσταγμα της σοφίας του με τον πιο λιτό και απλοϊκό τρόπο: «Shooters shoot»!!!
6. Ok οι 16 πόντοι, Ok τα 3/6 τρίποντα, Οk το ξέφρενο ξεκίνημα του στο ματς, αλλά οι έντεκα ασίστ του σενιόρ Τζινόμπιλι είναι από άλλο ανέκδοτο. Στα 37 του μπορεί κάλλιστα να το πάρει αλλιώς και ορμώμενος κιόλας από το δεύτερο ημίχρονο του τελευταίου τελικού της Δύσης με τους Θάντερ, να δηλώσει point guard και μάλιστα με διδακτορικό!
7. Οι Σπερς έχουν κανονικό πόιντ γκαρντ τον Πάρκερ και επιλαχόντα τον Τζινόμπιλι κι οι Χιτ τον... κανέναν! Ο Τσάλμερς ήταν πράγματι ο (ομηρικός) Ούτις, ο Κόουλ έμεινε επίσης στα ρηχά νερά κι ο Γουέιντ δεν μπορεί να κάνει κι αυτή τη δουλειά επί μονίμου βάσεως. Με βάση το ματσάρισμα των δυο ομάδων σε αυτή τη θέση, μου 'ρθε κάποια στιγμή, που η κάμερα έδειχνε τον αγωνιούντα Σπόελστρα, να πω (από το μικρόφωνο) «που πας ρε Καραμήτρο», αλλά κρατήθηκα!
8. Οι 15 πόντοι είναι πολλοί και άδικοι για το Μαϊάμι, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις είτε έναν φας, είτε 36 το ίδιο κάνει. Το γράφω επίτηδες αυτό, διότι στον τρίτο τελικό της περυσινής σειράς, οι Σπερς κατατρόπωσαν τους Χιτ με 113-77, έχοντας 16/32 τρίποντα, εκ των οποίων 7/9 ο Ντάνι Γκριν και 6/10 ο Γκάρι νιλ. Στο τέλος, όμως, όλοι ξέρουν ποιοι και πώς πήραν το πρωτάθλημα...
9. Η στατιστική δεν λέει πάντοτε την αλήθεια και πολλές φορές είναι μαγική εικόνα: για παράδειγμα οι Σπερς έκαναν 23 λάθη, από τα οποία το Μαιάμι πήρε 28 πόντους (!) μάλιστα στο τρίτο δωδεκάλεπτο δεν μπορούσαν να δώσουν μια πάσα στο μισό μέτρο, πόσο μάλλον την έξτρα πάσα που ψάχνουν διαρκώς, χάρη στη μαεστρία τους στην τήρησητ ων αποστάσεων στην επίθεση. Το εκμεταλλεύθηκαν αυτό οι Χιτ, σκοράροντας κατά κόρον στο transition game αλλά ύστερα ήρθαν οι... μέλισσες: το επί μέρους σκορ στα τελευταία δέκα λεπτά ήταν 31-9 υπέρ των γηπεδούχων, οι οποίοι ευστόχησαν στις 13 από τις τελευταίες 17 κατοχές τους!
10. Ο πατήρ Τιμόθεος των Σπερς δεν έχει βεβαίως ανάγκη από τα δικά μου κομπλιμέντα για να συνειδητοποιήσει πόσο σπουδαίος είναι ακόμη και τώρα που περπατάει στα τριάντα εννιά του. Ολο το βράδυ ο Ντάνκαν έχασε ένα σουτ (9/10) και μια βολή (3/4) , κατέβασε 10 ριμπάουντ, μοίρασε τρεις ασίστ, στάθηκε αγέρωχος (ακόμη κι όταν αλάλιαζε για να κυνηγάει τον Μπος στη γραμμή του τρίποντου) και απέδειξε για άλλη μια φορά πως δεν είναι απλώς παίκτης του μπάσκετ, αλλά θεσμός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου