Δεν είναι δικαιολογία, ούτε θα σκοπεύουμε να γίνουμε αργότερα «μετά Χριστόν προφήτες», όμως, δίαολε, μια ομάδα η οποία αγωνίζεται χωρίς τον βασικό της πλέι μέικερ, χωρίς αυτόν που θα πιέσει τα αντίπαλα γκαρντ (γιατί μπορεί και το έχει αποδείξει επανειλημμένα) και θα κουμαντάρει το ρυθμό, εμφανίζει ένα σημαντικότατο «μείον».
Κακά τα ψέματα. Η «επίσημη αγαπημένη» δε διαθέτει ηγέτη. Δε διαθέτει τον σούπερ σταρ. Και έλεος πια με τον Αντετοκούνμπο γιατί το συγκεκριμένο παιδί κάποιοι τον περνάνε για… Ντουράντ, ενώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι είναι πολύ νωρίς για τέτοιου είδους συγκρίσεις. Ο νεαρός είναι καθόλα άξιος, αλλά στα 19 του δεν μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του το βάρος τού να χριστεί «ηγέτης» μιας ομάδας, που έχει μάθει να βάζει τον πήχη ψηλά. Εκτός κι αν μας αποδείξει κανείς ότι ο Αντετοκούνμπο μας έχει συνηθίσει στις 20 άρες και στις 30άρες στο ΝΒΑ ή παλαιότερα στον Φιλαθλητικό. Άλλη είναι η δουλειά του στο γήπεδο κι όχι να ντυθεί… Σπανούλης ή ακόμα και Καλάθης, επειδή ολόκληρος Τζέισον Κιντ δήλωσε ότι έχει τα προσόντα να αγωνιστεί στη θέση «1». Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο άσος των Μπακς είναι γεννημένος «πασπαρτού» και μέχρι να βρει την μπασκετική του ταυτότητα, ας τον αφήσουμε ήσυχο να δουλέψει.
Και πάνω απ’ ολα να αφήσουμε ήσυχο τον Κατσικάρη. Ο οποίος κινούμενος σε απολύτως λογικά πλαίσια, επέλεξε να κάνει ότι (με επιτυχία) έκανε ο Φερνάντο Σάντος για χρόνια στην ποδοσφαιρική μας ομάδα: να καλέσει τους πιο φορμαρισμένους, αυτούς που την περασμένη σεζόν διακρίθηκαν. Τόσο απλά!
Οκ… Εδώ είναι Βαλκάνια και ειδικά στη χώρα μας όταν πας να χαμηλώσεις τους τόνους σε αποκαλούν «μασόνο» και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο! Αλλά για μια στιγμή…
Μπας και έχουμε τον Φιλ Τζάκσον στον πάγκο ή τον Ντέιβιντ Στερντ στο παρασκήνιο και δεν το ξέρουμε; Ή ξαφνικά διαπιστώσαμε ότι δεν έχουμε ψηλούς μετά τη συντριβή από τους Λιθουανούς, σε ένα ματς όπου ο Καϊμακόγλου βαπτίστηκε «σέντερ» απόντος και του Μπουρούση; Αυτούς έχουμε, αυτούς εμπιστευόμαστε.
Η απουσία του Σπανούλη είναι τρομακτική, χώρια των γνωστών υπόλοιπων ελλείψεων. Σε κάθε επίπεδο. Με αυτόν, ο Καλάθης θα είχε τη δυνατότητα να συνεργαστεί σε πολύ υψηλό βαθμό, αλλά επειδή δεν έχει νόημα να μιλάμε υποθετικά, ας μείνουμε σε αυτά που έχουμε ως τώρα. Ακόμα κι αν (φτου-φτου, μην το γρουσουζέψω) η απόδοση του Καλάθη δε θα είναι η επιθυμητή, η Εθνική μας με αυτόν στην πεντάδα ανεβαίνει επίπεδο! Πώς να το κάνουμε δηλαδή; Εκτός κι αν περιμένουμε από το Ζήση, τώρα στα γεράματα, να μεταμορφωθεί… δεν ξέρω κι εγώ σε τι, ή τρέφουμε ελπίδες ο Σλούκας κι ο Μάντζαρης, που στον Ολυμπιακό έχουν σημαντικό, αλλά όχι πρωταγωνιστικό ρόλο (ειδικά ο πρώτος) να φορέσουν την μπέρτα του υπερ-ήρωα.
Σαν τις γριές που καλόμαθαν στα σύκα (γιατί η αλήθεια είναι πως επί πολλά χρόνια καλομάθαμε στις επιτυχίες), με το που η εικόνα της ομάδας μας χαλάει, πάμε και σπέρνουμε την καταστροφή! Μάγκες; Υπομονή. Το τι συμβαίνει στο στρατόπεδο της Εθνικής, το γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους οι παίκτες και το τεχνικό επιτελείο. Ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οι παράγοντες, ούτε ο… Χατζηπετρής που λέει και το τραγούδι! Οι επιλογές για τον Κατσικάρη είναι περιορισμένες κι αν είναι να χάνουμε, ας χάνουμε τώρα στα φιλικά, ώστε να δουλέψουμε πάνω στα λάθη μας. Καμιά φορά τα πράγματα είναι πολύ απλά για να τα αναγάγουμε σε θεωρίες… πυρηνικής φυσικής ή αφορεσμού!
Πηγή: Superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου