Το θέμα του προπονητή αναμένεται να λήξει τις επόμενες ημέρες. Οι Αγγελόπουλοι έχουν κάνει κάποιες διερευνητικές επαφές με την πλευρά του Φώτη Κατσικάρη, αλλά μόνο για να δουν τις προθέσεις του. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση.
Η παρουσία του Μίλαν Τόμιτς στη συνέντευξη Τύπου έμοιαζε στο δικό μου μυαλό, βγαλμένη από τότε που αγωνιζόταν. Δηλώσεις γεμάτες πάθος. Γεμάτες ουσία. Γεμάτες… ένταση.
«Ο Ολυμπιακός δεν τελειώνει ποτέ» ή «η κρίση ξεπερνιέται με δουλειά, πράξεις και όχι λόγια» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Τόμιτς. Η παρουσία του, μου έδειξε πως έχει γίνει συζήτηση για να αναλάβει μέχρι τέλους. Νομίζω πως αξίζει την ευκαιρία του. Τόσα χρόνια δίπλα σε σπουδαίους προπονητές (Γιαννάκης, Καζλάουσκας, Ίβκοβιτς, Μπαρτζώκας), έχει δει και ξέρει το κορυφαίο επίπεδο, έχει μάθει πολλά.
Θεωρώ πως αν ο Τόμιτς δεν πάρει ούτε τώρα το χρίσμα από την διοίκηση του Ολυμπιακού, καλό για αυτόν είναι να αποχωρήσει και να ψάξει να βρει δουλειά πρώτου προπονητή. Αν δε γίνει τώρα πρώτος προπονητής στον Ολυμπιακό, δε θα γίνει ποτέ.
Δε ξέρω αν ο Τόμιτς είναι αγωνιστικά έτοιμος και ικανός. Αυτό θα το μάθουμε αν μείνει στον πάγκο. Είμαι σίγουρος πάντως πως αυτή τη στιγμή είναι ο μοναδικός ο οποίος μπορεί να συσπειρώσει παίκτες, διοίκηση και κόσμο. Το πρόβλημα μεταξύ κόσμου και ομάδας είναι υπαρκτό. Σωστό ή όχι, το κρίνει ο καθένας. Ο Τόμιτς μπορεί λοιπόν να το λύσει πολύ πιο εύκολα από οποιοδήποτε άλλον.
ΜΑΓΚΑΣ Ο ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ
Πριν έρθει στον Ολυμπιακό, με τον Γιώργο Μπαρτζώκα είχα μιλήσει μία φορά και μάλιστα είχαμε έντονο διάλογο σε μία συνέντευξη Τύπου μετά από ματς Ολυμπιακός-Πανιώνιος.
Με την έλευσή του στον Πειραιά είχα την ευκαιρία να γνωριστώ μαζί του, να συζητήσω για πολλά θέματα (μπάσκετ και μη) και να συνεργαστώ. Ο άνθρωπος δούλευε και σκεφτόταν 24 ώρες τον Ολυμπιακό. Τίποτα άλλο. Πήρε την Ευρωλίγκα, αλλά οι ήττες από τον Παναθηναϊκό στο πέρασμά του κάθισαν βαριές στο στομάχι και σωστά.
Έφυγε με μαγκιά. Επέμενε να παραιτηθεί στους Αγγελόπουλους για «το καλό του Ολυμπιακού».
Κάποια στιγμή μου είχε πει πως «είναι πολύ δύσκολο πράγμα να προπονείς την ομάδα της οποίας είσαι οπαδός από μικρό παιδί». Δεν έχει άδικο αφού μπορούσε να νιώθει την αγανάκτηση, τη στεναχώρια και την χαρά φυσικά των οπαδών.
Ο coach θα ηρεμήσει τις επόμενες μέρες, θα περάσει ώρες με την οικογένειά του και θα αναζητήσει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του κοιτώντας πάντα την αγωνιστική κατάσταση της αγαπημένης του ομάδας. Γιατί να είστε σίγουροι πως θα χαίρεται με τη νίκη και θα στεναχωριέται με την ήττα του Ολυμπιακού.
ΤΟ «ΦΑΡΜΑΚΟ» ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΙΚΕΣ
Ο Ολυμπιακός πλέον χρειάζεται νίκες περισσότερο για ψυχολογικούς λόγους παρά για βαθμολογικούς. Το καλύτερο φάρμακο είναι το ροζ φύλλο αγώνα. Για να έρθουν οι νίκες χρειάζεται υγεία και στήριξη του κόσμου. Το δεύτερο είναι πολύ δύσκολο να συμβεί άμεσα, αλλά σιγά σιγά.
ΥΓ: Στο blog μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό μετάνιωσα για κάτι. Για το πρώτο υστερόγραφό μου. «Πόση στεναχώρια να αντέξει αυτός ο κόσμος από τη συγκεκριμένη ομάδα στα ματς με τον Παναθηναϊκό; Γιατί να πάει στο γήπεδο;» ανέφερα. Μέγα λάθος. Να πάει στο γήπεδο και να στηρίξει. Να μην πάει στο γήπεδο αν είναι να πάει με διάθεση να βρίσει και να αποδοκιμάσει.
ΥΓ 2: Η αναμέτρηση με τον Απόλλωνα δεν χωράει κάποια συζήτηση.
ΥΓ 3: Στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΝΚ ο Παναθηναϊκός είχε περίπου 6-7 χιλιάδες κόσμο. Αν είχε νικήσει ο Ολυμπιακός στον προημιτελικό και δεν ήταν τιμωρημένος πόσοι θα έρχονταν με τον Απόλλωνα; Εγώ λέω 2.000 «ταβάνι».
ΥΓ 4: Επειδή πολλοί απόρησαν με το timing της ανακοίνωσης της ΚΑΕ για τα όσα συνέβησαν στο πάρκινγκ του ΣΕΦ… Στον Ολυμπιακό προείχε η ηρεμία και το ματς με τον Απόλλωνα και για αυτό επέλεξαν να την δημοσιοποιήσουν μετά τη λήξη του.
ΥΓ 5: Προσωπική μου άποψη είναι πως η πλέον ενδεδειγμένη λύση στην παρούσα φάση (αν δεν προκύψει ο Κατσικάρης) είναι η παραμονή του Μίλαν Τόμιτς στον πάγκο και κανενός άλλου. Ίσως πλαισιωμένος από κάποιον έμπειρο προπονητή σε βοηθητικό-συμβουλευτικό ρόλο.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου