H
φωτογραφία που βλέπετε τραβήχτηκε από τον συγχωρεμένο Νίκο Φλώρο το
καλοκαίρι του 1992, τέσσερις μήνες μετά την πρώτη, και μοναδική,
συμμετοχή του Ρέτζι Λιούις σε All-Star Game του ΝΒΑ.
Ένα χρόνο αργότερα, ο άσος των Μπόστον Σέλτικς έπαιζε αέρινα μονά με τον Ντράζεν Πέτροβιτς στις μπασκέτες των ουρανών. Οι δύο προικισμένοι μπασκετμπολίστες έφυγαν από τη ζωή το ίδιο, εφιαλτικό καλοκαίρι του 1993.
Ο Χρήστος Δεληγιάννης, μπασκετμπολίστας των Τρικάλων, ζει μία πολύ δύσκολη εβδομάδα. Το βράδυ της Κυριακής, μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, αισθάνθηκε έντονη στηθάγχη και οδηγήθηκε στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο της πόλης.
Τα πρώτα δημοσιεύματα, της πατροπαράδοτης ανευθυνότητας, μίλησαν γα έμφραγμα. Οι γιατροί διέγνωσαν ιογενή μυοπερικαρδίτιδα και τον έβαλαν στην Εντατική, όπου ο 30χρονος μπασκετμπολίστας έμεινε 3 μέρες για προσεκτική παρακολούθηση.
Αντιγράφω από δημοσίευμα του ιατρικού Τύπου και προσεύχομαι να μην υπάρχουν ανακρίβειες:
Η μυοκαρδίτιδα αφορά σε προσβολή του καρδιακού μυός, ενώ η περικαρδίτιδα σε φλεγμονή της «μεμβράνης» που περιβάλλει την καρδιά, δηλαδή του περικαρδίου. Συνήθως, η φλεγμονή του περικαρδίου συνδυάζεται με τη συλλογή υγρού ανάμεσα στα δύο πέταλα του περικαρδίου (εσωτερική και εξωτερική μεμβράνη) και σε αυτή την περίπτωση ονομάζεται υγρά περικαρδίτιδα. Πολύ συχνά, το ένα νόσημα επιπλέκεται με το άλλο και για αυτό οι ειδικοί -αρκετές φορές- χρησιμοποιούν τον όρο μυοπερικαρδίτιδα, ο οποίος αφορά σε συνδυασμένη φλεγμονή και του μυοκαρδίου και του περικαρδίου.
Η πάθηση, επαναλαμβάνω, είναι ιογενής. Δημιουργείται δηλαδή από έναν μικρόβιο, όπως η απλή γρίππη. Ο Δεληγιάννης βασανιζόταν από μία τέτοια ίωση τις μέρες πριν τον αγώνα. Κινδύνευσε να την πληρώσει πάρα πολύ ακριβά.
Η «αδελφότητα του φερμουάρ» ιδρύθηκε στην Αμερική όταν μαζεύτηκαν για να συζητήσουν την εμπειρία τους μπασκετμπολίστες που ενώνονται από μία πανομοιότυπη ουλή στο στήθος. Η ουλή προέρχεται από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς και θυμίζει φερμουάρ: “The zipper brothers”.
Oταν εμφανίζεται καινούριο μέλος, οι παλιοί ανοίγουν την αγκάλη τους για να τον υποδεχθούν. Η συμπαράσταση από τον ομοιοπαθή είναι το πολυτιμότερο εφόδιο. Δεν του λένε ψέματα, αλλά αλήθειες: «Θα πονέσεις, θα ζοριστείς, θα μείνεις άγρυπνος τις νύχτες. Αλλά δεν πρέπει να χάσεις την αισιοδοξία σου. Αυτή θα σε κρατήσει όρθιο».
Ο Φρεντ Χόιμπεργκ είδε την καριέρα του να καταστρέφεται το 2005. Σταμάτησε το μπάσκετ εν μία νυκτί. Είναι μάλλον εξαίρεση, παρά κανόνας.
Ο Τσάνινγκ Φράι (Ορλάντο), ο Τζεφ Γκρην (Βοστώνη) και ο Γάλλος Ρόνι Τουριάφ (Μινεσότα) παίζουν κανονικά σήμερα στο ΝΒΑ. Εμειναν ένα χρόνο έξω για να συνέλθουν από το χειρουργείο, αλλά επέστρεψαν δριμύτεροι, όπως και ο παλαίμαχος πια σέντερ Ιταν Τόμας. Ο Τσακ Χέις των Ράπτορς και ο Κρις Ουίλκοξ που αγωνίστηκε τα προηγούμενα 11 χρόνια στο ΝΒΑ δεν χρειάστηκαν καν νυστέρι.
Σχηματίζουν πλήρη και αξιόμαχη πεντάδα, τα «αδέλφια του φερμουάρ». Με προπονητή τον εμπνευστή του κλαμπ, τον Χόιμπεργκ, που σήμερα κοουτσάρει το Άιοβα Στέιτ. Ο Τουριάφ φοράει το νούμερο «32» προς τιμήν του.
Ο Κόνραντ Μακρέι έπαιξε στον καταπληκτικό ΠΑΟΚ του 1997-98, δίπλα σε Στογιάκοβιτς και Σάκλφορντ. Ηταν ένας εκρηκτικός σέντερ ύψους 2μ07, που γκρέμιζε τα καλάθια με τα καρφώματά του, εξ ου το παρατσούκλι «McNasty» που τον συνόδευε στα νιάτα του στο Χάρλεμ.
Τον ίδιο, τον γκρέμισε η καρδιά του.
Ο Μακρέι ήταν 29 ετών όταν σωριάστηκε στο παρκέ στη διάρκεια μίας προπόνησης στην Καλιφόρνια, το καλοκαίρι του 2000. Η χρόνια καρδιακή αρρυθμία τον έστειλε στον κάτω κόσμο.
Ο Χρήστος Δεληγιάννης, ικανός μπασκετμπολίστας και θαυμάσιο παλικάρι. είναι στο νοσοκομείο. Σε απλό θάλαμο πλέον, ξεκουράζεται και αναρρώνει. Θα βγει μόλις ολοκληρωθούν οι απαραίτητες εξετάσεις.
Ελπίζω ότι θα τον ξαναδούμε σύντομα στα γήπεδα, αλλά το σημαντικό είναι να μη κινδυνεύσει στο μέλλον η ζωή του, η δική του ή κάποιου συναδέλφου του. Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε γιατρός κοντά;
Ο Χανκ Γκάδερς ήταν ένας από τα σημαντικότερα ταλέντα που εμφανίστηκαν ποτέ στο κολεγιακό μπάσκετ. Το 1989 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ (μ.ο. 32,7 π.) και πρώτος ριμπάουντερ (13,7) του NCAA.
Τα ρεκόρ του στο Λοϊόλα Μεριμάουντ στέκουν και σήμερα όρθια. Ο Γκάδερς δεν είναι εδώ για να καμαρώσει. Υπέφερε από ταχυκαρδίες, αλλά ξεχνούσε τα φάρμακά του, ιδίως όταν είχε αγώνα.
Στις 4 Μαρτίου 1990, ο Γκάδερς κατέρρευσε πάνω στο παρκέ στη διάρκεια ενός αγώνα με τους Πόρτλαντ Πάιλοτς, στα πόδια του σημερινού προπονητή των Μαϊάμι Χιτ, νεανία τότε, Έρικ Σπόελστρα. Παρέδωσε το πνεύμα πριν φτάσει στο νοσοκομείο. Ηταν 23 ετών.
Ο Τζέισον Κόλιερ των Ατλάντα Χοκς πέθανε ξαφνικά στο σπίτι του τον Οκτώβριο του 2005. Η αυτοψία έδειξε μεγαλοκαρδία ("υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια"), συνηθισμένο σύμπτωμα σε μεγαλόσωμους άνδρες, βραδυφλεγές φυτίλι στο κορμί του δίμετρου μπασκετμπολίστα.
Ο θρυλικός Πητ Μάραβιτς έπαθε καρδιακή προσβολή ενώ έπαιζε μονό στην αυλή μιας εκκλησίας, απόμαχος πια, στα 41 του χρόνια, το 1988. Αποδείχθηκε ότι είχε δυσπλασία στην καρδιά εκ γενετής, χωρίς να το γνωρίζει.
Ο Ρόμπερτ «Τράκτορ» Τρέιλορ έμοιαζε με τρακτέρ, αλλά είχε αδύναμη καρδιά. Επαθε ανακοπή ενώ μιλούσε με τη σύζυγό του στο τηλέφωνο, στο Πουέρτο Ρίκο.
Ο Μίκλος Φέχερ, ο Αντόνιο Πουέρτα, ο Πιερμάριο Μοροζίνι, ο Μαρκ-Βιβιέν Φοέ, ο Σερζίνιο, ο Ντανιέλ Χάρκε, ο Ρενάτο Κούρι μιας άλλης εποχής, ο Φαμπρίς Μουάμπα που διασώθηκε από θαύμα. Ο δικός μας Μουγκάντι Τσιμάνγκα του Ατρομήτου, που μολονότι γνώριζε το πρόβλημα έπαιζε μπάλα για να θρέψει τη φτωχή οικογένειά του. Ο φόρος τιμής του ποδοσφαίρου.
Ο Ντάρκο Κοβάτσεβιτς, που εγχειρίστηκε επιτυχώς και ανήκει πλέον στην «αδελφότητα του φερμουάρ»…
Ο Ρέτζι Λιούις έπεσε στο παρκέ στη διάρκεια μίας θερινής προπόνησης των Σέλτικς τον Ιούλιο του 1993 στο πανεπιστήμιο Μπραντάις της Μασαχουσέτης. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Είχε λιποθυμήσει και στον πρώτο αγώνα των πλέι-οφ με τη Σάρλοτ τρεις μήνες νωρίτερα.
«Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια», έδειξε η νεκροψία. Η μεγάλη καρδιά του μπάσκετ. Ως επίσημη αιτία θανάτου αναφέρεται ο «αδενοϊός 2», ο ίδιος που προκαλεί το κοινό κρυολόγημα. Και τη μυοπερικαρδίτιδα, συμπληρώνω εγώ.
Η Wall Street Journal επέλεξε να ξεπροβοδίσει τον Λιούις για δηλητηριώδη υπονοούμενα περί κατάχρησης κοκαϊνης (όπως στην τραγική, δακτυλοδεικτούμενη περίπτωση του Λεν Μπάιας), μολονότι οι γιατροί αρνήθηκαν οποιαδήποτε συσχέτιση.
Οι Σέλτικς και η οικογένεια του νεκρού αντέδρασαν με οργή και απείλησαν με αγωγές ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων, οπότε οι φήμες κλειδώθηκαν στο χρονοντούλαπο. Η φανέλα με το νούμερο «35» αποσύρθηκε ανάμεσα σε λάβαρα και νυχτερίδες στη σκονισμένη οροφή του παλαιού Μπόστον Γκάρντεν.
Ένα χρόνο αργότερα, ο άσος των Μπόστον Σέλτικς έπαιζε αέρινα μονά με τον Ντράζεν Πέτροβιτς στις μπασκέτες των ουρανών. Οι δύο προικισμένοι μπασκετμπολίστες έφυγαν από τη ζωή το ίδιο, εφιαλτικό καλοκαίρι του 1993.
Ο Χρήστος Δεληγιάννης, μπασκετμπολίστας των Τρικάλων, ζει μία πολύ δύσκολη εβδομάδα. Το βράδυ της Κυριακής, μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, αισθάνθηκε έντονη στηθάγχη και οδηγήθηκε στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο της πόλης.
Τα πρώτα δημοσιεύματα, της πατροπαράδοτης ανευθυνότητας, μίλησαν γα έμφραγμα. Οι γιατροί διέγνωσαν ιογενή μυοπερικαρδίτιδα και τον έβαλαν στην Εντατική, όπου ο 30χρονος μπασκετμπολίστας έμεινε 3 μέρες για προσεκτική παρακολούθηση.
Αντιγράφω από δημοσίευμα του ιατρικού Τύπου και προσεύχομαι να μην υπάρχουν ανακρίβειες:
Η μυοκαρδίτιδα αφορά σε προσβολή του καρδιακού μυός, ενώ η περικαρδίτιδα σε φλεγμονή της «μεμβράνης» που περιβάλλει την καρδιά, δηλαδή του περικαρδίου. Συνήθως, η φλεγμονή του περικαρδίου συνδυάζεται με τη συλλογή υγρού ανάμεσα στα δύο πέταλα του περικαρδίου (εσωτερική και εξωτερική μεμβράνη) και σε αυτή την περίπτωση ονομάζεται υγρά περικαρδίτιδα. Πολύ συχνά, το ένα νόσημα επιπλέκεται με το άλλο και για αυτό οι ειδικοί -αρκετές φορές- χρησιμοποιούν τον όρο μυοπερικαρδίτιδα, ο οποίος αφορά σε συνδυασμένη φλεγμονή και του μυοκαρδίου και του περικαρδίου.
Η πάθηση, επαναλαμβάνω, είναι ιογενής. Δημιουργείται δηλαδή από έναν μικρόβιο, όπως η απλή γρίππη. Ο Δεληγιάννης βασανιζόταν από μία τέτοια ίωση τις μέρες πριν τον αγώνα. Κινδύνευσε να την πληρώσει πάρα πολύ ακριβά.
Η «αδελφότητα του φερμουάρ» ιδρύθηκε στην Αμερική όταν μαζεύτηκαν για να συζητήσουν την εμπειρία τους μπασκετμπολίστες που ενώνονται από μία πανομοιότυπη ουλή στο στήθος. Η ουλή προέρχεται από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς και θυμίζει φερμουάρ: “The zipper brothers”.
Oταν εμφανίζεται καινούριο μέλος, οι παλιοί ανοίγουν την αγκάλη τους για να τον υποδεχθούν. Η συμπαράσταση από τον ομοιοπαθή είναι το πολυτιμότερο εφόδιο. Δεν του λένε ψέματα, αλλά αλήθειες: «Θα πονέσεις, θα ζοριστείς, θα μείνεις άγρυπνος τις νύχτες. Αλλά δεν πρέπει να χάσεις την αισιοδοξία σου. Αυτή θα σε κρατήσει όρθιο».
Ο Φρεντ Χόιμπεργκ είδε την καριέρα του να καταστρέφεται το 2005. Σταμάτησε το μπάσκετ εν μία νυκτί. Είναι μάλλον εξαίρεση, παρά κανόνας.
Ο Τσάνινγκ Φράι (Ορλάντο), ο Τζεφ Γκρην (Βοστώνη) και ο Γάλλος Ρόνι Τουριάφ (Μινεσότα) παίζουν κανονικά σήμερα στο ΝΒΑ. Εμειναν ένα χρόνο έξω για να συνέλθουν από το χειρουργείο, αλλά επέστρεψαν δριμύτεροι, όπως και ο παλαίμαχος πια σέντερ Ιταν Τόμας. Ο Τσακ Χέις των Ράπτορς και ο Κρις Ουίλκοξ που αγωνίστηκε τα προηγούμενα 11 χρόνια στο ΝΒΑ δεν χρειάστηκαν καν νυστέρι.
Σχηματίζουν πλήρη και αξιόμαχη πεντάδα, τα «αδέλφια του φερμουάρ». Με προπονητή τον εμπνευστή του κλαμπ, τον Χόιμπεργκ, που σήμερα κοουτσάρει το Άιοβα Στέιτ. Ο Τουριάφ φοράει το νούμερο «32» προς τιμήν του.
Ο Κόνραντ Μακρέι έπαιξε στον καταπληκτικό ΠΑΟΚ του 1997-98, δίπλα σε Στογιάκοβιτς και Σάκλφορντ. Ηταν ένας εκρηκτικός σέντερ ύψους 2μ07, που γκρέμιζε τα καλάθια με τα καρφώματά του, εξ ου το παρατσούκλι «McNasty» που τον συνόδευε στα νιάτα του στο Χάρλεμ.
Τον ίδιο, τον γκρέμισε η καρδιά του.
Ο Μακρέι ήταν 29 ετών όταν σωριάστηκε στο παρκέ στη διάρκεια μίας προπόνησης στην Καλιφόρνια, το καλοκαίρι του 2000. Η χρόνια καρδιακή αρρυθμία τον έστειλε στον κάτω κόσμο.
Ο Χρήστος Δεληγιάννης, ικανός μπασκετμπολίστας και θαυμάσιο παλικάρι. είναι στο νοσοκομείο. Σε απλό θάλαμο πλέον, ξεκουράζεται και αναρρώνει. Θα βγει μόλις ολοκληρωθούν οι απαραίτητες εξετάσεις.
Ελπίζω ότι θα τον ξαναδούμε σύντομα στα γήπεδα, αλλά το σημαντικό είναι να μη κινδυνεύσει στο μέλλον η ζωή του, η δική του ή κάποιου συναδέλφου του. Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε γιατρός κοντά;
Ο Χανκ Γκάδερς ήταν ένας από τα σημαντικότερα ταλέντα που εμφανίστηκαν ποτέ στο κολεγιακό μπάσκετ. Το 1989 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ (μ.ο. 32,7 π.) και πρώτος ριμπάουντερ (13,7) του NCAA.
Τα ρεκόρ του στο Λοϊόλα Μεριμάουντ στέκουν και σήμερα όρθια. Ο Γκάδερς δεν είναι εδώ για να καμαρώσει. Υπέφερε από ταχυκαρδίες, αλλά ξεχνούσε τα φάρμακά του, ιδίως όταν είχε αγώνα.
Στις 4 Μαρτίου 1990, ο Γκάδερς κατέρρευσε πάνω στο παρκέ στη διάρκεια ενός αγώνα με τους Πόρτλαντ Πάιλοτς, στα πόδια του σημερινού προπονητή των Μαϊάμι Χιτ, νεανία τότε, Έρικ Σπόελστρα. Παρέδωσε το πνεύμα πριν φτάσει στο νοσοκομείο. Ηταν 23 ετών.
Ο Τζέισον Κόλιερ των Ατλάντα Χοκς πέθανε ξαφνικά στο σπίτι του τον Οκτώβριο του 2005. Η αυτοψία έδειξε μεγαλοκαρδία ("υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια"), συνηθισμένο σύμπτωμα σε μεγαλόσωμους άνδρες, βραδυφλεγές φυτίλι στο κορμί του δίμετρου μπασκετμπολίστα.
Ο θρυλικός Πητ Μάραβιτς έπαθε καρδιακή προσβολή ενώ έπαιζε μονό στην αυλή μιας εκκλησίας, απόμαχος πια, στα 41 του χρόνια, το 1988. Αποδείχθηκε ότι είχε δυσπλασία στην καρδιά εκ γενετής, χωρίς να το γνωρίζει.
Ο Ρόμπερτ «Τράκτορ» Τρέιλορ έμοιαζε με τρακτέρ, αλλά είχε αδύναμη καρδιά. Επαθε ανακοπή ενώ μιλούσε με τη σύζυγό του στο τηλέφωνο, στο Πουέρτο Ρίκο.
Ο Μίκλος Φέχερ, ο Αντόνιο Πουέρτα, ο Πιερμάριο Μοροζίνι, ο Μαρκ-Βιβιέν Φοέ, ο Σερζίνιο, ο Ντανιέλ Χάρκε, ο Ρενάτο Κούρι μιας άλλης εποχής, ο Φαμπρίς Μουάμπα που διασώθηκε από θαύμα. Ο δικός μας Μουγκάντι Τσιμάνγκα του Ατρομήτου, που μολονότι γνώριζε το πρόβλημα έπαιζε μπάλα για να θρέψει τη φτωχή οικογένειά του. Ο φόρος τιμής του ποδοσφαίρου.
Ο Ντάρκο Κοβάτσεβιτς, που εγχειρίστηκε επιτυχώς και ανήκει πλέον στην «αδελφότητα του φερμουάρ»…
Ο Ρέτζι Λιούις έπεσε στο παρκέ στη διάρκεια μίας θερινής προπόνησης των Σέλτικς τον Ιούλιο του 1993 στο πανεπιστήμιο Μπραντάις της Μασαχουσέτης. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Είχε λιποθυμήσει και στον πρώτο αγώνα των πλέι-οφ με τη Σάρλοτ τρεις μήνες νωρίτερα.
«Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια», έδειξε η νεκροψία. Η μεγάλη καρδιά του μπάσκετ. Ως επίσημη αιτία θανάτου αναφέρεται ο «αδενοϊός 2», ο ίδιος που προκαλεί το κοινό κρυολόγημα. Και τη μυοπερικαρδίτιδα, συμπληρώνω εγώ.
Η Wall Street Journal επέλεξε να ξεπροβοδίσει τον Λιούις για δηλητηριώδη υπονοούμενα περί κατάχρησης κοκαϊνης (όπως στην τραγική, δακτυλοδεικτούμενη περίπτωση του Λεν Μπάιας), μολονότι οι γιατροί αρνήθηκαν οποιαδήποτε συσχέτιση.
Οι Σέλτικς και η οικογένεια του νεκρού αντέδρασαν με οργή και απείλησαν με αγωγές ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων, οπότε οι φήμες κλειδώθηκαν στο χρονοντούλαπο. Η φανέλα με το νούμερο «35» αποσύρθηκε ανάμεσα σε λάβαρα και νυχτερίδες στη σκονισμένη οροφή του παλαιού Μπόστον Γκάρντεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου