Με ένα πρώτο ημίχρονο «βγαλμένο» μέσα από τις ονειροφαντασιώσεις και των πλέον φανατικών οπαδών του, ο Δικέφαλος χθες το βράδυ πραγματοποιώντας μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του, έκλεισε με τον πλέον εντυπωσιακό (και θριαμβευτικό) τρόπο κάποιους ανοιχτούς λογαριασμούς που είχε με τον αντίπαλό του και τον υποχρέωσε, μαζί με τα κομμάτια και «θρύψαλα» του 90λεπτου, να μαζέψει και τα «αποκαΐδια» μιας φτηνής παράδοσης που φιλοδοξούσε –μάλλον ονειροβατούσε- να χτίσει.
Μία σύγκριση ανάμεσα στις δύο ομάδες ιδιαίτερα για το πρώτο 45λεπτο ασφαλώς και θα αποτελούσε ιεροσυλία. Μέρα με τη νύχτα! Θηρίο ανήμερο οι γηπεδούχοι, ένα πανικόβλητο και τρομοκρατημένο σύνολο οι φιλοξενούμενοι. Ανελέητο και ασταμάτητο το σφυροκόπημα που υπέστησαν οι «πράσινοι». Το 3-0 θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί ένα αξιοπρεπές» αποτέλεσμα για το διάστημα της αγωνιστικής τους ισοπέδωσης. Βέβαια, η ανάπαυλα άφηνε αιωρούμενο ερωτηματικό τι θα μπορούσε να προκύψει αν οι προπορευόμενοι στο σκορ, συνέχιζαν στον ίδιο ρυθμό και με τις ίδιες διαθέσεις και στο δεύτερο κομμάτι του αγώνα. Ευτυχώς για αυτούς το «φρενάρισμα» που ήρθε και το οποίο περισσότερο οφειλόταν στην κούραση και στη διαχείριση της άνετης νίκης, τους βοήθησε να πάρουν ανάσες και να επιστρέψουν στην Αθήνα με ένα τιμητικό σκορ.
Ο προπονητής τους αντί να συγχαρεί τον ΠΑΟΚ για την ανωτερότητά του και για τη δίκαια νίκη του, στις δηλώσεις του άφησε ένα παράπονο και μία υπόνοια για το πέναλτι που δέχθηκε η ομάδα του και όχι ασφαλώς για αυτό που κέρδισε. Επανερχόμενοι στον ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου και σε ό,τι ουσιαστικό αλλά και εντυπωσιακό παρουσίασε (εκτός από τα τρία γκολ που πέτυχε και την ορθόδοξη τακτική της διάσπασης και κατακερμάτισης της αντίπαλης άμυνας) νομίζουμε θα πρέπει να τονιστεί και κάτι ακόμη: Κι αυτό το «κάτι» δεν είναι άλλο από τη διαπίστωση που γινόταν πολύ εύκολα και αφορούσε τον τρόπο με τον οποίο «έπεφταν» στις μονομαχίες τους οι παίκτες του. Όλοι τους –μηδενός εξαιρουμένου- χθες είχαν την εικόνα και τη συμπεριφορά ενός παθιασμένου και αποφασισμένου «διεκδικητή»! Ναι, χθες οι νικητές ήταν πραγματικοί «πολεμιστές»!
Όπως ακριβώς του θέλει και ο κόσμος τους. Θα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς ότι … «γυάλιζε το μάτι τους» αν δεν είχαμε το πρόβλημα των συνθηκών του νυχτερινού αγώνα. Ο ΠΑΟΚ πήρε χθες μια σπουδαία –για πολλούς λόγους- νίκη. Ίσως να τη χρειαζόταν περισσότερο από κάθε άλλη φορά για λόγους ψυχολογικούς, αλλά πιθανότατα και να τη χρησιμοποιήσει σαν μια νέα αφετηρία επανεκκίνησης και αναπλήρωσης των όσων χάθηκαν. Ήταν εξαιρετικός σαν ομάδα (ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο) και αυτό θα έπρεπε να του αναγνωριστεί από όλους με πρώτους όπως προαναφέραμε τους αντιπάλους του. Αυτοί πιθανότατα να μην το έκαναν προκειμένου να διευκολύνουν τον γνωστό «τρόφιμο» του ΣΚΑΪ τηλεκριτικό της κακιάς ώρας και μόνιμο αβανταδόρο τους. Να του δώσουν δηλαδή την ευκαιρία να καλύψει τον «βατερλό» τους αλλά και να μειώσει -όπως το κάνει συνέχεια- ό,τι έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ, ο οποίος όπως είναι γνωστό αποτελεί και το βασικό ανταγωνιστή της αθηναϊκής ομάδας που «προστατεύει». Επαναλαμβάνουμε ότι ο ΠΑΟΚ του β’ ημιχρόνου φρέναρε από κούραση και όχι από την ανωτερότητα των αντιπάλων του, για αυτό άλλωστε σταμάτησε και στο 3-1.
Ο Γλύκος δεν είχε δουλειά. Λίγες οι φάσεις που τον ενόχλησαν. Εξαιρετικός ο Βίτορ, όπως αυτή τη φορά και ο Κόστα. Αρχοντική η απόδοση του Τζιόλη. Βελτιωμένος ο Σάμπο. Θετικός ο Τζαβέλλας, φιλότιμος ο Λέοβατς, ανόητο όμως το πέναλτι που έκανε. «Όλα τα λεφτά» το δίδυμο Ροντρίγκεζ-Ζάιρο, με τον πρώτο όχι απλά να έχει πάρει την ταυτότητα του Νάνο, αλλά και να εκθέτει κατ’ επανάληψη όλη την άμυνα των πρασίνων. Μαχητής ο Μακ. Δεν κρίνονται Μπερμπάτοφ και Αθανασιάδης. Για τον Χαρίση θα πρέπει να πούμε δύο κουβέντες παραπάνω, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου και ως εκ τούτου θα πρέπει να έχει και περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Ο Πέλκας χθες ήταν τσαμπουκάς και… ώριμος. Μπράβο του! Όσο για τον Αρετόπουλο; Προφανώς έπαιζε άνετα και καλά διότι δεν είχε κανένα πρόβλημα επιλογής. Ποιον δηλαδή θα βοηθήσει. Το «μεγάλο αφεντικό» αφού όπως όλοι γνωρίζουμε θρέφει τα ίδια συναισθήματα (απύθμενο μίσος) και για τις δύο ομάδες.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου