Η εκ των υστέρων κριτική στον Σοφοκλή Πιλάβιο
υποκρύπτει εκλογικές σκοπιμότητες παραγόντων που απαξίωσαν πλήρως το
ελληνικό ποδόσφαιρο. Γράφει ο Κυριάκος Θωμαϊδης.
Ο κυριακάτικος φόρτος (μόνιμος βραχνάς των αθλητικών συντακτών) δεν μας
επέτρεψε να ασχοληθούμε με δύο ενδιαφέροντα πανομοιότυπα πρωτοσέλιδα.
Το «Πρώτο Θέμα» και η «Real news» φιλοξένησαν εκτενή επικριτικά ρεπορτάζ
για τον πρόεδρο της ΕΠΟ Σοφοκλή Πιλάβιο.
Η στήλη έχει ασκήσει εδώ και ενάμιση χρόνο τη σκληρότερη κριτική στον κ. Πιλάβιο και μάλιστα σε περιόδους που ελάχιστες φωνές αποδοκίμαζαν την αβελτηρία του. Γι΄ αυτό ξαφνιαστήκαμε που –έστω εκ των υστέρων– έγινε αναφορά στα θέματα της ποδοσφαιρικής κάθαρσης, η οποία σε επίπεδο αθλητικής δικαιοσύνης αποδείχτηκε μια...τρύπα στο νερό.
Ομως η χρονική στιγμή των επικρίσεων μπορεί να βάλει σε σκέψεις πολλούς. Ενδεχομένως να τη συνδέσουν με τις εκλογές του ερχόμενου Σεπτεμβρίου στην Ομοσπονδία. Είναι προφανές ότι υπάρχουν δυνάμεις που επιθυμούν την αλλαγή σκυτάλης, χωρίς όμως να εγγυώνται την αξιοπιστία. Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτές οι δυνάμεις έρχονται από το παρελθόν και ενδιαφέρονται για την καρέκλα και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων.
Η ΕΠΟ δεν αναμορφώνεται μέσα από πρόσωπα που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν παταγωδώς. Πρέπει να αλλάξει γραμμή πλεύσης και αυτό θα γίνει μονάχα μέσα από σαφείς προγραμματικές δεσμεύσεις. Εχουμε εντοπίσει τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου σε τέσσερα επίπεδα:
ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ: Ανεξαρτητοποίηση της ΚΕΔ, η οποία να εκλέγεται και όχι να διορίζεται. Να βρίσκεται σε άμεση συνεργασία με την ΟΔΠΕ που αυτή τη στιγμή έχει διακοσμητικό ρόλο. Την επιμόρφωση των διαιτητών να την αναλάβουν και πάλι οι τοπικοί σύνδεσμοι, με την κεντρική καθοδήγηση της Ομοσπονδίας τους. Οι Ενώσεις δεν έχουν καμιά δουλειά με τη διαιτησία.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ένα σημαντικό βήμα του Σ. Πιλάβιου. Συμφώνησε με τον ΓΓΑ Π. Μπιτσαξή να υπάρχουν αποκλειστικά και μόνον τακτικοί δικαστές στην αθλητική δικαιοσύνη. Χρειάζεται όμως να δεσμευτεί και για τη λειτουργία των αθλητικών δικαστηρίων. Να εδρεύουν σε χώρο απονομής δικαιοσύνης και οι δικαστές να αμείβονται απευθείας από το υπουργείο Δικαιοσύνης, μέσα από ειδικό κονδύλιο.
ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Για τη διοίκηση της ΕΠΟ να μην ψηφίζουν μόνο 57 εκλέκτορες και να φτάνουμε στην αστειότητα μια ομάδα της Σούπερ Λίγκας να έχει το 1/16 της ψήφου του ποδοσφαίρου σάλας. Να ψηφίζουν 20.000 μέλη διοικητικών συμβουλίων όλων των ποδοσφαιρικών σωματείων της χώρας. Ετσι οι αρχαιρεσίες της Ομοσπονδίας θα μεταβληθούν σε μια γιορτή δημοκρατίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ποιος δεν επιθυμεί ένα πιο αντιπροσωπευτικό εκλεκτορικό σώμα; Nα βγει ανοιχτά και να το πει.
ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ: Δεν μπορεί κάποιοι (λίγοι) ιδιοκτήτες ομάδων να είναι τα κορόιδα που πληρώνουν. Να ισχύσουν τα κριτήρια της UEFA και να υπάρξει συνεργασία με την κυβέρνηση (αλήθεια γιατί υπαναχώρησε στις δεσμεύσεις του περί ενοποίησης ο ΓΓΑ;) ώστε να πάψει να υφίσταται η ιλαροτραγωδία των τριών επιτροπών αδειοδότησης. Αυτή τη στιγμή οι ομάδες πρέπει να περάσουν για τον ίδιο λόγο από την ΕΠΟ, το υπουργείο Πολιτισμού (ΕΕΑ) και το υπουργείο Ανάπτυξης! Το απαύγασμα της γραφειοκρατίας...
Πηγή: Εξέδρα
Η στήλη έχει ασκήσει εδώ και ενάμιση χρόνο τη σκληρότερη κριτική στον κ. Πιλάβιο και μάλιστα σε περιόδους που ελάχιστες φωνές αποδοκίμαζαν την αβελτηρία του. Γι΄ αυτό ξαφνιαστήκαμε που –έστω εκ των υστέρων– έγινε αναφορά στα θέματα της ποδοσφαιρικής κάθαρσης, η οποία σε επίπεδο αθλητικής δικαιοσύνης αποδείχτηκε μια...τρύπα στο νερό.
Ομως η χρονική στιγμή των επικρίσεων μπορεί να βάλει σε σκέψεις πολλούς. Ενδεχομένως να τη συνδέσουν με τις εκλογές του ερχόμενου Σεπτεμβρίου στην Ομοσπονδία. Είναι προφανές ότι υπάρχουν δυνάμεις που επιθυμούν την αλλαγή σκυτάλης, χωρίς όμως να εγγυώνται την αξιοπιστία. Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτές οι δυνάμεις έρχονται από το παρελθόν και ενδιαφέρονται για την καρέκλα και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων.
Η ΕΠΟ δεν αναμορφώνεται μέσα από πρόσωπα που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν παταγωδώς. Πρέπει να αλλάξει γραμμή πλεύσης και αυτό θα γίνει μονάχα μέσα από σαφείς προγραμματικές δεσμεύσεις. Εχουμε εντοπίσει τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου σε τέσσερα επίπεδα:
ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ: Ανεξαρτητοποίηση της ΚΕΔ, η οποία να εκλέγεται και όχι να διορίζεται. Να βρίσκεται σε άμεση συνεργασία με την ΟΔΠΕ που αυτή τη στιγμή έχει διακοσμητικό ρόλο. Την επιμόρφωση των διαιτητών να την αναλάβουν και πάλι οι τοπικοί σύνδεσμοι, με την κεντρική καθοδήγηση της Ομοσπονδίας τους. Οι Ενώσεις δεν έχουν καμιά δουλειά με τη διαιτησία.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ένα σημαντικό βήμα του Σ. Πιλάβιου. Συμφώνησε με τον ΓΓΑ Π. Μπιτσαξή να υπάρχουν αποκλειστικά και μόνον τακτικοί δικαστές στην αθλητική δικαιοσύνη. Χρειάζεται όμως να δεσμευτεί και για τη λειτουργία των αθλητικών δικαστηρίων. Να εδρεύουν σε χώρο απονομής δικαιοσύνης και οι δικαστές να αμείβονται απευθείας από το υπουργείο Δικαιοσύνης, μέσα από ειδικό κονδύλιο.
ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Για τη διοίκηση της ΕΠΟ να μην ψηφίζουν μόνο 57 εκλέκτορες και να φτάνουμε στην αστειότητα μια ομάδα της Σούπερ Λίγκας να έχει το 1/16 της ψήφου του ποδοσφαίρου σάλας. Να ψηφίζουν 20.000 μέλη διοικητικών συμβουλίων όλων των ποδοσφαιρικών σωματείων της χώρας. Ετσι οι αρχαιρεσίες της Ομοσπονδίας θα μεταβληθούν σε μια γιορτή δημοκρατίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ποιος δεν επιθυμεί ένα πιο αντιπροσωπευτικό εκλεκτορικό σώμα; Nα βγει ανοιχτά και να το πει.
ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ: Δεν μπορεί κάποιοι (λίγοι) ιδιοκτήτες ομάδων να είναι τα κορόιδα που πληρώνουν. Να ισχύσουν τα κριτήρια της UEFA και να υπάρξει συνεργασία με την κυβέρνηση (αλήθεια γιατί υπαναχώρησε στις δεσμεύσεις του περί ενοποίησης ο ΓΓΑ;) ώστε να πάψει να υφίσταται η ιλαροτραγωδία των τριών επιτροπών αδειοδότησης. Αυτή τη στιγμή οι ομάδες πρέπει να περάσουν για τον ίδιο λόγο από την ΕΠΟ, το υπουργείο Πολιτισμού (ΕΕΑ) και το υπουργείο Ανάπτυξης! Το απαύγασμα της γραφειοκρατίας...
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου