Στα δύσκολα όμως αναδεικνύονται και οι μεγάλοι ηγέτες. Οι «αρχηγοί». Οι «καπεταναίοι». Μέσα από τις κρίσεις, πολλές φορές αναδύονται και ευκαιρίες «αναβάπτισης», «εξιλέωσης» και «αποκατάστασης». Ας τύχουν υπόψη τους, όσοι αυτήν την στιγμή έχουν την μεγάλη τιμή και την τεράστια ευθύνη να εκπροσωπούν τον λαοφιλέστατο και ιστορικό ΠΑΟΚ. «Μπροστά» τους, έχουν… το πρόβλημα, μέρος του οποίου βέβαια είναι και οι ίδιοι με τα λάθη και της παραλείψεις τους. Ωστόσο, μπροστά τους είναι και η ευκαιρία να το λύσουν. Χρειάζεται βέβαια τόλμη…, συνοδευόμενη και από γενναίες «δόσεις» αυτοκριτικής και αυτογνωσίας.
Και πάνω από όλα δυναμική αντιπαράθεση με όλη αυτή την αρρωστημένη νοοτροπία που επέβαλλαν σταδιακά αυλικοί και παρατρεχάμενοι. Απαιτείται αντιπαράθεση σκληρή και με τον ίδιο τον εαυτό τους, αφού τον χρεώσουν, με όσα στρεβλά εξαιτίας του, «φορτώθηκε» η ομάδα, το τελευταίο διάστημα. Σίγουρα η απλότητα, η αμεσότητα και η ειλικρίνεια βοηθάνε τους υπεύθυνους ηγέτες στο να «απεμπλακούν» από παρόμοιες κρίσιμες καταστάσεις και με καθαρό μυαλό και το ίδιο καθαρή ψυχή και συνείδηση, να βρουν και να δώσουν «λύσεις» και «διεξόδους» στα υπάρχοντα προβλήματα και στα προφανή αδιέξοδα. Ας αφήσουμε όμως τις θεωρίες, τις υποθέσεις και την φιλολογική ανάλυση της υποβόσκουσας ΠΑΟΚτσήδικης κρίσης και ας προχωρήσουμε σε προτάσεις επί του προκειμένου. Αναφερθήκαμε παραπάνω στην απλότητα, αμεσότητα και την ειλικρίνεια που είναι ότι πιο ουσιαστικό μπορεί να βοηθήσει έναν ηγέτη στο να κλείσει έναν κύκλο επικίνδυνων εκκρεμοτήτων.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, δεν έχει παρά να προχωρήσει σε τρεις απλές κινήσεις…, οι οποίες θα συνοδεύονται απαραίτητα από την αμεσότητα της επαφής και την ειλικρινή διάθεση να ειπωθούν αλήθειες και να συμφωνηθούν κάποια πράγματα… όπως επιτάσσει με το δόγμα: «πάνω απ’ όλα ο ΠΑΟΚ». Και εξηγούμεθα. Πρώτα ραντεβού και «ξεκαθάρισμα» προθέσεων και διαθέσεων με τον Λάσλο Μπόλονι.
Στη συνέχεια συνάντηση και αμοιβαίες εξηγήσεις, με αντίστοιχες υποσχέσεις που θα πρέπει να τηρηθούν και από τις δύο πλευρές, με όλους τους ποδοσφαιριστές (Έλληνες και ξένους). Ιδιαίτερα με όσους, έχουν εντονότερα και πλέον άμεσα προβλήματα. Τέλος, αποκατάσταση σχέσεων και συνεργασίας με τους οργανωμένους, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα τύπου Σαλπιγγίδη, αλλά και ενδοοικογενειακών αντιπαραθέσεων που πληγώνουν, αλλά και εκθέτουν τον ΠΑΟΚ. Σ’ αυτούς τους τρεις «άξονες» είναι ανάγκη και πρέπει να κινηθεί ο Θοδωρής Ζαγοράκης, με προαπαιτούμενα, την αυτοκριτική, την ειλικρίνεια, και τον αμοιβαίο σεβασμό. Όσο για το αυριανό παιχνίδι…, ας ευχηθούμε, να αποτελέσει το ισχυρό «κίνητρο» κι όχι το «άλλοθι»… και την εξισορρόπηση της εγχώριας παρακμιακής πορείας.
* Απομυθοποίηση…
και αυτογελοιοποίηση
Ο «θρύλος» του Πειραιά και ο «τρόμος»… της Ευρώπης, αφού κατατρόπωσε (!) την μικρομεσαία ομάδα του γαλλικού πρωταθλήματος… κάτι δηλαδή σαν τον δικό μας τον Λεβαδειακό και αφού ο… «μεγάλος» Βαλβέρδε, απέδειξε ότι παραμένει κορυφαία μορφή κόουτς σε… παγκόσμιο ποδοσφαιρικό επίπεδο… προσγειώθηκαν και οι δύο σε χρόνο ρεκόρ, στην σκληρή πραγματικότητα διασυρόμενοι και αυτογελοιοποιούμενοι… σ’ ένα γήπεδο που δεν διέφερε σε τίποτε απ’ το δικό τους. Και μέσα σε μία ατμόσφαιρα όχι απλά φιλική, αλλά καθαρά… οικογενειακή!!! Θα έλεγε κανείς – αστειευόμενος φυσικά – ότι δεν μπόρεσαν να κερδίσουν… σ’ ένα φιλικό δίτερμα… την «δεύτερη» ομάδα τους. Βέβαια… στον θρίαμβο… επί του Λεβαδειακού της Γαλλίας… η ορχήστρα των υμνωδών του… ερυθρόλευκου ευρωπαϊκού μεγαλείου, σιώπησε εκκωφαντικά στην περίπτωση του κλασικού πέναλτι του Μιραλάς που πήρε την μπάλα με το χέρι μέσα από την περιοχή της ομάδας τους και ο διαιτητής… έκλεισε περιέργως και υπόπτως τα μάτια.
Η ελεγχόμενη… εκείνη σιωπή…, όμως, μετατράπηκε σε έναν θρήνο αυτογελοιοποίησης, χθες… με την ενορχηστρωμένη επίθεσή της…, στον διαιτητή της Τρίπολης, τον Ηπειρώτη Γιάχο!!! Ήμαρτον Θεέ μου. Αν αυτό δεν είναι αυτογελοιοποίηση, τι είναι; Ίσως μια άλλη μορφή… κωμικοτραγικής μυθοπλασίας;
πηγή: metrosport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου