Ντέρμπι πολιτισμού και πίστης από τους πάγκους!!

Ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός που δίδαξαν ο Ερνέστο Βαλβέρδε και ο Ζεσουάλδο Φερέιρα αποτελούν την καλύτερη μαγιά ενόψει του μεγάλου Σαββατιάτικου ντέρμπι. Γράφει ο Δημήτρης Παπανικολάου.

Ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετωπίζουν ο ένας την δουλειά του άλλου και η τήρηση στο πλάνο που έχουν επιλέξει για τις ομάδες τους είναι πολύ πιθανό να μας επιτρέψουν να παρακολουθήσουμε ένα από τα πιο καλά ντέρμπι των τελευταίων ετών.
Ο Ολυμπιακός μοιάζει απίθανο να διαφοροποιήσει το 4-3-3, ενώ ο και Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να αλλάξει το επιτυχημένο τις τελευταίες αγωνιστικές 4-4-1-1.
Οι πρωταθλητές στηρίζουν τις προσπάθειές τους στο παιχνίδι κατοχής της μπάλας, πιέζοντας ψηλά τον αντίπαλο για να τον υποχρεώσουν σε λάθη, παίζουν με κλασικό φορ (βλέπε Τζιμπούρ), είναι καλοί στις στημένες φάσεις και χρησιμοποιούν πολύ τους ακραίους αμυντικούς τους για να επιτεθούν.
Οι πράσινοι από την άλλη, έχουν τη δύναμη στο κέντρο της ομάδας με τον Κατσουράνη να είναι ο εγκέφαλός της, ο Σιμάο το μηχανάκι της και ο Ζέκα με τον Κουίνσι τα άκρα που δίνουν βοήθειες στις γραμμές επίθεσης και άμυνας. Ο Λέτο διανύει περίοδο συγκλονιστικής φόρμας, παίζοντας κοντά στην περιοχή και όχι πλάγια, ενώ ο Κλέιτον είναι ο αντίστοιχος Φουστέρ για την ομάδα του Φερέιρα.
Αμυντικές αδυναμίες έχουν και οι δύο και μάλιστα περισσότερες από άλλες χρονιές. Οι βασικοί τους (αυτή την εποχή) τερματοφύλακες (Μέγερι-Καπίνο) δεν έχουν καμία εμπειρία από ντέρμπι τέτοιου είδους.
Οι ακραίοι του Παναθηναϊκού αποτελούν τον αδύναμο κρίκο της ομάδας, ενώ συνολικά η άμυνα δεν αντιμετωπίζει με επιτυχία τις στημένες φάσεις. Στον Ολυμπιακό, η άμυνα που μέχρι πέρυσι έμοιαζε με γραμμή Μαζινό, έχει εφέτος εκτεθεί άπειρες φορές, κυρίως λόγω Κοστάντσο, αλλά και της επιπόλαιας λειτουργίας στη θέση του αμυντικού μέσου.
Ένα επιπλέον μειονέκτημα για τους γηπεδούχους αποτελεί το συχνό ανέβασμα των πλάγιων αμυντικών στην επίθεση και τα κενά που δημιουργούνται όταν ο αντίπαλος βγαίνει στην κόντρα. Παρ' όλα αυτά ο Ολυμπιακός, σ΄ ένα από τα καλύτερα εφετινά του ημίχρονα, το 2ο με την Ντόρτμουντ στο Καραϊσκάκη, έδειξε ότι μπορεί ΚΑΙ να αμυνθεί για να διατηρήσει ένα προβάδισμα, αλλά και να αυξήσει το σκορ.
Ο Παναθηναϊκός στηρίζει το παιχνίδι του στην ταχύτητα των Λέτο, Κουίνσι και Ζέκα, στις επινοήσεις του Κατσουράνη και τα κοψίματα του Σιμάο, ενώ ο Ολυμπιακός στην κατοχή της μπάλας, η οποία όμως, κουράζει συνολικά την ομάδα γι αυτό και δείχνει να χάνει δυνάμεις μετά το 65'.
Το τελευταίο πάντως, που θέλει να δει ο φίλαθλος κόσμος στο ντέρμπι είναι να κλέψουν την παράσταση οι διαιτητές και οι εχθροί του ποδοσφαίρου στις εξέδρες, που βρίσκουν ευκαιρία να το τραυματίζουν σε όλα σχεδόν τα γήπεδα.
Πηγή: novasports.gr