Την κάθαρση και την εξυγίανση του ποδοσφαίρου δεν
υπάρχει φίλαθλος ή άνθρωπος του αθλητισμού που να μην τις ήθελε. Γράφει ο
Νίκος Κατσαρός.
Η κατάληξη όλης αυτής της «επιχείρησης», στην οποία πρωταγωνίστησαν τα
όργανα της ποινικής και της αθλητικής Δικαιοσύνης (εισαγγελείς,
αθλητικοί δικαστές, πειθαρχικές επιτροπές κ.λπ.) είναι γνωστή.
Στο μέσο φίλαθλο που παρακολούθησε όλη αυτή τη διαδικασία και είδε πού κατέληξε υπάρχει έντονο το αίσθημα της απογοήτευσης. Κυρίως επειδή διαπίστωσε άνιση εφαρμογή των κανονισμών που είχε ως αποτέλεσμα την καταδίκη ορισμένων ατόμων τα οποία και πριν ξεσπάσουν οι αποκαλύψεις ήταν «στιγματισμένα» στη συνείδηση της κοινής γνώμης, αλλά από την άλλη πλευρά την αθώωση άλλων που τα βάρυναν εξίσου σοβαρές παραβατικές συμπεριφορές.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο είχαμε και σωματεία που αφανίστηκαν και άλλα που έπεσαν στα μαλακά. Πιο κραυγαλέα είναι η περίπτωση του Ηρακλή στην οποία αναφέρθηκα και σε προηγούμενο σχόλιο από αυτή τη στήλη. Για διαφορετικούς λόγους, την ίδια τύχη είχαν και η Καβάλα και ο Ολυμπιακός Βόλου. Υπήρξε μεγάλη συζήτηση και διχογνωμία ως προς το αν ήταν σωστό να πληρώσουν οι δύο σύλλογοι την παράνομη δραστηριότητα των ιδιοκτητών τους.
Εφόσον αυτό προβλέπουν οι κανονισμοί, τους οποίους έχουν αποδεχθεί όλες οι ΠΑΕ, προφανώς δεν μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό. Πέρα από τον κανονισμό όμως, υπάρχει η ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Οι ομάδες της Καβάλας και του Βόλου, η καθεμία με τη δική της ιστορία, εκπροσώπουν δύο μεγάλες πόλεις και ο αφανισμός τους δεν σημαίνει απλά την απουσία τους από τον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας.
Ο Ηρακλής και η Καβάλα συνεχίζουν στην ερασιτεχνική κατηγορία. Προχθές πληροφορηθήκαμε ότι ο Ολυμπιακός Βόλου δεν θα εμφανιστεί ούτε σ' αυτήν. Ουσιαστικά δηλαδή διαλύεται. Εχουμε επομένως στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα αποτέλεσμα δυσανάλογα οδυνηρό σε σχέση με τις όποιες διαπραχθείσες παρανομίες του μεγαλομέτοχου της ομάδας κι αυτό αμφιβάλλω αν ήταν ο σκοπός αυτών που συνέταξαν και ενέκριναν το σχετικό κανονισμό.
Εχουμε μπει σε μια πολύ δύσκολη εποχή, που η οικονομική κρίση οδηγεί σε λουκέτο πάρα πολλά σωματεία των μικρών κατηγοριών και απειλεί και πολλά από αυτά της Super League. Με αυτή την έννοια η εξάντληση της αυστηρότητας των κανονισμών θα έλεγα ότι καταλήγει σε αυτοχειριασμό του ποδοσφαίρου.
Πηγή: Goal
Στο μέσο φίλαθλο που παρακολούθησε όλη αυτή τη διαδικασία και είδε πού κατέληξε υπάρχει έντονο το αίσθημα της απογοήτευσης. Κυρίως επειδή διαπίστωσε άνιση εφαρμογή των κανονισμών που είχε ως αποτέλεσμα την καταδίκη ορισμένων ατόμων τα οποία και πριν ξεσπάσουν οι αποκαλύψεις ήταν «στιγματισμένα» στη συνείδηση της κοινής γνώμης, αλλά από την άλλη πλευρά την αθώωση άλλων που τα βάρυναν εξίσου σοβαρές παραβατικές συμπεριφορές.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο είχαμε και σωματεία που αφανίστηκαν και άλλα που έπεσαν στα μαλακά. Πιο κραυγαλέα είναι η περίπτωση του Ηρακλή στην οποία αναφέρθηκα και σε προηγούμενο σχόλιο από αυτή τη στήλη. Για διαφορετικούς λόγους, την ίδια τύχη είχαν και η Καβάλα και ο Ολυμπιακός Βόλου. Υπήρξε μεγάλη συζήτηση και διχογνωμία ως προς το αν ήταν σωστό να πληρώσουν οι δύο σύλλογοι την παράνομη δραστηριότητα των ιδιοκτητών τους.
Εφόσον αυτό προβλέπουν οι κανονισμοί, τους οποίους έχουν αποδεχθεί όλες οι ΠΑΕ, προφανώς δεν μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό. Πέρα από τον κανονισμό όμως, υπάρχει η ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Οι ομάδες της Καβάλας και του Βόλου, η καθεμία με τη δική της ιστορία, εκπροσώπουν δύο μεγάλες πόλεις και ο αφανισμός τους δεν σημαίνει απλά την απουσία τους από τον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας.
Ο Ηρακλής και η Καβάλα συνεχίζουν στην ερασιτεχνική κατηγορία. Προχθές πληροφορηθήκαμε ότι ο Ολυμπιακός Βόλου δεν θα εμφανιστεί ούτε σ' αυτήν. Ουσιαστικά δηλαδή διαλύεται. Εχουμε επομένως στη συγκεκριμένη περίπτωση ένα αποτέλεσμα δυσανάλογα οδυνηρό σε σχέση με τις όποιες διαπραχθείσες παρανομίες του μεγαλομέτοχου της ομάδας κι αυτό αμφιβάλλω αν ήταν ο σκοπός αυτών που συνέταξαν και ενέκριναν το σχετικό κανονισμό.
Εχουμε μπει σε μια πολύ δύσκολη εποχή, που η οικονομική κρίση οδηγεί σε λουκέτο πάρα πολλά σωματεία των μικρών κατηγοριών και απειλεί και πολλά από αυτά της Super League. Με αυτή την έννοια η εξάντληση της αυστηρότητας των κανονισμών θα έλεγα ότι καταλήγει σε αυτοχειριασμό του ποδοσφαίρου.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου