Αυτά δεν αφορούν μόνο φιλοσοφικές συζητήσεις και αναζητήσεις. Ισχύουν
και στην πιο πεζή καθημερινότητα. Δεν τελειώνουν κάποια στιγμή μόνο τα
πάθη, οι έρωτες και τα μίση. Τελειώνουν και οι πιο τυπικές και
συμβατικές σχέσεις.
Δεν θα μπορούσε να ήταν ισόβια στον ΠΑΟΚ ο Ζαγοράκης. Αργά ή γρήγορα θα ερχόταν το τέλος. Τα 4μιση χρόνια που κράτησε αυτή η σχέση με τον κόσμο του ΠΑΟΚ, είναι για το ελληνικό ποδόσφαιρο, ένας καλός χρόνος. Όπως περίπου αυτή της διάρκειας ήταν η θητεία του Ντέμη Νικολαΐδη στην ΑΕΚ. Με τη σχέση με τον κόσμο ειδικότερα την Ορίτζιναλ, πιο δυνατή.
Ο Ζαγοράκης δεν είχε τόσο δυνατό δέσιμο με την εξέδρα του ΠΑΟΚ. Η φθορά του χρόνου και στη μια περίπτωση και στην άλλη, ήταν αναπόφευκτη. Για ποδόσφαιρο μιλάμε. Όχι για πολιτική, που μπορείς εύκολα να εξαπατήσεις και να κοροϊδέψεις. Στο ποδόσφαιρο κρίνεσαι κάθε μέρα και κρίνεσαι μάλιστα όχι μόνο σκληρά αλλά και άδικα. Δεν λέμε ότι Νικολαΐδης και Ζαγοράκης είχαν σαν στόχο να εξαπατήσουν αυτούς που τους πίστεψαν. Κάθε άλλο.
Ο κόσμος του ποδοσφαίρου, είναι σκληρός και αδυσώπητος. Είναι ταυτόχρονα και αχάριστος. Ο οπαδός είναι σαν τη γυναίκα. Εκατό φορές να της έχεις ξηγηθεί σωστά και μια σκάρτη, τη σκάρτη θα σου κοπανάει μια ζωή. Με τους οπαδούς να είναι ακόμα χειρότερη ράτσα. Δεν εξαπάτησε κανέναν ο Ζαγοράκης, Ούτε είπε ψέματα. Ούτε έταξε λαγούς με πετραχήλια. Σαφώς και δεν έβαλε ούτε ένα ευρώ στον ΠΑΟΚ. Έβαλε τον χρόνο του, τη δουλειά του και την προσωπικότητά του.
Στη διαχείριση μάλιστα, αποδείχθηκε πολύ περισσότερο ικανός από τον Νικολαΐδη. Ούτε δάνειο πήρε για να χτυπήσει πρωτάθλημα, ούτε δημιούργησε χρέη. Κι όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, πήρε σωστές αποφάσεις. Σίγουρα αποδυναμώθηκε η ομάδα με την αποχώρηση Βιτόλο-Κοντρέρας και την παραχώρηση του Βιεϊρίνια. Κι ούτε αυτοί της Θύρας 4, μπορούν να πουν ότι στεναχωρήθηκαν περισσότερο από τον Ζαγοράκη, για την αποδυνάμωση της ομάδας. Και για τον αποκλεισμό από τον Ατρόμητο, που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Ο Έλληνας οπαδός είναι ακόμα χειρότερο από τον Λουδοβίκο, όταν έλεγε: "λ ετά σε μουά". Η ομάδα είναι 100% δικιά του. Ιδιοκτησία του. Και μ' αυτή τη λογική, έχει μάθει να ανεβοκατεβάζει διοικήσεις και προέδρους. Ο κόσμος σήκωνε στα χέρια τον Ρέμο στον Ηρακλή, ο κόσμος τον έδιωξε. Έργο των οργανωμένων είναι η διάλυση της ομάδας. Ο κόσμος αποθέωνε τον Ζαγοράκη, ο κόσμος τον έδιωξε.
Στο σύνολο των φιλάθλων και οπαδών, της κάθε ομάδας, οι οργανωμένοι να αποτελούν μειοψηφία, αλλά αυτοί είναι που κάνουν το κουμάντο. Αυτοί έδιωξαν τον Βαρδινογιάννη από τον Παναθηναϊκό. Μ' αυτούς μιλάει και τους έχει στα ώπα ώπα ο Μαρινάκης. Για να συνεχίσει να τους ισχυρούς δεσμού που διατηρούσε με τη Θύρα 7 ο Κόκκαλης. Τη Θύρα 13 έτρεξαν να προσεταιριστούν, για να επιβληθούν στον Παναθηναϊκό, Πατέρας και Βγενόπουλος. Κι ας υποστηρίζει το αντίθετο.
Ο Σούπερ 3 ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις στον Άρη. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Τσιφλίκι των οργανωμένων. Κανένας δεν άντεξε όταν βρέθηκαν αντιμέτωποί του. Κανένας δεν κατάφερε να τους κερδίσει. Δεν λέμε ότι ο Ζαγοράκης είναι αναντικατάστατος. Λέμε ότι η συγκυρία της απομάκρυνσής του, είχε συμπέσει στην χειρότερη εποχή. Πάνω στην κρίση, που έχει πολύ δρόμο ακόμα μπροστά της. Όταν καταρρέει ολόκληρο το κράτος, θα αντέξουν ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ;
Η διάκριση για κάποιες ομάδες είναι πλέον πολυτέλεια. Αυτό που προέχει είναι η επιβίωση. Σ' αυτή την προσπάθεια, ο Ζαγοράκης, ήξερε ν' απλώνει τα πόδια του μέχρι εκεί που έφτανε η κουβέρτα. Οψόμεθα για το τι και πως θα τα καταφέρουν οι επόμενοι.
Κι αν ο Λίνεκερ είχε πει πως το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζουν έντεκα εναντίον έντεκα και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί, στην Ελλάδα, στο τέλος κερδίζουν οι οργανωμένοι.
Πηγή: sport24.gr
Δεν θα μπορούσε να ήταν ισόβια στον ΠΑΟΚ ο Ζαγοράκης. Αργά ή γρήγορα θα ερχόταν το τέλος. Τα 4μιση χρόνια που κράτησε αυτή η σχέση με τον κόσμο του ΠΑΟΚ, είναι για το ελληνικό ποδόσφαιρο, ένας καλός χρόνος. Όπως περίπου αυτή της διάρκειας ήταν η θητεία του Ντέμη Νικολαΐδη στην ΑΕΚ. Με τη σχέση με τον κόσμο ειδικότερα την Ορίτζιναλ, πιο δυνατή.
Ο Ζαγοράκης δεν είχε τόσο δυνατό δέσιμο με την εξέδρα του ΠΑΟΚ. Η φθορά του χρόνου και στη μια περίπτωση και στην άλλη, ήταν αναπόφευκτη. Για ποδόσφαιρο μιλάμε. Όχι για πολιτική, που μπορείς εύκολα να εξαπατήσεις και να κοροϊδέψεις. Στο ποδόσφαιρο κρίνεσαι κάθε μέρα και κρίνεσαι μάλιστα όχι μόνο σκληρά αλλά και άδικα. Δεν λέμε ότι Νικολαΐδης και Ζαγοράκης είχαν σαν στόχο να εξαπατήσουν αυτούς που τους πίστεψαν. Κάθε άλλο.
Ο κόσμος του ποδοσφαίρου, είναι σκληρός και αδυσώπητος. Είναι ταυτόχρονα και αχάριστος. Ο οπαδός είναι σαν τη γυναίκα. Εκατό φορές να της έχεις ξηγηθεί σωστά και μια σκάρτη, τη σκάρτη θα σου κοπανάει μια ζωή. Με τους οπαδούς να είναι ακόμα χειρότερη ράτσα. Δεν εξαπάτησε κανέναν ο Ζαγοράκης, Ούτε είπε ψέματα. Ούτε έταξε λαγούς με πετραχήλια. Σαφώς και δεν έβαλε ούτε ένα ευρώ στον ΠΑΟΚ. Έβαλε τον χρόνο του, τη δουλειά του και την προσωπικότητά του.
Στη διαχείριση μάλιστα, αποδείχθηκε πολύ περισσότερο ικανός από τον Νικολαΐδη. Ούτε δάνειο πήρε για να χτυπήσει πρωτάθλημα, ούτε δημιούργησε χρέη. Κι όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, πήρε σωστές αποφάσεις. Σίγουρα αποδυναμώθηκε η ομάδα με την αποχώρηση Βιτόλο-Κοντρέρας και την παραχώρηση του Βιεϊρίνια. Κι ούτε αυτοί της Θύρας 4, μπορούν να πουν ότι στεναχωρήθηκαν περισσότερο από τον Ζαγοράκη, για την αποδυνάμωση της ομάδας. Και για τον αποκλεισμό από τον Ατρόμητο, που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Ο Έλληνας οπαδός είναι ακόμα χειρότερο από τον Λουδοβίκο, όταν έλεγε: "λ ετά σε μουά". Η ομάδα είναι 100% δικιά του. Ιδιοκτησία του. Και μ' αυτή τη λογική, έχει μάθει να ανεβοκατεβάζει διοικήσεις και προέδρους. Ο κόσμος σήκωνε στα χέρια τον Ρέμο στον Ηρακλή, ο κόσμος τον έδιωξε. Έργο των οργανωμένων είναι η διάλυση της ομάδας. Ο κόσμος αποθέωνε τον Ζαγοράκη, ο κόσμος τον έδιωξε.
Στο σύνολο των φιλάθλων και οπαδών, της κάθε ομάδας, οι οργανωμένοι να αποτελούν μειοψηφία, αλλά αυτοί είναι που κάνουν το κουμάντο. Αυτοί έδιωξαν τον Βαρδινογιάννη από τον Παναθηναϊκό. Μ' αυτούς μιλάει και τους έχει στα ώπα ώπα ο Μαρινάκης. Για να συνεχίσει να τους ισχυρούς δεσμού που διατηρούσε με τη Θύρα 7 ο Κόκκαλης. Τη Θύρα 13 έτρεξαν να προσεταιριστούν, για να επιβληθούν στον Παναθηναϊκό, Πατέρας και Βγενόπουλος. Κι ας υποστηρίζει το αντίθετο.
Ο Σούπερ 3 ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις στον Άρη. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Τσιφλίκι των οργανωμένων. Κανένας δεν άντεξε όταν βρέθηκαν αντιμέτωποί του. Κανένας δεν κατάφερε να τους κερδίσει. Δεν λέμε ότι ο Ζαγοράκης είναι αναντικατάστατος. Λέμε ότι η συγκυρία της απομάκρυνσής του, είχε συμπέσει στην χειρότερη εποχή. Πάνω στην κρίση, που έχει πολύ δρόμο ακόμα μπροστά της. Όταν καταρρέει ολόκληρο το κράτος, θα αντέξουν ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ;
Η διάκριση για κάποιες ομάδες είναι πλέον πολυτέλεια. Αυτό που προέχει είναι η επιβίωση. Σ' αυτή την προσπάθεια, ο Ζαγοράκης, ήξερε ν' απλώνει τα πόδια του μέχρι εκεί που έφτανε η κουβέρτα. Οψόμεθα για το τι και πως θα τα καταφέρουν οι επόμενοι.
Κι αν ο Λίνεκερ είχε πει πως το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζουν έντεκα εναντίον έντεκα και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί, στην Ελλάδα, στο τέλος κερδίζουν οι οργανωμένοι.
Πηγή: sport24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου