Γράφει ο Π. Στεφάνου...
Το ζητούμενο θα έπρεπε να είναι το πώς η συγκεκριμένη εξέλιξη θα έβρισκε κερδισμένες και τις δύο πλευρές και το πως αυτή η συνεργασία θα έβαζε τη δική της σφραγίδα στο πέρασμα των χρόνων. Δυστυχώς, οι εξελίξεις αποδεικνύουν πως υπήρξαν λάθος χειρισμοί, με αποτέλεσμα η κατάσταση να οδηγείται στα δικαστήρια. Ακόμη πάντως και εάν δεν οδηγηθεί εκεί, η γεύση που αφήνει η κατάθεση της προσφυγής, δεν είναι καλή
Ταπεινή μου γνώμη, είναι πως ο Σηφάκης θα έπρεπε να είχε φύγει από τον Αρη το περασμένο καλοκαίρι και όχι το επερχόμενο, οπότε λήγει το συμβόλαιό του. Τότε, που υπήρχε συγκεκριμένη πρόταση από άλλη ομάδα. Τότε, που η φυγή του θα άφηνε στα ταμεία της ΠΑΕ και ένα σεβαστό χρηματικό ποσό. Το γιατί οι κίτρινοι δεν πήραν εκείνη την εποχή την απόφαση να προχωρήσουν στην πώληση του ποδοσφαιριστή, είναι κάτι που το γνωρίζουν καλύτερα οι ίδιοι, ωστόσο εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως ήταν μια λάθος επιλογή.
Πίσω από τον Σηφάκη υπήρχε ο αξιόπιστος, Βελλίδης, ενώ για ασφάλεια θα μπορούσε να αποκτηθεί ένας ακόμη τερματοφύλακας, όπως έγινε αργότερα με τον Γιακούποβιτς. Επομένως σοβαρό αγωνιστικό ζήτημα, δεν θα προέκυπτε. Επιπλέον, θα έδινε την ευκαιρία στον Σηφάκη, που είναι φανερό πως ασφυκτιά στο στενό πλαίσιο του ελληνικού πρωταθλήματος, για διεθνή καριέρα, κρατώντας τον για πάντα φίλο του συλλόγου.
Βεβαίως, σε ένα εν δυνάμει διαζύγιο, φταίνε πάντα και οι δύο πλευρές. Ισως ο Σηφάκης σε ορισμένα θέματα να ήταν υπέρ του δέοντος άκαμπτος ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να του καταλογίσει κανείς. Όπως για παράδειγμα η κίνησή του να χειρουργηθεί, χωρίς ουσιαστικά να έχει πάρει τη σύμφωνη γνώμη της διοίκησης.
Σημασία δεν έχει ποιος φταίει περισσότερο, αλλά το ότι η όλη υπόθεση θα μπορούσε να έχει εντελώς διαφορετική κατάληξη. Και τώρα φτάσαμε στο σημείο να αναζητείται μια λύση με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Να είχε αναζητηθεί, δηλαδή, η λύση με τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη, σε μια εποχή «ισχνών αγελάδων», από οικονομικής άποψης.
Αυτό που μπορεί να αναμένει, πλέον, ο Αρης στον συγκεκριμένο τομέα είναι απλά το ποσό που του αναλογεί από μια ενδεχόμενη συμμετοχή του αθλητή στο Euro του καλοκαιριού με την εθνική ομάδα. Θα μπορούσε, όμως, περισσότερα
Πηγή: Novasports.gr
Το ζητούμενο θα έπρεπε να είναι το πώς η συγκεκριμένη εξέλιξη θα έβρισκε κερδισμένες και τις δύο πλευρές και το πως αυτή η συνεργασία θα έβαζε τη δική της σφραγίδα στο πέρασμα των χρόνων. Δυστυχώς, οι εξελίξεις αποδεικνύουν πως υπήρξαν λάθος χειρισμοί, με αποτέλεσμα η κατάσταση να οδηγείται στα δικαστήρια. Ακόμη πάντως και εάν δεν οδηγηθεί εκεί, η γεύση που αφήνει η κατάθεση της προσφυγής, δεν είναι καλή
Ταπεινή μου γνώμη, είναι πως ο Σηφάκης θα έπρεπε να είχε φύγει από τον Αρη το περασμένο καλοκαίρι και όχι το επερχόμενο, οπότε λήγει το συμβόλαιό του. Τότε, που υπήρχε συγκεκριμένη πρόταση από άλλη ομάδα. Τότε, που η φυγή του θα άφηνε στα ταμεία της ΠΑΕ και ένα σεβαστό χρηματικό ποσό. Το γιατί οι κίτρινοι δεν πήραν εκείνη την εποχή την απόφαση να προχωρήσουν στην πώληση του ποδοσφαιριστή, είναι κάτι που το γνωρίζουν καλύτερα οι ίδιοι, ωστόσο εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως ήταν μια λάθος επιλογή.
Πίσω από τον Σηφάκη υπήρχε ο αξιόπιστος, Βελλίδης, ενώ για ασφάλεια θα μπορούσε να αποκτηθεί ένας ακόμη τερματοφύλακας, όπως έγινε αργότερα με τον Γιακούποβιτς. Επομένως σοβαρό αγωνιστικό ζήτημα, δεν θα προέκυπτε. Επιπλέον, θα έδινε την ευκαιρία στον Σηφάκη, που είναι φανερό πως ασφυκτιά στο στενό πλαίσιο του ελληνικού πρωταθλήματος, για διεθνή καριέρα, κρατώντας τον για πάντα φίλο του συλλόγου.
Βεβαίως, σε ένα εν δυνάμει διαζύγιο, φταίνε πάντα και οι δύο πλευρές. Ισως ο Σηφάκης σε ορισμένα θέματα να ήταν υπέρ του δέοντος άκαμπτος ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να του καταλογίσει κανείς. Όπως για παράδειγμα η κίνησή του να χειρουργηθεί, χωρίς ουσιαστικά να έχει πάρει τη σύμφωνη γνώμη της διοίκησης.
Σημασία δεν έχει ποιος φταίει περισσότερο, αλλά το ότι η όλη υπόθεση θα μπορούσε να έχει εντελώς διαφορετική κατάληξη. Και τώρα φτάσαμε στο σημείο να αναζητείται μια λύση με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Να είχε αναζητηθεί, δηλαδή, η λύση με τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη, σε μια εποχή «ισχνών αγελάδων», από οικονομικής άποψης.
Αυτό που μπορεί να αναμένει, πλέον, ο Αρης στον συγκεκριμένο τομέα είναι απλά το ποσό που του αναλογεί από μια ενδεχόμενη συμμετοχή του αθλητή στο Euro του καλοκαιριού με την εθνική ομάδα. Θα μπορούσε, όμως, περισσότερα
Πηγή: Novasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου