Λαμόγιο ή ...κορόιδο;

Πάει κι αυτός... Βυθίστηκε στα θολά νερά της σκληρής πραγματικότητας του ποδοσφαίρου μας. Ενα ποδόσφαιρο που είναι παραδομένο στην αναξιοκρατία, την αναξιοπρέπεια, την ανηθικότητα. Γράφει ο Στράτος Σεφτελής.

Ενα ποδόσφαιρο που διαφεντεύεται από την πονηριά, το παρασκήνιο και αρκετές φορές τη λαμογιά. Ο Ζαγοράκης, ένας κλασικός οπαδός (πρώτα και κύρια) του ποδοσφαίρου, που ευτύχησε να σηκώσει κύπελλο Ευρώπης για λογαριασμό του πιο γελοίου ποδοσφαίρου στην ήπειρο (φοβερή ειρωνεία...), αποβλήθηκε όπως αναμενόταν. Τον «ξέρασε» η νοοτροπία που επικρατεί στα γήπεδά μας. Μια νοοτροπία που θέλει τον πρόεδρο να οδηγεί την ομάδα σε νίκες με κάθε τρόπο! Και όταν λέμε στην Ελλάδα... «με κάθε τρόπο», εννοούμε τα πάντα! Κάθε μέσο.
Οποιος δεν μπορεί να μπει σε αυτή τη διαδικασία, γίνεται αμέσως από Θοδωρής... Θοδωράκης! Και με την πρώτη στραβή, το πολύ τη δεύτερη, οδηγείται στην παραίτηση. Υπάρχει τρόπος και πολύ απλός μάλιστα... Ετσι λειτουργεί το σύστημα. Του οποίου το μεγαλύτερο επιχείρημα είναι: «Καλά, μέσα σ΄ αυτόν τον χαμό που γίνεται θα καθίσουμε εμείς να παριστάνουμε τους αγγέλους με το φωτοστέφανο πάνω από το κεφάλι μας;...». Ομολογουμένως αφοπλίζει αυτό.
Γιατί η διαφθορά είναι γενικευμένη και ανεξέλεγκτη. Εχει φωλιάσει και στη λογική του οπαδού. Την έχει δηλητηριάσει με το σλόγκαν... «νίκη με κάθε τρόπο». 'Η αλλιώς... «προκειμένου να με πουν μακάκα, καλύτερα λαμόγιο...». Και χρόνια τώρα αυτό το θλιβερό σύστημα της πολιτικής αδυνατεί να βρει λύση. Ωστε να αφαιρεθεί το επιχείρημα από τους... μπουκαδόρους!
Πηγή: Εθνοσπόρ