Καθόμουν και σκεφτόμουν πριν, σε πιο παιχνίδι φέτος μπήκα στο αεροπλάνο
και επέστρεψα με ήττα. Η αλήθεια είναι πως και στις τρεις εκτός έδρας
ήττες εναντίον του Εργοτέλη, του Ολυμπιακού και της Τρίπολης δεν είχα
πάει, ενώ στην Ευρώπη δε χάσαμε ποτέ εκτός έδρας. Με λίγα λόγια, είμαι
αήττητος.
Το ταξίδι με τον ΠΑΟΚ, είναι μία εικόνα που σου δείχνει και τις αλλαγές που υπάρχουν στην ομάδα. Βλέπεις τους μικρούς να ψήνονται. Ο Μαλεζάς και ο Μπαλάφας δεν είναι πλέον οι πιτσιρικάδες, ο Κλάους είναι αυτός που ψαρώνει τους μικρότερους, ο Σταφυλίδης είναι ο λιγότερο ψαρωμένος από τους μικρούς.
Οι Παναγιωτούδης και Κωνσταντινίδης ψάχνονται για να δούνε τι γίνεται γύρω τους. Ποιοι είναι αυτοί που βρίσκονται μαζί με την ομάδα. Ο Γκαρσία είναι μία ιστορία μόνος του, ενώ παρατηρώντας τον Σαλπιγγίδη προσπαθείς να βρεις ομοιότητες με τον παίκτη που ήξερες πριν φύγει από την ομάδα.
Ο Νιμανί έχει αυτό το βλέμμα που σου θυμίζει τη διαφήμιση του Μπάρμπα Μπεν, με το ποταμόπλοιο, ενώ ο Λίνο έχει ηρεμήσει σχετικά μεγαλώνοντας.
Το αεροπλάνο δεν έχει καμία σχέση με την εποχή που στην ομάδα ήταν Κονσεϊσάο, Κοντρέρας, Μουσλίμοβιτς, Βιεϊρίνια, Μπιζέρα, Μπακαγιόκο και το κακό συναπάντημα. Τότε ήταν το κλουβί με τους τρελούς. Αναρωτιόσουν αν πάμε να παίξουμε μπάλα ή σούτια, με το δεύτερο να γίνεται πραγματικότητα ουκ ολίγες φορές.
Κι όμως, με τα μωρά στο αεροπλάνο, έφυγα δυο φορές νικητής από το ΟΑΚΑ, πήρα διπλό στο Λονδίνο, κέρδισα χαλαρά στη Κρήτη και από σπόντα δεν έφυγα με διπλό από την Ξάνθη που τότε ήταν στο πικ της.
Το επίπεδο θα πέσει σε όλα τις εκφάνσεις της ζωής μας, όπως και στο ποδόσφαιρο, όμως το θέμα είναι πως εμένα ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να μου θυμίζει ΠΑΟΚ.
Το διπλό στο ΟΑΚΑ είναι απλά μία σφραγίδα ανωτερότητας σε μία εποχή που οι δύο ομάδες παρατάχτηκαν ουσιαστικά πάνω στην ίδια αφετηρία. Δεν ήταν κουρασμένες, είχαν τις απουσίες τους, αλλά δεν υπήρχε πρόβλημα στη διαχείριση του αγώνα από τον προπονητή τους, είχαν τα κίνητρά τους και δεν υπήρχε κόσμος στο γήπεδο.
Ο ΠΑΟΚ μάλιστα, κατέκτησε το διπλό έχοντας δύο παιδιά για πρώτη φορά στην ενδεκάδα, κάτι που σε αυτά τα παιχνίδια συνήθως στοιχίζει σε αυτόν που επιλέγει αυτό το ρίσκο.
Η αλήθεια είναι πως πάμε σε μία ομαλή μετάβαση και πρέπει να ομολογήσω πως περίμενα τα πράγματα χειρότερα. Περίμενα τρελές διακυμάνσεις στην απόδοση, άσχημα αποτελέσματα και όχι καλό πλασάρισμα στα πλέι οφ.
Πλέον, αυτό που φαίνεται είναι πως Αχίλλειος πτέρνα μας είναι η Τούμπα. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, οι περισσότερες κηδείες μας την τελευταία διετία έχουν γίνει σε εντός έδρας παιχνίδια.
Αυτό σημαίνει πως ναι μεν είμαστε μία πολύ καλά οργανωμένη ομάδα όταν δεν έχουμε την υποχρέωση νίκης ή όταν ο αντίπαλος είναι χαμηλότερου επιπέδου από εμάς, αλλά όταν πρέπει να δημιουργήσουμε και να πιέσουμε, μάλλον αδυνατούμε να το κάνουμε με συνέπεια.
Για να αλλάξει αυτό, το καλοκαίρι πρέπει να γίνουμε πιο αθλητικοί, πιο συμπαγείς, με περισσότερες λύσεις και βέβαια να διατηρήσουμε το αγωνιστικό θράσος που δείχνουμε φέτος εκεί που κανένας δεν μας περιμένει.
Το αν μπορούμε να καταφέρουμε την εξέλιξη, δεν αφορά μόνο τη διοίκηση αλλά όλους μας.
ΥΓ Όσο γράφω, δεν έχει ολοκληρωθεί η γενική συνέλευση της ΠΑΕ. Θα είναι σίγουρα το επόμενο μπλογκ που θα ανεβάσω.
Πηγή: paok24.com
Το ταξίδι με τον ΠΑΟΚ, είναι μία εικόνα που σου δείχνει και τις αλλαγές που υπάρχουν στην ομάδα. Βλέπεις τους μικρούς να ψήνονται. Ο Μαλεζάς και ο Μπαλάφας δεν είναι πλέον οι πιτσιρικάδες, ο Κλάους είναι αυτός που ψαρώνει τους μικρότερους, ο Σταφυλίδης είναι ο λιγότερο ψαρωμένος από τους μικρούς.
Οι Παναγιωτούδης και Κωνσταντινίδης ψάχνονται για να δούνε τι γίνεται γύρω τους. Ποιοι είναι αυτοί που βρίσκονται μαζί με την ομάδα. Ο Γκαρσία είναι μία ιστορία μόνος του, ενώ παρατηρώντας τον Σαλπιγγίδη προσπαθείς να βρεις ομοιότητες με τον παίκτη που ήξερες πριν φύγει από την ομάδα.
Ο Νιμανί έχει αυτό το βλέμμα που σου θυμίζει τη διαφήμιση του Μπάρμπα Μπεν, με το ποταμόπλοιο, ενώ ο Λίνο έχει ηρεμήσει σχετικά μεγαλώνοντας.
Το αεροπλάνο δεν έχει καμία σχέση με την εποχή που στην ομάδα ήταν Κονσεϊσάο, Κοντρέρας, Μουσλίμοβιτς, Βιεϊρίνια, Μπιζέρα, Μπακαγιόκο και το κακό συναπάντημα. Τότε ήταν το κλουβί με τους τρελούς. Αναρωτιόσουν αν πάμε να παίξουμε μπάλα ή σούτια, με το δεύτερο να γίνεται πραγματικότητα ουκ ολίγες φορές.
Κι όμως, με τα μωρά στο αεροπλάνο, έφυγα δυο φορές νικητής από το ΟΑΚΑ, πήρα διπλό στο Λονδίνο, κέρδισα χαλαρά στη Κρήτη και από σπόντα δεν έφυγα με διπλό από την Ξάνθη που τότε ήταν στο πικ της.
Το επίπεδο θα πέσει σε όλα τις εκφάνσεις της ζωής μας, όπως και στο ποδόσφαιρο, όμως το θέμα είναι πως εμένα ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να μου θυμίζει ΠΑΟΚ.
Το διπλό στο ΟΑΚΑ είναι απλά μία σφραγίδα ανωτερότητας σε μία εποχή που οι δύο ομάδες παρατάχτηκαν ουσιαστικά πάνω στην ίδια αφετηρία. Δεν ήταν κουρασμένες, είχαν τις απουσίες τους, αλλά δεν υπήρχε πρόβλημα στη διαχείριση του αγώνα από τον προπονητή τους, είχαν τα κίνητρά τους και δεν υπήρχε κόσμος στο γήπεδο.
Ο ΠΑΟΚ μάλιστα, κατέκτησε το διπλό έχοντας δύο παιδιά για πρώτη φορά στην ενδεκάδα, κάτι που σε αυτά τα παιχνίδια συνήθως στοιχίζει σε αυτόν που επιλέγει αυτό το ρίσκο.
Η αλήθεια είναι πως πάμε σε μία ομαλή μετάβαση και πρέπει να ομολογήσω πως περίμενα τα πράγματα χειρότερα. Περίμενα τρελές διακυμάνσεις στην απόδοση, άσχημα αποτελέσματα και όχι καλό πλασάρισμα στα πλέι οφ.
Πλέον, αυτό που φαίνεται είναι πως Αχίλλειος πτέρνα μας είναι η Τούμπα. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, οι περισσότερες κηδείες μας την τελευταία διετία έχουν γίνει σε εντός έδρας παιχνίδια.
Αυτό σημαίνει πως ναι μεν είμαστε μία πολύ καλά οργανωμένη ομάδα όταν δεν έχουμε την υποχρέωση νίκης ή όταν ο αντίπαλος είναι χαμηλότερου επιπέδου από εμάς, αλλά όταν πρέπει να δημιουργήσουμε και να πιέσουμε, μάλλον αδυνατούμε να το κάνουμε με συνέπεια.
Για να αλλάξει αυτό, το καλοκαίρι πρέπει να γίνουμε πιο αθλητικοί, πιο συμπαγείς, με περισσότερες λύσεις και βέβαια να διατηρήσουμε το αγωνιστικό θράσος που δείχνουμε φέτος εκεί που κανένας δεν μας περιμένει.
Το αν μπορούμε να καταφέρουμε την εξέλιξη, δεν αφορά μόνο τη διοίκηση αλλά όλους μας.
ΥΓ Όσο γράφω, δεν έχει ολοκληρωθεί η γενική συνέλευση της ΠΑΕ. Θα είναι σίγουρα το επόμενο μπλογκ που θα ανεβάσω.
Πηγή: paok24.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου