"Σιγάλας δεν θα γίνω ποτέ, αλλά..."

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως το "ξέσπασμα του Ταπούτου". Ο αρχηγός του ΑΡΗ παραχώρησε σήμερα μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην εφημερίδα "ΕΞΕΔΡΑ" μέσω της οποία μιλάει για την εύκολη νίκη επί του ΠΑΟΚ αλλά δίνει απαντήσεις και στους κατά καιρούς επικριτές του. Αναλυτικά η συνέντευξη του Χρήστου Ταπούτου στον συνάδελφο Βασίλη Βλαχόπουλο:
Δια… γυμνού οφθαλμού φαινόταν ότι το μάτι του γυάλιζε. Συνήθως, αυτό φαίνεται στην επίθεση διότι σε αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού «ταιριάζουν» τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Χρήστου Ταπούτου. Οι πολλοί τρόποι που διαθέτει στο σκοράρισμα, η απλότητα των κινήσεων, η ευλυγισία του, τον έχουν αναγάγει σε έναν άκρως επιθετικό παίκτη. Διότι μπορεί να βλέπει τον κόσμο από τα 208 εκατοστά του, αλλά τον χειρισμό της μπάλας και την τεχνική κατάρτισή του, θα την ζήλευσαν ακόμη και πλέι μέικερ εγνωσμένης αξίας.
Όπως είναι αλήθεια βέβαια ότι κατά καιρούς έχει «κατηγορηθεί» ότι… δεν ματώνει στην άμυνα. Κι όμως, στο ντέρμπι του Αρη με τον ΠΑΟΚ, ο αρχηγός των Κίτρινων φρόντισε να διαψεύσει κόσμο και κοσμάκη. Κι όταν το συγκεκριμένο θέμα έπεσε στο τραπέζι, ανέβασε τον τόνο της φωνής του. «Αυτή η ιστορία να σταματήσει, ότι δηλαδή δεν παίζω άμυνα. Πρόσεξε, δεν λέω ότι είμαι ο καλύτερος και ξέρω ότι Σιγάλας δεν θα γίνω ποτέ (σ. σ. ο Ράμπο παραμένει ίσως ο καλύτερος Ελληνας αμυντικός στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ), αλλά κι αυτά η καραμέλα να σταματήσει. Όλα έχουν να κάνουν με αυτά που σου ζητάει ο προπονητής σου. Για το ντέρμπι, ο κόουτς μου ζήτησε να σταματήσω τον καλύτερο παίκτη του αντιπάλου και νομίζω ότι ανταποκρίθηκα σε μεγάλο βαθμό. Αλλά τα… ‘δεν παίζει άμυνα ο Ταπούτος κλπ., κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν», είπε.
Είναι επίσης αλήθεια ότι το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ του άφησε ανάμικτα συναισθήματα. «Νιώθω μια ικανοποίηση για το γεγονός ότι κερδίσαμε δίχως να κινδυνέψουμε…»… Ελα όμως που στο μυαλό του συνεχίζει να κυριαρχεί μια φάση. Και εξηγήθηκε. «Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη γιατί μου έδωσε τεχνική ποινή. Μου καταλογίζει ο ένας διαιτητής φάουλ και του εξηγώ ότι όχι μόνο δεν ήταν, αλλά και πως έκανε βήματα ο αντίπαλός μου. Και ο άλλος διαιτητής χωρίς να ξέρει καν τι συζητάω με τον συνάδελφό του, μου δίνει τεχνική ποινή. Θα μπορούσαμε να κερδίσουμε και με μεγαλύτερη διαφορά αλλά λίγο οι τεχνικές ποινές, λίγο η δική μας έλλειψη συγκέντρωσης έπαιξαν ρόλο. Σημασία έχει η νίκη».