Ο Κώστας Καϊμακόγλου πάει προς την Γαλατά (εκτός αν κάνει -που δεν αποκλείεται- η Ούνιξ Καζάν την πρόταση των 2.8 εκ. ευρώ για δύο χρόνια, που ακούγεται, οπότε ίσως αλλάξει το πράμα), ο Μάικ Μπατίστ περιμένει εντός ωρών πολύ μεγάλη πρόταση, ο Νικ Καλάθης τράβηξε τον δρόμο για την Ρωσία και την Λοκομοτίβ. Δεν μιλάμε για τον Σάτο, τον Μάριτς και τον Λόγκαν, που εδώ και καιρό, έχουν χαιρετήσει. Αυτών τα κενά καλύπτονται. Η ουσία είναι ότι πάμε για έναν νέο Παναθηναϊκό, κάτι, που βεβαίως, είχε πάνω από όλα σηματοδοτηθεί με την αποχώρηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Σε πολλούς Παναθηναϊκούς όλα αυτά προκαλούν δυσφορία και εκνευρισμό, η αλήθεια, όμως, εμπεριέχεται σε αυτά, που είπε προ ημερών ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος: «Ξεχάστε τα μυθικά μπάτζετ του παρελθόντος και σταθείτε κοντά στην ομάδα». Έτσι είναι. Οι Γιαννακόπουλοι έχουν δώσει μέχρι και τα...εσώρουχα τους για τον Παναθηναϊκό, γιατί πάνω από όλα τον λατρεύουν. Κάποια πράγματα, όμως, έχουν και τα όρια τους. Σε μία Ελλάδα, όπου κόσμος αυτοκτονεί, άνθρωποι, που ζούσαν με αξιοπρέπεια, ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε, δεν μπορείς να συνεχίζεις να δίνεις τα εκατομμύρια σαν...τραπουλόφυλλα (άλλωστε τα χρήματα δεν βγαίνουν όπως έβγαιναν).
Και σε ένα άθλημα, βεβαίως, που είναι γνωστό τοις πάσι ότι δεν έχει έσοδα. Όλα τα πράγματα έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Ο Παναθηναϊκός έκανε μυθική πορεία από το 1996 μέχρι και σήμερα. Δεν ξέρουμε αν θα συνεχίσει να κάνει, τα δεδομένα και η λογική λένε πως στο προσεχές μέλλον δεν θα γίνει κάτι τέτοιο. Αυτό, που ξέρουμε και πιστεύουμε είναι ότι η οικογένεια αξίζει της στήριξης από τον κόσμο της ομάδας. Θεός ο Ομπράντοβιτς, ημίθεοι οι παίκτες, αλλά όλα ξεκινούσαν και ξεκινάνε από τους Γιαννακόπουλος. Από τους χρηματοδότες. Έτσι δεν είναι;
* Την στιγμή, που περιμένουμε την ανακοίνωση των νέων προπονητών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού (αναμένεται να γίνει αύριο), η προσοχή όλων στρέφεται στο μακρινό Καράκας της Βενεζουέλας. Εκεί, όπου η Εθνική από αύριο θα ριχτεί στην μάχη για την κατάκτηση ενός εισιτήριου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Την πρώτη φάση θα την περάσουμε, αφού αρκεί μία νίκη επί της Ιορδανίας. Το θέμα είναι -κατ' αρχάς- τι θα κάνουμε στην φάση των «8»: στο χιαστί ματς. Αν χάσουμε, αποκλειόμαστε. Αν κερδίσουμε, συνεχίζουμε να ελπίζουμε. Με ποιον θα παίξουμε στο χιαστί; Με μία εκ των Λιθουανίας, Βενεζουέλας και Νιγηρίας; Δεν είναι λίγοι εκείνοι, που θέλουν να αποφύγουμε την Βενεζουέλα για τον λόγο ότι παίζει στην έδρα της. Και με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Εμείς θεωρούμε ότι θα είναι καλό να μην βρούμε μπροστά μας τους Λιθουανούς. Είναι ποιοτικότερη ομάδα από Νιγηρία, Βενεζουέλα, έχει προσωπικότητες, ικανές να μας κάνουν την ζημιά.
Αν περάσουμε την φάση των «8», από κει και πέρα θα ψάξουμε μία νίκη σε δύο ματς, όπου μπορεί να βρούμε μπροστά μας δύο από Ρωσία, Σκόπια και Δομινικανή Δημοκρατία. Δύσκολα δεν θα την πετύχουμε. Όλο το «ζουμί» είναι, όμως, το ματς στους «8». Αν το πάρουμε, τότε πιστεύουμε ότι το εισιτήριο δεν θα μας ξεφύγει.
πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου