Προβλήματα που αν δεν αντιμετωπισθούν άμεσα και αποτελεσματικά είναι
βέβαιο ότι θα θέσουν σε κίνδυνο όχι μόνον τη σταθερότητα του
κυβερνητικού σχήματος, αλλά και αυτή καθαυτή την πορεία και την
προοπτική της χώρας, σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη για τα εθνικά μας
συμφέροντα, καθώς και για την κοινωνική μας ηρεμία και γαλήνη. Και
βέβαια, αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι το γεγονός ότι μέγα
τμήμα του πολιτικού μας προσωπικού εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να μην
αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των περιστάσεων και να συμπεριφέρεται με
αβάσταχτη ελαφρότητα, προτάσσοντας το κομματικό και όχι το εθνικό
συμφέρον.
ΕΙΝΑΙ χαρακτηριστικές οι οβιδιακές πολιτικές μεταμορφώσεις κομμάτων και αρχηγών, ανάλογα κάθε φορά με τη νέα θέση στην οποία βρίσκονται και με το νέο ρόλο που καλούνται να παίξουν... Το συμφέρον του κόμματος ή του αρχηγού οδηγεί ταχύτατα και συνήθως χωρίς δισταγμό σε νέες τοποθετήσεις για τα μεγάλα και σημαντικά θέματα της πολιτικής μας ατζέντας. Τοποθετήσεις που συχνά είναι διαμετρικά αντίθετες με τις προηγούμενες, ακόμη και αν αυτές διατυπώθηκαν πρόσφατα και παραμένουν «νωπές» στη μνήμη των πολιτών... Για παράδειγμα, ας δούμε τη στάση των τριών πολιτικών αρχηγών, που τα κόμματά τους μετέχουν στην κυβέρνηση, απέναντι στην τρόικα, το μνημόνιο και την επαναδιαπραγμάτευση:
- Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ κ. Σαμαράς υπήρξε, επί ημερών κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου, έντονα αντιμνημονιακός. Στη συνέχεια στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου, κρατώντας επαμφοτερίζουσα στάση. Μετείχαν υπουργοί προερχόμενοι από τη Ν.Δ., αλλά το κόμμα επέμενε παρά ταύτα ότι δεν... συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ! Και στις τελευταίες εκλογές ο κ. Σαμαράς έκανε σημαία της προεκλογικής του εκστρατείας την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, δεσμευόμενος μάλιστα για τη διεκδίκηση 18 συγκεκριμένων αλλαγών. Τώρα είναι ο πιο συγκρατημένος από τους τρεις αρχηγούς σε ό,τι αφορά τον χρόνο της διεκδίκησης των αλλαγών στο μνημόνιο, αλλά και ο πιο «φανατικός» υποστηρικτής της ανάγκης να εφαρμοστούν όσα σήμερα ζητεί η τρόικα, προκειμένου «να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας»...
- Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ του ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλος υπήρξε χωρίς αμφιβολία ο πλέον «μνημονιακός» εκ των τριών αρχηγών. Είναι εκείνος που συμφώνησε με τους δανειστές και στη συνέχεια υπερασπίστηκε στη Βουλή, προκειμένου να ψηφιστούν, σχεδόν όλα όσα σήμερα καλείται η χώρα να εφαρμόσει. Και... ξαφνικά, τώρα εμφανίζεται ως αντιμνημονιακότερος των αντιμνημονιακών! Και πιέζει τον πρωθυπουργό να αμφισβητήσει όσα ο ίδιος υπέγραψε, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών, διαφημίζοντάς τα μάλιστα τότε ως τη συμφωνία που... έσωσε τη χώρα. Και βέβαια, ο κ. Βενιζέλος έχει μετατραπεί σε... Σαμαρά της περιόδου Παπαδήμου! Στηρίζει την κυβέρνηση, αλλά δεν... συγκυβερνά!
- Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της ΔΗΜΑΡ κ. Κουβέλης έχει επιλέξει ήπιους τόνους, προφανώς για να δώσει στην κυβέρνηση τον χρόνο που απαιτείται για να βρει τον βηματισμό της. Εμφανίζεται, όμως, μέχρι στιγμής, και παρά τις περί του αντιθέτου διαρροές, να έχει «ξεχάσει» τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για «σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο»... «Στα μέσα Σεπτεμβρίου θα κριθεί η κυβέρνηση και θα αποφασίσει η ΔΗΜΑΡ για τη στάση της», λέει σε ιδιωτικές συνομιλίες του ο πρόεδρός της και συμπληρώνει: «Δεν μπορούμε να μετέχουμε σε μια κυβέρνηση, αν δεν τηρεί όσα υποσχέθηκαν προεκλογικά τα κόμματα που την στηρίζουν και την προγραμματική τους συμφωνία». Αν, όμως, τα μέτρα έχουν ήδη ληφθεί μέχρι τότε; Τι θα μένει προς διαπραγμάτευση;
ΕΝΑΣ «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» ευρωβουλευτής ελληνικής καταγωγής, ο κ. Γιώργος Χατζημαρκάκης, προτείνει τον δρόμο που πρέπει τώρα να ακολουθήσει η χώρα μας. Ιδού οι δηλώσεις του:
«Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ έχει μια πολύ λανθασμένη εικόνα για την Ελλάδα. Εχει την εικόνα ότι η Ελλάδα είναι βαρέλι χωρίς πάτο. Πιστεύουν ότι επενδύουν σε μία χώρα η οποία δεν είναι ικανή να χρησιμοποιήσει με τον κατάλληλο τρόπο αυτά τα λεφτά. Είναι πολύ λανθασμένη εικόνα αυτή, γιατί οι ίδιοι οι Γερμανοί έχουν δώσει πολλές εγγυήσεις, αλλά και οι Ελληνες έχουν ξεπληρώσει ήδη 400 εκατ. ευρώ μόνο σε τόκους προς τους Γερμανούς. Πιστεύω λοιπόν ότι τώρα πρέπει πάρα πολύ γρήγορα η Γερμανία να καταλάβει ότι η κάθε πίεση προς την Ελλάδα, την οποία θεωρώ πειραματόζωο στο εργαστήρι του ΔΝΤ, πρέπει να τελειώσει», δηλώνει ο κ. Χατζημαρκάκης. Και προσθέτει: «Η Ισπανία έχει πάρει άλλους όρους, ειδικά ως προς την επιμήκυνση, ως προς τον χρόνο αποπληρωμής του χρέους και είναι το πιο λογικό πράγμα του κόσμου και η Ελλάδα να πάρει τους ίδιους όρους. Αυτό, όμως, σημαίνει αλλαγή, ρύθμιση - αν κάποιοι το λένε αναδιαπραγμάτευση, αυτό είναι ένας όρος», λέει ο Γιώργος Χατζημαρκάκης. Και καταλήγει: «Είναι μία ρύθμιση που προσαρμόζει το πρόγραμμα της Ελλάδας με το πρόγραμμα της Ισπανίας. Αυτό είναι το βασικό. Μπορεί οι Γερμανοί να μην το θέλουν. Χρειαζόμαστε όμως έναν πρωθυπουργό με αυτοπεποίθηση, να το ζητάει. Αυτό δεν έχει γίνει προς το παρόν. Περιμένουμε τον κ. Σαμαρά στις Βρυξέλλες. Και πιστεύω ότι με μία καθαρή φωνή και καθαρή πράξη - όπως το έκανε ο πρωθυπουργός στη Χαλυβουργία - θα πετύχει τους στόχους της ρύθμισης και της αναδιαπραγμάτευσης».
Πηγή: Real News
ΕΙΝΑΙ χαρακτηριστικές οι οβιδιακές πολιτικές μεταμορφώσεις κομμάτων και αρχηγών, ανάλογα κάθε φορά με τη νέα θέση στην οποία βρίσκονται και με το νέο ρόλο που καλούνται να παίξουν... Το συμφέρον του κόμματος ή του αρχηγού οδηγεί ταχύτατα και συνήθως χωρίς δισταγμό σε νέες τοποθετήσεις για τα μεγάλα και σημαντικά θέματα της πολιτικής μας ατζέντας. Τοποθετήσεις που συχνά είναι διαμετρικά αντίθετες με τις προηγούμενες, ακόμη και αν αυτές διατυπώθηκαν πρόσφατα και παραμένουν «νωπές» στη μνήμη των πολιτών... Για παράδειγμα, ας δούμε τη στάση των τριών πολιτικών αρχηγών, που τα κόμματά τους μετέχουν στην κυβέρνηση, απέναντι στην τρόικα, το μνημόνιο και την επαναδιαπραγμάτευση:
- Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ κ. Σαμαράς υπήρξε, επί ημερών κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου, έντονα αντιμνημονιακός. Στη συνέχεια στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου, κρατώντας επαμφοτερίζουσα στάση. Μετείχαν υπουργοί προερχόμενοι από τη Ν.Δ., αλλά το κόμμα επέμενε παρά ταύτα ότι δεν... συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ! Και στις τελευταίες εκλογές ο κ. Σαμαράς έκανε σημαία της προεκλογικής του εκστρατείας την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, δεσμευόμενος μάλιστα για τη διεκδίκηση 18 συγκεκριμένων αλλαγών. Τώρα είναι ο πιο συγκρατημένος από τους τρεις αρχηγούς σε ό,τι αφορά τον χρόνο της διεκδίκησης των αλλαγών στο μνημόνιο, αλλά και ο πιο «φανατικός» υποστηρικτής της ανάγκης να εφαρμοστούν όσα σήμερα ζητεί η τρόικα, προκειμένου «να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας»...
- Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ του ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλος υπήρξε χωρίς αμφιβολία ο πλέον «μνημονιακός» εκ των τριών αρχηγών. Είναι εκείνος που συμφώνησε με τους δανειστές και στη συνέχεια υπερασπίστηκε στη Βουλή, προκειμένου να ψηφιστούν, σχεδόν όλα όσα σήμερα καλείται η χώρα να εφαρμόσει. Και... ξαφνικά, τώρα εμφανίζεται ως αντιμνημονιακότερος των αντιμνημονιακών! Και πιέζει τον πρωθυπουργό να αμφισβητήσει όσα ο ίδιος υπέγραψε, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών, διαφημίζοντάς τα μάλιστα τότε ως τη συμφωνία που... έσωσε τη χώρα. Και βέβαια, ο κ. Βενιζέλος έχει μετατραπεί σε... Σαμαρά της περιόδου Παπαδήμου! Στηρίζει την κυβέρνηση, αλλά δεν... συγκυβερνά!
- Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της ΔΗΜΑΡ κ. Κουβέλης έχει επιλέξει ήπιους τόνους, προφανώς για να δώσει στην κυβέρνηση τον χρόνο που απαιτείται για να βρει τον βηματισμό της. Εμφανίζεται, όμως, μέχρι στιγμής, και παρά τις περί του αντιθέτου διαρροές, να έχει «ξεχάσει» τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για «σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο»... «Στα μέσα Σεπτεμβρίου θα κριθεί η κυβέρνηση και θα αποφασίσει η ΔΗΜΑΡ για τη στάση της», λέει σε ιδιωτικές συνομιλίες του ο πρόεδρός της και συμπληρώνει: «Δεν μπορούμε να μετέχουμε σε μια κυβέρνηση, αν δεν τηρεί όσα υποσχέθηκαν προεκλογικά τα κόμματα που την στηρίζουν και την προγραμματική τους συμφωνία». Αν, όμως, τα μέτρα έχουν ήδη ληφθεί μέχρι τότε; Τι θα μένει προς διαπραγμάτευση;
ΕΝΑΣ «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» ευρωβουλευτής ελληνικής καταγωγής, ο κ. Γιώργος Χατζημαρκάκης, προτείνει τον δρόμο που πρέπει τώρα να ακολουθήσει η χώρα μας. Ιδού οι δηλώσεις του:
«Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ έχει μια πολύ λανθασμένη εικόνα για την Ελλάδα. Εχει την εικόνα ότι η Ελλάδα είναι βαρέλι χωρίς πάτο. Πιστεύουν ότι επενδύουν σε μία χώρα η οποία δεν είναι ικανή να χρησιμοποιήσει με τον κατάλληλο τρόπο αυτά τα λεφτά. Είναι πολύ λανθασμένη εικόνα αυτή, γιατί οι ίδιοι οι Γερμανοί έχουν δώσει πολλές εγγυήσεις, αλλά και οι Ελληνες έχουν ξεπληρώσει ήδη 400 εκατ. ευρώ μόνο σε τόκους προς τους Γερμανούς. Πιστεύω λοιπόν ότι τώρα πρέπει πάρα πολύ γρήγορα η Γερμανία να καταλάβει ότι η κάθε πίεση προς την Ελλάδα, την οποία θεωρώ πειραματόζωο στο εργαστήρι του ΔΝΤ, πρέπει να τελειώσει», δηλώνει ο κ. Χατζημαρκάκης. Και προσθέτει: «Η Ισπανία έχει πάρει άλλους όρους, ειδικά ως προς την επιμήκυνση, ως προς τον χρόνο αποπληρωμής του χρέους και είναι το πιο λογικό πράγμα του κόσμου και η Ελλάδα να πάρει τους ίδιους όρους. Αυτό, όμως, σημαίνει αλλαγή, ρύθμιση - αν κάποιοι το λένε αναδιαπραγμάτευση, αυτό είναι ένας όρος», λέει ο Γιώργος Χατζημαρκάκης. Και καταλήγει: «Είναι μία ρύθμιση που προσαρμόζει το πρόγραμμα της Ελλάδας με το πρόγραμμα της Ισπανίας. Αυτό είναι το βασικό. Μπορεί οι Γερμανοί να μην το θέλουν. Χρειαζόμαστε όμως έναν πρωθυπουργό με αυτοπεποίθηση, να το ζητάει. Αυτό δεν έχει γίνει προς το παρόν. Περιμένουμε τον κ. Σαμαρά στις Βρυξέλλες. Και πιστεύω ότι με μία καθαρή φωνή και καθαρή πράξη - όπως το έκανε ο πρωθυπουργός στη Χαλυβουργία - θα πετύχει τους στόχους της ρύθμισης και της αναδιαπραγμάτευσης».
Πηγή: Real News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου