Ο Βασίλης Σαμπράκος αναρωτιέται ποιο είναι το χειρότερο από όσα του συμβαίνουν αυτή την εποχή του Παναθηναϊκού, ο οποίος βάζει σε μεγάλο κίνδυνο την ευρωπαϊκή προοπτική του.
Δεν ξέρει κανείς ποιο είναι το χειρότερο από αυτά που συμβαίνουν τούτη την εποχή στον Παναθηναϊκό. Οτι ρίχνει το ηθικό των οπαδών του; Οτι φέρνει τον εαυτό του ευρωπαϊκά σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, αφού φλερτάρει πλέον πολύ έντονα με τον κίνδυνο να μπει στο γκρουπ των αδύνατων στις κληρώσεις της επόμενης σεζόν; Οτι δεν σημειώνει απολύτως καμιά αγωνιστική πρόοδο στη διάρκεια της σεζόν; Ή ότι παίζει και με τον κίνδυνο να "κάψει" κάποια από τα ταλαντούχα μικρά παιδιά του επειδή τα ρίχνει απροετοίμαστα στους αγώνες; Από όποια γωνία κι αν τον κοιτάξεις, ο Παναθηναϊκός δείχνει το ίδιο χλωμός, προβληματικός. Ομως τελικά το χειρότερο δεν είναι ότι του συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά το ότι ο ίδιος, δηλαδή η διοίκησή του, δεν είναι σε θέση να τα αντιληφθεί, να τα συνειδητοποιήσει, να τα αναγνωρίσει ώστε να τα διορθώσει.
Ναι, ακόμη και απέναντι στην δεύτερη έκδοση της Λάτσιο το φυσιολογικό θα ήταν να βγει ηττημένος από το ιταλικό τερέν αυτός ο Παναθηναϊκός. Είναι όμως απαράδεκτος ο τρόπος του. Οσο απαράδεκτο ήταν το ερασιτεχνικό λάθος του Κουίνσι στην φάση του πρώτου γκολ, όπου έγινε διαγωνισμός ανάμεσα σε Βύντρα και Καρνέζη για το ποιος θα φτάσει το λάθος του Γκανέζου. Οσο αβίαστο ήταν το λάθος του Χουχούμη, που φυσιολογικά δεν έχει προλάβει να ψηθεί για να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων ενός ευρωπαϊκού παιχνιδιού. Οσο ερασιτεχνική ήταν η συμπεριφορά και η αντίδραση όλης της άμυνας στη φάση του τρίτου γκολ. Κάπως έτσι κατάφερε ο Παναθηναϊκός να υποστεί μια βαριά ήττα από μια αδιάφορη β' έκδοση της Λάτσιο, που είχε το μυαλό της αλλού.
Οσο ο Παναθηναϊκός επιμένει να αποφεύγει τον καθρέφτη, να κοιταχτεί με τα λάθη του, να αντιληφθεί ότι δεν διορθώνεται, δεν σουλουπώνεται, δεν γίνεται ομάδα, δεν προοδεύει, οι βραδιές σαν αυτή θα γίνονται κανόνας. Και δεν του αξίζει. Οχι μόνο επειδή έχει ακριβότερο ρόστερ από αυτό που δείχνει η σημερινή εικόνα του, αλλά και επειδή η πραγματική αξία του έμψυχου δυναμικού του δεν είναι της σημερινής στάθμης του.
Πέρα από όλα τα άλλα, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να χτυπήσει μόνος τον συναγερμό του, να ταρακουνηθεί, για να αντιληφθεί πόσο σοβαρά παίζει με το μέλλον του και πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη του να νικήσει την Μάριμπορ. Πρέπει επειγόντως να καταλάβει πόσα έχει να χάσει αν βάλει τον εαυτό του στο γκρουπ των αδυνάτων της Ευρώπης. Δεν πρόκειται για απλή ζημιά, αλλά για καταστροφή. Διότι αν του συμβεί, θα του αφαιρέσει πολύ μεγάλο μέρος των πιθανοτήτων του να ορθοποδήσει, εταιρικά. Και κάποιος πρέπει να το εξηγήσει αυτό σε παράγοντες που φτάνουν να δηλώνουν μέχρι και ότι αδιαφορούν για το αν ο Παναθηναϊκός θα παίζει ή όχι του χρόνου στην Ευρώπη.



πηγή: gazzetta.gr