Είναι αλήθεια πως το αυριανό Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ αποτελεί μία
πρωτοτυπία από τις λίγες. Όσο το σκέφτομαι, τόσο αδυνατώ να το
ψυχολογήσω. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας
Είναι το πρώτο παιχνίδι της ιστορίας των δύο ομάδων, με τους
εκπροσώπους της αθηναϊκής ελίτ να μην έχουν μαντήλι να κλάψουν και εμάς,
να έχουμε χρήμα με τη σέσουλα. Από την 1η του μηνός όλοι πληρωμένοι,
κανένα άγχος για το τι ξημερώνει και ο μοναδικός ουσιαστικός νταλγκάς
που έχουμε είναι το αν θα γίνουν άμεσα μεταγραφές ή όχι.
Δε θυμάμαι ποτέ τον Παναθηναϊκό τόσο φτωχό σε χρήμα – και πνεύμα – αλλά δε θυμάμαι και εμάς τόσο πλούσιους αν εξαιρέσουμε εκείνο το διάστημα Μπατατούδη που τον έτρωγε όποιος είχε δόντια.
Επίσης, δε θυμάμαι ποτέ αγώνα των δύο ομάδων, σε αυτή μάλιστα την περίοδο, να ξεκινά από μία διαφορά δέκα βαθμών. Εντάξει υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι οκτώ οι βαθμοί γιατί ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε στο μείον δύο, αλλά και πάλι, το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί μία… καινοτομία.
Η ζωή τα έχει φέρει έτσι στη χώρα, όπου οι ισχυροί λύγισαν μέσα από την αλαζονεία τους και την αδυναμία τους να προβλέψουν πως οι εποχές αλλάζουν και αυτοί που συμμαζεύτηκαν γρήγορα, να επιβραβεύονται παρότι λειτούργησαν κόντρα στα θέλω του κοινού τους.
Άκουσα λίγο τη συνέντευξη του κ. Αλαφούζου που έλεγε για τις ακαδημίες. Όταν πιτσιρικάς έπαιζα στον Χολαργό, πάντα με έπιανε ένα δέος όταν έπρεπε να πάμε να αγωνιστούμε στη Παιανία. Ήταν παραδοσιακά ακαδημίες πρότυπο αυτές του Παναθηναϊκού, όμως οι ηγεσίες του παρασύρθηκαν και τις πέταξαν στην άκρη.
Παίζει στον Παναθηναϊκό ένας Κουίνσι που ξυπνάει συνήθως στραβά και δεν κάνει τίποτα, ένας δανεικός ονόματι Σισικό που ανήκει στην ουραγό της Μπουντεσλίγκα, ένας Ζέκα που ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι του βρήκανε και τον αποκτήσανε, κάτι στόπερ που όταν στρίβουν γίνεται γιορτή στο χωριό που κατάγονται και κάποιοι έλληνες ποδοσφαιριστές που επειδή αντιλαμβάνονται τι γίνεται δεν είναι σε θέση να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος από αυτό που θα έπρεπε να τους αναλογεί.
Κι όμως, ο ΠΑΟΚ έχει καταφέρει παρά τους παίκτες που έχασε, να βρίσκεται ένα επίπεδο πάνω από τον Παναθηναϊκό και η προοπτική του να είναι ξεκάθαρα μεγαλύτερη και για λόγους οικονομικούς αλλά και επειδή έδωσε και δίνει ουσιαστικό ρόλο σε παίκτες που βγήκαν από τις ακαδημίες του την τελευταία διετία.
Για τον αγώνα αύριο δεν ξέρω πώς να τον αναλύσω. Εκτιμώ πως ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί, αλλά και πως έχει τέτοιες αδυναμίες που μπορούμε να του κάνουμε τη ζημιά αν είμαστε συγκεντρωμένοι. Το ουσιαστικό πρόβλημα του αντιπάλου μας αφορά το ανασταλτικό κομμάτι, εκεί όπου έτσι όπως λέει να παίξει – με 8ρια Ζεκά – Σισικό και στόπερ που δεν περνάνε και τη καλύτερη δυνατή φάση, γεγονός το οποίο θα εκμεταλλευτούμε μόνο αν μπούμε στο γήπεδο με σωστή νοοτροπία. Και σε αυτές τις περιπτώσεις η σωστή νοοτροπία σημαίνει πως κάνει μία πειστική εμφάνιση και πείθεις τους πάντες πως πήγες εκεί για να κερδίσεις και όχι να κλέψεις το παιχνίδι.
Ο Ρότσα δήλωσε πως οι ΠΑΟΚτσήδες τον συμπαθούν και σίγουρα αυτή είναι η αλήθεια. Για την ακρίβεια, θεωρώ πως δεν μπορεί να αντιπαθεί κάποιος τον Ρότσα. Πρέπει να είναι κομπλεξικός για να έχει να πει κάτι για έναν άνθρωπο που δεν έχει προκαλέσει κανέναν ποτέ ως Ρότσα. Ως Μπουμπλής, απλά μας θυμίζει την εποχή που ο Παναθηναϊκός ήταν η… Παράγκα. Ο Ρότσα, για τους ΠΑΟΚτσήδες έχει άλλον έναν σημαντικό λόγο να είναι συμπαθής. Έριξε τον Άρη ή για την ακρίβεια, συνέβαλε στο να πέσει ο Άρης. Θα τον αγαπάμε πάντα.
Και πάμε στα καθαρά δικά μας. Ο Γκαρσία θα δυσκολευτεί πολύ να ξεπεράσει αυτή τη κρίση. Τον είδα πρόσφατα στο φιλικό με τη Νέων και το κορμί του φαίνεται επιβαρυμένο πολύ. Το ερωτηματικό είναι πλέον ξεκάθαρο και αφορά το αν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του και εμάς. Σε αυτή τη περίπτωση πάντως, ο ίδιος θα κληθεί να αποφανθεί. Το έχει κερδίσει και ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να τον περιμένει.
Στα μεταγραφικά, ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει η ιδιοκτησία το τι ακριβώς θέλει να κάνει. Εικάζω πως τα πάντα θα ξεκαθαρίσουν όταν έρθει ο Σαββίδης στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσει το ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός της επόμενης αγωνιστικής.
Θεωρώ πάντως πως ακόμη κι αν το μπάτζετ ενίσχυσης δεν προβλέπεται να είναι μεγάλο τον Γενάρη, αυτή η καθυστέρηση θα κοστίσει στον ΠΑΟΚ κάποιες χαμένες φθηνές επιλογές παικτών που μένουν ελεύθεροι τον Γενάρη.
Είναι λογικό, ο Σαββίδης έχοντας ρίξει 12 εκατ. ευρώ με το καλημέρα και άλλα 10 εκατ. ευρώ στις 30 Μαρτίου όταν και τελειώνουν τα υπόλοιπα, να μη θέλει να κάνει ακόμη μεγάλα ανοίγματα. Ο ΠΑΟΚ όμως, έχει καταφέρει με ένα ρόστερ που στήθηκε σε εποχή που δεν υπήρχε σάλιο, να βρίσκεται 2ος και να θεωρείται φαβορί. Χρειάζεται κάποιους παίκτες για να καλύψει βασικά κενά.
Μου έλεγαν για παράδειγμα από Λειβαδιά χθες, πως ο Ναπολεόνι έχει μιλήσει με τον ΠΑΟΚ. Μία περίπτωση που σίγουρα ανήκει στις φθηνές, αλλά αν αποκτηθεί δίνει μία επιπλέον επιλογή στις θέση του δεύτερου φορ, αλλά και του πλάγιου μεσοεπιθετικού. Εκεί όπου οι λύσεις είναι λιγότερες από αυτές που βγάζουν τη χρονιά.
Έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η κατάσταση, είναι αλήθεια πως ακόμη και κάποιες τέτοιες επιλογές τις έχουμε ανάγκη για να βγει η χρονιά και να ανταποκριθούμε στα πλέι οφ. Γιατί αν ποντάρουμε στο ότι η εικόνα των υπολοίπων δεν είναι αυτή που φοβίζει, μάλλον εθελοτυφλούμε αγωνιστικά.
ΥΓ Δηλαδή τώρα που είναι έτσι η κατάσταση, να αρχίσουμε οι ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ να γράφουμε πως ο Παναθηναϊκός όταν θα συναντήσει τον Ολυμπιακό θα πρέπει να παίξει για την ιστορία του; Άμα χάσει, να γράφουμε σενάρια που θα πείθουν πως είναι συνεργαζόμενη, σχεδόν θυγατρική ομάδα του;
πηγή: onsports.gr
Δε θυμάμαι ποτέ τον Παναθηναϊκό τόσο φτωχό σε χρήμα – και πνεύμα – αλλά δε θυμάμαι και εμάς τόσο πλούσιους αν εξαιρέσουμε εκείνο το διάστημα Μπατατούδη που τον έτρωγε όποιος είχε δόντια.
Επίσης, δε θυμάμαι ποτέ αγώνα των δύο ομάδων, σε αυτή μάλιστα την περίοδο, να ξεκινά από μία διαφορά δέκα βαθμών. Εντάξει υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι οκτώ οι βαθμοί γιατί ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε στο μείον δύο, αλλά και πάλι, το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί μία… καινοτομία.
Η ζωή τα έχει φέρει έτσι στη χώρα, όπου οι ισχυροί λύγισαν μέσα από την αλαζονεία τους και την αδυναμία τους να προβλέψουν πως οι εποχές αλλάζουν και αυτοί που συμμαζεύτηκαν γρήγορα, να επιβραβεύονται παρότι λειτούργησαν κόντρα στα θέλω του κοινού τους.
Άκουσα λίγο τη συνέντευξη του κ. Αλαφούζου που έλεγε για τις ακαδημίες. Όταν πιτσιρικάς έπαιζα στον Χολαργό, πάντα με έπιανε ένα δέος όταν έπρεπε να πάμε να αγωνιστούμε στη Παιανία. Ήταν παραδοσιακά ακαδημίες πρότυπο αυτές του Παναθηναϊκού, όμως οι ηγεσίες του παρασύρθηκαν και τις πέταξαν στην άκρη.
Παίζει στον Παναθηναϊκό ένας Κουίνσι που ξυπνάει συνήθως στραβά και δεν κάνει τίποτα, ένας δανεικός ονόματι Σισικό που ανήκει στην ουραγό της Μπουντεσλίγκα, ένας Ζέκα που ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι του βρήκανε και τον αποκτήσανε, κάτι στόπερ που όταν στρίβουν γίνεται γιορτή στο χωριό που κατάγονται και κάποιοι έλληνες ποδοσφαιριστές που επειδή αντιλαμβάνονται τι γίνεται δεν είναι σε θέση να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος από αυτό που θα έπρεπε να τους αναλογεί.
Κι όμως, ο ΠΑΟΚ έχει καταφέρει παρά τους παίκτες που έχασε, να βρίσκεται ένα επίπεδο πάνω από τον Παναθηναϊκό και η προοπτική του να είναι ξεκάθαρα μεγαλύτερη και για λόγους οικονομικούς αλλά και επειδή έδωσε και δίνει ουσιαστικό ρόλο σε παίκτες που βγήκαν από τις ακαδημίες του την τελευταία διετία.
Για τον αγώνα αύριο δεν ξέρω πώς να τον αναλύσω. Εκτιμώ πως ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί, αλλά και πως έχει τέτοιες αδυναμίες που μπορούμε να του κάνουμε τη ζημιά αν είμαστε συγκεντρωμένοι. Το ουσιαστικό πρόβλημα του αντιπάλου μας αφορά το ανασταλτικό κομμάτι, εκεί όπου έτσι όπως λέει να παίξει – με 8ρια Ζεκά – Σισικό και στόπερ που δεν περνάνε και τη καλύτερη δυνατή φάση, γεγονός το οποίο θα εκμεταλλευτούμε μόνο αν μπούμε στο γήπεδο με σωστή νοοτροπία. Και σε αυτές τις περιπτώσεις η σωστή νοοτροπία σημαίνει πως κάνει μία πειστική εμφάνιση και πείθεις τους πάντες πως πήγες εκεί για να κερδίσεις και όχι να κλέψεις το παιχνίδι.
Ο Ρότσα δήλωσε πως οι ΠΑΟΚτσήδες τον συμπαθούν και σίγουρα αυτή είναι η αλήθεια. Για την ακρίβεια, θεωρώ πως δεν μπορεί να αντιπαθεί κάποιος τον Ρότσα. Πρέπει να είναι κομπλεξικός για να έχει να πει κάτι για έναν άνθρωπο που δεν έχει προκαλέσει κανέναν ποτέ ως Ρότσα. Ως Μπουμπλής, απλά μας θυμίζει την εποχή που ο Παναθηναϊκός ήταν η… Παράγκα. Ο Ρότσα, για τους ΠΑΟΚτσήδες έχει άλλον έναν σημαντικό λόγο να είναι συμπαθής. Έριξε τον Άρη ή για την ακρίβεια, συνέβαλε στο να πέσει ο Άρης. Θα τον αγαπάμε πάντα.
Και πάμε στα καθαρά δικά μας. Ο Γκαρσία θα δυσκολευτεί πολύ να ξεπεράσει αυτή τη κρίση. Τον είδα πρόσφατα στο φιλικό με τη Νέων και το κορμί του φαίνεται επιβαρυμένο πολύ. Το ερωτηματικό είναι πλέον ξεκάθαρο και αφορά το αν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του και εμάς. Σε αυτή τη περίπτωση πάντως, ο ίδιος θα κληθεί να αποφανθεί. Το έχει κερδίσει και ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να τον περιμένει.
Στα μεταγραφικά, ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει η ιδιοκτησία το τι ακριβώς θέλει να κάνει. Εικάζω πως τα πάντα θα ξεκαθαρίσουν όταν έρθει ο Σαββίδης στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσει το ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός της επόμενης αγωνιστικής.
Θεωρώ πάντως πως ακόμη κι αν το μπάτζετ ενίσχυσης δεν προβλέπεται να είναι μεγάλο τον Γενάρη, αυτή η καθυστέρηση θα κοστίσει στον ΠΑΟΚ κάποιες χαμένες φθηνές επιλογές παικτών που μένουν ελεύθεροι τον Γενάρη.
Είναι λογικό, ο Σαββίδης έχοντας ρίξει 12 εκατ. ευρώ με το καλημέρα και άλλα 10 εκατ. ευρώ στις 30 Μαρτίου όταν και τελειώνουν τα υπόλοιπα, να μη θέλει να κάνει ακόμη μεγάλα ανοίγματα. Ο ΠΑΟΚ όμως, έχει καταφέρει με ένα ρόστερ που στήθηκε σε εποχή που δεν υπήρχε σάλιο, να βρίσκεται 2ος και να θεωρείται φαβορί. Χρειάζεται κάποιους παίκτες για να καλύψει βασικά κενά.
Μου έλεγαν για παράδειγμα από Λειβαδιά χθες, πως ο Ναπολεόνι έχει μιλήσει με τον ΠΑΟΚ. Μία περίπτωση που σίγουρα ανήκει στις φθηνές, αλλά αν αποκτηθεί δίνει μία επιπλέον επιλογή στις θέση του δεύτερου φορ, αλλά και του πλάγιου μεσοεπιθετικού. Εκεί όπου οι λύσεις είναι λιγότερες από αυτές που βγάζουν τη χρονιά.
Έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η κατάσταση, είναι αλήθεια πως ακόμη και κάποιες τέτοιες επιλογές τις έχουμε ανάγκη για να βγει η χρονιά και να ανταποκριθούμε στα πλέι οφ. Γιατί αν ποντάρουμε στο ότι η εικόνα των υπολοίπων δεν είναι αυτή που φοβίζει, μάλλον εθελοτυφλούμε αγωνιστικά.
ΥΓ Δηλαδή τώρα που είναι έτσι η κατάσταση, να αρχίσουμε οι ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ να γράφουμε πως ο Παναθηναϊκός όταν θα συναντήσει τον Ολυμπιακό θα πρέπει να παίξει για την ιστορία του; Άμα χάσει, να γράφουμε σενάρια που θα πείθουν πως είναι συνεργαζόμενη, σχεδόν θυγατρική ομάδα του;
πηγή: onsports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου