Πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότερους αμυντικούς που έβγαλε το ιταλικό ποδόσφαιρο. Μαζί με τον Μάουρο Τασότι, τον Πάολο Μαλντίνι και τον Φράνκο Μπαρέζι αποτελούσε την αμυντική γραμμή της θρυλικής Μίλαν του «Αρίγκο Σάκι και των Ολλανδών». Ο Αλεσάντρο Κοστακούρτα αγωνίστηκε για 20 χρόνια με τους «ροσονέρι», κατακτώντας, ανάμεσα στα άλλα, 5 Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Κουστακούρτα βρέθηκε στην Αθήνα, προσκεκλημένος του Family sports club για να παρακολουθήσει κάποια από τα νέα «φυντάνια» του ελληνικού ποδοσφαίρου και να βραβεύσει το καλύτερο από αυτά. Με την ευκαιρία αυτή μίλησε στο Sport-fm.
«Η επίσκεψή μου στην Αθήνα μου φέρνει στο μυαλό ευχάριστες αναμνήσεις, αφού εδώ έζησα μερικές από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου», είπε αρχικά ο «Μπίλι», εννοώντας τα δύο Τσάμπιονς Λιγκ που έχει κατακτήσει με τη Μίλαν στην πρωτεύουσα. «Μετά την ολοκλήρωση της καριέρας μου, ωστόσο, επισκέφτηκα πολλές φορές την πόλη. Αγαπώ την Αθήνα, τόσο εγώ όσο και η σύζυγός μου»., είπε ολοκληρώνοντας.
Η παρουσία του εδώ του δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσει κάποια νέα ταλέντα. Ως προπονητής, πόση σημασία δίνει στην αξιοποίηση των ακαδημιών; «Είναι σημαντικές οι ακαδημίες, τα «φυτώρια» των ομάδων. Πάρτε για παράδειγμα τη Μίλαν, αλλά και τη Γιουβέντους ή την Ίντερ. Προσπαθούν να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους, εξοικονομώντας χρήματα. Στις μέρες μας είναι δύσκολο να ξοδεύεις τεράστια ποσά για να αγοράσεις έτοιμους παίκτες», σημείωσε ο Κοστακούρτα.
Στα 20 χρόνια του στη Μίλαν συνεργάστηκε με τρεις σημαντικές προσωπικότητες. Τον Αρίγκο Σάκι, τον Φάμπιο Καπέλο και τον Κάρλο Αντσελότι. Ο Κοστακούρτα μας αναλύει τις διαφορές τους. «Ο Σάκι ήταν δάσκαλος, δίδασκε ποδόσφαιρο, αλλά δεν είχε καλές σχέσεις με τους παίκτες του. Ο Καπέλο ήταν μια ενδιάμεση κατάσταση, δίδασκε λιγότερο αλλά στηριζόταν στις διαπροσωπικές σχέσεις. Ο Αντσελότι είχε στη διάθεσή του το καλύτερο ρόστερ της Μίλαν. Χαρακτηριστικό του ήταν το ότι άφησε ελεύθερους να εκφραστούν τους ταλαντούχους παίκτες. Δεν μπλόκαρε με την τακτική τον Πίρλο, τον Ζέεντορφ, τον Κακά ή τον Ιντζάγκι και αυτό τον οδήγησε στις επιτυχίες», εκτιμά ο παλαίμαχος άσος.
Ως προπονητής ο Κοστακούρτα αποκάλυψε πως εμπνέεται περισσότερο από τον Σάκι, αφού «προσπαθώ να μεταδώσω τις γνώσεις μου στους μικρούς. Όπως έκανε ο Σάκι», όπως είπε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια ο «Μπίλι» εξήγησε το λόγο για τον οποίον δεν εργάζεται αυτή την περίοδο. «Προτιμώ να περιμένω. Έχω ένα γιο 8 ετών, τον οποίον θέλω να αναθρέψω εγώ με τη σύζυγό μου και όχι μια νταντά. Ο χρόνος που έχω στη διάθεσή μου είναι περιορισμένος. Για αυτό προτίμησα τη θέση του σχολιαστή σε κανάλι της Ιταλίας, από το να εργαστώ. Μου μένει περισσότερος ελεύθερος χρόνος. Επιπλέον δεν μου αρέσει ο κλάδος των προπονητών, ούτε η νοοτροπία των παραγόντων. Περιμένουν αποτελέσματα σε μικρό χρονικό διάστημα και αν αυτό δεν γίνει, σε απολύουν. Αυτό με ενοχλεί».
Παρόλα αυτά, αν έρθει μια πρόταση από τη Μίλαν, δεν πρόκειται να αρνηθεί, όπως αποκαλύπτει. «Είναι το όνειρό μου, να καθίσω στον πάγκο της Μίλαν. Όταν φαινόταν πως θα έφευγε ο Αλέγκρι, είπα αμέσως πως είμαι έτοιμος να αναλάβω. Αλλά η Μίλαν δεν αλλάζει εύκολα προπονητή στο μέσον της περιόδου, αφού όταν το έκανε, απέτυχε. Για αυτό δεν εργάζομαι, γιατί περιμένω κλήση από τη Μίλαν», είπε με έμφαση ο Κοστακούρτα, αποκαλύπτοντας και τα πλάνα του για το μέλλον.
Κλείνοντας την κουβέντα, ο παλαίμαχος αμυντικός αποκάλυψε πώς του… κόλλησαν το παρατσούκλι «Μπίλι». «Όταν έκανα προπόνηση στη Μίλαν σε ηλικία 12 ετών, ήμουν ψηλός και αδύνατος. Στα πρώτα λεπτά κάθε προπόνησης κάναμε ασκήσεις με τα χέρια. Εγώ λατρεύω το μπάσκετ και έπαιζα τότε, οπότε ήμουν ικανότατος με τη μπάλα στα χέρια. Ήμουν, όμως, λιγότερο ικανός με τη μπάλα στα πόδια. Ο προπονητής μου, λοιπόν, μου πρότεινε να πάω στην ομάδα μπάσκετ του Μιλάνου και να παρατήσω το ποδόσφαιρο. Η ομάδα του Μιλάνου, τότε, είχε σπόνσορα μια εταιρία που ονομαζόταν «Μπίλι». Από εκεί πήρα το παρατσούκλι αυτό», είπε ο… «Μπίλι».
Αποκάλυψε, ακόμα, γιατί βάπτισε το γιό του «Αχιλλέα». «Λατρεύω τον Όμηρο και την Ιλιάδα. Από όλους τους ήρωες του έπους, εκείνος που ξεχωρίζει είναι ο Αχιλλέας. Επιπλέον το όνομα αυτό, που δεν είναι συνηθισμένο στην Ιταλία, είναι εύηχο. Για αυτό ονομάσαμε το γιό μας Αχιλλέα. Αν κάνουμε κόρη θα την ονομάσουμε Πηνελόπη», είπε χαμογελώντας.
Αυτός ήταν ο Αλεσάντρο Κοστακούρτα. Απλός και καταδεχτικός, δέχτηκε να απαντήσει σε κάθε ερώτηση χωρίς πρόβλημα. Ένας ζωντανός «θρύλος» που φεύγοντας μας ευχαρίστησε για την κουβέντα, αποδεικνύοντας πως είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος.
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου