Στη... σκιά των αστεριών!

Από τον Ντέμη στον Βιέρι και τον Πικέ. Ο Ball Boy Γιώργος Καραμάνος γράφει για την ηθική διάσταση του να παρακολουθούνται οι παίκτες από ντετέκτιβ των συλλόγων.

Μία φορά και έναν καιρό κλώτσησα και εγώ το τόπι. Οχι πως ενδιαφέρουν οι επιδόσεις μου και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να εξιστορήσω το πως και το γιατί χάθηκε αυτό το ταλέντο. Είναι όμως που θυμήθηκα τον προπονητή της Ελευθερούπολης Νέας Ιωνίας (τότε Β' ΕΠΣΑ) να τηλεφωνεί κάθε Σαββατόβραδο στο σπίτι μου, το δικό μου και στων άλλων πιτσιρικάδων που είχε στη... δούλεψη του. Ημασταν 16-17 ετών και η επιθυμία για ξενύχτι με ποτά και κοριτσάκια ήταν ανεξέλεγκτη. Τη μία και μοναδική φορά που με τσάκωσε απών, με άφησε εκτός αγώνα και να προπονούμαι μόνος για δύο βδομάδες. Και επειδή η τρέλα μου να παίζω ξεπερνούσε αυτή για ατασθαλίες (τουλάχιστον τότε), δεν το έκανα ποτέ ξανά.

Φανταστείτε λοιπόν ότι αν αυτό συμβαίνει όταν το παιχνίδι είναι ερασιτεχνικό, τι μπορεί να γίνει  όταν είσαι αστέρι της Ρεάλ ή της Μπαρτσελόνα και από την απόδοση σου διακυβεύονται εκατ. ευρώ. Αφορμή για αυτές τις σκέψεις στάθηκε μία αποκάλυψη που κυκλοφόρησε στην Ισπανία, ότι ο Γκουαρδιόλα είχε αναθέσει πέρσι σε μία εταιρία ιδιωτικών ντετέκτιβ με την ονομασία «Metodo 3» την παρακολούθηση του Πικέ. Ο κόουτς της Μπαρτσελόνα είχε υποψίες ή ενδείξεις ότι ο Καταλανός αμυντικός δεν έκανε αθλητική ζωή.

Ηταν η περίοδος που βούιζε η Βαρκελώνη για τα ξενύχτια του με τη Σακίρα. Το δημοσίευμα της εφημερίδας «El Confidencial» αναφέρει συγκεκριμένες εξόδους πέραν του επιτρεπτού ωραρίου από τον ποδοσφαιριστή και προφανώς αυτός ήταν ο λόγος της μέτριας ως κακής αγωνιστικής κατάστασης του, αλλά και των αρκετών μυικών τραυματισμών του την περασμένη χρονιά. Ενδεικτικό παράδειγμα αυτό στη «Μπάι Αρένα», όταν στον επαναληπτικό για τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ και ενώ ήταν καλά από ιατρικής άποψης, ο Πεπ είχε αφήσει τον Πικέ στην εξέδρα και αυτή δεν ήταν η μόνη φορά.

Για να το γενικεύσουμε όμως το φαινόμενο, αξίζει να αναφέρουμε ότι κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί στο παρελθόν με τους Ντέκο, Ετό και Ροναλντίνιο. Φυσικά δεν πρόκειται για αποκλειστικό θέμα της Μπάρτσα. Η ίδια αποκάλυψη έγινε το 2009 στη Ρεάλ, όταν βγήκε στη φόρα ότι ο τότε πρόεδρος Ραμόν Καλδερόν παρακολουθούσε όλο το 24ωρο τον Σέρχιο Ράμος. Οπως επίσης μία φορά και έναν καιρό ο Μάσιμο Μοράτι είχε βάλει μέχρι και κοριούς στο τηλέφωνο του Κριστιάν Βιέρι, ο οποίος δικαιώθηκε κιόλας κάνοντας μήνυση στον πρόεδρο της Ιντερ (του πήρε και χρήματα).

Προφανώς το εν λόγω θέμα δεν έχει να κάνει μόνο με τους δύο γίγαντες της Ισπανίας. Κάπου, κάπως θα έχουν συμβεί ανάλογα περιστατικά σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο και σίγουρα και στην Ελλάδα (θυμηθείτε τον Ψωμιάδη με τον Ντέμη). Εχουν άραγε το δικαίωμα οι σύλλογοι να κάνουν κάτι τέτοιο; Νομικά σίγουρα όχι. Τι γίνεται όμως με την ηθική διάσταση του ζητήματος; Σίγουρα είναι απαράδεκτο να σε παρακολουθούν. Αισθάνεσαι απογυμνωμένος. Κατά κάποιο τρόπο είναι σα να βιάζεται η προσωπική ζωή σου. Με ποιον και τι ώρα έφαγες, τι έκανες, πότε μπήκες, πότε βγήκες, τι ώρα κοιμήθηκες.

Αυτό το τελευταίο μέρος με τον ύπνο είναι που σε κάνει ωστόσο, να δεις και τον αντίλογο: αυτόν δηλαδή που θα μπορούσε να έχουν οι ίδιες οι ομάδες που παρακολουθούν έναν ποδοσφαιριστή. Ας πάρουμε την περίπτωση του Πικέ. Εχει ένα εκπληκτικό συμβόλαιο, πληρώνεται στην ώρα του και του προσφέρονται όσα χρειάζεται για να κάνει πρωταθλητισμό. Δεν παίζει μπάλα για την χαρά του παιχνιδιού. Κάνει πρωταθλητισμό και αυτό έχει τεράστια διαφορά. Εχει λοιπόν υπογράψει ένα συμβόλαιο και έχει εκτός από τις πλούσιες παροχές και ορισμένες αυστηρές υποχρεώσεις. Μία από αυτές είναι το να έχει καλή εξωγηπεδική διαγωγή.

Τι σημαίνει αυτό; Να τρώει σωστά (όχι σαβούρες), να μην πίνει (τουλάχιστον να το κάνει μετρημένα και όχι πριν τους αγώνες) και να κοιμάται νωρίς. Σε καμία περίπτωση πάντως να πηγαίνει σε μπαράκια. Επέλεξε να κάνει αυτή τη ζωή και γι αυτό πληρώνεται τέλεια. Εάν λοιπόν φτάσει το θέμα σε τόσο προχωρημένο στάδιο ώστε ο προπονητής ή ο σύλλογος να βάλει ντετέκτιβ να σε παρακολουθούν, τότε κύριε Πικέ κάτι δεν έχεις κάνει καλά. «Ας μην τον βάλει να παίξει, αν δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση», θα μπορούσε να πει κάποιος. Δεν είναι όμως ΜΟΝΟ έτσι.

Ο Πεπ δεν πήρε τηλέφωνο τον Πικέ, όπως έκανε κάποιος προπονητής με εμένα στα 17 μου. Ο κάθε Πεπ θέλει να ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει και καλά κάνει και το ψάχνει παραπάνω. Αλλωστε εδώ παίζονται πολλά εκατ., αλλά και ακόμα περισσότερα από υπερηφάνεια, καριέρες έως υστεροφημία. Καλώς ή κακώς, ηθικό ή μη η συγκεκριμένη κατασκοπία είναι μέρος του παιχνιδιού και όσοι παίζουν τους αρέσει ή όχι... το έχουν αποδεχτεί.

ΥΓ: Φυσικά υπάρχει διαφορά να παρακολουθήσεις κάποιον ποδοσφαιριστή για το εάν ξενυχτάει τα βράδια και άλλο να τον έχεις τσεκαρισμένο όλο το 24ωρο όπως συνέβαινε με τον Σέρχιο Ράμος ή να παρακολουθείς το τηλέφωνο του, όπως έγινε με τον Βιέρι. Εκεί το θέμα ξεφεύγει και πάει αλλού!

πηγή: gazzetta.gr