Ο «Καλός, Κακός και… Άσχετος Νο 16» είναι εδώ, όπως κάθε Κυριακή στον «σκύλο» για να αξιολογήσει διακρίσεις και… γκάφες. Κατορθώματα και… ασχετοσύνες. Ζουμ στο βάθρο των νικητών ανά κατηγορία:
Ο ΚΑΛΟΣ
1. ΦΑΜΠΡΙ: Του έχουμε σούρει τα μύρια όσα από την ώρα που πάτησε Ελλάδα. Ένας άγνωστος μεταξύ αγνώστων (στην Ισπανία) προπονητής, με τα χίλια στραβά και περίεργα του, με τα νευράκια, τις υπερβολικές εκδηλώσεις και τις επικές ομιλίες με παραβολές αυταπάρνησης αλά… “Brave Hurt” και “Any Given Sunday”, τις αθυροστομίες στις προπονήσεις, με τις γκριμάτσες στην κάμερα πάνω στην εξέλιξη του αγώνα και με ένα σωρό άλλα ελαττώματα, είναι εν τέλει αυτός που συμμαζεύει και συμμορφώνει τον Παναθηναϊκό. Όσα κι αν του καταμαρτυρεί κανείς - καθώς ο ίδιος ο Ισπανός δίνει τα δικαιώματα - δεν μπορεί να παραγνωρίσει τη συμβολή του στην μεταστροφή εικόνας του «τριφυλλιού», που τον τελευταίο καιρό αρχίζει να θυμίζει ομάδα και όχι… σκόρπια διαδήλωση στο γήπεδο. Οι «πράσινοι» είναι τουλάχιστον υποφερτοί και δείχνουν να έχουν τώρα κάποιες βλέψεις εφάμιλλες της ιστορίας τους: Έξοδο στο Champions League και όχι βέβαια αποφυγή του υποβιβασμού!
2. ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΟΡΟΣΙΔΗΣ: Τέλος σε ευφάνταστα σενάρια και παραφιλολογίες, όπως και σε χαρακτηρισμούς περί «δημοσιοϋπαλληλισμού» που του αποδόθηκαν, έβαλε ο ίδιος ο διεθνής ποδοσφαιριστής για τα αίτια της φυγής του από την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό, στην αποκλειστική συνέντευξη του, που διαβάσαμε στο «ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ». Βαρέθηκε, τον κούρασε το ελληνικό πρωτάθλημα, δίχως κίνητρο, χωρίς προοπτική και μέλλον για πραγματικές αξίες και ποιοτικούς παίκτες, των οποίων τα όνειρα και οι φιλοδοξίες δεν εξαντλούνται στην ώριμη ποδοσφαιρική ηλικία του «Τόρο». Ο αμυντικός της Ρόμα – που απόλαυσε και την αποθέωση σε κείμενο του ESPN, το οποίο τον κατέταξε στην κορυφαία πεντάδα των «τζαλορόσι» στην μετά Ζέμαν εποχή! - εξήγησε ότι «δεν άντεχα άλλο στην Ελλάδα. Επειδή ποτέ δεν θέλω να κάνω τον ηθοποιό, ούτε να κοροϊδεύω, θα πω ότι δεν διάλεγα αγώνες. Διάλεξα να φύγω από την Ελλάδα και από το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο δυστυχώς είναι στα ‘κάτω του’». Ο Τοροσίδης μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τους δύο «ερυθρόλευκους» προέδρους, τον Κόκκαλη («ο άνθρωπος που με έφερε στην ομάδα») και τον Μαρινάκη («με έκανε αρχηγό») και, φυσικά, για τον Ολυμπιακό.
3. ΜΟΥΡΙΝΙΟ-ΡΟΝΑΛΝΤΟ-ΓΚΙΓΚΣ: Τρεις ξεχωριστές φυσιογνωμίες αξιομνημόνευτες για τον διεθνή σεβασμό που προκάλεσαν, την περασμένη Τρίτη, στο πολύ μεγάλο ματς που παίχθηκε στο Μάντσεστερ στη ρεβάνς των «16» του C.L. Ο Special One εκπλήσσει τελικά συνεχώς την παγκόσμια κοινή γνώμη. Κι επειδή ως τεράστια προσωπικότητα έχει πάμπολλους εχθρούς, δεν προκαλεί πάντα τα αρνητικά σχόλια. Όπως τώρα, που ενώ είχε προκριθεί έκανε λόγο για… αδικία με τον αποκλεισμό της Γιουνάιτεντ. Αποστομωτικός προς τους επικριτές του – κυρίως για το εκκεντρικό στυλ του – ήταν και ο Κριστιάνο, όταν δεν πανηγύρισε το γκολ πρόκρισης που έβαλε, εξηγώντας μετά ότι στο Μάντσεστερ είναι το δεύτερο «σπίτι του»… Όσο για τον ανυπέρβλητο «στρατιώτη Ράιαν»: 1.000 ματς στα 39 του, ακατάπαυστο τρέξιμο στο γήπεδο, νέο συμβόλαιο ακόμη ενός έτους γι’ αυτόν, συγκινητική παρουσία και η υπόκλιση του αντιπάλου και άλλοτε συμπαίκτη του, Κριστιάνο: «Ο Γκίγκσι θα σταματήσει όταν φτάσει 50 χρονών! Είναι ένας απίστευτος παίκτης».
Ο ΚΑΚΟΣ
1. ΚΑΠΟΝΟ ή ΠΕΔΟΥΛΑΚΗΣ; Ιδού το δίλημμα. Ποιος ο «κακός» της ιστορίας φυγής του Τζέισον από τον Παναθηναϊκό; Ο 32χρονος Αμερικανός έχασε την υπομονή του, όπως εξήγησε, για τον μη επαρκή χρόνο συμμετοχής που έπαιρνε από τον προπονητή του και προτίμησε να εγκαταλείψει την ομάδα. Η διοίκηση φυσικά έβγαλε λάδι τον Πεδουλάκη – και καλά έκανε αφού αυτό συνηθίζεται και είναι το σωστό σε τέτοιες περιπτώσεις – όμως στα στέκια του μπάσκετ το ερώτημα παραμένει: Κακός ο Καπόνο που απαιτούσε να παίζει πολύ – αν εδώ που τα λέμε τα 15-19 λεπτά που αγωνιζόταν είναι λίγα - ή ο κόουτς που δεν μπορούσε να βγάλει ένα-δύο συστήματα με τον Αμερικανό και να εκμεταλλευτεί το καλό του σουτ; Προτείνω να δεχθούμε τη γενικότερη άποψη για τα «διαζύγια»: «Στο χωρισμό ευθύνονται και οι δύο…»
2. ΚΟΥΚΟΥΛΑΚΗΣ-ΝΤΙΤΣΟΣ-ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ: Τι κακό είναι αυτό με τη διαιτησία στην Ελλάδα. Και εντάξει όταν η προκατάληψη παρασύρει και ανθρώπους που δεν φταίνε ή μπαίνουν στο ίδιο καζάνι όλα τα λάθη. Κι αυτά που πράγματι είναι ανθρώπινα! Τι να πει όμως κανείς για την ανικανότητα (μόνο αυτό;) ορισμένων; Σε περιπτώσεις που ίσως να μη χρειάζονται καν… ειδικές γνώσεις των ποδοσφαιρικών κανονισμών. Παραδειγματικά εστιάζω σ’ αυτόν τον Κερκυραίο ρέφερι, τον Ντίτσο, που σφύριξε την περασμένη Κυριακή στην Τούμπα και… «δεν είδε» ότι στο πέναλτι που καταλόγισε (σωστά) υπέρ του Πανιωνίου, η αποβολή του Κατσουράνη ήταν… ορισμός της κόκκινης – και όχι κίτρινης – κάρτας! Σημειωτέο ότι ο διεθνής παίκτης του ΠΑΟΚ αργότερα σκόραρε κιόλας!.. Ή πάλι ο γνωστός και μη εξαιρετέος για τα «φαλτσοσφυρίγματα» του, Μιχάλης Κουκουλάκης, έδωσε αφορμές για σχόλια, με το πέναλτι που υπέδειξε στο ματς ΠΑΟ-Κέρκυρα, ενώ προηγείται καθαρό επιθετικό φάουλ!
3. ΛΕΜΟΝΗΣ-ΚΩΣΤΕΝΟΓΛΟΥ-ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Πιθανά και να σχημάτισαν άσχημη εντύπωση οι φίλοι του Άρη για τα πρόσωπα του Λεμονή, του Κωστένογλου, του Χατζηνικολάου, οι οποίοι δεν αποδέχτηκαν πρόταση για αντικατάσταση του Γιάννη Μιχαλήτσου. Ποιος βάζει το κεφάλι του στη λαιμητόμο τέτοιες ώρες και εποχές; Δεν είναι δειλία η «χυλόπιτα» από μεριάς τους. Θα ήταν… αυτοχειρία και, τουλάχιστον, έλλειψη επαγγελματικής σοβαρότητας και επάρκειας, αν έλεγαν «ναι»! Πόσο… ξιπασμένοι μπορεί να ήταν για να καθίσουν σώνει και καλά πάλι σε ένα πάγκο, αποδεχόμενοι αυτή την «αποστολή αυτοκτονίας»; Ακόμα και ο Γιάννης Χατζηνικολάου – που προφανώς συναισθηματικά επειδή είναι «παιδί» του Άρη – βρέθηκε με το ένα πόδι στο Νέο Ρύσιο για προπόνηση, αλλά τον σταμάτησε το συμβόλαιο με τον Ηρακλή, μάλλον τη… γλίτωσε…
Και… ο ΑΣΧΕΤΟΣ
1. ΠΑΕ ΑΡΗΣ: Υπάρχει διοίκηση και ποιος διοικεί αυτή την ομάδα τέλος πάντων; Για ακόμη μια φορά στο ιστορικό σοβαρών αποφάσεων αυτού του συλλόγου, ήρθαν στη δημοσιότητα, είτε με μορφή καταγγελιών, αποκαλύψεων ή υπαινιγμών, ότι τον πρώτο ρόλο τον παίζουν οι οργανωμένοι. Με παρέμβαση, προτροπή και απαίτηση “Super 3”, λέγεται ότι παραγκωνίστηκε ο Μιχαλήτσος. Λες και το πρόβλημα του Άρη ήταν αυτός, που στο κάτω-κάτω… ένα εκατομμύριο φορές έχει κληθεί πυροσβεστικά να «σώσει» την κατάσταση. Αδιαμαρτύρητα και χωρίς ουσιώδεις απολαβές κιόλας. Νέα αλλαγή τεχνικής ηγεσίας στη διαδρομή της σεζόν, με την ομάδα στο χείλος του γκρεμού και ένα διαρκές σκηνικό αναστάτωσης και έντασης στους κόλπους, που μόνο συμμαχικό δεν μπορεί να είναι τέτοιες στιγμές…
2. Ν.Ο.ΧΙΟΥ: Το ζήσαμε και αυτό στον ελληνικό αθλητισμό της φτώχειας του 2013: Όλα τα έχουμε δει, είναι αλήθεια, στην ελληνική υδατοσφαίριση, ως συνέπεια της τραγικής οικονομικής κατάστασης που βιώνουμε, αλλά αυτό ήταν από τα… άγραφα! Η Χίος μια από τις πιο δυνατές ομάδες στην Α1 προτίμησε να πάει στην Κέρκυρα χωρίς τον προπονητή και τον έφορο για να γλιτώσουν λεφτά μετακίνησης! Στο νησιώτικο σύλλογο – όπως και σε πολλούς άλλους με ιστορία στην πισίνα – υπάρχουν παίκτες απλήρωτοι εδώ και μήνες, ωστόσο η κίνηση να μείνει ακέφαλη στον πάγκο η ομάδα για… οικονομία των ναύλων του, διεκδικεί θέση στο βιβλίο Γκίνες!
3. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΛΠΙΓΓΙΔΗΣ: Έκλαιγε και οδυρόταν ο αρχηγός του ΠΑΟΚ ότι κακώς αποβλήθηκε στο παιχνίδι με τον Πλατανιά. Θα υπάρξουν πολλές και ποικίλες «μεταφράσεις» για τη χειρονομία του προς τον βοηθό διαιτητή. Επρόκειτο για κίνηση απαξίωσης ή… μούντζα τελικά; Το ριπλέι υπάρχει. Το πρόβαλε η NOVA και το είδε όλη η Ελλάδα. Ο Σαλπιγγίδης, του οποίου η καριέρα δεν δίνει δικαιώματα είναι αλήθεια, έκανε τον… άσχετο αντικρίζοντας την κόκκινη κάρτα του Δελφάκη. Η ψυχή του το ξέρει, τι εν τέλει ήθελε να πει με την πολυσυζητημένη κίνηση του, αλλά και τι έλεγε αργότερα στους δημοσιογράφους…
πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου