Ο Π.Α.Ο.Κ του πρώτου ημιχρόνου (με σχηματισμό 1-4-2-1-3), μάλλον παραλυμένος από κάποιο φόβο (ποιό και από ποιόν άραγε) ξεκίνησε με ένα υπέρ του δέοντος συντηρητικό τρόπο προσέγγισης. Απέναντι σε μία ομάδα που τα επιθετικά της όπλα έλειπαν από τον αγωνιστικό χώρο:
- άφησε μόνο του τον-φιλότιμο χθες Αθανασιάδη- ο οποίος ήδη στα πρώτα πέντε λεπτά του αγώνα είχε 2 ήδη κλεψίματα. Και τον Σαλπιγγίδη στα άκρα για να αναχαιτίσει τον αντίπαλο ακραίο αμυντικό…που δεν επιχείρησε σχεδόν ποτέ τέτοιου είδους επιθετικές ενέργειες.
- κράτησε τον Κατσουράνη στην αμυντική γραμμή-χρήσιμος στο να ξεκινάει το παιχνίδι της ομάδας από την πρώτη ζώνη άμυνας-μόνο που απέναντι σε μία ομάδα που έδειξε διάθεση να πιέζει πίσω από το δικό της μισό, μάλλον δώρο-άδωρο ήταν…
- με αφόρητα προβλέψιμη ανάπτυξη (προϊόν βέβαια και της τακτικής αντιμετώπισης από την ομάδα των Ιωαννίνων).Η μόνη λύση που εφαρμόσθηκε ήταν αυτή της πλαγιοκόπησης από αριστερά με κατάληξη την σέντρα, σε τυχαία σημεία της μεγάλης περιοχής. Αρκετές φορές χωρίς καν να προβληματίσουν την αντίπαλη άμυνα ( λίγο πριν το ημίωρο είχαν καταγραφεί 11 γεμίσματα-τα 9 άστοχα)…
- χωρίς λύσεις από τον άξονα, χωρίς πρόθεση (η” έλλειψη σχεδίου και διάθεσης) για πλουραλισμό στην επιλογή διάσπασης του αμυντικού τείχους. Οι παραπλανητικές κινήσεις, η φαντασία στη δημιουργία, ο αιφνιδιασμός, οι διεισδύσεις, η αναζήτηση του κεντρικού φορ ώστε να μοιράσει την μπάλα στους κεντρικούς χαφ, ή τους ακραίους, το 1-2…με δύο λόγια όλα όσα η απλή ποδοσφαιρική λογική προστάζει δεν βρήκαν εφαρμογή…
- αφήνοντας την πρωτοβουλία και την κατοχή σε μία ομάδα που γνώριζε πως δεν έχει λύσεις ώστε να την απειλήσει.
- οδηγώντας έξυπνα τον αντίπαλο στα άκρα όπου ο μόνος προβληματισμός-η σέντρα-δεν ήταν ιδιαίτερα δυσάρεστος.
- γέμισε τον άξονα και έστησε εκεί »τις παγίδες» του. Με αυτό τον τρόπο ελάττωσε κάθε χώρο ανάπτυξης από τους κεντρικούς χώρους στην πρώτη και δεύτερη ζώνη άμυνας.
Για να φτάσει στο στόχο του η ομάδα των Ιωαννίνων είχε να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο, που όπως και στο Περιστέρι-έδειχνε να βρίσκει τις λύσεις στο δεύτερο ημίχρονο. Και η αλήθεια είναι ότι ο Π.Α.Ο.Κ του δεύτερου ημιχρόνου όχι μόνο δικαιολόγησε τη θέση που κατέλαβε στην κανονική διάρκεια, αλλά και αν ήταν εύστοχος θα μπορούσε τώρα να ανασαίνει σε κανονικούς ρυθμούς:
- με την αλλαγή του σχηματισμού του σε 1-4-4-2.
- με την είσοδο του Βούκιτς -ενός φορ που έκανε όλα όσα δεν έγιναν στην πρώτη ζώνη της επίθεσης σε τρία ημίχρονα που είχαν προηγηθεί.
- με τις εσωτερικές αλλαγές-την προώθηση του Κατσουράνη στη μεσαία γραμμή, την μετάθεση του Έτο στη θέση του στόπερ.
- με την συμμετοχή του Ολίσε.
Την ίδια στιγμή ο Π.Α.Σ άλλαξε τον σχηματισμό του σε ένα 1-3-5-2 ώστε να αντιμετωπίσει την τοποθέτηση δύο επιθετικών πλέον στο κέντρο της άμυνας του. Παρ” όλα αυτά αρκετές φορές έδειξε μάλλον να προβληματίζεται περισσότερο στη λειτουργία του με την τριάδα των στόπερ, ενώ και στα άκρα αντιμετώπισε προβλήματα.
Το αξιοθαύμαστο είναι πως:
- σε καμία περίπτωση δεν έχανε την ψυχραιμία του ως σύνολο.
- άρχισε να δημιουργεί υποψίες επικίνδυνων καταστάσεων, βρίσκοντας ανοιχτούς χώρους για αντεπίθεση.
- δεν έχασε την ταυτότητα και τον χαρακτήρα στη συνολική λειτουργία.
Και είναι αυτό που θα έπρεπε ίσως να προβληματίσει (ανάμεσα στα τόσα άλλα.) την ομάδα του Δικέφαλου. Ο τρόπος που δέχθηκε το γκολ: έχοντας πλέον ρισκάρει αρκετά, αφήνοντας ταυτόχρονα ελεύθερους χώρους στις πρώτες ζώνες, δέχθηκε γκολ από στατική φάση, όπου:
- το γκολ προήλθε από σουτ (!) του αντίπαλου παίκτη που ακολουθεί πορεία από το δεύτερο δοκάρι.
- την στιγμή που στην περιοχή του βρίσκονται μόλις 4 παίκτες του Π.Α.Σ έναντι 7 της ομάδας του.
- χωρίς παίκτη να παρεμποδίζει τον παίκτη που εκτελεί το κόρνερ δίνοντας του την ευχέρεια να σημαδέψει ανενόχλητος.
Η χθεσινή εμφάνιση του Π.Α.Ο.Κ στο δεύτερο ημίχρονο, όπως και στον αγώνα του Περιστερίου από την αρχή του δευτέρου μέρους-μέχρι να προηγηθεί -δεν ήταν κακή, το αντίθετο: δείχνει όμως ένα οργανισμό παγιδευμένο στο φόβο και την εσωστρέφεια..
Σε αντίθεση με την υγεία που πηγάζει σε κάθε έκφραση του Π.Α.Σ: ομάδα που δεν φοβάται, δεν ζαλίζεται από το ύψος της θέσης και των προσδοκιών, που πατά γερά στο έδαφος και κερδίζει σε κάθε επίπεδο: ίσως αυτές τελικά να είναι και οι λεπτομέρειες που θα κάνουν την διαφορά του νικητή στη φάση των play-off.
Πηγή: Οverlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου