Βάλε στο μυαλό σου έναν τελικό
πρωταθλήματος, ο οποίος μάλιστα να δίνει το μοναδικό εισιτήριο
εξασφαλισμένης συμμετοχής στο επόμενο Champions League, με αντιπάλους
δύο εκ των μεγαλύτερων ελληνικών ομάδων. Και σκέψου παραμονές του
τελικού να τίθεται το ερώτημα αν πρέπει, αν είναι προς το συμφέρον της
μιας ομάδας να χρησιμοποιήσει ένα αστέρι της, το οποίο έχει δημοσίως
ανακοινώσει ότι έχει συμφωνήσει με τον αντίπαλο για συνεργασία από τον
επόμενο μήνα.
Για να σε βάλω καλύτερα στο κλίμα, σκέψου τον Ολυμπιακό να αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό, και το 10αρι του ΠΑΟ, ένα 20χρονο παιδί που βρίσκεται στον σύλλογο από τα 9 του χρόνια και έχει γίνει σύμβολο του συλλόγου, να έχει ήδη ανακοινώσει ότι του χρόνου θα παίζει στον Ολυμπιακό. Σκέψου καλά και πες μου, θα τον άφηναν τον προπονητή του Παναθηναϊκού να τον χρησιμοποιήσει αυτόν τον παίκτη στον τελικό; Κι αν ναι, πόσες θεωρίες συνωμοσίας θα είχαν αναπτυχθεί στα πρώτα 60 δευτερόλεπτα από τη στιγμή αναγγελίας της 11αδας εφόσον ο παίκτης είχε συμπεριληφθεί σε αυτή;
Και πάμε τώρα στη Γερμανία. Εκεί όπου ο Γιούργκεν Κλοπ δεν αισθάνεται απολύτως καμία πίεση σχετικά με το αν “πρέπει” ή όχι να βάλει στο αρχικό σχήμα τον Μάριο Γκέτσε, εφόσον το 20χρονο μέχρι σήμερα καμάρι της Ντόρτμουντ είναι “ετοιμοπόλεμο”, δηλαδή έχει ξεπεράσει το πρόβλημα τραυματισμού που αντιμετωπίζει. Ο Κλοπ δεν διστάζει διόλου να εξωτερικεύσει τον καημό του για την απώλεια του Γκέτσε που γοητεύτηκε από την Μπάγερν και υπέγραψε, με λόγια που ένας προπονητής του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού δεν θα μπορούσε ποτέ να εκστομίσει δημόσια επειδή θα φοβόταν την “λαϊκή κατακραυγή” από οπαδούς που δεν ανέχονται να παραδεχθούν ότι τους πονά μια αποχώρηση ειδικά αν πρόκειται για παίκτη που πηγαίνει στον “αιώνιο αντίπαλο”.
Ναι, υπήρξαν και ελληνικά κρούσματα στη συμπεριφορά οπαδών της Ντόρτμουντ. Εκαψαν και εκεί φανέλες του, για να εκτονώσουν την στεναχώρια, ή και την οργή τους. Πολύ σύντομα όμως οι φωτιές από τις φανέλες έσβησαν και άναψε πάλι το χειροκρότημα των οπαδών προς τον Γκέτσε, για την προσπάθειά του κόντρα στη Ρεάλ.
Ναι, είναι πολύ δύσκολη η απόφαση που έχει μπροστά του ο Κλοπ. Ομως έχει και το προνόμιο, την τύχη να εξαρτάται από εκείνον και όχι από την γερμανική αντίληψη για το ποδόσφαιρο, ίσως και τη ζωή γενικότερα, η επιλογή. Θα είναι ο Κλοπ που θα αποφασίσει και όχι οι παγιωμένες αντιλήψεις. Και θα είναι ο Κλοπ που θα κριθεί, ως μάνατζερ, από την επιλογή του. Οχι ως προδότης. Ούτε ως προπονητής που στήριξε έναν προδότη ή στέρησε από έναν προδότη τη χαρά ενός τελικού Champions League. Αυτό στην Ελλάδα μάλλον δεν θα συμβεί ποτέ.
Για να σε βάλω καλύτερα στο κλίμα, σκέψου τον Ολυμπιακό να αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό, και το 10αρι του ΠΑΟ, ένα 20χρονο παιδί που βρίσκεται στον σύλλογο από τα 9 του χρόνια και έχει γίνει σύμβολο του συλλόγου, να έχει ήδη ανακοινώσει ότι του χρόνου θα παίζει στον Ολυμπιακό. Σκέψου καλά και πες μου, θα τον άφηναν τον προπονητή του Παναθηναϊκού να τον χρησιμοποιήσει αυτόν τον παίκτη στον τελικό; Κι αν ναι, πόσες θεωρίες συνωμοσίας θα είχαν αναπτυχθεί στα πρώτα 60 δευτερόλεπτα από τη στιγμή αναγγελίας της 11αδας εφόσον ο παίκτης είχε συμπεριληφθεί σε αυτή;
Και πάμε τώρα στη Γερμανία. Εκεί όπου ο Γιούργκεν Κλοπ δεν αισθάνεται απολύτως καμία πίεση σχετικά με το αν “πρέπει” ή όχι να βάλει στο αρχικό σχήμα τον Μάριο Γκέτσε, εφόσον το 20χρονο μέχρι σήμερα καμάρι της Ντόρτμουντ είναι “ετοιμοπόλεμο”, δηλαδή έχει ξεπεράσει το πρόβλημα τραυματισμού που αντιμετωπίζει. Ο Κλοπ δεν διστάζει διόλου να εξωτερικεύσει τον καημό του για την απώλεια του Γκέτσε που γοητεύτηκε από την Μπάγερν και υπέγραψε, με λόγια που ένας προπονητής του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού δεν θα μπορούσε ποτέ να εκστομίσει δημόσια επειδή θα φοβόταν την “λαϊκή κατακραυγή” από οπαδούς που δεν ανέχονται να παραδεχθούν ότι τους πονά μια αποχώρηση ειδικά αν πρόκειται για παίκτη που πηγαίνει στον “αιώνιο αντίπαλο”.
Ναι, υπήρξαν και ελληνικά κρούσματα στη συμπεριφορά οπαδών της Ντόρτμουντ. Εκαψαν και εκεί φανέλες του, για να εκτονώσουν την στεναχώρια, ή και την οργή τους. Πολύ σύντομα όμως οι φωτιές από τις φανέλες έσβησαν και άναψε πάλι το χειροκρότημα των οπαδών προς τον Γκέτσε, για την προσπάθειά του κόντρα στη Ρεάλ.
Ναι, είναι πολύ δύσκολη η απόφαση που έχει μπροστά του ο Κλοπ. Ομως έχει και το προνόμιο, την τύχη να εξαρτάται από εκείνον και όχι από την γερμανική αντίληψη για το ποδόσφαιρο, ίσως και τη ζωή γενικότερα, η επιλογή. Θα είναι ο Κλοπ που θα αποφασίσει και όχι οι παγιωμένες αντιλήψεις. Και θα είναι ο Κλοπ που θα κριθεί, ως μάνατζερ, από την επιλογή του. Οχι ως προδότης. Ούτε ως προπονητής που στήριξε έναν προδότη ή στέρησε από έναν προδότη τη χαρά ενός τελικού Champions League. Αυτό στην Ελλάδα μάλλον δεν θα συμβεί ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου