Για την ακρίβεια ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και «στο τέλος
κερδίζουν οι... Ολλανδοί»! Άλλωστε αυτός ο ιπτάμενος Ολλανδός ο Ρόμπεν
που πέρσι εν πολλοίς στέρησε την κούπα από την Μπάγερν και που στο πρώτο
ημίχρονο πάλι... φλέρταρε με τον χαρακτηρισμό του λούζερ, τα έκανε όλα!Πάσα πάρτο-βάλτο στον Μάντζουκιτς και το γκολ-χρυσάφι στο 89'! Δικαίως ο mvp του τελικού. Η Μπάγερν με ό,τι παρουσίασε όλη την χρονιά και κυρίως με αυτό που πρόσφερε σε όλο τον πλανήτη στα δύο ματς με την Μπάρτσα μάλλον δικαίως αγκάλιασε την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ!
Οι Βαυαροί, που στο Γουέμπλεϊ δεν έκαναν το «παιχνίδι της ζωής τους», ούτε καν το «παιχνίδι της χρονιάς», ήταν καλύτεροι και στο τέλος (για να θυμηθούμε και λίγο Λίνεκερ) αποδείχτηκε ότι... οι ΠΙΟ Γερμανοί κι από τους Γερμανούς κερδίζουν.
Οι πιο φρέσκοι και αυτοί που έχουν περισσότερες λύσεις, καθώς η Ντόρτμουντ μετά το 1-1 και παρά το γεγονός ότι η ψυχολογική πλάστιγγα έγειρε προς το μέρος της φάνηκε να μένει... από λάδια και το πλήρωσε στο τέλος. Κι όταν ο Γκέτσε βλέπει το ματς από τα επίσημα και ο Λεβαντόφσκι... βλεπεί το ματς από το χορτάρι χωρίς ενεργή συμμετοχή τότε οι «κιτρινόμαυροι» της Βεστφαλίας δεν μπορούσαν να περιμένουν περισσότερα.
Από κει και πέρα μάλλον απογοητεύτηκαν όσοι είχαν φανταστεί ότι στην Αγγλική πρωτεύουσα θα βλέπαμε ένα κονσέρτο για πολυβόλα, έχοντας στο μυαλό τους τα... περασμένα της σεζόν!
Όταν στα ημιτελικά η μία ομάδα έριξε 4 στην Ρεάλ Μαδρίτης και η άλλη 7 στην Μπαρτσελόνα, τότε δικαίως πριν από την πρώτη σέντρα στο Γουέμπλεϊ, οι προσδοκίες για το Ντόρτμουντ-Μπάγερν ήταν μεγάλες όσο αφορά τις επιθετικές επιδόσεις των δύο ομάδων! Ένα... μίνι γκάλοπ πριν την έναρξη του αγώνα στο γκρουπ του gazzetta στο facebook κάποια σκορ του τύπου 3-2, 3-3, 2-3, 4-3 κλπ είχαν την τιμητική τους.
Εξάλλου οι δύο ομάδες έχουν... πολεμικές μηχανές στην επίθεση τους άρα τα «προγνωστικά» για μεγάλο σκορ δεν ήταν εντελώς παράλογα! Βέβαια όλοι λογάριαζαν χωρίς τον... ξενοδόχο. Ή μάλλον τους ξενοδόχους που δεν ήταν άλλοι από τους κίπερ των δύο ομάδων. Νόιερ και Βάιντενφελερ, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο απέδειξαν γιατί δύο τόσο μεγάλες ομάδες τους εμπιστεύονται.
Ευτυχώς για την... μαγεία του ποδοσφαίρου που δεν είναι άλλη από τα γκολ, οι 2 Γερμανοί είναι απλά... τερματοφύλακες και όχι «Ημίθεοι»! Έτσι στις «εκτελέσεις» του Μάντζουκιτς και του Γκούντογαν δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά πράγματα.
Υπάρχει και κάτι άλλο βασικό όμως που εξ αρχής... προδίκαζε ότι το ματς δεν θα πάει σε «μεγάλο σκορ». Οι δύο ομάδες δεν αντιμετώπισε η μια την άλλη με το «δέος» της υπερομάδας που διαθέτουν αυτή την εποχή και ο λόγος είναι απλός. Ο... εμφύλιος.
Παίζοντας τουλάχιστον κάθε χρόνο 3 φορές μεταξύ τους σε Μπουντεσλίγκα και Γερμανικό κύπελλο μόνο... άγνωστες δεν είναι. Κλοπ και Χάινκες ήξεραν κάθε λεπτομέρεια του αντιπάλου και φάνηκε. Ακόμη και το γεγονός ότι το πέναλτι της Ντόρτμουντ δεν το χτύπησε ο... συνήθης ύποπτος Λεβαντόφσκι αλλά ο Γκουντογάν. Τελικά ο Θεός ήθελε την Μπάγερν. Ο Θεός ήθελε σε ένα σπουδαίο παίκτη όπως είναι ο Ρόμπεν να του χαρίσει και κάτι καλό, πέρα από την πίκρα που είχε πάρει έχοντας χάσει στην καριέρα του 7 τελικούς!
Η επόμενη μέρα για τους Βαυαρούς έχει κι αλλαγή σκυτάλης. Ο σπουδαίος Χάινκες τα... σάρωσε όλα και παραδίδει στον Γκουαρντιόλα. Το στοίχημα για τον Ισπανό είναι να την κρατήσει ψηλά και να κάνει τους πάντες να μιλάνε για την ομάδα που ξεπέρασε το «δικό του» δημιούργημα από την Καταλονία! Του χρόνου περίπου τέτοια εποχή θα ξέρουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου