από τους πιο σπουδαίους παίκτες του μπάσκετ που έβγαλαν ποτέ τα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Παιδί του Σιμπένικ, μιας μικρής πόλης σε μια άκρη της Κροατίας, ο Ντράζεν έβγαζε τη γλώσσα στους αντιπάλους για περίπου μια δεκαπενταετία, την ίδια ώρα που φόρτωνε τα καλάθια με σαράντα, πενήντα, εξήντα πόντους, όσους ήθελε εκείνος. Κανείς δεν μπορούσε να τον σταματήσει.
Τον είδαμε να γίνεται πρωταθλητής Ευρώπης μέσα στο ΣΕΦ το 1985 με την Τσιμπόνα (στον τελικό που εγκαινίασε το νεότευκτο τότε κλειστό), τον είδαμε με την μεγάλη εθνική Γιουγκοσλαβίας να λυγίζει δυο φορές από την παρέα του Γκάλη και του Γιαννάκη στο Ευρωμπάσκετ του 1987, έπειτα να παίζει τελικό Ολυμπιάδας, να στέφεται πρωταθλητής Ευρώπης μα και παγκόσμιος πρωταθλητής με τους πλάβι, να παίζει σχεδόν μόνος του απέναντι στους υπερανθρώπους της Dream Team στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης, να γίνεται ηγέτης στο ΝΒΑ και να κερδίζει την καθολική αναγνώριση. Πάντα πρωταγωνιστής, πάντα με το χαμόγελο, πολλές φορές ενοχλητικός για τους αντιπάλους του, μα πάντα ασταμάτητος. Ντράζεν Πέτροβιτς.
Η είδηση είναι σοκαριστική. Μια Δευτέρα του Ιούνη του 1993, σαν σήμερα 7 Ιουνίου, ο Ντράζεν Πέτροβιτς σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Γερμανία. Γίνεται πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων, πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, το συζητούν όλοι. Φίλαθλοι και μη. Σκοτώθηκε ο Ντράζεν. Είκοσι χρόνια μετά, κι ακόμα δεν το έχουμε πιστέψει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου