Ο Ολυμπιακός για παράδειγμα τα τελευταία χρόνια μία δύο φορές πλήρωσε πολλά για μη γνωστό παίκτη. Ο Μιραλάς είχε πάρει 1 εκατ. ευρώ και η Σεντ Ετιέν άλλα 500 χιλιάρικα (καθαρά χρήματα για τον δανεισμό του για ένα χρόνο), ενώ ο Ολυμπιακός το επόμενο καλοκαίρι πλήρωσε άλλα 2,5 χαρτιά για να τον κάνει δικό του. Αλλο ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν παλιότερα ο Γιάγια Τουρέ, που ο Ολυμπιακός είχε... φοβηθεί να τον αγοράσει ολόκληρο με 3 εκατ. ευρώ και είχε πάρει το 50% με 1,5 εκατ. ευρώ με αποτέλεσμα να... αναγκαστεί να τον δώσει ένα χρόνο μετά...
Τουρέ και Μιραλάς είναι οι εξαιρέσεις στον κανόνα. Κατά τα άλλα λεφτά του τύπου 2 ή 3 εκατ. ευρώ και πάνω για αγορά ή 1,5- 2 εκατ. ευρώ το χρόνο για συμβόλαιο, δόθηκαν για παίκτες γνωστούς όπως ο Καρεμπέ, ο Ζιοβάνι και ο Ζάχοβιτς παλιότερα, ο Μέλμπεργκ, ή ο Γκαλέτι πιο πρόσφατα.
Ακόμη και ο Παναθηναϊκός όταν επί Νικόλα Πατέρα έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη προτίμησε να το κάνει για τον Ζιλμπέρτο Σίλβα ή όταν επέλεξε σέντερ φορ, τα 7 εκατ. ευρώ, αποφάσισε να τα δώσει για το “όνομα” Τζιμπρίλ Σισέ και όχι για τα ταλέντα εκείνης της εποχής, τον Φαλκάο και τον Λεβαντόφσκι, που είχαν προταθεί και μπορούσαν να αποκτηθούν...
Φέτος ο Ολυμπιακός φαίνεται πώς την αλλάζει άρδην αυτή τη λογική και πάει σε ακριβές αλλά ψαγμένες επιλογές. Κόντρα στο ρεύμα και τη λογική του κόσμου. “φέρε παίκτη για να πάμε αεροδρόμιο και να πάρουμε διαρκείας”, ο Ολυμπιακός στοχεύει σε παίκτες που ο κόσμος πρέπει να μπει στο youtube για να τους δει και ίσως να τον έχει ακούσει μία δύο φορές αλλά σίγουρα δεν τους ξέρει. Ετσι αποδείχτηκε ότι ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τον Γιοβάνοβιτς που ήταν τέτοια κατηγορία, αλλά ενδιαφέρεται και είναι κοντά στο να κλείσει τον Βερδού. Ο Ολυμπιακός ενδεχομένως και με λιγότερα χρήματα από αυτά που προσφέρει στον Βερδού θα τον είχε κλείσει και θα τον είχε ανακοινώσει τον Σέρβο, αλλά δεν το κάνει... Σοφά νομίζω πράττει.
Επίσης την ίδια ώρα είναι έτοιμος να προσφέρει 4 εκατ. ευρώ στη γαλλική Νανσί για τον άσημο στο ευρύ κοινό Γιοάν Μολό και επιπλέον ένα πολύ καλό τριετές συμβόλαιο στον ίδιο. Με αυτά τα χρήματα θα μπορούσε να φέρει δύο και όχι έναν “Μαλουντά” και να χαρεί και ο κόσμος ότι ο Ολυμπιακός πήρε παίκτη από τον Τσέλσι.
Προσωπικά δεν είχα ποτέ και φυσικά δεν έχω ούτε τώρα αμφιβολία, ότι η επιλογή για τις ελληνικές ομάδες πρέπει να είναι ο Μολό και ο κάθε Μολό, αντί για τον Μαλουντά και τον κάθε Μαλουντά. Ναι έχει ρίσκα αυτή η επιλογή, αλλά είναι πιο ποδοσφαιρική, έχει προοπτική. Ο Μαλουντά θα έρθει για την σύνταξη. Μπορεί να την τιμήσει, όπως έκανε για παράδειγμα ο Ιμπαγάσα, μπορεί και όχι. Πάντως δεν θα σου προσφέρει τίποτα περισσότερο από ένα δύο χρόνια και τέρμα. Ο Μολό όμως και ο κάθε Μολό εκτός από δύο, τρία, τέσσερα χρόνια καλής μπάλας μπορεί να σου προσφέρει και έναν... μποναμά αρκετών εκατ. ευρώ όταν θα φύγει, αλλά και μία καλή διαφήμιση για το club, σαν αυτή που προσφέρει ο Γιάγια Τουρέ που πέρασε από τα μέρη μας...
Παρεμπιπτόντως ο Μολό είναι παίκτης με σπουδαία προσόντα. Επιπέδου Μιραλάς, τουλάχιστον... Για την ακρίβεια ο Μολό έχει κάνει περισσότερα πράγματα στην καριέρα του, από όσα είχε κάνει ο Μιραλάς όταν ήρθε. Και από προσόντα έχει πολύ περισσότερα από όσα ο Μιραλάς. Είναι βέβαια κι' αυτός ιδιότροπος ως χαρακτήρας και έχει την τάση να αρπάζεται εύκολα, αλλά από ποιότητα άλλο τίποτα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι οπαδοί της Σεντ Ετιέν που έχει ορισμένους πολύ σπουδαίους παίκτες αποκαλούσαν τον Μολό “ο δικός μας Κριστιάνο Ρονάλντο”, την φετινή σεζόν που έπαιζε εκεί ως δανεικός.
Ούτε είναι τυχαίο ότι είναι ο δεύτερος σε ασίστ παίκτης του γαλλικού πρωταθλήματος φέτος με 11 μόνο στο πρωτάθλημα. Πολύ γρήγορος, πολύ δυνατός, με φοβερή τεχνική, καλό δεξί πόδι, αλλά και αριστερό παρακαλώ... Για αυτό άλλωστε και παίζει και στις δύο πλευρές του γηπέδου (σχεδόν με την ίδια άνεση...) και για αυτό του αρέσει α συγκλίνει. Κυρίως για αυτό η Νανσί ζητά 6 εκατ. ευρώ (τιμή ευκαιρίας επειδή υποβιβάστηκε) και η Σεντ Ετιέν δεν τον κρατά γιατί δεν τα έχει.
Αν εν τέλει ο Ολυμπιακός τον πάρει με 4 εκατ. ευρώ θα έχει κάνει τζακ ποτ κι αν τελικά τον φέρει θα το έχει καταφέρει ακριβώς επειδή πήρε τον Μιραλάς τον αναγέννησε και τον... έστειλε με το αζημίωτο φυσικά στην Πρέμιερ Λιγκ. Αυτό θα μετρήσει ο Μολό για να πει το “ναι”... Το θέμα είναι αν ο Ολυμπιακός θα είναι και αποτελεσματικός; Αν δηλαδή θα καταφέρει να κλείσει τον Βερδού και τον Μολό;
Αλλά και από τι θα κάνει αν δεν καταφέρει να τους κλείσει; Ποιοι θα είναι οι επόμενοι στόχοι, θα είναι τύπου Βερδού και Μολό, ή θα στρίψει κάποια στιγμή και με την πίεση του χρόνου (είμαστε ήδη στα μέσα του Ιουνίου...), του κόσμου και του Τύπου, θα φωνάξει τον Γιοβάνοβιτς και τον Σαβιόλα, θα τους φορέσει το κόκκινο κασκόλ και θα βγάλει τις φωτογραφίες που θα ικανοποιούν όλους καλοκαιριάτικα και σχεδόν κανέναν όταν η θερμοκρασία θα πέφτει και οι πρώτες βροχές θα είναι γεγονός; Αυτό το ερώτημα θα χρειαστεί να περιμένουμε για να μάθουμε την απάντησή του...Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου