Τα φαινόμενα όντως απατούν: στο πλαίσιο των "Οβιδιακών μεταμορφώσεων" που τον χαρακτηρίζουν εξ απαλών ονύχων ο βουτηγμένος στην καλή χαρά της οικογενειακής ευτυχίας και της προσωπικής αρμονίας έγινε ξανά ο παλιός κακός εαυτός του! Παρεμπιπτόντως αυτή η προσωπική αρμονία μπορεί να διαταράχθηκε με την αποπομπή του από τον Παναθηναϊκό, αλλά θαρρώ πως ήρθε στα συγκαλά της με το τριετές συμβόλαιο στη Μακάμπι, με την οποία τη σεζόν 2010-11 έπαιξε μακράν το καλύτερο μπάσκετ της ζωής του///
Τον αδικώ ίσως τώρα και δεν αισθάνομαι άνετα: το παιδί είπε από την πρώτη στιγμή ότι πονάει στον τετρακέφαλο και αυτό, λέει, έδειξαν και οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε σήμερα το πρωί μαζί με τους υπόλοιπους παίκτες. "Το λένε και τα χαρτιά μου", όπως ωρυόταν κάποτε ο Τσοβόλας στη Βουλή: βασικά το τονίζει η ΕΟΚ στην ανακοίνωση της, οπότε δεν έχω κανένα επιχείρημα για να υποστηρίξω ότι ο Σοφοκλής απλώς βαριόταν να τρέχει στα Καρπενήσια και επικαλέσθηκε αυτό που διαχρονικώς επονομάζεται "διπλωματική ασθένεια"!
Έχει κιόλας δεμένο τον γάιδαρο του στους...στάβλους του "Γιαντ Ελιάου", οπότε δεν νιώθει κιόλας τη (θεμιτή σε άλλες περιπτώσεις) να δώσει τον καλύτερο εαυτό του προς δόξαν της εθνικής και προς άγραν ενός καλού συμβολαίου...
Πέρυσι ο "Big Sofo"απουσίασε από την εθνική ομάδα, που είχε μπροστά της το Ευρωμπάσκετ στη Λιθουανία, λόγω της εγκυμοσύνης της γυναίκας του. Τώρα δήλωσε αδυναμία να ανταποκριθεί στην πρόκληση του Ευρωμπάσκετ στη Σλοβενία, επικαλούμενος τους πόνους του στον τετρακέφαλο: όντως πονόμετρο μπορεί να μην έχει ανακαλυφθεί ακόμη, αλλά υπάρχει το... ψυχόμετρο κι αν ο (κάθε) Σχορτσανίτης δεν κάνει κάτι με την ψυχή του, είναι καλύτερα να μην το κάνει καθόλου, διότι εκτίθεται ο ίδιος, ενώ παράλληλα εκθέτει τον εκάστοτε προπονητή, φέρνει σε δύσκολη θέση τη συνήθως γενναιόδωρη ομοσπονδία και προκαλεί τσατίλα στους συμπαίκτες του, που κοντεύουν να νιώθουν κορόιδα!
Κορόιδα έγραψα; Το παίρνω πίσω, διότι για κάθε απρόθυμο Σοφοκλή, θα υπάρχει ένας προθυμότατος Νίκος! Συνέπεσαν κιόλας τα έργα και τα λόγια τους: την ώρα που ο Σχορτσανίτης έλεγε ότι πονάει, ο Ζήσης με ένα μήνυμα του στο tweeter, ήταν σαν να λέει "δώστε πόνο"! Μεταφέρω αυτολεξεί αυτό που έγραψε ο δεύτερος πιο πιστός (μετά τον Γιαννάκη) στρατιώτης στα χρονικά των εθνικών ομάδων: "Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο μεγαλύτερη είναι η τιμή που νιώθω να παίζω στην Εθνική ομάδα. Ξεκινάμε!"
Ο Ζήσης είναι όντως πολύ αφοσιωμένος στις εθνικές ομάδες (όντας κιόλας τυχερός και αλώβητος από σοβαρούς τραυματισμούς) από τότε που ήταν μικρό παιδί και μάλιστα ένας σκόρερ ολκής κι όχι ένας νεροκουβαλητής! Προς επίρρωσιν αυτού, υπενθυμίζω ότι στο Ευρωμπάσκετ παίδων του 1999 στο Tσέλιε της Σλοβενίας, μετά από κάθε καλάθι (στο ματς με τους Γιουγκοσλάβους οι οποίοι τον αντιμετώπιζαν με "box and one", παρ' όλα αυτά τους έχωσε 38 πόντους!) πήγαινε προς την εξέδρα και παρακαλούσε τον πατέρα του να σταματήσει να τον αποθεώνει διότι ντρεπόταν!
- ΥΓ-1: Κρίμα, χίλιες φορές κρίμα για τη μνημειώδη δήλωση που είχε κάνει ο Σοφοκλής στο Ευρωμπάσκετ του 2009 στην Πολωνία μετά την εκθαμβωτική εμφάνιση του στον αγώνα για το χάλκινο μετάλλιο με τη Σλοβενία. Είχε πει τότε σε μια συνέντευξη του στη Νίκη Μπάκουλη, στη "SportDay" ότι "τώρα που έμαθα πόσο καρπερά είναι τα χωράφια της επιτυχίας, είμαι αποφασισμένος να τα σκάψω με τα ίδια μου τα χέρια", αλλά μετά από τέσσερα χρόνια αποδείχθηκε ότι δεν θέλει να σκάψει αυτά τα χωράφια ούτε με τα χέρια του, ούτε με τις αξίνες...
- ΥΓ-2: Είναι πολύ μακάβρια η φράση, "οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους", αλλά ας ασχοληθούμε πλέον με αυτούς που μένουν κι όχι με εκείνους οι οποίοι ήδη έφυγαν! Δέκα επτά παίκτες (μαζί με τον κληθέντα εξ εφέδρων, Καββαδά) φεύγουν όλοι μαζί αύριο για το Καρπενήσι, ενώ ο Κουφός, ο Καλάθης και ο Σχορτσανίτης έφυγαν από μόνοι τους προς άγνωστο προορισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου