Με τι διάθεση... ανεβαίνει ο Τάτος;

Ο Παντελής Ζουμπούλης παραδέχεται πως είναι έξυπνη κίνηση η απόκτηση του Τάτου, όμως αναρωτιέται αν... ξενέρωσε με το κόψιμο από τον Ολυμπιακό. Πως ο Ηλιάδης αλλάζει το τοπίο στον Άρη. Οσο κι αν κάποιοι είχαν τις επιφυλάξεις τους για τον Τάτο, η απόκτησή του μοιάζει απολύτως λογική. Και... αναγκαστική. Λογική γιατι είναι κάτω των 24, συνεπώς ο Αρης κρατάει ανοικτή ακόμη τη μία μεταγραφή άνω των 24 που δικαιούται. Αναγκαστική, διότι τα ποιοτικά του χαριστικά δεν υπάρχουν σε άλλον χαφ του υπάρχοντος ρόστερ, αλλά και επειδή είτε γιατι δεν έγινε καλό σκάουτινγκ είτε γιατί δεν τα οικονομικά είναι περιορισμένα, δεν υπήρχε έτοιμη εναλλακτική λύση.
Η αλήθεια είναι πως και 'γω είχα τις επιφυλάξεις μου για τον Τάτο. Κυρίως γιατί δεν γνωρίζω με ποια διάθεση ανεβαίνει ξανά στον Αρη, μετα το νέο “κόψιμο” από τον Ολυμπιακό. Οχι τόσο λόγω αγωνιστικών κριτηρίων. Ωστόσο, για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω, νομίζω πως η απόκτηση του Τάτου είναι, τελικώς, μια έξυπνη κίνηση. Τώρα, για την τρίτη και τελευταία μεταγραφή άνω των 24 που δικαιούται η ομάδα, πολλοί θα προτιμούσαν να αποκτηθεί ένας αριστερός εξτρέμ. Διότι με έναν καλό αριστερό winger, τον Ουντότζι, τον Αγκανθο, τον Μανιά και τον Τάτο, ο Χατζηνικολάου μπορεί να συγκροτήσει μία αξιοπρεπή και ανταγωνιστική ομάδα μεσοεπιθετικά. Τηρουμένων πάντα των αναλογιών και των στόχων που έχει ο Αρης της νέα σεζόν (να βγάλει τη χρονιά χωρίς άγχος).
Το θέμα είναι πως θέλει ο Χατζηνικολάου να καλύψει την τελευταία μεταγραφή άνω των 24; Δεδομένων των κενών που έχει ο Αρης στα ακρα της άμυνας, θα είναι λογικό ο προπονητής του Αρη να σκεφτει και να αποφασίσει την απόκτηση ενός πλαγίου μπακ. Γιατί συν τοις άλλοις υπάρχει και δυστοκία στην αναζήτηση των δύο ακραίων μπακ κάτω των 24. Και μη νομίσει κανείς ότι οι προσθήκες των δύο μπακ είναι λιγότερο σημαντικές από εκείνη του αριστερού εξτρέμ, ή ακόμη και από του Τάτου. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Αρης τη νέα σεζόν πρέπει πρώτιστα να στηριχθεί στην άμυνα και μετά στην επίθεση.
Ο μεταγραφικός σχεδιασμός βρίσκεται σε εξέλιξη και θα δούμε τις επόμενες μέρες ποιες θα είναι οι τελευταίες “πινελιές”. Πέραν αυτού όμως, αξίζει να επισημάνουμε κάποια πράγματα ακόμη. Οπως το ότι είναι ευχάριστο για τον Αρη που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, φέτος, επιτρέπει σε διοίκηση και ομάδα να λειτουργήσουν με ηρεμία. Και λογική. Δεν υπάρχουν φέτος γκρίνιες και έριδες. Σ' αυτό, βεβαια, συντελούν οι χειρισμοί της διοίκησης Ηλιάδη σε όλα τα σημαντικά ζητήματα. Με μεθοδικότητα, χωρίς βιασύνη και με ρεαλισμό, οι αποφάσεις που πάρθηκαν μέχρι τώρα μοιάζουν λογικές και ρεαλιστικές (εκτός από μία, δύο). Σε θεωρητικό επίπεδο, τουλάχιστον. Θετικά βήματα γίνονται και στο θέμα του άρθρου 99, εκεί όπου κλείνουν ο ένας διακανονισμός μετά τον άλλο. Γενικώς, η διοίκηση Ηλιάδη βάζει μία τάξη στην ομάδα και σε ό,τι σχετίζεται μ' αυτήν. Εχει δημιουργήσει μία θετική αύρα.
Αν συνυπολογίσουμε και την ρεαλιστική στάση του κόσμου απέναντι στην ομάδα, γιατί είναι συνειδητοποιημένος και ξέρει τι μπορεί να περιμένει, φαίνεται ότι το νερό μπαίνει σιγά σιγά στο αυλάκι. Ο Ηλιαδης δείχνει να αλλάζει το τοπίο, αλλά ξέρει και ο ίδιος ότι βρίσκεται ακόμη στην αρχή του δρόμου. Ούτε καν στα μισά. Τα πιο δύσκολα, μάλιστα, είναι μπροστά του. Πρώτα είναι το άρθρο 99 και μετά η πορεία της ομάδας στο πρωτάθλημα. Καλώς ή κακώς. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό που έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε οι πιθανότητες να πετύχει να φαντάζουν πολλές, ίσως και περισσότερες. Προϋποθέσεις που δεν υπήρχαν τα τελευταία χρόνια...
Πηγή: sportdog.gr