Ο τελικός του Κυπέλλου μπάσκετ
θα συνοδευτεί από πανηγυρικές εκδηλώσεις, με στρατιωτικά αγήματα και
τάγματα εφόδου ένθεν κακείθεν. Παράλληλα με τον αγώνα, ο ελληνικός
αθλητισμός θα γιορτάσει την πρώτη επέτειο από τη μέρα που έπεσαν οι
κουκούλες.
Αντίθετα με ό,τι συνέβη τα προηγούμενα χρόνια, οι λεβέντες που
πρωταγωνίστησαν στο περυσινό σουαρέ στο Ελληνικό είχαν τα πρόσωπά τους
ακάλυπτα και έδρασαν μπροστά στις κάμερες. Να μη τους χαλάσει και η
χωρίστρα...
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ονόματα και διευθύνσεις. Ξέρουν χαρτί και καλαμάρι ποιος κρατούσε το μαχαίρι, ποιος άναψε την κροτίδα, ποιος χύμηξε σε ποιον, ποιος προσπάθησε να δολοφονήσει ποιον.
Η επιχείρηση «σκούπα» που ακολούθησε τον θλιβερό τελικό απέδειξε τα αστραπιαία αντανακλαστικά της αστυνομίας και των δύο διοικήσεων: έσπευσαν, όλοι μαζί, να κρύψουν τους ενόχους. Ξαναφόρεσαν τις κουκούλες σε όσους λησμόνησαν να κρύψουν τα πρόσωπά τους.
Και φυσικά τους έβγαλαν λάδι.
Η αστυνομία αναζήτησε τους πρωταιτίους, αλλά «δεν μπόρεσε να τους βρει». Μη γελάτε, σας παρακαλώ. Τα παιδιά είχαν άλλες δουλειές. Ξέρετε πόσο κόπο και χρόνο χρειάζονται για να αλλάζουν ρούχα τρεις και τέσσερις φορές την ημέρα; Τα πρωί μπλε στολή με εθνόσημο, το βράδυ μαύρες μπλούζες με «μαιάνδρους», το άλλο πρωί πάλι μπλε στολή. Ενδιάμεσα, τα πίνουν με αυτούς που υποτίθεται ότι κυνηγάνε, για να πηγαίνουν κάτω τα φαρμάκια.
Οι Αγγελόπουλοι και οι Γιαννακόπουλοι, να μη μιλήσουμε για Μαρινάκηδες και Αλαφούζους και Μπέους και Ψωμιάδηδες και λοιπές μη δημοκρατικές δυνάμεις, θα είχαν κλείσει τις πόρτες στους κάφρους, αν ήθελαν.
Η φράση κλειδί είναι: «αν ήθελαν». Δεν θέλουν. Στα λόγια αντιμάχονται τη βία, στην πράξη την ευλογούν. Η ανοχή είναι συνενοχή.
Εφ’όσον αισθάνονται όμηροι των χούλιγκανς και δεν γουστάρουν, ας φύγουν. Δεν φεύγουν, όμως. Στρώνουν κόκκινα και πράσινα χαλιά και πληρώνουν, ευχαρίστως, το τίμημα, ώστε να έχουν στρατό. Με τον παρά τους και με την κυρά τους. Γιατί έτσι τους αρέσει.
Το πρώτο ντέρμπι της νέας σεζόν της Α1 θα διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών, επειδή ο Ολυμπιακός είναι –ως συνήθως- τιμωρημένος για τα περυσινά κατορθώματα των οπαδών του. Ο δις πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός. Ο όμηρος των βαρβάρων και δεκάδες φορές υπότροπος Ολυμπιακός.
Τιμωρημένος θα ξεκινήσει τη χρονιά, όπως συνήθως και ο έτερος Καππαδόκης, Παναθηναϊκός. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Ο έξι φορές πρωταθλητής της Ευρωλίγκας Παναθηναϊκός. Ο όμηρος των βαρβάρων και δεκάδες φορές υπότροπος Παναθηναϊκός.
«Τα δικά μας γουρούνια έχουν πιο ωραία μούρη από τα δικά σας», ψελλίζουν δίκην άλλοθι όσοι έχουν ακόμη μούτρα να μιλούν. Αλίμονο όμως, όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη. Δεν συνεχίζω αυτό το τροπάριο, διότι αισθάνομαι ότι αδικώ τα συμπαθή τετράποδα.
Τα δίποδα καλόπαιδα της εξέδρας δεν μπορούν φυσικά να περιμένουν τον τελικό του Κυπέλλου για να βγάλουν το άχτι τους. Πλέον, δίνουν ραντεβού θανάτου στις γειτονιές της Αθήνας και στις ανυποψίαστες πόλεις της επαρχίας.
Μετά τη σφαγή του Μεσολογγίου, είχαν σειρά τα Ιλίσια.
Πανικόβλητη, η διοίκηση του Ηλυσιακού αποφάσισε να κρατήσει κλειστές τις πόρτες του αποψινού προημιτελικού, ώστε να κλειδώσει τουλάχιστον το κακό έξω από το γήπεδό της.
Ας βγάλουν τα μάτια τους στους δρόμους και στις πλατείες. Ας τρέξει να τους χωρίσει η αστυνομία.
Εχει, βέβαια, τρεχάματα και αυτή, τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Αντε να κρύβεις παράνομα όπλα και πυρομαχικά, άντε να καταστρέφεις ενοχοποιητικό έντυπο υλικό, άντε να θάβεις ρόπαλα, άντε να δίνεις καταθέσεις, άντε να συλλαμβάνεις τους ίδιους ανθρώπους με τους οποίους έβγαινες παγανιά τους προηγούμενους μήνες…
Προσθέτω από μόνος μου τη δικαιολογία-ομπρέλα που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει και όλα τα δικαιολογεί, «το μνημόνιο φταίει», ρίχνω και μια ντουφεκιά για τους «αλήτες ρουφιάνους δημοσιογράφους» για να μη κουράζεστε, και προχωρώ παρακάτω.
Δεκάδες μαρτυρίες, μετανοημένων ή και αμετανόητων χρυσαυγιτών, καθώς και απλών φιλάθλων, «δείχνουν» τα γήπεδα του ποδοσφαίρου (και ενίοτε του μπάσκετ) ως πεδία στρατολόγησης ακροδεξιών τραμπούκων και εκκολαπτήρια του φιδιού.
Πέρα βρέχει, όμως. Ο όφις συνεχίζει το έργο του ανενόχλητος. Ποιος να πειράξει την ιερή κερκίδα και τον υπέροχο λαό;
Μήπως οι διοικήσεις που στηρίζουν αναφανδόν –και με ζεστό χρήμα- την εγκληματική οργάνωση των Μιχαλολιάκων, των Λαγών και των Παναγιώταρων; Υποθέτω ότι δεν χρειάζεται να γράψω ονόματα και διευθύνσεις. Γνωριζόμαστε δα μεταξύ μας σε αυτή τη μικρή οικογένεια του ελληνικού α(θ)λητισμού. Οσοι νομίζουν ότι η στήριξη εκπορεύεται μόνο από ένα γήπεδο, μόνο από έναν σύλλογο, μόνο από ένα άθλημα, ας συνεχίσουν τον ύπνο τους.
Τα γήπεδα είναι καθρέφτης της κοινωνίας ή μήπως η κοινωνία μας είναι καθρέφτης των γηπέδων; Πώς κατορθώσαμε να επιστρέψουμε στα δέντρα, εμείς που πρώτοι κατεβήκαμε κάποτε από αυτά;
Η γελοία δικαιολογία της «απολιτίκ» εξέδρας (λες και είναι πολιτική ο φασισμός...) γίνεται κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τραμπούκους που αρχίζουν το θεάρεστο έργο τους στα γήπεδα και το συνεχίζουν ανεξέλεγκτοι στις συνοικίες των μεταναστών.
Οι αφελείς που πιστεύουν ότι δεν είναι συγκοινωνούντα τα δοχεία, γήπεδα και τάγματα εφόδου, ας ακούσουν τους απομαγνητοφωνημένους διαλόγους του (μπρρρρ…) «σούπερ κοριού». Μέσα στον ποταμό της παραβατικότητας, πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες οι συνομιλίες που αναφέρονται σε γήπεδο, μπάλα και χουλιγκανισμό.
Η Εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου δίνει τις επόμενες μέρες δύο εντός έδρας αγώνες, που ενδέχεται να συσπειρώσουν εθνικιστικά στοιχεία και να ανάψουν σπίθες. Δεν θα είναι η πρώτη φορά. Πήγα να γράψω ότι «έχουν γνώση οι φύλακες», αλλά μ’έπιασαν τα γέλια και άλλαξα παράγραφο.
Η διαβόητη «Γαλάζια Στρατιά» ιδρύθηκε το 2001 από την αυτού εξοχότητα Ηλία Παναγιώταρο και διακρίθηκε ιδιαίτερα στους αγώνες Ελλάδας-Αλβανίας και Ελλάδας-Τουρκίας, καθώς και στα μεθεόρτια για την κατάκτηση του Euro 2004.
Μέσα στην ένθεη ηδονή για το μεγαλείο της φυλής, οι ξυλοδαρμοί αθώων μεταναστών θεωρήθηκαν πταίσμα, έλα μωρέ, δέκα σφαλιάρες ήταν, και πέρασαν στα ψιλά. «Το μίσος είναι υγιές συναίσθημα όταν στρέφεται ενάντια σε υπανθρώπους», δήλωνε τότε ο λαοπρόβλητος ηγέτης του συνδέσμου, ενθουσιάζοντας τη χορωδία των κρετίνων.
Τι έκανε η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία για να απομονώσει τους λεβέντες που έκαιγαν τουρκικές σημαίες, ανέβαζαν εθνικιστικά πανό και χαιρετούσαν ναζιστικά στο στάδιο που φέρει το ψευδώνυμο του Μπαρμπαρούση;
Το ίδιο που έκανε –με τα γνωστά της αντανακλαστικά- η μπασκετική ΕΟΚ στο φετινό «Ακρόπολις», όταν εμφανίστηκαν στην εξέδρα μια χούφτα φαιοχίτωνες ζηλωτές του Μένγκελε, με ένδειξη Brigade Hellas: γύρισε από το άλλο πλευρό και συνέχισε τον μακάριο ύπνο της.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ονόματα και διευθύνσεις. Ξέρουν χαρτί και καλαμάρι ποιος κρατούσε το μαχαίρι, ποιος άναψε την κροτίδα, ποιος χύμηξε σε ποιον, ποιος προσπάθησε να δολοφονήσει ποιον.
Η επιχείρηση «σκούπα» που ακολούθησε τον θλιβερό τελικό απέδειξε τα αστραπιαία αντανακλαστικά της αστυνομίας και των δύο διοικήσεων: έσπευσαν, όλοι μαζί, να κρύψουν τους ενόχους. Ξαναφόρεσαν τις κουκούλες σε όσους λησμόνησαν να κρύψουν τα πρόσωπά τους.
Και φυσικά τους έβγαλαν λάδι.
Η αστυνομία αναζήτησε τους πρωταιτίους, αλλά «δεν μπόρεσε να τους βρει». Μη γελάτε, σας παρακαλώ. Τα παιδιά είχαν άλλες δουλειές. Ξέρετε πόσο κόπο και χρόνο χρειάζονται για να αλλάζουν ρούχα τρεις και τέσσερις φορές την ημέρα; Τα πρωί μπλε στολή με εθνόσημο, το βράδυ μαύρες μπλούζες με «μαιάνδρους», το άλλο πρωί πάλι μπλε στολή. Ενδιάμεσα, τα πίνουν με αυτούς που υποτίθεται ότι κυνηγάνε, για να πηγαίνουν κάτω τα φαρμάκια.
Οι Αγγελόπουλοι και οι Γιαννακόπουλοι, να μη μιλήσουμε για Μαρινάκηδες και Αλαφούζους και Μπέους και Ψωμιάδηδες και λοιπές μη δημοκρατικές δυνάμεις, θα είχαν κλείσει τις πόρτες στους κάφρους, αν ήθελαν.
Η φράση κλειδί είναι: «αν ήθελαν». Δεν θέλουν. Στα λόγια αντιμάχονται τη βία, στην πράξη την ευλογούν. Η ανοχή είναι συνενοχή.
Εφ’όσον αισθάνονται όμηροι των χούλιγκανς και δεν γουστάρουν, ας φύγουν. Δεν φεύγουν, όμως. Στρώνουν κόκκινα και πράσινα χαλιά και πληρώνουν, ευχαρίστως, το τίμημα, ώστε να έχουν στρατό. Με τον παρά τους και με την κυρά τους. Γιατί έτσι τους αρέσει.
Το πρώτο ντέρμπι της νέας σεζόν της Α1 θα διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών, επειδή ο Ολυμπιακός είναι –ως συνήθως- τιμωρημένος για τα περυσινά κατορθώματα των οπαδών του. Ο δις πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός. Ο όμηρος των βαρβάρων και δεκάδες φορές υπότροπος Ολυμπιακός.
Τιμωρημένος θα ξεκινήσει τη χρονιά, όπως συνήθως και ο έτερος Καππαδόκης, Παναθηναϊκός. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Ο έξι φορές πρωταθλητής της Ευρωλίγκας Παναθηναϊκός. Ο όμηρος των βαρβάρων και δεκάδες φορές υπότροπος Παναθηναϊκός.
«Τα δικά μας γουρούνια έχουν πιο ωραία μούρη από τα δικά σας», ψελλίζουν δίκην άλλοθι όσοι έχουν ακόμη μούτρα να μιλούν. Αλίμονο όμως, όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη. Δεν συνεχίζω αυτό το τροπάριο, διότι αισθάνομαι ότι αδικώ τα συμπαθή τετράποδα.
Τα δίποδα καλόπαιδα της εξέδρας δεν μπορούν φυσικά να περιμένουν τον τελικό του Κυπέλλου για να βγάλουν το άχτι τους. Πλέον, δίνουν ραντεβού θανάτου στις γειτονιές της Αθήνας και στις ανυποψίαστες πόλεις της επαρχίας.
Μετά τη σφαγή του Μεσολογγίου, είχαν σειρά τα Ιλίσια.
Πανικόβλητη, η διοίκηση του Ηλυσιακού αποφάσισε να κρατήσει κλειστές τις πόρτες του αποψινού προημιτελικού, ώστε να κλειδώσει τουλάχιστον το κακό έξω από το γήπεδό της.
Ας βγάλουν τα μάτια τους στους δρόμους και στις πλατείες. Ας τρέξει να τους χωρίσει η αστυνομία.
Εχει, βέβαια, τρεχάματα και αυτή, τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Αντε να κρύβεις παράνομα όπλα και πυρομαχικά, άντε να καταστρέφεις ενοχοποιητικό έντυπο υλικό, άντε να θάβεις ρόπαλα, άντε να δίνεις καταθέσεις, άντε να συλλαμβάνεις τους ίδιους ανθρώπους με τους οποίους έβγαινες παγανιά τους προηγούμενους μήνες…
Προσθέτω από μόνος μου τη δικαιολογία-ομπρέλα που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει και όλα τα δικαιολογεί, «το μνημόνιο φταίει», ρίχνω και μια ντουφεκιά για τους «αλήτες ρουφιάνους δημοσιογράφους» για να μη κουράζεστε, και προχωρώ παρακάτω.
Δεκάδες μαρτυρίες, μετανοημένων ή και αμετανόητων χρυσαυγιτών, καθώς και απλών φιλάθλων, «δείχνουν» τα γήπεδα του ποδοσφαίρου (και ενίοτε του μπάσκετ) ως πεδία στρατολόγησης ακροδεξιών τραμπούκων και εκκολαπτήρια του φιδιού.
Πέρα βρέχει, όμως. Ο όφις συνεχίζει το έργο του ανενόχλητος. Ποιος να πειράξει την ιερή κερκίδα και τον υπέροχο λαό;
Μήπως οι διοικήσεις που στηρίζουν αναφανδόν –και με ζεστό χρήμα- την εγκληματική οργάνωση των Μιχαλολιάκων, των Λαγών και των Παναγιώταρων; Υποθέτω ότι δεν χρειάζεται να γράψω ονόματα και διευθύνσεις. Γνωριζόμαστε δα μεταξύ μας σε αυτή τη μικρή οικογένεια του ελληνικού α(θ)λητισμού. Οσοι νομίζουν ότι η στήριξη εκπορεύεται μόνο από ένα γήπεδο, μόνο από έναν σύλλογο, μόνο από ένα άθλημα, ας συνεχίσουν τον ύπνο τους.
Τα γήπεδα είναι καθρέφτης της κοινωνίας ή μήπως η κοινωνία μας είναι καθρέφτης των γηπέδων; Πώς κατορθώσαμε να επιστρέψουμε στα δέντρα, εμείς που πρώτοι κατεβήκαμε κάποτε από αυτά;
Η γελοία δικαιολογία της «απολιτίκ» εξέδρας (λες και είναι πολιτική ο φασισμός...) γίνεται κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τραμπούκους που αρχίζουν το θεάρεστο έργο τους στα γήπεδα και το συνεχίζουν ανεξέλεγκτοι στις συνοικίες των μεταναστών.
Οι αφελείς που πιστεύουν ότι δεν είναι συγκοινωνούντα τα δοχεία, γήπεδα και τάγματα εφόδου, ας ακούσουν τους απομαγνητοφωνημένους διαλόγους του (μπρρρρ…) «σούπερ κοριού». Μέσα στον ποταμό της παραβατικότητας, πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες οι συνομιλίες που αναφέρονται σε γήπεδο, μπάλα και χουλιγκανισμό.
Η Εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου δίνει τις επόμενες μέρες δύο εντός έδρας αγώνες, που ενδέχεται να συσπειρώσουν εθνικιστικά στοιχεία και να ανάψουν σπίθες. Δεν θα είναι η πρώτη φορά. Πήγα να γράψω ότι «έχουν γνώση οι φύλακες», αλλά μ’έπιασαν τα γέλια και άλλαξα παράγραφο.
Η διαβόητη «Γαλάζια Στρατιά» ιδρύθηκε το 2001 από την αυτού εξοχότητα Ηλία Παναγιώταρο και διακρίθηκε ιδιαίτερα στους αγώνες Ελλάδας-Αλβανίας και Ελλάδας-Τουρκίας, καθώς και στα μεθεόρτια για την κατάκτηση του Euro 2004.
Μέσα στην ένθεη ηδονή για το μεγαλείο της φυλής, οι ξυλοδαρμοί αθώων μεταναστών θεωρήθηκαν πταίσμα, έλα μωρέ, δέκα σφαλιάρες ήταν, και πέρασαν στα ψιλά. «Το μίσος είναι υγιές συναίσθημα όταν στρέφεται ενάντια σε υπανθρώπους», δήλωνε τότε ο λαοπρόβλητος ηγέτης του συνδέσμου, ενθουσιάζοντας τη χορωδία των κρετίνων.
Τι έκανε η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία για να απομονώσει τους λεβέντες που έκαιγαν τουρκικές σημαίες, ανέβαζαν εθνικιστικά πανό και χαιρετούσαν ναζιστικά στο στάδιο που φέρει το ψευδώνυμο του Μπαρμπαρούση;
Το ίδιο που έκανε –με τα γνωστά της αντανακλαστικά- η μπασκετική ΕΟΚ στο φετινό «Ακρόπολις», όταν εμφανίστηκαν στην εξέδρα μια χούφτα φαιοχίτωνες ζηλωτές του Μένγκελε, με ένδειξη Brigade Hellas: γύρισε από το άλλο πλευρό και συνέχισε τον μακάριο ύπνο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου