Με το ζόρι, να χάσει, δεν γίνεται ο Ολυμπιακός!

Ο Χρήστος Ρομπόλης γράφει στο www.sport-fm.gr για το αήττητο του Ολυμπιακού που αρνείται να χάσει σε πείσμα της… λογικής.

Πολύς λόγος γίνεται για την… αναγκαιότητα της πρώτης ήττας του Ολυμπιακού. Οι «ερυθρόλευκοι» μετρούν πλέον 15 νίκες σε ισάριθμα επίσημα ματς από την αρχή της σεζόν και αυτή η εντυπωσιακή επίδοση κατά πολλούς έχει αρχίσει περισσότερο να τους καταπιέζει παρά να τους δίνει φτερά. Όμως αν δεν… μπορεί να χάσει, τι πρέπει να κάνει δηλαδή; Να το προσπαθήσει;

Το βασικό επιχείρημα αυτών που καρτερούν, με κάθε καλή προαίρεση, να ηττηθεί ο Ολυμπιακός έχει να κάνει με το ότι ένα στραβοπάτημα θα βοηθήσει να χαμηλώσουν οι τόνοι και να περιοριστεί ο ενθουσιασμός. Όμως οι «ερυθρόλευκοι» φαίνεται πως δεν χρειάζονται ούτε το ένα, ούτε το άλλο, γιατί ουδείς πανηγυρίζει στα αποδυτήρια της ομάδας και άπαντες γνωρίζουν από πρώτο χέρι-έχοντας βρεθεί στην ακριβώς αντίθετη θέση τις δύο προηγούμενες σεζόν-πως δεν μετρά η εκκίνηση, αλλά ο τερματισμός της σεζόν. Αν, δε, μία ομάδα μαθαίνει από τα λάθη της δίχως να το πληρώνει με ήττες… ακόμη καλύτερα. Και είναι σίγουρο πως το τεχνικό τιμ αλλά και οι έμπειροι πλέον παίκτες της ομάδας διέγνωσαν τις αδυναμίες και στο ματς με τη Ζιέλονα Γκόρα την περασμένη εβδομάδα, αλλά και απέναντι στην Ουνικάχα στη Μάλαγα.

Ο Ολυμπιακός στ «Μαρτίν Καρπένα» ήταν αγνώριστος για ένα και πλέον ημίχρονο. Ευάλωτος αμυντικά, με κακή κυκλοφορία και πολλά παιδαριώδη λάθη, επέτρεψε στους αντιπάλους του να ξεφύγουν ακόμη και με +11. Όταν όμως η άμυνα βελτιώθηκε και ο Σπανούλης πήρε την κατάσταση στα χέρια του, ξεχώρισαν οι άνδρες από τα παιδιά. Ο αρχηγός της ομάδας επέστρεψε σαν εφιάλτης των Ισπανών, ο Λοτζέσκι ήταν ξανά πολύ παραγωγικός χωρίς τυμπανοκρουσίες, ο Ντάνστον με τον Πέτγουεϊ θωράκισαν τη ρακέτα, ενώ Μάντζαρης και Λο βοήθησαν εξίσου στην περιφερειακή άμυνα.

Ασφαλώς υπάρχουν και «θεματάκια». Κυριότερο, ότι ο Μπέγκιτς μοιάζει απροσάρμοστος και με τα αργά του πόδια φαντάζει συχνά παραφωνία σε μία ομάδα που ξεχειλίζει από ενέργεια και ταχύτητα. Κάτι αντίστοιχο, δηλαδή, με τον περσινό Πάουελ αλλά σε συσκευασία 217 εκατοστών. Δεδομένης, δε, της απουσίας του Σίμονς, ο Ολυμπιακός έχει μείνει να στηρίζεται σε έναν κλασικό σέντερ και ο Μπαρτζώκας έφτασε να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα Πέτγουεϊ και Πρίντεζη για να καλύψει το κενό.

Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, ο Ολυμπιακός βρίσκεται πέραν πάσης αμφιβολίας στο σωστό δρόμο. Και μάλιστα δίνει την αίσθηση πως ακόμη δεν έχει φτάσει στο αποκορύφωμα της απόδοσής του, αφού τα περιθώρια βελτίωσης μοιάζουν ακόμη μεγάλα. Η πρώτη ήττα κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα έρθει. Όμως οι πρωταθλητές Ευρώπης έχουν καταφέρει με τη μέχρι τώρα πορεία τους και την αγωνιστική υγεία που αποπνέουν να αποκτήσουν την πεποίθηση και να τη «μοιράσουν» στον υπόλοιπο κόσμο πως θα πρόκειται για μία κακή παρένθεση, μία φυσική συνέπεια, κάτι αδύνατο να αποφευχθεί σε μία μαραθώνια σεζόν. Πηγή: sport-fm.gr