Κυκλοφορείς για ένα 24ωρο στη
Θεσσαλονίκη, πιάνεις κουβέντα στα ταξί, στο γήπεδο, στις καφετέριες, τα
μπαρ, τα περίπτερα, τα εστιατόρια, τα πεζοδρόμια και τα ξενοδοχεία και
φεύγεις με την εντύπωση ότι έχεις επισκεφθεί μια άλλη πόλη συγκριτικά με
αυτήν που συναντούσες ένα – δυο χρόνια πίσω, σε σχέση με τον ΠΑΟΚ και
τον Αρη. Είναι σαν να έχει αλλάξει ξαφνικά θεαματικά η ανθρωπογεωγραφία
της πόλης, σαν να εξαφανίστηκαν οι οπαδοί του Αρη και να έχουν καταλάβει
την πόλη μόνο αυτοί του ΠΑΟΚ. Κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στην ψυχολογία
των ΠΑΟΚτσήδων, που είναι στα “επάνω” τους χάρη στη ζωή που έχει δώσει
στον σύλλογο η χρηματοδότηση από τον Ιβάν Σαββίδη. Οφείλεται πολύ στην
ψυχολογία των οπαδών του Αρη, η οποία τούτη την εποχή αγγίζει ή/και
σκάβει κάτω από το ναδίρ. Δεν λιγόστεψαν ξαφνικά οι Αρειανοί. Εχουν όμως
βυθιστεί στη σιωπή, ζουν τη βουβαμάρα που τους προκαλούν τα όσα ζουν
αυτή την εποχή με την αγαπημένη τους ομάδα.
Αυτό που τραβάει φέτος ο Αρης, μια ζωή χωρίς νόημα στη Superleague, μια διαρκής κίνηση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, δίνει πολύ κουράγιο στους οπαδούς της ΑΕΚ. Βλέπουν τι τραβά ο Αρης οι ΑΕΚτσήδες και επιβεβαιώνουν την αντίληψή τους ότι είναι προτιμότερη η δοκιμασία της επανεκκίνησης από την Γ' Εθνική από μια ζωή σαν αυτή που κάνει ο Αρης στην πρώτη κατηγορία.
Το ίδιο μου έλεγαν, μεταξύ σοβαρού κι αστείου βεβαίως, οπαδοί του ΠΑΟΚ την περασμένη Δευτέρα σε σχέση με τα χρέη της ΠΑΕ προς το Δημόσιο. Η “αν δεν βρει άκρη ο Ιβάν, ας πάμε στη Γ', να μην έχουμε ανάγκη κανέναν, να δει το κράτος τι θα πάρει...” θεώρηση αρχίζει και αυξάνεται ποσοτικά στην κοινωνία των οπαδών του ΠΑΟΚ. Κι ας ξέρουν ότι το πιθανότερο είναι πως ο Σαββίδης θα βρει την άκρη, θα συνεννοηθεί με την Τρόικα και την κυβέρνηση και θα καλύψει την οφειλή του παρελθόντος.
Κοιτάζεις την οικονομική κατάσταση της ΠΑΕ Αρης, βλέπεις να εκλέγεται μια νέα διοίκηση χωρίς χρηματοδότη και δίχως κανένα σχέδιο για να φέρει το επιθυμητό οικονομικό αποτέλεσμα, και μένεις με την ερώτηση σχετικά με το τι προσπαθεί να κάνει σήμερα ο Αρης και ποια είναι η προοπτική που δημιουργεί. Μένεις με την ερώτηση σχετικά με το πώς είναι δυνατόν να κάνει μια διοίκηση αρχή με τον προπονητή όταν δεν έχει λύσεις για τα θεμελιώδη, τα βασικά, τα προβλήματα που καθορίζουν αν θα επιβιώσει ή όχι η ΠΑΕ, δηλαδή αν θα επιβιώσει ή όχι ο Αρης στην Superleague.
Μοιάζει με χαμένος χρόνος αυτός που ζει πλέον ο Αρης. Μοιάζει να έχει κάνει λάθος που δεν ακολούθησε τον δρόμο της επανεκκίνησης, από την Γ' Εθνική. Και φαίνεται ακόμη δυσκολότερη η περιπέτεια που έχει μπροστά του, συγκριτικά με αυτή της ΑΕΚ, αν ο Ερασιτέχνης κουβαλά όσα χρέη καταγράφονται στα ρεπορτάζ. Διότι φαίνεται πιθανό ότι του Αρη, που μάλλον παιδεύεται άσκοπα όσο δεν γίνεται το θαύμα της εμφάνισης χρηματοδότη, αφενός θα του κοστίσει ακριβά ο χρόνος που χάνει φέτος και αφετέρου δεν θα του αρκεί η κάθοδος στην Γ' Εθνική για να απαλλαγεί από τα χρέη του παρελθόντος του.
Αυτό που τραβάει φέτος ο Αρης, μια ζωή χωρίς νόημα στη Superleague, μια διαρκής κίνηση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, δίνει πολύ κουράγιο στους οπαδούς της ΑΕΚ. Βλέπουν τι τραβά ο Αρης οι ΑΕΚτσήδες και επιβεβαιώνουν την αντίληψή τους ότι είναι προτιμότερη η δοκιμασία της επανεκκίνησης από την Γ' Εθνική από μια ζωή σαν αυτή που κάνει ο Αρης στην πρώτη κατηγορία.
Το ίδιο μου έλεγαν, μεταξύ σοβαρού κι αστείου βεβαίως, οπαδοί του ΠΑΟΚ την περασμένη Δευτέρα σε σχέση με τα χρέη της ΠΑΕ προς το Δημόσιο. Η “αν δεν βρει άκρη ο Ιβάν, ας πάμε στη Γ', να μην έχουμε ανάγκη κανέναν, να δει το κράτος τι θα πάρει...” θεώρηση αρχίζει και αυξάνεται ποσοτικά στην κοινωνία των οπαδών του ΠΑΟΚ. Κι ας ξέρουν ότι το πιθανότερο είναι πως ο Σαββίδης θα βρει την άκρη, θα συνεννοηθεί με την Τρόικα και την κυβέρνηση και θα καλύψει την οφειλή του παρελθόντος.
Κοιτάζεις την οικονομική κατάσταση της ΠΑΕ Αρης, βλέπεις να εκλέγεται μια νέα διοίκηση χωρίς χρηματοδότη και δίχως κανένα σχέδιο για να φέρει το επιθυμητό οικονομικό αποτέλεσμα, και μένεις με την ερώτηση σχετικά με το τι προσπαθεί να κάνει σήμερα ο Αρης και ποια είναι η προοπτική που δημιουργεί. Μένεις με την ερώτηση σχετικά με το πώς είναι δυνατόν να κάνει μια διοίκηση αρχή με τον προπονητή όταν δεν έχει λύσεις για τα θεμελιώδη, τα βασικά, τα προβλήματα που καθορίζουν αν θα επιβιώσει ή όχι η ΠΑΕ, δηλαδή αν θα επιβιώσει ή όχι ο Αρης στην Superleague.
Μοιάζει με χαμένος χρόνος αυτός που ζει πλέον ο Αρης. Μοιάζει να έχει κάνει λάθος που δεν ακολούθησε τον δρόμο της επανεκκίνησης, από την Γ' Εθνική. Και φαίνεται ακόμη δυσκολότερη η περιπέτεια που έχει μπροστά του, συγκριτικά με αυτή της ΑΕΚ, αν ο Ερασιτέχνης κουβαλά όσα χρέη καταγράφονται στα ρεπορτάζ. Διότι φαίνεται πιθανό ότι του Αρη, που μάλλον παιδεύεται άσκοπα όσο δεν γίνεται το θαύμα της εμφάνισης χρηματοδότη, αφενός θα του κοστίσει ακριβά ο χρόνος που χάνει φέτος και αφετέρου δεν θα του αρκεί η κάθοδος στην Γ' Εθνική για να απαλλαγεί από τα χρέη του παρελθόντος του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου