“Νιώθω συνένοχος που το όνομά μου γράφτηκε ότι συμμετείχα σήμερα σε όλη
αυτή την παρωδία”. Ξεκινάω με αυτή την φράση που μου είπε ένας αγνός
φίλαθλος του Άρη (με αμέτρητα χιλιόμετρα στις “πλάτες” του για την
ομάδα) μόλις ολοκληρώθηκε η “κωμωδία” στο Βελλίδειο. Γράφει ο Γιώργος Στράντζαλης.
Αυτή η φράση
όχι μόνο αποτυπώνει την εικόνα της χειρότερης -ίσως- γενικής συνέλευσης
που έχει γίνει στα χρονικά (και σε αυτό ευθύνεται μόνο η διοίκηση της
ΚΜΑ), αλλά γιατί είναι η αφορμή για να διαβάσετε και όλους τους παρακάτω
προβληματισμούς μου…
Τα κλειδιά της ΠΑΕ Άρης επέστρεψαν στον
Λάμπρο Σκόρδα, επτά μήνες μετά την ήττα του στις καθ? όλα δημοκρατικές
διαδικασίες των εκλογών, στις 25 Μαϊου, από τον Ηλιάδη κι ενώ εβδομάδες
πριν, σε ΓΣ -καλή ώρα- τον “γιουχάιζαν” και τον αμφισβητούσαν.
Επέστρεψαν
στον πρώην πρόεδρο της ΠΑΕ Άρης που βρίσκεται ουσιαστικά υπό το
καθεστώς του ελέγχου, αφού τα πεπραγμένα διοικήσεώς του ελέγχθηκαν από
την ΝΕΧΙΑ και βρίσκονται στο πόρισμα. Ένα πόρισμα που ένας Θεός ξέρει,
πλέον, εάν βγει στην επιφάνεια και μαθευτεί.
Επέστρεψαν επειδή έτσι
το ήθελαν 300 άτομα, ανάμεσά τους και θεσμικοί φορείς του Άρη (!), οι
οποίοι επέμεναν και φώναζαν “εάν δεν βγει σήμερα διοίκηση δεν φεύγουμε
από εδώ!”, όπως επίσης και ότι “σήμερα θα πούμε αλήθειες”, ενώ πρόσφατα,
σε συνέντευξη Τύπου του Θεσμού που ανήκουν, δεν έβγαλαν… κιχ!
Επέστρεψαν
γιατί 300 άτομα δεν ήθελαν να περιμένουν ακόμη 10 μέρες (τους φάνηκε
μάλλον πολύς ο χρόνος, αλλά ξεχνούν τι έχει προηγηθεί και τα προβλήματα
του Άρη) προκειμένου η ανάδειξη νέας διοίκησης να γίνει κάτω από
εκλογικές διαδικασίες και με προτάσεις ουσιαστικές που θα έχουν να σου
προσφέρουν μια ελπίδα. Και επέλεξαν να βγάλουν διοίκηση σηκώνοντας το
χέρι τους και στην ουσία αντιπροσωπεύοντας εκείνη την ώρα έναν ολόκληρο
σύλλογο με 100 χρόνια ιστορία, παίρνοντας την ευθύνη πάνω τους. Λες και
κάποιος τους έταξε ότι θα βάλει λεφτά… Το ζητούμενο δηλαδή!
Επέστρεψαν
τα κλειδιά στον κ. Σκόρδα που στην πρώτη του τοποθέτηση είπε
χαρακτηριστικά ότι δεν είχε σκοπό να πάει στην συνέλευση, αλλά του
μετέφεραν κάτι (;) και γι? αυτό πήγε. Που δεν ήθελε να αναλάβει ένα… ήδη
βυθισμένο καράβι. Που δεν μίλησε για λεφτά, αλλά ούτε υποσχέθηκε ότι θα
μπορέσει να το βγάλει από τα βράχια…
Αλλά τελικά δέχτηκε να
αναλάβει γιατί αφουγκράστηκε εκείνη την στιγμή την αγωνία του κόσμου,
που τον… παρακαλούσε. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, επέλεξε μόνος του
τα άτομα που θα πάνε σήμερα το πρωί στην ΠΑΕ Άρης, αρνούμενος την
πρόταση οικουμενικής διοίκησης που “έπεσε” στο τραπέζι.…
*Αλήθεια,
στα Θέματα Ημερήσιας διάταξης της έκτακτης Γ.Σ. ή ακόμη και στην
διευκρινιστική ανακοίνωση της ΚΜΑ, ανέφερε κάπου “εκλογή νέας
διοίκησης”;
*Αλήθεια, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΚΜΑ
γιατί δεν υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους, όπως ανακοίνωσαν, στην
συνέντευξη Τύπου, ότι θα κάνουν στην έκτακτη ΓΣ;
Συμφωνώ ότι ο
κόσμος του Άρη νιώθει εξαπατημένος και προδομένος από την επιλογή του,
στις 25 Μαϊου, να αναδείξει διοίκηση τον Δημήτρη Ηλιάδη. Συμφωνώ επίσης
στο ότι ο Άρης είναι σαν τον ασθενή στην εντατική, που χαροπαλεύει με
ότι δύναμη του έχει απομείνει για να ζήσει. Να ζήσει έστω και
πληγωμένος…
Αλλά αυτό δεν αναιρεί όλα τα παραπάνω. Η χθεσινή
ημέρα έδειξε πανικό. Πανικό τον οποίο δημιούργησαν εκείνη την στιγμή
όλοι, πατώντας πάνω στον Άρη.
Θα κλείσω με ακόμη μία φράση, η
οποία αποτυπώνει το μοναδικό υγιές κύτταρο που απέμεινε από τον ασθενή,
που λέγεται Άρης. “Ό,τι και να έγινε όμως σήμερα (για χθες στην Γ.Σ.)
αύριο θα είμαστε στο γήπεδο να στηρίξουμε”....
Πηγή: metrosport.gr
Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου