Τρία βήματα μπροστά από τη
Φενέρμπαχτσε, του Ομπράντοβιτς, με προοπτική να τα κάνει τέσσερα εάν
καταφέρει να αλώσει την Πόλη την ερχόμενη Πέμπτη. Δύο βήματα μπροστά από
τον Ολυμπιακό, ο οποίος έμοιαζε ακαταμάχητος μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου.
Δύο βήματα μπροστά από τη Λαμποράλ, την οποία νίκησε μέσα στο σπίτι της.
Τρία βήματα μπροστά από την Εφές, οχυρωμένος απέναντί της με διαφορά
+14 πόντων. Ένα βήμα μπροστά από τη Μάλαγα και από την Ολύμπια Μιλάνο.
Ο Παναθηναϊκός της Ευρώπης επέστρεψε στις επάλξεις την πιο κατάλληλη στιγμή, ενώ οι δύο βασικοί του αντίπαλοι προχωράνε παραπατώντας. Μη γελιέστε, ο Ολυμπιακός και η Φενέρ είναι οι ομάδες που έβαλαν στο στόχαστρό τους οι «πράσινοι». Η Μπαρτσελόνα μπορεί να τους περάσει, αλλά η Μπαρτσελόνα είναι μία. Για να μπει κάποιος στα πλέι-οφ με αβαντάζ έδρας, αρκεί να περάσει (όχι απαραίτητα επτά, αλλά) έξι αντιπάλους.
Η 1η θέση του Ομίλου δεν έχει ουσιαστική διαφορά από τη 2η. Η 3η και η 4η, όμως, ισοδυναμούν με λάκκους λεόντων. Η Μαδρίτη και η Μόσχα δεν είναι έδρες που πέφτουν εύκολα, Απρίλιο μήνα.
«Ο Παναθηναϊκός είναι ολοένα και καλύτερος», είπε στο μικρόφωνο της Nova o Σωτήρης Μανωλόπουλος αμέσως μετά το 78-64 επί της Εφές. Εχει απόλυτο δίκαιο. Αποδεικνύεται ότι έβλεπαν με καθαρό βλέμμα το τοπίο εκείνοι που έλεγαν (λέγαμε…) ότι ο Παναθηναϊκός θα στρώσει με την επιστροφή των τραυματισμένων και των ταλαιπωρημένων. Πλήρης και υγιής, δεν θυμίζει σε τίποτε την ομάδα που ανέβαινε την ανηφοριά σαν αμάξι γέρικο τον Νοέμβριο.
Η μετάλλαξη καθρεφτίζεται ανάγλυφα στην απόδοση του Διαμαντίδη, που πλέον περιορίζεται στα 30 λεπτά συμμετοχής (ακόμα και όταν λείπει ο Παππάς, όπως χθες) και του Λάσμε, που είναι ετερόφωτος αλλά παίζει τέλεια τον ρόλο του όταν νιώθει τα πόδια του δυνατά και τα νώτα του προστατευμένα. Ο Διαμαντίδης της Παρασκευής δεν είχε μόνο ασίστ (9) και τρίποντα (17), αλλά και γερά μπασίματα και επιθετικά ριμπάουντ και νίκες στους αιθέρες. Η τάπα του στον Ερντέν, των 2μ10, καθρεφτίζει την εικόνα του αγώνα σε ένα ενστανανέ. Σημειώθηκε μάλιστα όχι στην αρχή του αγώνα, αλλά λίγο πριν το τέλος.
Μόλις ο Πεδουλάκης παρέλαβε στα χέρια του τα τελευταία κομμάτια του παζλ, αυτά που σκόρπισαν στους ανέμους της Σλοβενίας, έβαλε στην ομάδα τη δική του σφραγίδα, επανέφερε στο προσκήνιο την προπονητική ταυτότητα της περασμένης άνοιξης και έφτιαξε το rotation όπως το οραματιζόταν εξαρχής. Ο Μαυροκεφαλίδης, ο Παππάς, ο Γιάνκοβιτς και κατά δεύτερο ρόλο ο Μπατίστ χρεώθηκαν αναγκαστικά αυξημένα καθήκοντα στο ξεκίνημα της περιόδου.
Στον πόλεμο, όμως, θα πάνε οι υπόλοιποι οκτώ. Διαμαντίδης, Ούκιτς και Κάρι. Μπράμος και Ματσιούλις. Γκιστ, Φώτσης και Λάσμε. Οι υπόλοιποι θα περιμένουν να ξαναέρθει η σειρά τους, με επιχείρημα τις επιδόσεις τους στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Ο Παναθηναϊκός έφτασε στην εβδομάδα των Χριστουγέννων μπουχτισμένος, με τον έναν ώμο ακουμπισμένο στο καναβάτσο. Οι βιαστικοί έσπευσαν να τον ξεγράψουν. Η νίκη επί του «αιώνιου αντιπάλου» στον ημιτελικό του Κυπέλλου τα άλλαξε όλα και έκανε την ομάδα να πιστέψει ξανά στον εαυτό της. Μέσα στο 20ήμερο που ακολούθησε, τα λουλούδια του Ολυμπιακού μαράθηκαν, το κρασί του ξίνισε, ενώ το τριφύλλι άνθισε.
Η επόμενη σύγκρουση των δύο κολοσσών του ελληνικού μπάσκετ, το απόγευμα της Δευτέρα στο ΟΑΚΑ, θα βρει τον Παναθηναϊκό να προπορεύεται έναντι του Ολυμπιακού, με διαφορά μάλιστα, και στα τρία μέτωπα. Οι ισορροπίες θα μείνουν απαράλλαχτες για αρκετό καιρό, αφού το χάντικαπ των 2 βαθμών, σε Ελλάδα και Ευρώπη, δεν καλύπτεται εύκολα ούτε γρήγορα. Στην πλάστιγγα της αυτοπεποίθησης, ο Παναθηναϊκός πλησιάζει στο ζενίθ και ο Ολυμπιακός στο ναδίρ.
Βεβαίως, η κατάσταση θυμίζει τα δεδομένα της Κυριακής 22 Δεκεμβρίου, με αντίστροφους τους ρόλους. Εάν το ντέρμπι της Δευτέρας βαφτεί κόκκινο, μπορεί να ανταλλάξουν ξανά ράγες οι δύο μονομάχοι, με ορίζοντα πλέον την Ευρωλίγκα. Η αναμέτρηση του ΟΑΚΑ δεν έχει τόση σημασία για το ελληνικό πρωτάθλημα, όση έχει για την Ευρώπη!
Ο Ολυμπιακός βυθίστηκε σε κρίση, μέχρι νεωτέρας. Το πρόβλημά του είναι μάλλον ψυχολογικό παρά αγωνιστικό. Οι τραυματισμοί έφεραν έλλειψη φρεσκάδας, οι πρώτες ήττες πριόνισαν την παροιμιώδη σιγουριά των εβδομάδων που προηγήθηκαν, οι ισχυροί του αντίπαλοι μυρίστηκαν αίμα και πέταξαν νύχια. Η απόδοση των «κόκκινων» στον αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε υπενθύμισε ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις και ότι η άλλη, αυτή που εσχάτως κρύφτηκε, είναι στην πραγματικότητα λαμπερή.
Οι επόμενοι τρεις αγώνες (Λαμποράλ στη Βιτόρια, Εφές και Μάλαγα στο Φάληρο) μπορεί να φέρουν ισάριθμες νίκες και να ξαναβάλουν το νερό στο αυλάκι, σε συνδυασμό με την κενή εβδομάδα που ακολουθεί την 5η αγωνιστική και προσφέρει ευκαιρία ανασυγκρότησης. Θα χρειαστεί όμως να βρεθεί η φόρμουλα για να μείνει γεμάτο το ρεζερβουάρ αναντικατάστατων παικτών όπως ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Σλούκας, ο Μάντζαρης, ο Ντάνστον. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει ούτε ένας παίκτης του Ολυμπιακού που να εμφανίζεται ορεξάτος και φρέσκος.
Ο Παναθηναϊκός, πάλι, δεν έχει ούτε έναν που να μοιάζει κουρασμένος και άκεφος. Πολύ νερό κύλησε κάτω από τις γέφυρες από την 23η Δεκεμβρίου του 2013. Δεν συμπληρώθηκε ακόμη ούτε μήνας, αλλά μοιάζει σαν να πέρασε μισή ζωή…
Ο Παναθηναϊκός της Ευρώπης επέστρεψε στις επάλξεις την πιο κατάλληλη στιγμή, ενώ οι δύο βασικοί του αντίπαλοι προχωράνε παραπατώντας. Μη γελιέστε, ο Ολυμπιακός και η Φενέρ είναι οι ομάδες που έβαλαν στο στόχαστρό τους οι «πράσινοι». Η Μπαρτσελόνα μπορεί να τους περάσει, αλλά η Μπαρτσελόνα είναι μία. Για να μπει κάποιος στα πλέι-οφ με αβαντάζ έδρας, αρκεί να περάσει (όχι απαραίτητα επτά, αλλά) έξι αντιπάλους.
Η 1η θέση του Ομίλου δεν έχει ουσιαστική διαφορά από τη 2η. Η 3η και η 4η, όμως, ισοδυναμούν με λάκκους λεόντων. Η Μαδρίτη και η Μόσχα δεν είναι έδρες που πέφτουν εύκολα, Απρίλιο μήνα.
«Ο Παναθηναϊκός είναι ολοένα και καλύτερος», είπε στο μικρόφωνο της Nova o Σωτήρης Μανωλόπουλος αμέσως μετά το 78-64 επί της Εφές. Εχει απόλυτο δίκαιο. Αποδεικνύεται ότι έβλεπαν με καθαρό βλέμμα το τοπίο εκείνοι που έλεγαν (λέγαμε…) ότι ο Παναθηναϊκός θα στρώσει με την επιστροφή των τραυματισμένων και των ταλαιπωρημένων. Πλήρης και υγιής, δεν θυμίζει σε τίποτε την ομάδα που ανέβαινε την ανηφοριά σαν αμάξι γέρικο τον Νοέμβριο.
Η μετάλλαξη καθρεφτίζεται ανάγλυφα στην απόδοση του Διαμαντίδη, που πλέον περιορίζεται στα 30 λεπτά συμμετοχής (ακόμα και όταν λείπει ο Παππάς, όπως χθες) και του Λάσμε, που είναι ετερόφωτος αλλά παίζει τέλεια τον ρόλο του όταν νιώθει τα πόδια του δυνατά και τα νώτα του προστατευμένα. Ο Διαμαντίδης της Παρασκευής δεν είχε μόνο ασίστ (9) και τρίποντα (17), αλλά και γερά μπασίματα και επιθετικά ριμπάουντ και νίκες στους αιθέρες. Η τάπα του στον Ερντέν, των 2μ10, καθρεφτίζει την εικόνα του αγώνα σε ένα ενστανανέ. Σημειώθηκε μάλιστα όχι στην αρχή του αγώνα, αλλά λίγο πριν το τέλος.
Μόλις ο Πεδουλάκης παρέλαβε στα χέρια του τα τελευταία κομμάτια του παζλ, αυτά που σκόρπισαν στους ανέμους της Σλοβενίας, έβαλε στην ομάδα τη δική του σφραγίδα, επανέφερε στο προσκήνιο την προπονητική ταυτότητα της περασμένης άνοιξης και έφτιαξε το rotation όπως το οραματιζόταν εξαρχής. Ο Μαυροκεφαλίδης, ο Παππάς, ο Γιάνκοβιτς και κατά δεύτερο ρόλο ο Μπατίστ χρεώθηκαν αναγκαστικά αυξημένα καθήκοντα στο ξεκίνημα της περιόδου.
Στον πόλεμο, όμως, θα πάνε οι υπόλοιποι οκτώ. Διαμαντίδης, Ούκιτς και Κάρι. Μπράμος και Ματσιούλις. Γκιστ, Φώτσης και Λάσμε. Οι υπόλοιποι θα περιμένουν να ξαναέρθει η σειρά τους, με επιχείρημα τις επιδόσεις τους στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Ο Παναθηναϊκός έφτασε στην εβδομάδα των Χριστουγέννων μπουχτισμένος, με τον έναν ώμο ακουμπισμένο στο καναβάτσο. Οι βιαστικοί έσπευσαν να τον ξεγράψουν. Η νίκη επί του «αιώνιου αντιπάλου» στον ημιτελικό του Κυπέλλου τα άλλαξε όλα και έκανε την ομάδα να πιστέψει ξανά στον εαυτό της. Μέσα στο 20ήμερο που ακολούθησε, τα λουλούδια του Ολυμπιακού μαράθηκαν, το κρασί του ξίνισε, ενώ το τριφύλλι άνθισε.
Η επόμενη σύγκρουση των δύο κολοσσών του ελληνικού μπάσκετ, το απόγευμα της Δευτέρα στο ΟΑΚΑ, θα βρει τον Παναθηναϊκό να προπορεύεται έναντι του Ολυμπιακού, με διαφορά μάλιστα, και στα τρία μέτωπα. Οι ισορροπίες θα μείνουν απαράλλαχτες για αρκετό καιρό, αφού το χάντικαπ των 2 βαθμών, σε Ελλάδα και Ευρώπη, δεν καλύπτεται εύκολα ούτε γρήγορα. Στην πλάστιγγα της αυτοπεποίθησης, ο Παναθηναϊκός πλησιάζει στο ζενίθ και ο Ολυμπιακός στο ναδίρ.
Βεβαίως, η κατάσταση θυμίζει τα δεδομένα της Κυριακής 22 Δεκεμβρίου, με αντίστροφους τους ρόλους. Εάν το ντέρμπι της Δευτέρας βαφτεί κόκκινο, μπορεί να ανταλλάξουν ξανά ράγες οι δύο μονομάχοι, με ορίζοντα πλέον την Ευρωλίγκα. Η αναμέτρηση του ΟΑΚΑ δεν έχει τόση σημασία για το ελληνικό πρωτάθλημα, όση έχει για την Ευρώπη!
Ο Ολυμπιακός βυθίστηκε σε κρίση, μέχρι νεωτέρας. Το πρόβλημά του είναι μάλλον ψυχολογικό παρά αγωνιστικό. Οι τραυματισμοί έφεραν έλλειψη φρεσκάδας, οι πρώτες ήττες πριόνισαν την παροιμιώδη σιγουριά των εβδομάδων που προηγήθηκαν, οι ισχυροί του αντίπαλοι μυρίστηκαν αίμα και πέταξαν νύχια. Η απόδοση των «κόκκινων» στον αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε υπενθύμισε ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις και ότι η άλλη, αυτή που εσχάτως κρύφτηκε, είναι στην πραγματικότητα λαμπερή.
Οι επόμενοι τρεις αγώνες (Λαμποράλ στη Βιτόρια, Εφές και Μάλαγα στο Φάληρο) μπορεί να φέρουν ισάριθμες νίκες και να ξαναβάλουν το νερό στο αυλάκι, σε συνδυασμό με την κενή εβδομάδα που ακολουθεί την 5η αγωνιστική και προσφέρει ευκαιρία ανασυγκρότησης. Θα χρειαστεί όμως να βρεθεί η φόρμουλα για να μείνει γεμάτο το ρεζερβουάρ αναντικατάστατων παικτών όπως ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Σλούκας, ο Μάντζαρης, ο Ντάνστον. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει ούτε ένας παίκτης του Ολυμπιακού που να εμφανίζεται ορεξάτος και φρέσκος.
Ο Παναθηναϊκός, πάλι, δεν έχει ούτε έναν που να μοιάζει κουρασμένος και άκεφος. Πολύ νερό κύλησε κάτω από τις γέφυρες από την 23η Δεκεμβρίου του 2013. Δεν συμπληρώθηκε ακόμη ούτε μήνας, αλλά μοιάζει σαν να πέρασε μισή ζωή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου