Μία εβδομάδα έμεινε για να ολοκληρωθούν οι μεταγραφικές κινήσεις του ΠΑΟΚ. Έγιναν δύο, όμως ταμείο θα κάνουμε στο τέλος.
Η αλήθεια είναι πως αυτή η εβδομάδα παραδοσιακά εμφανίζει κάποιες περιπτώσεις που δείχνουν ευκαιρίες. Και πέρυσι ο ΠΑΟΚ σε αυτή έκλεισε κάποιες τρύπες οι οποίες όμως δεν φάνηκαν ικανές να αλλάξουν το στάτους του.
Ο Καμαρά, ο Ολίσε, ο Βούκιτς, ήρθαν σε αυτό το μομέντουμ και ναι μεν οι δύο τελευταίοι παραμένουν ακόμη στο ρόστερ, όμως τη διαφορά δεν την έκαναν για διαφορετικούς λόγους αφού αν πχ παίρναμε τον Βούκιτς στα 28 του χρόνια θα κλαίγαμε από συγκίνηση. Στα 34 και με έξι μήνες αποχή κατάφερε και βρήκε τον ρόλο της χρυσής ρεζέρβας και πάλι καλά.
Ένα από τα προβλήματά μας στο πρώτο μισό, αφορούσε τους δύο του
4-2-3-1 μιας και από πέρυσι έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να μη
πιστεύουμε στο 4-4-2 με Σάλπι και Κλάους μπροστά.
Είναι μεγάλη πολυτέλεια να έχεις δύο παίκτες στην επίθεση που έχουν τη νοοτροπία του καθαρού φορ και δεν προσφέρουν με τη μπάλα στα πόδια. Χρειάζεσαι έναν τουλάχιστον πιο κοντρολαρισμένο παίκτη για να ανταπεξέλθεις.
Οι δύο λοιπόν, έγιναν τέσσερις αφού και ο Μαντούρο ήρθε και ο Κάτσε επανήλθε. Αν προσθέσουμε και τον Κατσουράνη που παίζει στα χαφ αραιά και που, η χρονιά βγαίνει.
Το θέμα αρχίζει να υπάρχει στο κέντρο της άμυνας. Όμως ο Στέφενς επιμένει πως δεν θέλει κάποιον εκεί. Ευτυχώς που το είπε και στη συνέντευξη Τύπου και δεν μας χρεώνουν εμάς πως δεν θέλουμε τον στόπερ. Θα το ακούσουμε βέβαια και αυτό κάποτε.
Ο Στέφενς σκέφτεται ως εξής. Έχω δύο κανονικά στόπερ και τρία που παίζουν τη θέση, σύνολο πέντε. Ο Μιγκέλ Βίτορ και ο Κατσικάς είναι οι «κανονικοί», οι Κατσουράνης, Τζαβέλλας και Μαντούρο οι υπό συνθήκες.
Αν μπεις στο μυαλό του προπονητή, θα πρέπει να υπάρχει μία πολύ καλή επιλογή για να πάρεις παίκτη. Αν όχι, μόνο πρόβλημα στη διαχείριση θα έχεις. Ο ΠΑΟΚ θα πάρει δύο τουλάχιστον στόπερ το καλοκαίρι, όμως μέσα από δεκάδες επιλογές.
Αν πάρει τώρα, θα πάρει ή αγορά ή δανεικό και θα δώσει σίγουρα περισσότερα χρήματα και με μεγάλο ρίσκο.
Ο Στέφενς όπως και ο κάθε προπονητής που ξέρει πως σκέφτονται και λειτουργούν οι παίκτες, προτιμά να γνωρίζει πως έχει λύσεις έστω και ιμιτασιόν, παρά να έχει περισσότερες που θα τον ανακατέψουν.
Αυτό είναι το σκεπτικό του, μπορεί εν μέρει να διαφωνώ μόνο και μόνο γιατί δεν ξέρω όλες τις επιλογές που είχε στα στόπερ, όμως όσες μου έφτασαν μέσω προτάσεων που έγιναν δεν ήταν και κάτι το συγκλονιστικό.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Ολυμπιακού που ψάχνοντας για στόπερ εμφανίστηκε το όνομα του Μαρκάνο.
Το βασικό κουσούρι πλέον του ΠΑΟΚ είναι στην επίθεση. Και πλην των χαρακτηριστικών είναι και αριθμητικό. Με δύο φορ, δεν πας πουθενά, χρειάζεσαι τουλάχιστον τρία.
Από εκεί και πέρα, χρειάζεσαι έναν φορ που να έχει δύναμη και τεχνική, που να κρατάει τη μπάλα, που να σκοράρει με ποσοστά κοντά στο ένα στα τέσσερα. Αυτό που ουσιαστικά έχει ο Κλάους και ο Σάλπι είχε στα καλά του.
Ανακεφαλαιώνοντας, με στόπερ τους Κατσουράνη, Μαντούρο, Τζαβέλλα, Κατσικά και Βίτορ, με χαφ του άξονα τους Κάτσε, Μαντούρο, Λάζαρ, Τζιώλη και Κατσουράνη, με πλάγιους μπακ Κίτσιου – Σκόνδρα, Λίνο – Σπυρόπουλο, με πλάγιους επιθετικούς τους Λούκας – Στοχ – Ολίσε – Γεωργιάδη, με επιτελικούς τους Μάρτενς – Νίνη και Βούκιτς, ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή έχει δομήσει ένα ρόστερ πλήρες σε επίπεδο λύσεων, εφόσον προστεθεί ένας ακόμη φορ.
Το θέμα που παρουσιάζεται αφορά περισσότερο το καλοκαίρι, εκεί όπου Κατσουράνης, Λάζαρ, Λίνο, Στοχ, Ολίσε, Νίνης και Βούκιτς δεν θα ανήκουν στον ΠΑΟΚ.
Και κάπου εκεί θα δημιουργηθεί ένας χώρος ένταξης σημαντικών ποδοσφαιριστών που θα φέρουν καλύτερη ποδοσφαιρική ισορροπία, χωρίς να αποκλείσω βέβαια το ενδεχόμενο να μείνουν κάποιοι από τους επτά.
ΥΓ Στο συγκεκριμένο μομέντουμ, ο Ολίσε δείχνει να είναι καλά. Έχει περάσει στο ντούκου, αλλά εδώ και καιρό όταν μπαίνει αλλαγή είναι σοβαρός, ενώ τελευταία φορά που ξεκίνησε σκόραρε. Και επειδή πρόκειται για ένα παιδί που ναι μεν αργεί να πάρει μπρος αλλά έχει ταλέντο και μάλιστα αρκετό, καλό θα ήταν να του δοθεί ένας πιο ενεργός ρόλος αφού και οι δύο άλλοι ακραίοι μας δεν σφύζουν από σταθερότητα.
ΥΓ Παραδοσιακά πάντως, όταν αισθανόμαστε καλυμμένοι αριθμητικά, δημιουργούνται προβλήματα κυρίως στα στόπερ. Θυμάμαι πολλές χρονιές που είχαμε πέντε και τελικά ήμασταν οριακά αλλά και σε φάσεις που έπαιζε πχ ο Σνάουτσνερ τη θέση. Τώρα έχουμε τραυματία τον Βίτορ, τιμωρημένο τον Τζαβέλλα. Θέλει και τύχη…
Η αλήθεια είναι πως αυτή η εβδομάδα παραδοσιακά εμφανίζει κάποιες περιπτώσεις που δείχνουν ευκαιρίες. Και πέρυσι ο ΠΑΟΚ σε αυτή έκλεισε κάποιες τρύπες οι οποίες όμως δεν φάνηκαν ικανές να αλλάξουν το στάτους του.
Ο Καμαρά, ο Ολίσε, ο Βούκιτς, ήρθαν σε αυτό το μομέντουμ και ναι μεν οι δύο τελευταίοι παραμένουν ακόμη στο ρόστερ, όμως τη διαφορά δεν την έκαναν για διαφορετικούς λόγους αφού αν πχ παίρναμε τον Βούκιτς στα 28 του χρόνια θα κλαίγαμε από συγκίνηση. Στα 34 και με έξι μήνες αποχή κατάφερε και βρήκε τον ρόλο της χρυσής ρεζέρβας και πάλι καλά.
Είναι μεγάλη πολυτέλεια να έχεις δύο παίκτες στην επίθεση που έχουν τη νοοτροπία του καθαρού φορ και δεν προσφέρουν με τη μπάλα στα πόδια. Χρειάζεσαι έναν τουλάχιστον πιο κοντρολαρισμένο παίκτη για να ανταπεξέλθεις.
Οι δύο λοιπόν, έγιναν τέσσερις αφού και ο Μαντούρο ήρθε και ο Κάτσε επανήλθε. Αν προσθέσουμε και τον Κατσουράνη που παίζει στα χαφ αραιά και που, η χρονιά βγαίνει.
Το θέμα αρχίζει να υπάρχει στο κέντρο της άμυνας. Όμως ο Στέφενς επιμένει πως δεν θέλει κάποιον εκεί. Ευτυχώς που το είπε και στη συνέντευξη Τύπου και δεν μας χρεώνουν εμάς πως δεν θέλουμε τον στόπερ. Θα το ακούσουμε βέβαια και αυτό κάποτε.
Ο Στέφενς σκέφτεται ως εξής. Έχω δύο κανονικά στόπερ και τρία που παίζουν τη θέση, σύνολο πέντε. Ο Μιγκέλ Βίτορ και ο Κατσικάς είναι οι «κανονικοί», οι Κατσουράνης, Τζαβέλλας και Μαντούρο οι υπό συνθήκες.
Αν μπεις στο μυαλό του προπονητή, θα πρέπει να υπάρχει μία πολύ καλή επιλογή για να πάρεις παίκτη. Αν όχι, μόνο πρόβλημα στη διαχείριση θα έχεις. Ο ΠΑΟΚ θα πάρει δύο τουλάχιστον στόπερ το καλοκαίρι, όμως μέσα από δεκάδες επιλογές.
Αν πάρει τώρα, θα πάρει ή αγορά ή δανεικό και θα δώσει σίγουρα περισσότερα χρήματα και με μεγάλο ρίσκο.
Ο Στέφενς όπως και ο κάθε προπονητής που ξέρει πως σκέφτονται και λειτουργούν οι παίκτες, προτιμά να γνωρίζει πως έχει λύσεις έστω και ιμιτασιόν, παρά να έχει περισσότερες που θα τον ανακατέψουν.
Αυτό είναι το σκεπτικό του, μπορεί εν μέρει να διαφωνώ μόνο και μόνο γιατί δεν ξέρω όλες τις επιλογές που είχε στα στόπερ, όμως όσες μου έφτασαν μέσω προτάσεων που έγιναν δεν ήταν και κάτι το συγκλονιστικό.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Ολυμπιακού που ψάχνοντας για στόπερ εμφανίστηκε το όνομα του Μαρκάνο.
Το βασικό κουσούρι πλέον του ΠΑΟΚ είναι στην επίθεση. Και πλην των χαρακτηριστικών είναι και αριθμητικό. Με δύο φορ, δεν πας πουθενά, χρειάζεσαι τουλάχιστον τρία.
Από εκεί και πέρα, χρειάζεσαι έναν φορ που να έχει δύναμη και τεχνική, που να κρατάει τη μπάλα, που να σκοράρει με ποσοστά κοντά στο ένα στα τέσσερα. Αυτό που ουσιαστικά έχει ο Κλάους και ο Σάλπι είχε στα καλά του.
Ανακεφαλαιώνοντας, με στόπερ τους Κατσουράνη, Μαντούρο, Τζαβέλλα, Κατσικά και Βίτορ, με χαφ του άξονα τους Κάτσε, Μαντούρο, Λάζαρ, Τζιώλη και Κατσουράνη, με πλάγιους μπακ Κίτσιου – Σκόνδρα, Λίνο – Σπυρόπουλο, με πλάγιους επιθετικούς τους Λούκας – Στοχ – Ολίσε – Γεωργιάδη, με επιτελικούς τους Μάρτενς – Νίνη και Βούκιτς, ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή έχει δομήσει ένα ρόστερ πλήρες σε επίπεδο λύσεων, εφόσον προστεθεί ένας ακόμη φορ.
Το θέμα που παρουσιάζεται αφορά περισσότερο το καλοκαίρι, εκεί όπου Κατσουράνης, Λάζαρ, Λίνο, Στοχ, Ολίσε, Νίνης και Βούκιτς δεν θα ανήκουν στον ΠΑΟΚ.
Και κάπου εκεί θα δημιουργηθεί ένας χώρος ένταξης σημαντικών ποδοσφαιριστών που θα φέρουν καλύτερη ποδοσφαιρική ισορροπία, χωρίς να αποκλείσω βέβαια το ενδεχόμενο να μείνουν κάποιοι από τους επτά.
ΥΓ Στο συγκεκριμένο μομέντουμ, ο Ολίσε δείχνει να είναι καλά. Έχει περάσει στο ντούκου, αλλά εδώ και καιρό όταν μπαίνει αλλαγή είναι σοβαρός, ενώ τελευταία φορά που ξεκίνησε σκόραρε. Και επειδή πρόκειται για ένα παιδί που ναι μεν αργεί να πάρει μπρος αλλά έχει ταλέντο και μάλιστα αρκετό, καλό θα ήταν να του δοθεί ένας πιο ενεργός ρόλος αφού και οι δύο άλλοι ακραίοι μας δεν σφύζουν από σταθερότητα.
ΥΓ Παραδοσιακά πάντως, όταν αισθανόμαστε καλυμμένοι αριθμητικά, δημιουργούνται προβλήματα κυρίως στα στόπερ. Θυμάμαι πολλές χρονιές που είχαμε πέντε και τελικά ήμασταν οριακά αλλά και σε φάσεις που έπαιζε πχ ο Σνάουτσνερ τη θέση. Τώρα έχουμε τραυματία τον Βίτορ, τιμωρημένο τον Τζαβέλλα. Θέλει και τύχη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου