«Κουτί» ήρθε στους αθεόφοβους, εκεί κάτω στον Πειραιά, ο Ιβάν Μαρκάνο, για να τους ξεμπλέξει από την πολύπλοκη εκστρατεία αναζήτησης ενός στόπερ, με τα μέτρα και τα σταθμά που τον έψαχναν καταμεσής της σεζόν.
Ότι σχεδίασε, όπως έφτιαξε τα πλάνα του, έτσι όπως τον ήθελε με μια κουβέντα τον αντικαταστάτη του Δημήτρη Σιόβα, όλα αυτά μαζί είναι σε ένα ο συμπατριώτης του Μίτσελ.
Σύμφωνοι, ούτε ο Ισπανός προπονητής έμεινε άπραγος, αποσβολωμένος από την ξαφνική ατυχία που τους χτύπησε την πόρτα μια ωραία πρωία στο λιμάνι, ούτε η διοίκηση «βραχυκύκλωσε» στη… στραβή και, κυρίως, «συμμάχησε» με τις ανάγκες του τεχνικού υπεύθυνου της ομάδας, διαθέτοντας νέο μπάτζετ, «εκτός προγράμματος», για να τον βγάλει από το αμυντικό αδιέξοδο ενόψει της ιστορικής πρόκλησης που λέγεται Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Γιατί, ας μη γελιέται κανείς: Δεν ήταν αναγκαίο να γίνει μεταγραφή κεντρικού μπακ για να πάρει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα (άντε και το νταμπλ) να το πω κι έτσι.
Για το Champions League και με ορόσημο το πρώτο «μπαρούτι» με τους Εγγλέζους στις 25 Φεβρουαρίου η (κατανοητή και σεβαστή) πρεμούρα του προπονητή. Είναι, βλέπεις κι εκείνες οι κάρτες και το όριο της τιμωρίας πάνω στο οποίο ακροβατεί ο Κώστας Μανωλάς και κάπου εκεί σκορπάνε και οι τελευταίες αμφιβολίες μου, μήπως όλη αυτή η μεταγραφική κινητοποίηση στο λιμάνι είχε και πινελιά από (εύλογη) ανασφάλεια του Μίτσελ…
Ο οποίος, παρτενέρ του Μανωλά ζητούσε, να παίζει και με το αριστερό πόδι, να τη βάζει κάτω και να την κοντρολάρει την μπαλίτσα, να είναι παλικαράκι αψηλό, δυνατός, υπέρτερος από την πλειονότητα των αντίπαλων επιθετικών στις εναέριες διεκδικήσεις, να είναι το «είδωλο» του Σιόβα ένα πράμα! Κι έτσι έγινε! Γι’ αυτό και η πρώτη λέξη μου στον πρόλογο του κειμένου ήταν η «παραγγελιά». Να πάμε και παρακάτω;
Ο Μαρκάνο είναι ο γνωστός-γνωστός τους στον Πειραιά (που έλεγε πριν από πολλά χρόνια και ένα διαφημιστικό σλόγκαν για το εμπορικό κατάστημα «Σάκης» εκεί παραδίπλα από το Δημοτικό Θέατρο του μεγάλου λιμανιού της χώρας). Γνώριμος στον Ισπανό τεχνικό, αφού εκείνος τον γνωρίζει ακόμα καλύτερα κι από τον Βαλβέρδε που τον πρωτόφερε στους «ερυθρόλευκους», μιας και τον είχε παίκτη – τον ανέδειξε ουσιαστικά – στη Χετάφε.
Πασίγνωστος στον Ολυμπιακό, εδώ που τώρα ξανασμίγουν οι δρόμοι τους, ύστερα από μόλις ενάμιση χρόνο χωρισμού.
Και τα πολλά «καλά», το ιδανικό «πακέτο» δεδομένων και προδιαγραφών που πληροί η επανάκαμψη Μαρκάνο στο Ρέντη, δεν έχουν τελειωμό:
Από τη στιγμή που οι πρωταθλητές βγήκαν να ψάξουν την αγορά του Ιανουαρίου, τα προσχώματα είναι σαν να τα κουβαλούσαν ντουζίνες φορτηγά.
Χτένιζαν τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα σχεδιάζοντας να «πέσουν» πάνω σε έναν κεντρικό αμυντικό, που τον ήθελαν κατ’ αρχήν προσωρινά στις τάξεις τους. Να είναι δανεικός δηλαδή, ώστε να τους λύσει το υπαρκτό πρόβλημα της εποχής, αλλά και να έχει η περίπτωση του την πιθανή οψιόν αγοράς το καλοκαίρι.
Να διαθέτει εμπειρία πρωταθλητισμού και υψηλής στάθμης ευρωπαϊκών κελευσμάτων, να είναι ελεύθερος (όπως ο Ιβάν με την άδεια του συλλόγου στον οποίο θα εξακολουθήσει να ανήκει ως περιουσιακό στοιχείο) και να μην ξεπερνά τα λογικά οικονομικά όρια δαπάνης για μια προσθήκη «ναι, μεν, αλλά…».
Κι έγινε! Όλα τα παραπάνω έγιναν. Ένα τυχερό λυχνάρι «χάιδεψαν» Μίτσελ και Ολυμπιακός και ιδού πόσο ανταποδοτικά τους φέρθηκε το καλό τους «τζίνι» για να τους χαρίσει την ιδανική λύση.
Αυτό, όλα αυτά είναι ο Ιβάν Μαρκάνο. Οπότε εύλογα είναι να αναρωτιέται κανείς, από πού κι ως πού η Ρούμπιν ήταν καταφατική στην ελληνική πρόταση.
Δεν μιλάμε για παίκτη με αστάθεια συμμετοχών και «μέσα, έξω» στην 11άδα των Ρώσων.
Πρόκειται για έναν βασικό τους παίκτη, τον στυλοβάτη της άμυνας τους, με γεμάτο αγωνιστικό διάστημα στον ενάμιση χρόνο που έγινε κάτοικος Καζάν, με 61 συμμετοχές και 3 γκολ. Συν το γεγονός ότι η Ρούμπιν έχει μπροστά της ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, καθώς βρίσκεται στο Europa League!
Οι 5 αιτίες του γυρισμού
Άμα τα βάλεις κάτω τα δεδομένα, λογική εξήγηση για το «ντα» του ρωσικού συλλόγου δεν βρίσκεις.
Και άσχετα αν τον Ολυμπιακό δεν τον νοιάζει κιόλας, έτσι ακαδημαϊκά το λέμε – αφού συζητιέται στα ραδιόφωνα από τον κόσμο – και επιχειρούμε να το «διαλευκάνουμε». Υπό την έννοια ότι η περίπτωση είναι «λίρα εκατό».
Εκτιμώ ότι η μεταγραφή έγινε για τους εξής λόγους:
1. Ο Ολυμπιακός το πάλεψε και το διεκδίκησε με όλες του τις δυνάμεις.
2. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο συλλόγων είναι αν μη τι άλλο συνεργάσιμες και άψογες επαγγελματικά από το «αλισβερίσι» του καλοκαιριού του ’12 με τις συμφωνίες για Μαρκάνο και Ορμπάιθ, ανεξάρτητα από το ότι αμφότεροι οι Ισπανοί ήταν δανεισμένοι στους «ερυθρόλευκους», που πάντως θα μπορούσαν κάλλιστα τότε να δυσκολέψουν ή να ανέτρεπαν την κατάληξη τους στους Ρώσους που τους ήθελαν πάση θυσία στο δυναμικό τους.
3. Με το γερό ποσό για την εποχή και για την μορφή του deal, καθώς και με την προοπτική της ολοκληρωτικής αγοράς του Μαρκάνο σε μερικούς μήνες από τον Ολυμπιακό, η Ρούμπιν κάνει «κουμπαρά» για να καλύψει το κενό του στόπερ της με άλλη, πιθανά, μεταγραφή.
4. Ο Ολυμπιακός και ο Μίτσελ, ο σύλλογος και ο προπονητής χώρια, αλλά και οι δυο τους μαζί, διαθέτουν ονόματα που «γκελάρουν» στην Ευρώπη και ο δίαυλος επικοινωνίας και συνεργασίας με φόντο μελλοντικές συμφωνίες, σίγουρα δεν άφησαν ανεπηρέαστη τη ρωσική ομάδα στη φάση της (σύντομης πάντως) διαπραγμάτευσης.
5. Και πολύ βασικός παράγοντας τέλος, η προσωπική επιθυμία του παίκτη να ξαναγυρίσει Ελλάδα. Το πολικό ψύχος και η δύσκολη ζωή στο Καζάν και στη ρωσική καταχνιά, δεν συνηθίζεται εύκολα ή δεν είναι και για… χόρταση για έναν Μεσόγειο άνθρωπο-ποδοσφαιριστή. Τι πιο λογικό, λοιπόν, για τον Μαρκάνο να θέλει να επιστρέψει σαν… το χελιδόνι σε εύκρατο (κλιματικά και ποδοσφαιρικά…) περιβάλλον;
Υ.Γ.: Για τους «κουφιοκεφαλάκηδες», αδιόρθωτους εμπρηστές του κλίματος στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, τους μονίμως τρομαγμένους από το… φάντασμα του Ολυμπιακού και της σταθερότητας και ευμάρειας χάριν της ιδιοκτησίας του, τους καλώ να παρακολουθήσουν το κυριακάτικο ματς στα Πηγάδια.
Εκεί – ασχέτως αν έτσι κι αλλιώς, όπως πάντα, κατά την προσφιλή τακτική και μεθοδολογία τους, πάντα κάτι θα έχουν να πουν για τον πρωταθλητή – θα διαπιστώσουν πόσο απαράδεκτες είναι οι βολές τους κατά συλλόγων, ΠΑΕ και ονομάτων προέδρων και ποδοσφαιριστών.
Θα δουν πόσο αισχρό είναι να σπιλώνεις συνειδήσεις, να καταδικάζεις δημόσια, με σπορά ψευδών ειδήσεων και παρανοϊκών συσχετισμών, ιστορίες ανθρώπων και ομάδων. Να χαλκεύεις προσωπικότητες και ονοματεπώνυμα.
Η Skoda Ξάνθη θα κοντράρει – και καλά θα κάνει, όλοι συμφωνούμε, επαυξάνουμε και το θέλουμε – σθεναρά τον Ολυμπιακό. Πέραν του Πάμπλο Γκαρσία – η παρουσία του οποίου εναντίον των «ερυθρολεύκων» και είναι και θα «βγάλει (δεν μπορεί!) ειδήσεις – και οι άλλοι παίκτες του Πανόπουλου θα παίξουν σαν σε… τελικό Champions League. Και δεν θα χαλαρώνουν ούτε από το 87’ και μετά…
Μπας και βουλώσουν κάποτε, κάποια στόματα που ανοίγουν σαν…πηγάδια και λένε ασυναρτησίες, μέσα από τις ψυχονευρώσεις που τα βασανίζουν…
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου