Γιατί πολύ απλά σε μια κοινή προσπάθεια, για την οποία απαιτείται το στήσιμο μιας τιτάνιας επιχείρησης ώστε να ανατραπούν τα «δεδομένα», απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο αγώνας ισότιμων και ισόποσων δυνάμεων.
Κάτι που για τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό, οι οποίοι ηγούνται της «εξυγίανσης», από όσα προκύπτουν και αντιλαμβάνομαι, επεισόδιο με επεισόδιο, δεν ισχύει.
Εννοώ ότι ο «αδιαφιλονίκητος ηγέτης» που εξυψώνει το λάβαρο της κάθαρσης και διαφάνειας του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, είναι κατά βάση ο σύλλογος της Θεσσαλονίκης.
Που αυτή την εποχή παρουσιάζει μια δυναμική, ως οικονομική οντότητα (χάρη στον μεγαλομέτοχο του) και μπορεί να εμφανίσει μια «διεισδυτική» ικανότητα.
Ο ΠΑΟΚ βγαίνει μπροστάρης, «μπουλντόζα» σε αποστολή… ανασκαφής και ο Παναθηναϊκός ακολουθεί ως ένα… άρμα της «καρναβαλικής πορείας», για να κουβεντιάζουμε με την επίκαιρη γλώσσα των εορταστικών εκδηλώσεων των ημερών.
Η «πράσινη» ΠΑΕ, άλλωστε, βγήκε ανοιχτά μπροστά στον «αγώνα» που προσπάθησε να τον καταστήσει κοινό προ δύο εβδομάδων και κάλεσε διά στόματος του προέδρου της να… ανέβουν στο βουνό και να πολεμήσουν για την κάθαρση του ποδοσφαίρου, τους «υγιείς» και κατεχόμενους από το αίσθημα της αδικίας συλλόγους.
Ονοματίζοντας τον ΠΑΟΚ, τον Ατρόμητο, την Ξάνθη, τον Απόλλωνα, τον Παναιτωλικό και έλαβε την απάντηση-«άδειασμα»:
«Ό,τι έχουμε να πούμε και να προτείνουμε για το καλό του ποδοσφαίρου, θα το κάνουμε στα αρμόδια θεσμικά όργανα».
Οι «αϋπνίες» της Τρίτης
Ενώ, λοιπόν, απέτυχε το άτυπο «κίνημα» του Παναθηναϊκού κόντρα στο «καθεστώς του ποδοσφαίρου» που εφαρμόζεται από τη διαβόητη «εγκληματική οργάνωση» που χειραγωγεί διαιτητές και θεσμικά όργανα και βάση της οποίας ασκείται επιμελώς και επισταμένως, μέσω του καναλιού του Φαλήρου η πλύση εγκεφάλου της κοινής γνώμης περί «στησίματος των πάντων» στην Ελλάδα, ήρθε η «κατραπακιά» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Μιλάμε για πολύ… πλερέζα. Έπεσε τόσο… πένθος, που δεν τον συλλαμβάνει εύκολα ο νους. Αυτοί να βλάπτουν το προϊόν με τέτοιο μένος και τόση προσπάθεια και ο Ολυμπιακός να αποθεώνεται από μισό δισεκατομμύριο τηλεθεατές ταπεινώνοντας τους πρωταθλητές Αγγλίας! Φούσκα η ιστορία. Άνθρακες ο θησαυρός.
Ξέρεις τι είναι να αποδοκιμάζεις τον πρωταθλητή Ελλάδος, να τον επιβουλεύεσαι και να τον κατηγορείς για τα μύρια όσα κι αυτός να διαπρέπει στο Champions League φλερτάροντας με είσοδο-έκπληξη και στα προημιτελικά της διοργάνωσης;
Να τον βλέπεις – μέχρι κι εσένα που σου προκαλεί… οπαδικό έμετο – και να τον χαίρεσαι, να τον ζηλεύεις που δεν είχες ποτέ τέτοια ομάδα υψηλού ευρωπαϊκού επιπέδου;
Διότι ασχέτως με ορισμένα σποραδικά αποτελέσματα και διακρίσεις, ποιοτική μπάλα ανάλογης με αυτή που παίζει ο Ολυμπιακός αυτή την εποχή και τον απολαμβάνει η Ευρώπη, δεν έχουν δει ούτε και ποτέ. Ούτε στο βάθος της πιο τρελής τους φαντασίας.
Δίλημμα Μίτσελ ή Ερνέστο
Ένα άλλο θέμα τώρα, είναι αυτό που «γεννήθηκε» στο εσωτερικό των φίλων του Ολυμπιακού. Θέμα αγάπης, συναισθήματος και ειδώλων.
Τα social media κατακλύστηκαν, είδα, από τη νύχτα της Τρίτης (της πολύπαθους Μεγάλης Τρίτης της Γιουνάιτεντ στο Καραϊσκάκη), με σχόλια λατρείας για τον Μίτσελ.
Δεν ήταν λίγα εκείνα, εξάλλου, που υποστήριζαν ότι ο τωρινός προπονητής του Ολυμπιακού είναι καλύτερος από τον αναγνωρισμένο σπουδαίο προκάτοχό του, Ερνέστο.
Θα πω μόνο ένα: Ο Μίτσελ κατάφερε ήδη, όχι μόνο να συναγωνίζεται και κατά άλλους να ξεπέρασε ή να τείνει, τέλος πάντων, να ξεπεράσει σε έργο και αποτελέσματα τον συμπατριώτη του. Όταν για τον οποιονδήποτε διάδοχο του Βαλβέρδε η αποστολή του φάνταζε αυτονόητα ως «λαιμητόμος»…
Respect όμως στον «τσινγκούρι». Η αγνωμοσύνη είναι κακό πράμα. Το λέω εγώ που το προηγούμενο άρθρο μου, για τον ιστορικό θρίαμβο επί της Γιουνάιτεντ εστιάστηκε (γιατί του άξιζε, αυτός ήταν ο μέγας πρωταγωνιστής εκτός των 4 γραμμών) στον Μίτσελ.
Υ.Γ.: Δε λέει κι αυτός ο χριστιανός να πάψει να εκτίθεται. Ξέρεις δεν ξέρεις από μπάλα δεν έχει σημασία. Σου λένε, δεν σου λένε από δίπλα, το ίδιο και το αυτό. Καμία σημασία. Μοναχός σου πρέπει να προστατευθείς. Να κρατήσεις την πισινή σου.
Όταν βγαίνεις σε δημόσιο περιβάλλον και λες: «Έχουμε την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα» και δεν παίρνεις μυρουδιά ότι μέχρι και οι δικοί σου… γελάνε, εκτίθεσαι από νωρίς. Και ύστερα δεν μαζεύεται αυτό.
Πού τα λες, πώς τα λες, γιατί τα λες! Μια μέρα μετά από το 2-0 επί της Μάντσεστερ και ευρισκόμενος σε… συνθήκες πολικού ψύχους -27 βαθμών!
Το ζητάει ή δεν το ζητάει ο οργανισμός σου;Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου