Εν ολίγοις, όσο ο “Kill Bill” θα παρουσιάζεται αφοπλισμένος, ως ένα… ήσυχο, άκακο «αρνάκι», ο Ολυμπιακός θα εξακολουθήσει να φεύγει ηττημένος από το «σπίτι» του Παναθηναϊκού.
Η βελτίωση – τόσο η αγωνιστική όσο και η ψυχολογική – των «ερυθρόλευκων», συγκριτικά με τις δύο προηγούμενες διαδοχικές εμφανίσεις τους στο Μαρούσι, δεν στάθηκε ικανή να αλλάξει τη μοίρα τους.
Αφού όταν η μπάλα «έκαιγε», όταν η ισορροπία απαιτούσε ακροβατικές ικανότητες, καθώς το ντέρμπι «τιτάνων» της Ευρωλίγκα έπαιρνε την άγρια ομορφιά του σεναρίου κατάληξης φιλμ θρίλερ της 7ης τέχνης, ο Διαμαντίδης καθάρισε την μπουγάδα (με το φάουλ που πήρε στην προσωπική ενέργεια και το μπάσιμο στα 46’’ πριν τη λήξη), ενώ ο Σπανούλης όχι (αστόχησε έξω από τα 6.75μ. 24’’ πριν χτυπήσει η κόρνα για τελευταία φορά με το σκορ στο 62-61 τότε υπέρ του ΠΑΟ).
Στις τελευταίες καταλυτικές φάσεις, πάνω στις ύστατες λεπτομέρειες που διαμόρφωναν αποτέλεσμα και αναδείκνυαν νικητή, ο ένας κάπτεν ήταν εκεί, ο άλλος απουσίασε.
Δεν ήταν μόνο όμως αυτές οι καίριες στιγμές του «ελληνικού εμφυλίου». Μια γρήγορη ματιά στη στατιστική του Βασίλη Σπανούλη, δείχνει το «έλλειμμα» του Ολυμπιακού την ώρα που καλούνται οι «στρατηγοί» να… μιλήσουν.
Σε 28 λεπτά χρόνου συμμετοχής ο ηγέτης των Ευρωπαίων πρωταθλητών είχε 6 πόντους με 1/2 βολές, 1/3 δίποντα και 1/9 τρίποντα. Αυτό έλειψε από τους Πειραιώτες. Το καλό, εξοντωτικό «χέρι» του “V Span”.
Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε «φρέσκος» και, παράλληλα, «μάτωσε» (επιτέλους) σ’ αυτή την τρίτη σερί κόντρα στο ΟΑΚΑ, εντός χρονικού πλαισίου μικρότερου των δύο μηνών. Πάλεψε, μόχθησε, πίστεψε, έπαιξε… αντρικά, έριξε… μπουνιές.
Νίκησε στον αέρα των ριμπάουντ και τελικά έχασε ένα πολύ κλειστό και οριακό ματς, αφού και πάλι υποχρεώθηκε να «κλειδωθεί» στα χαμηλά στεγανά του σκορ. Παρότι στο πρώτο ημίχρονο ο ρυθμός του «πήγε» καλύτερα, αλλά ειδικά στην 4η περίοδο, ο Παναθηναϊκός ήταν εκείνος που ενίσχυσε την άμυνα του και ήλεγξε την εξέλιξη, φέρνοντάς την εκεί που τον βολεύει.
Όταν τα επίπεδα του σκορ είναι κάτω από 70 πόντους, δεν θέλει φιλοσοφία – και χωρίς λεπτομερή «ανάγνωση» του παιχνιδιού – ότι ο Ολυμπιακός θα είναι πάντα χαμένος από τον πρωταθλητή Ελλάδας.
Ο ΠΑΟ μπορεί να μην είχε αυτή τη φόρα στις… δόξες τους τον Γκιστ και τον Ματσιούλις, έβγαλε όμως τους Λάσμε και Ούκιτς, σαν «κρυφούς άσους» από το μανίκι για να πάρει την παρτίδα.
Πάντα, βέβαια, με την ηγετική φυσιογνωμία του Διαμαντίδη σε καθοριστικό ρόλο.
Ποδοσφαιρικά τώρα: ΠΑΟΚ-Μπενφίκα, Πλατινί και… ανισορροπίες
Πήρατε χαμπάρι πώς το απεκάλεσε ο Πλατινί το ελληνικό ποδόσφαιρο; «Ανισόρροπο» το είπε. Μάτια έχει και βλέπει ο άνθρωπος. Κι ότι δε βλέπει, το πληροφορείται. Του λένε, μαθαίνει.
Γνωρίζει απέξω κι ανακατωτά ότι ένας είναι και μοναδικός ο πραγματικός επενδυτής στον ελληνικό χώρο και γι’ αυτό η ομάδα του διακρίνεται αγωνιστικά και λοιπά (φιλανθρωπικά) στο ευρωπαϊκό στερέωμα.
Οι άλλοι, σ’ αυτό τον τόπο, μοχθούν για να… φθείρουν το ποδόσφαιρο. Να το κακολογήσουν, να το απαξιώσουν, να το κατακερματίσουν!
Στις… «παράγκες» και τα «οράματά» τους η πρόοδος, η εξέλιξη των ομάδων και του προϊόντος…
Υ.Γ.1: Φυσικά, οφσάιντ είναι το γκολ που βάζει η Μπενφίκα. Το καταφανές λάθος του δεύτερου βοηθού του Σταρκ προφανώς και λογίζεται ως ανθρώπινο. Αν ήταν ελληνικό πρωτάθλημα, στη θέση των «Αετών» ο Ολυμπιακός φερ’ ειπείν και το διαιτητικό τρίο, δικοί μας, Έλληνες, θα… έφευγαν από την Τούμπα;
Άσε το ποιος τους άκουγε μετά, τα επόμενα 24ωρα, για το «κατεστημένο» και τον «διορισμένο»…
Υ.Γ.2: Έστω και με τον Ρομπέρτο σε αξέχαστη βραδιά, πάντως (για να μη ξεχνιόμαστε) ο Ολυμπιακός τη νίκησε αυτή την ομάδα στο Καραϊσκάκη. Την έκανε να χάσει τ’ αβγά και τα πασχάλια στη Λισαβόνα και την απέκλεισε από το Champions League. Για να μη ξεχνιόμαστε, λέμε…
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου