Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν χρειάστηκε να εφαρμόσει τα πλάνα
εξουδετέρωσης του Βασίλη Σπανούλη που προφανώς θα είχε καταστρώσει,
καθώς ο τραυματισμός στο γόνατο «πρόδωσε» τον αρχηγό του Ολυμπιακού.
Το ματς με την Φενέρμπαχτσε ανήκει στο παρελθόν και ο «Kill Bill» παραμένει εκτός, κάτι που έχει σημάνει… συναγερμό εν όψει του ντέρμπι με την Αρμάνι Μιλάνο.
Το βασικό ερώτημα που τίθεται, είναι αν θα έρθει η νίκη σε περίπτωση που λείψει και πάλι ο φυσικός ηγέτης της ομάδας…
Πρόκειται για έναν «γρίφο» που απαιτεί δυνατούς λύτες, αν και το ερώτημα είναι υποθετικό, καθώς ο Σπανούλης κάνει αγώνα δρόμου μαζί με το ιατρικό επιτελείο των Πειραιωτών για να ξεπεράσει την τενοντίτιδα και να δηλώσει «παρών» στη μεγάλη μάχη του Σταδίου Ειρήνης & Φιλίας. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας από την πλευρά του έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασης και προσπαθεί να τη χειριστεί με όσο το δυνατόν περισσότερη ψυχραιμία και ηρεμία.
Όταν λίγο πριν από το τζάμπολ του αγώνα με την Φενέρμπαχτσε έγινε έστω και με καθυστέρηση γνωστή η απουσία του Σπανούλη, οι περισσότεροι Ολυμπιακοί πανικοβλήθηκαν και όχι άδικα, καθώς ξέρουν πως αποτελεί το «Α και το Ω» των Back2Back Πρωταθλητών Ευρώπης. Στα πρώτα λεπτά ο καταπληκτικός Στράτος Περπέρογλου φρόντισε να τους πάρει την αρχική «παγωμάρα», όμως μέχρι πότε θα είναι του… Αγίου Στράτου;
Η αλήθεια είναι πως στην Τουρκία είδαμε και έναν… άλλον Σλούκα από αυτόν που είχαμε συνηθίσει φέτος. Ο αριστερόχειρας «κόμπο» γκαρντ πήρε επιτέλους πρωτοβουλίες, σκόραρε σε δύσκολες καταστάσεις και σκόρπισε αρκετά χαμόγελα με την παρουσία του. Έδειξε πως ο… διακόπτης έχει αρχίσει να γυρίζει. Το ταλέντο του είναι τεράστιο και είναι κρίμα τόσο για τον ίδιο, όσο και για την ομάδα του να κυμαίνεται στη μετριότητα, γι” αυτό και η απογείωσή του έχει ήδη ξεκινήσει.
Αυτός μαζί με τον Βαγγέλη Μάντζαρη αποτελούν τα «βαρόμετρα» στην περιφέρεια όταν απουσιάζει ή δεν παίζει καλά (βλ. ΟΑΚΑ) ο Σπανούλης. Είναι δύο παίκτες με ποιότητα και αρκετά «ψημένοι» μπασκετικά, παρά τη νεαρή τους ηλικία. Ιδιαίτερα ο Μάντζαρης έχει επανέλθει καλύτερος από ποτέ μετά από τον τραυματισμό του και κάνει τη διαφορά ιδιαίτερα στην άμυνα, ενώ στην επίθεση είναι ο παίκτης-οικονομία, σκοράροντας με συνέπεια όποτε το απαιτούν οι συνθήκες.
Από πίσω τους υπάρχουν οι Δημήτρης Κατσίβελης και Μάρντι Κόλινς. Ας μας συγχωρέσει ο κατά τ” άλλα συμπαθής Αμερικανός για τη σειρά, όμως νομίζουμε πως ο διεθνής μας γκαρντ είναι πιο μπασκετικός και όταν ωριμάσει θα είναι σε θέση ακόμα και να κάνει τη διαφορά στην ομάδα του Πειραιά. Τη δεδομένη χρονική στιγμή χρησιμεύει κυρίως σε αμυντικές αποστολές, ιδίως όταν απαιτείται πίεση στη μπάλα και στην επίθεση παίρνει απλά κάποια ελεύθερα μακρινά σουτ. Οι προδιαγραφές του είναι για κάτι εντελώς διαφορετικό και μένει να αποδείξει πως μπορεί να σταθεί μελλοντικά στο ύψος των περιστάσεων.
Για τον Κόλινς η γνώμη μας είναι συγκεκριμένη: καλός και χρήσιμος παίκτης, αλλά όχι γι” αυτόν τον Ολυμπιακό από τη στιγμή που υπάρχουν οι Μάντζαρης και Κατσίβελης. Είναι καθαρά αμυντικό εργαλείο, με «άτσαλες» κινήσεις στην επίθεση και κακό μακρινό σουτ. Γιατί, λοιπόν, να «τρώει» λεπτά συμμετοχής από τους δύο διεθνείς Έλληνες παίκτες;
Το κενό του Έισι Λο είναι τεράστιο, καθώς ήταν ο παίκτης που απελευθέρωνε τον Βασίλη Σπανούλη, πρόσφερε επιθετικές λύσεις τόσο στο set παιχνίδι, όσο και στο transition και έδινε αμυντική ισορροπία. Η θετική του αύρα λείπει αισθητά και δεν καλύπτεται για κανέναν λόγο από τον Σλούκα, που κάνει άλλα πράγματα στο γήπεδο, πόσω μάλλον από τον Κόλινς.
Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν έναν Αμερικανό γκαρντ στο στυλ του Ζακ Ράιτ, που αποκτήθηκε πρόσφατα από τον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» έκαναν σπουδαία κινηση στη «σκακιέρα», καθώς ένας τέτοιος παίκτης μπορεί ακόμα και να αλλάξει τις ισορροπίες στην περιφέρεια. Ο Σπανούλης θα αποκτήσει έναν ακόμη πιεστικό «πονοκέφαλο» στο μαρκάρισμά του και η «πράσινη» περιφέρεια έναν παίκτη που υστερεί μόνο στο σουτ και μπορεί να κάνει πραγματικά όλα τα υπόλοιπα και στις δύο μεριές του γηπέδου.
Οι «τέσσερις σωματοφύλακες» του «Kill Bill» είναι καλοί παίκτες, όμως μόνο οι δύο μπορούν να τον στηρίξουν ουσιαστικά, ενώ όταν αυτός απουσιάζει το πρόβλημα είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Χρειαζόταν ένας ακόμη παίκτης στα γκαρντ με εκρηκτικότητα και ικανότητες στην αλλαγή του ρυθμού. Αυτός που θα «απεγκλώβιζε» τον Σπανούλη σε καταστάσεις πιεστικής άμυνας και θα έκανε τη διαφορά. Τέτοιο παίκτη δεν έχει ο Ολυμπιακός, εκτός κι αν δούμε τον Κώστα Σλούκα να «μεταμορφώνεται» σε… Έισι Λο. Μπορεί; Η απάντηση είναι όχι, όμως αν ξεδιπλώσει όλες τις πτυχές του αστείρευτου ταλέντου του μπορεί να κάνει άλλα σπουδαία πράγματα, που δεν είχε στο ρεπερτόριό του ο μεγάλος άτυχος της χρονιάς.
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου