Τα πάντα είναι «ανοιχτά» για τον Ολυμπιακό. Είναι τέτοιο άθλημα
το μπάσκετ, που ένα βράδυ είναι ικανό να σε «απογειώσει» και ένα άλλο
να σε καταστρέψει.
Γράφει ο Παντελής Διαμαντόπουλος
Όποιος πάει να προβλέψει με σιγουριά, μπορεί να «φάει τα μούτρα του»!
Όποιος τολμήσει να βιαστεί, ίσως βρεθεί στο χείλος του γκρεμού.
Όλα αυτά γνωστά και αποδεκτά.
Όμως δε γίνεται να σχολιάζεις, να μην κριτικάρεις, να μην βλέπεις.
Πριν κανά μήνα, είχα γράψει για το τι συμβαίνει με τους ξένους του Ολυμπιακού.
Η κατάσταση πραγματικά ξέφυγε. Απίστευτα όλα αυτά που ζουν στο λιμάνι την φετινή αγωνιστική περίοδο. Όταν έγινε η παρουσίαση των «ερυθρόλευκων», είχα ρωτήσει κάτι συγκεκριμένο τον Μπαρτζώκα: «Πιστεύετε ότι θα »σπάσετε» την παράδοση που σας θέλει να αγοράζετε παίκτες στα μισά της σεζόν;» Και αυτός απάντησε καταφατικά συμπληρώνοντας ότι η ομάδα έχει μεγάλο ρόστερ για να ξεπεράσει και τους μπελάδες. Βλέπει κανείς μεγάλο ρόστερ; Εγώ όχι… Εγώ βλέπω κάποιους Έλληνες διεθνείς που «σκοτώνονται». Τους μικρούς να… ψάχνονται και τους ξένους, όλους μαζί να μην μπορούν να φτάσουν στα επίπεδα και στα νούμερα δυο φυσιολογικών παικτών. Τι είπατε; Υπερβολικός; Εγώ; Όχι. Τα ματάκια μου έχουν δει πολλά τόσα χρόνια. Αυτό που μετά σιγουριάς μπορώ να γράψω, είναι, ότι πάλι καλά που δεν μιλάμε για… σαλάτα.
Να ήταν δηλαδή ένα πιάτο αυτό και να έπρεπε να το φας. Που να πάει κάτω; Με τόσα πειράματα; Με τόσες… αλχημείες, που μόνο γλυκές δεν είναι, όπως λέει και η εκπομπή του συμπαθητικού κύριου στο Mega; Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και ο Μπαρτζώκας, κάθε εβδομάδα λαμβάνουν αποφάσεις. Το πρώτο εμπόδιο που συνάντησαν ήταν οι τραυματισμοί. Έτσι ξεκίνησαν όλα.
Ο Λο τους «πλήγωσε» και μετά, όλα τα άλλα έγιναν… ντόμινο. Ο κόσμος ουρλιάζει και έχει δίκιο για το θέαμα και την προσφορά κάποιων παικτών. Ο Ντάνστον δίνει όσα έχει και ο Σίμονς φτάνει το ταβάνι του. Πραγματικά με βγαλμένη ωμοπλάτη, το παιδί είναι πολύ φιλότιμο. Θα πάρουν βοήθεια από τον Σερμαντίνι, ο οποίος θα αντικαταστήσει τον νωχελικό Μπέγκιτς. Ο Σλοβένος δεν έδωσε κάτι, βέβαια έπαιξε λιγότερο απ’ ό,τι στην Ρεάλ, αλλά θα μπορούσε να παίξει περισσότερο;
Ο Μουν έφυγε, γιατί η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατάλαβε που βρίσκεται. Σουτάκια, καρφωματάκια και τέλος. Ο Λοτζέσκι παραμένει «τρομαγμένος» στα μεγάλα παιχνίδια. Ίσως έρθει η ώρα να βάλει τα μεγάλα σουτ. Αυτό περιμένουν στον Ολυμπιακό. Ο Πέτγουεϊ σε ΟΑΚΑ και Πόλη έτρεμε. Αυτό έγραψε η ιστορία. Το να προσφέρει θέαμα στα πιο εύκολα, δεν το ‘χει ανάγκη ο πρωταθλητής Ευρώπης. Όμως έχασε και ρυθμό παρόντος Μουν, αυτό είναι αλήθεια και έτσι ο τελευταίος αποχαιρέτησε. Για την άμυνα του Μπρεντ δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε. Προσφέρει, έχει φιλότιμο και το δείχνει.
Και πάμε και στον γίγαντα Κόλινς! Καθαρός «άσος» δεν είναι. Και ακούει αυτός τα σχολιανά του. Θα μπορούσε να φύγει; Φυσικά. Θες πλέι- μέικερ και δίνεις τα λεφτά στον Σερμαντίνι, ενώ έχεις …πατέντες ψηλών; Γιατί τόση επιμονή; Τι βλέπει ο Μπαρτζώκας; Το παιδί «τρακάρει» με τον εαυτό του και είναι κι άδικο να τον βρίζουν, αφού κατεβάζει τη μπάλα σα… σκιέρ! Είναι καθαρά θέμα Σπανούλη, να μην θέλει άλλο κοντό ή και αυτό είναι μια «καραμέλα» στα χείλη των Ολυμπιακών; Γιατί και για τον Μέσι έλεγαν ότι δε μπορεί να παίξει με τον Νεϊμάρ, αλλά το έκανε!
Η ισορροπία σε μια ομάδα είναι το «άλφα και το ωμέγα», αυτό που μας δείχνει ο Ολυμπιακός είναι ένα σύνολο με μικρό αριθμό αγωνιστών. Ο Περπέρογλου έπαιξε πάνω από 33 λεπτά στην Πάτρα. Γιατί; Θεωρήθηκε ότι θα έχανε η ομάδα με τον Αγραβάνη; Ε, ας έχανε. Με το Μιλάνο θα αντέξει ο Στράτος; Και με θέμα στον δικέφαλο! Όλοι έχουν μια γνώμη, ο καθένας λέει τα δικά του, από την σκοπιά που τα εξετάζει. Η σεζόν έχει δρόμο και τίποτα δεν έχει κριθεί. Ο Ολυμπιακός είναι μέσα στους μεγάλους στόχους του. Όμως θα πρέπει να το… νοστιμίσει το φαγητό κάποια στιγμή και όταν έρθει –με το καλό- το ερχόμενο καλοκαίρι, να μην γίνουν τα ίδια. Όσο καλύτερους αποκτάς τότε, τόσο λιγότερο πονοκεφαλιάζεις μετά. Και το ξαναγράφω, ίσως με τον Λο υγιή, να μην την κάναμε όλη αυτή την κουβέντα.
Πηγή: superbasket.gr
Όποιος τολμήσει να βιαστεί, ίσως βρεθεί στο χείλος του γκρεμού.
Όλα αυτά γνωστά και αποδεκτά.
Όμως δε γίνεται να σχολιάζεις, να μην κριτικάρεις, να μην βλέπεις.
Πριν κανά μήνα, είχα γράψει για το τι συμβαίνει με τους ξένους του Ολυμπιακού.
Η κατάσταση πραγματικά ξέφυγε. Απίστευτα όλα αυτά που ζουν στο λιμάνι την φετινή αγωνιστική περίοδο. Όταν έγινε η παρουσίαση των «ερυθρόλευκων», είχα ρωτήσει κάτι συγκεκριμένο τον Μπαρτζώκα: «Πιστεύετε ότι θα »σπάσετε» την παράδοση που σας θέλει να αγοράζετε παίκτες στα μισά της σεζόν;» Και αυτός απάντησε καταφατικά συμπληρώνοντας ότι η ομάδα έχει μεγάλο ρόστερ για να ξεπεράσει και τους μπελάδες. Βλέπει κανείς μεγάλο ρόστερ; Εγώ όχι… Εγώ βλέπω κάποιους Έλληνες διεθνείς που «σκοτώνονται». Τους μικρούς να… ψάχνονται και τους ξένους, όλους μαζί να μην μπορούν να φτάσουν στα επίπεδα και στα νούμερα δυο φυσιολογικών παικτών. Τι είπατε; Υπερβολικός; Εγώ; Όχι. Τα ματάκια μου έχουν δει πολλά τόσα χρόνια. Αυτό που μετά σιγουριάς μπορώ να γράψω, είναι, ότι πάλι καλά που δεν μιλάμε για… σαλάτα.
Να ήταν δηλαδή ένα πιάτο αυτό και να έπρεπε να το φας. Που να πάει κάτω; Με τόσα πειράματα; Με τόσες… αλχημείες, που μόνο γλυκές δεν είναι, όπως λέει και η εκπομπή του συμπαθητικού κύριου στο Mega; Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και ο Μπαρτζώκας, κάθε εβδομάδα λαμβάνουν αποφάσεις. Το πρώτο εμπόδιο που συνάντησαν ήταν οι τραυματισμοί. Έτσι ξεκίνησαν όλα.
Ο Λο τους «πλήγωσε» και μετά, όλα τα άλλα έγιναν… ντόμινο. Ο κόσμος ουρλιάζει και έχει δίκιο για το θέαμα και την προσφορά κάποιων παικτών. Ο Ντάνστον δίνει όσα έχει και ο Σίμονς φτάνει το ταβάνι του. Πραγματικά με βγαλμένη ωμοπλάτη, το παιδί είναι πολύ φιλότιμο. Θα πάρουν βοήθεια από τον Σερμαντίνι, ο οποίος θα αντικαταστήσει τον νωχελικό Μπέγκιτς. Ο Σλοβένος δεν έδωσε κάτι, βέβαια έπαιξε λιγότερο απ’ ό,τι στην Ρεάλ, αλλά θα μπορούσε να παίξει περισσότερο;
Ο Μουν έφυγε, γιατί η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατάλαβε που βρίσκεται. Σουτάκια, καρφωματάκια και τέλος. Ο Λοτζέσκι παραμένει «τρομαγμένος» στα μεγάλα παιχνίδια. Ίσως έρθει η ώρα να βάλει τα μεγάλα σουτ. Αυτό περιμένουν στον Ολυμπιακό. Ο Πέτγουεϊ σε ΟΑΚΑ και Πόλη έτρεμε. Αυτό έγραψε η ιστορία. Το να προσφέρει θέαμα στα πιο εύκολα, δεν το ‘χει ανάγκη ο πρωταθλητής Ευρώπης. Όμως έχασε και ρυθμό παρόντος Μουν, αυτό είναι αλήθεια και έτσι ο τελευταίος αποχαιρέτησε. Για την άμυνα του Μπρεντ δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε. Προσφέρει, έχει φιλότιμο και το δείχνει.
Και πάμε και στον γίγαντα Κόλινς! Καθαρός «άσος» δεν είναι. Και ακούει αυτός τα σχολιανά του. Θα μπορούσε να φύγει; Φυσικά. Θες πλέι- μέικερ και δίνεις τα λεφτά στον Σερμαντίνι, ενώ έχεις …πατέντες ψηλών; Γιατί τόση επιμονή; Τι βλέπει ο Μπαρτζώκας; Το παιδί «τρακάρει» με τον εαυτό του και είναι κι άδικο να τον βρίζουν, αφού κατεβάζει τη μπάλα σα… σκιέρ! Είναι καθαρά θέμα Σπανούλη, να μην θέλει άλλο κοντό ή και αυτό είναι μια «καραμέλα» στα χείλη των Ολυμπιακών; Γιατί και για τον Μέσι έλεγαν ότι δε μπορεί να παίξει με τον Νεϊμάρ, αλλά το έκανε!
Η ισορροπία σε μια ομάδα είναι το «άλφα και το ωμέγα», αυτό που μας δείχνει ο Ολυμπιακός είναι ένα σύνολο με μικρό αριθμό αγωνιστών. Ο Περπέρογλου έπαιξε πάνω από 33 λεπτά στην Πάτρα. Γιατί; Θεωρήθηκε ότι θα έχανε η ομάδα με τον Αγραβάνη; Ε, ας έχανε. Με το Μιλάνο θα αντέξει ο Στράτος; Και με θέμα στον δικέφαλο! Όλοι έχουν μια γνώμη, ο καθένας λέει τα δικά του, από την σκοπιά που τα εξετάζει. Η σεζόν έχει δρόμο και τίποτα δεν έχει κριθεί. Ο Ολυμπιακός είναι μέσα στους μεγάλους στόχους του. Όμως θα πρέπει να το… νοστιμίσει το φαγητό κάποια στιγμή και όταν έρθει –με το καλό- το ερχόμενο καλοκαίρι, να μην γίνουν τα ίδια. Όσο καλύτερους αποκτάς τότε, τόσο λιγότερο πονοκεφαλιάζεις μετά. Και το ξαναγράφω, ίσως με τον Λο υγιή, να μην την κάναμε όλη αυτή την κουβέντα.
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου