Τι τον ένοιαζε, τι τον έκοφτε, τι να ντραπεί, τι να λογαριάσει; Την υστεροφημία του, αφού έτσι κι αλλιώς είναι αμφιλεγόμενη; Το …συνταξιοδοτικό, το εφάπαξ ή το ΕΚΑΣ, που δεν προβλέπεται τίποτα από όλα αυτά;
Σε δύο μήνες ο συγκεκριμένος διαιτητής θα είναι ένας ΠΡΩΗΝ διαιτητής. Η καριέρα και το σχετικό "ονόρε" θα έχουν πάει περίπατο. Θα ανήκουν στο παρελθόν και στην ιστορία της ελληνικής σφυρίχτρας.
Αφήνω στην άκρη που οι ορισμοί του από το Σώμα, την τελευταία διετία, οδηγούν στο προφανές συμπέρασμα ότι έχει "τελειώσει" σαν ρέφερι και εξακολουθεί να σφυρίζει επειδή, ως γνωστόν, το επάγγελμα είναι "αλκολίκι".
Στην ουσία, διαιτητής Κάκος, χωρίς να παίζει ντέρμπι και σοβαρά ματς, υψηλής επικινδυνότητας και δυσκολιών, δεν …υφίσταται από πρόπερσι.
Εκείνος φρόντισε να μην το διαψεύσει στην Τούμπα, κρατώντας τις (άσχημες, αν είναι αυστηρός με τον εαυτό του, αν…) αναμνήσεις από την παρουσία του στο (προφανώς) τελευταίο ντέρμπι της ζωής του.
Καθώς για να προλάβει να ξαναπαίξει τέτοιο ποδοσφαιρικό παιχνίδι, μείζονος σημασίας, μάλλον δεν …προλαβαίνει να διδαχθεί όρους και κανονισμούς …πυγμαχίας ή και κατς, αφού ο ίδιος είναι που αρέσκεται στο να μπερδεύει (ή καλύτερα να μπερδεύεται, γιατί όλοι οι άλλοι έχουν μάτια και βλέπουν καθώς και νοημοσύνη για να καταλαβαίνουν) τα αθλήματα!
Ο Τάσος Κάκος επιβεβαίωσε και δικαίωσε τον Ολυμπιακό που δεν αρνήθηκε ποτέ ότι τον έχει ανακηρύξει από χρόνια σε persona non grata. Αλλά και κάποιους παράγοντες, καθώς και τον στενό περίγυρο των "ασπρόμαυρων", που σχολίαζαν με περίσσεια χαρά τον ορισμό του στο συγκεκριμένο ματς.
Και η αιτία που δεν αντέδρασαν στον Πειραιά πριν από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, στο άκουσμα του ονόματος του "γνωστού και μη εξαιρετέου" διαιτητή, πιθανολογώ αυτό που υπαγορεύει η λογική: Να μην έριχναν ακόμα περισσότερο λάδι στη φωτιά.
Να μην άναβαν παραπάνω τα αίματα στο πλαίσιο ενός κλίματος που, όπως έγραφα από την Παρασκευή, είχε πυροδοτήσει ο Δικέφαλος του Βορρά, φουντώνοντας (εντέχνως) ορυμαγδό διαμαρτυριών, με αφορμή τον ορισμό ημερομηνιών των ημιτελικών αγώνων Κυπέλλου.
Ο Κερκυραίος ρέφερι, σύμφωνα με τα όσα είδαμε από τις τηλεοπτικές κάμερες και διαβάσαμε μέσω των καταγγελιών και των θέσεων του Ολυμπιακού, δεν έχασε ούτε την ύστατη ευκαιρία που είχε στη διαιτητική διαδρομή του, να αδικήσει κατάφωρα με προκλητικότητα και με χίλιους δύο τρόπους τους "ερυθρόλευκους".
Και μιλάω για προκλητικότητα, αφού στο …μποξ του Ινσαουράλδε στον Εντινγκά, όχι μόνο δεν αποβάλλει τον αμυντικό του ΠΑΟΚ, αλλά του βγάζει …κίτρινη κάρτα. Έτσι για να μην αμφιβάλλει κανείς ότι την είδε τη γροθιά μεν, χάιδεψε τον Αργεντινό ποδοσφαιριστή δε!
Θυμίζω ότι η φάση καταγράφεται στο 55ο λεπτό και εφόσον οι γηπεδούχοι συνέχιζαν για πάνω από μισή ώρα παιχνιδιού με 10, κανείς δεν …ορκίζεται στο ευαγγέλιο για την εξέλιξη και έκβαση του αγώνα.
Όπως και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τι θα συνέβαινε εφόσον η "χοντρή" ατυχία δεν χτυπούσε ξανά μέσα σε μια εβδομάδα την πόρτα του Μίτσελ και του Ολυμπιακού, με την αποχώρηση του Ιμπαγάσα με το "καλησπέρα" της αναμέτρησης.
Εναντίον του Παναθηναϊκού ο Ισπανός προπονητής υποχρεώθηκε σε δύο αναγκαστικές αλλαγές (Ολαϊτάν, Μαρκάνο) από το πρώτο μισό του ντέρμπι, ενώ στην Τούμπα, με τον Τσόρι στην Αθήνα, έχασε αιφνιδίως τον εκφραστή του επιτελικού ρόλου στην ομάδα. Την εμπειρία, την ικανότητα, την ποδοσφαιρική μαεστρία και την ψυχική ηρεμία των ποδιών του "Κάνιο".
Γυάλιζαν οι …γροθιές
Όσο για τον Κάκο, που όπως καταγγέλλουν από τον Ολυμπιακό, έβρισε τον Αβραάμ(!) και προκαλούσε με ειρωνείες άλλους "ερυθρόλευκους" παίκτες, το οφθαλμοφανές ατόπημα του, ήταν ότι όχι μόνο ανέχθηκε, αλλά με τη διαιτησία του, ευνόησε το αντιαθλητικό, "βάρβαρο", αντί-ποδοσφαιρικό παιχνίδι του ΠΑΟΚ.
Έχουμε παρεξηγήσει κάτι ή δεν θέλουμε να κατανοήσουμε ή κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Ακούω το πολυφορεμένο: "Ήθελε το παιχνίδι περισσότερο, γυάλιζε το μάτι των παικτών του και το κέρδισε στο τέλος".
Ναι, εντάξει, ωραίο όλο αυτό, δεν λέω, γιατί η μπάλα είναι αντρικό σπορ, αρκεί να αναφερόμαστε στον καθαρό, τίμιο και "νομότυπο" ποδοσφαιρικό τσαμπουκά.
Στο νεύρο και το πάθος. Στο "χαλκέντερο" που έγραφαν παλιά οι αθλητικές εφημερίδες, όταν κυρίως ήθελαν να κολλήσουν τον ακριβώς περιγραφικό χαρακτηρισμό σε έναν σκληροτράχηλο αμυντικό.
Στην Τούμπα όμως μιλάμε για άλλο πράγμα. Άλλες καταστάσεις και συνθήκες στον αγωνιστικό χώρο. Το "θέλω το ματς" δεν σημαίνει ότι …το κάνω ρινγκ τριγύρω μου!
Ότι προκαλώ ακραία, θρασεία, χτυπάω, παίζω ξύλο, ρίχνω μπουνίδια, παίζω κλοτσοπατινάδα!
Αυτό έγινε στη Θεσσαλονίκη. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν (πάλι) καλός. Είναι σαφές. Αλλά δεν έπεται ότι πρέπει να ηττηθεί σώνει και καλά, με ...πυγμαχικούς και έξω-ποδοσφαιρικούς πάντως τρόπους.
Ο Κάκος προφανώς είχε άλλη γνώμη. Γι΄ αυτό και δεν απέβαλε τουλάχιστον τον …μιμητή του Πάμπλο Γκαρσία.
Παρεμπιπτόντως, πριν κάποια χρόνια, στο Φάληρο, ο ίδιος διαιτητής ήταν που έμεινε "ανάλγητος" απέναντι στο ξύλο του Ουρουγουανού στο Ντιόγο.
Υ.Γ.: Δύο λάθη, δύο γκολ στην Τούμπα. Δύο λάθη, δύο γκολ, πάλι, προ μιας εβδομάδας!
Υ.Γ.1: Ο Ολυμπιακός "απαγορεύεται" να φωνάζει όταν αδικείται. Η διαμαρτυρία είναι αποκλειστικό προνόμιο όλων των άλλων!
Υ.Γ.2: Όπως όλες οι μεγάλες ομάδες και σύλλογοι, έτσι και ο Ολυμπιακός θα διαχειριστεί τις δυσκολίες από δύο απανωτές ήττες. Ξέρει και μπορεί. Εδώ είμαστε και εδώ είσαστε.
Υ.Γ.3: Όταν φτάνεις να τυπώνεις μπλουζάκια για μια νίκη (έστω μεγάλη), οφείλεις και να παραδεχτείς ότι από μόνος σου έχεις "μικρύνει". Ανησυχητικά κιόλας…
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου