«Υπάρχει μια αφοσίωση στους παίκτες να πετύχουν κάτι ιδιαίτερο. Η πίστη, η αφοσίωση το μαχητικό πνεύμα, αυτά τα στοιχεία που ο κόσμος θεωρεί δεδομένα, τους βοηθούν να συνεχίσουν να αγωνίζονται και να το πιστεύουν. Μπορείτε να πείτε ότι έχουν μεγάλα... cojones. Το χρειάζεσαι κι αυτό». Τάδε έφη Γκουστάβο Πογιέτ. Ο 46χρονος τεχνικός δείχνει ότι γνωρίζει πλέον καλά πως να διαχειριστεί την ψυχολογία των παικτών του. Σε μια σεζόν με πολλά ups and downs ο πρώην τεχνικός της Μπράιτον κλήθηκε να αντικαταστήσει τον αλλοπρόσαλλο Πάολο Ντι Κάνιο και να σώσει τη χρονιά, σε μια ομάδα που άλλαξε πολύ το καλοκαίρι. Στο πρώτο ματς έχασε με 4-0 από τη Σουόνσι, καταλαβαίνοντας ότι τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα.
Η ομάδα του έδειξε να βρίσκει ρυθμό τον Ιανουάριο, αλλά μετά το πρώτο μισό του Φεβρουαρίου, ξεκίνησε μια πορεία απευθείας για την Τσάμπιονσιπ. Δέκα παιχνίδια χωρίς νίκη. Συντριβή από την Τότεναμ, εντός έδρας ήττα με την Έβερτον. Και ξαφνικά, εκεί που το δύσκολο πρόγραμμα έκανε πολλούς να θεωρούν τις «Μαύρες Γάτες» υποβιβασμένες, ξεκίνησε η αντεπίθεση. Ισοπαλία μέσα στο Etihad με τη Μάντσεστερ Σίτι. Νίκη με την Τσέλσι και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η πρώτη στο Ολντ Τράφορντ μετά από 46 χρόνια. Και ενδιάμεσα, ο θρίαμβος με 4-0 επί της Κάρντιφ. Με στρωτό ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, κατοχή και μια θετική αύρα να περνάει από την κερκίδα στους παίκτες. Την ίδια κερκίδα που τους έκανε να τρέμουν από το άγχος, να κάνουν λάθος στις απλές πάσες και να φοβούνται να κρατήσουν μπάλα.
Τι άλλαξε όμως ο Ουρουγουανός προπονητής; Δεν μιλάμε για μία περίπτωση υπηρεσιακού που μόνο και μόνο η άφιξή του μπορεί να φέρει το κλικ που χρειάζεται στην ψυχολογία και να κάνει κάποιες νίκες. Αρχικά, κατέληξε σε έναν κορμό. Ήταν πολλές οι δοκιμές τόσο στις τακτικές όσο και στα πρόσωπα. Αδυνατούσε να καταλήξει και αυτό δεν βοηθούσε και τους ποδοσφαιριστές να πατήσουν γερά στα πόδια τους. Στα τελευταία παιχνίδια αυτό δεν συμβαίνει πλέον. «Στήριξε» την ομάδα σε στερεά θεμέλια. Τον έμπειρο Μπράουν στην άμυνα. Τον Λι Κάτερμολ ως αμυντικό χαφ, που όποτε πήγαινε να βρει ρυθμό έμενε εκτός από τραυματισμούς ή τιμωρίες. Και φυσικά τον Γουίκαμ στην επίθεση. Η απελευθέρωση του 21χρονου στράικερ αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους της βελτίωσης ολόκληρης της ομάδας. Ο καλύτερος παίκτης της Πρέμιερ Λιγκ για το μήνα Απρίλιο είχε να σηκώσει το βάρος των οκτώ εκατομμυρίων λιρών που η ομάδα έδωσε για την απόκτησή του.
Ο Γουίκαμ απέναντι στην Κάρντιφ
Οι δανεισμοί σε Σέφιλιντ Γουένσντεϊ και Λιντς του έδειχναν ότι δεν χωράει στην 11άδα. Μετά τον τραυματισμό του Φλέτσερ και το ντεφορμάρισμα του Άλτιντορ, κλήθηκε στα τέλη Μαρτίου εσπευσμένα για να βοηθήσει. Από τότε, ζει ένα όνειρο . Ξεκίνησε με δύο γκολ επί της Σίτι. Σκόραρε με την Τσέλσι και έβαλε δύο ακόμα στο παιχνίδι με την Κάρντιφ. Κάποιοι κάνουν ήδη λόγο για τον Σίρερ της Σάντερλαντ... Η σκληρή δουλειά του επιτέλους αποδίδει και πλέον νιώθει και την εμπιστοσύνη που τόσο του έλειπε στο υπόλοιπο της χρονιάς. Η ψυχολογία του έχει αλλάξει εντελώς και έχει δέσει στο υπόλοιπο παιχνίδι των Μάκεμ.
Δεν ήταν μόνο τα άτομα και οι τακτικές. Ο Πογιέτ κατάφερε επιτέλους να εφαρμόσει τη δική του λογική για την ανάπτυξη και το πάσινγκ γκέιμ της ομάδας. Το γρήγορο τρανζίσιον είχε γίνει κάτι σαν αυτοσκοπός. Με την κερκίδα να μεταφέρει έξτρα πίεση, η Σάντερλαντ έψαχνε το γρήγορο ποδόσφαιρο, υποπίπτοντας συχνά στο εύκολο λάθος. Ο Ουρουγουανός αυτό κατάφερε να το αλλάξει. Έφερε ηρεμία και υπομονή. Το να βγει γρήγορα η μπάλα μπροστά παραμένει προτεραιότητα, αλλά ο Πογιέτ απενοχοποίησε την κυκλοφορία και το πιο αργό τέμπο. Στη φάση του δοκαριού του Μπορίνι απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ προηγήθηκαν 28 πάσες! Δεν παίζει βαρετό ποδόσφαιρο, ούτε είναι της λογικής «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Αλλά δεν τρέχει και τίποτα αν για ένα διάστημα χτίσει υπομονετικά το παιχνίδι με κατοχή και πάσες. Αλλαγή στην ανάπτυξη και το πάσινγκ γκέιμ, συγκεκριμένοι παίκτες και τακτικές, λοιπόν. Και προσαρμοστικότητα. Το 4-3-3 που γίνεται εύκολα 4-1-4-1 ανάλογα με τον αντίπαλο και τις κινήσεις των Τζόνσον και του εξαιρετικού Μπορίνι στα «φτερά».
Oι συνολικές πάσες στο ματς με την Τσέλσι
Ας πάρουμε το παιχνίδι με τη Γιουνάιτεντ. Ο Πογιέτ διάβασε εξαιρετικά την τακτική του Γκιγκς. Ο Μάτα έπεσε πάνω στον Κάτερμολ, ο οποίος σε ρόλο anchorman είχε συγκεκριμένες αρμοδιότητες και τα κατάφερε εξαιρετικά με τις βοήθειες. Το παιχνίδι των «Διαβόλων» άνοιγε στα πλάγια, όπου όμως οι μπακ κατάφεραν να αντέξουν και να κλείσουν τους διαδρόμους. Μπράουν και Ο' Σι δεν δυσκολεύτηκαν να οχυρώσουν την περιοχή από τις σέντρες και να εξουδετερώσουν όλες τις απειλές. Όλα καλά μέχρι εδώ. Ο Γκους όμως δεν αρκέστηκε στο ... να παρκάρει το πούλμαν μπροστά από την εστία του Μανόνε. Σύμφωνοι, η Γιουνάτειτν είχε το 64.1% της κατοχής. Είχει 490 ολοκληρωμένες πάσες και 17 συνολικά σουτ. Αλλά οι «Μαύρες Γάτες» βρήκαν γκολ, σε μία φάση που η άμυνα της Γιουνάιτεντ έδειξε αφέλεια. Έβγαλαν δοκάρια με τον Τζιακερίνι και τον Μπορίνι. Και διαχειρίστηκσν άψογα το ματς.
Οι απομακρύνσεις με το κεφάλι στο ματς με τη Γιουνάιτεντ. Όλες επιτυχημένες
Και όλα αυτά, με μια 11άδα από την οποία οι πέντε παίκτες είναι στον «αέρα» για του χρόνου. Το συμβόλαιο του Βεργίνι λήγει, ο Μάρκος Αντόνιο επιστρέφει στη Φιορεντίνα και ο Μπορίνι στη Λίβερπουλ. Ο Λάρσον και ο Κόλμπακ είναι επίσης χωρίς συμβόλαια. Τουλάχιστον προς το παρόν. Το απίθανο φινάλε της Σάντερλαντ έχει αλλάξει και τη διάθεση του κόσμου. Το Stadium of Light επηρεάζει τους ποδοσφαιριστές και οι υψηλές απαιτήσεις αποτελούσαν μια καλοστημένη παγίδα. Στο ματς με την Κάρντιφ, όπου η αύρα του κόσμου ήταν τελείως διαφορετική, σε συνδυασμό με την αλλαγμένη ψυχολογία από τα θετικά αποτελέσματα, η ομάδα «δάγκωνε». Η εμπιστοσύνη πλέον που έχουν στα πόδια τους οι παίκτες και η αφοσίωση δεν έχουν καμία σχέση με πριν. Παρότι κάποιοι δεν ξέρουν που θα βρίσκονται του χρόνου. Ο Πογιέτ κατάφερε να αναδείξει τις προσωπικότητες των παικτών του και να εμφυσήσει τη νοοτροπία του. Και του χρόνου, αν η ομάδα ολοκληρώσει την αντεπίθεση και σωθεί, θα «χτίσει» σε αυτά τα θεμέλια. Έστω κι αν χρειαστεί να αλλάξει ποδοσφαιριστές...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου