Τα λεφτά έχουν φύγει από την Ελλάδα, όμως το ελληνικό μπάσκετ είναι παντού. Κάθε νόμισμα συνεπώς έχει δύο όψεις.
Η ΤΣΣΚΑ θα έχει την επόμενη σεζόν στον πάγκο της τον Δημήτρη Ιτούδη… Η Ουνίξ Καζάν τον Φώτη Κατσικάρη.
Ο Στράτος Περπέρογλου ήδη μετακόμισε στην Εφές και προστέθηκε στη λίστα των παικτών που δεν θα αγωνίζονται με φανέλα ελληνικής ομάδας…
Αλλοι προβληματίζονται με αυτή την κατάσταση, άλλοι νιώθουν υπερήφανοι που οι Ελληνες προοδεύουν στο εξωτερικό. Οπως το πάρει κανείς, όπως το βλέπει. Ομως δεν είναι απαραίτητο να συμβαίνει μόνο το ένα από τα δύο. Ο προβληματισμός για τα εντός συνόρων, δεν απαγορεύει την υπερηφάνεια για το ότι οι Ελληνες κατακτούν την Ευρώπη και τον κόσμο. Ελληνες κόουτς ταξιδεύουν πλέον παντού, δεν είναι μόνο οι Σέρβοι που έχουν αυτό το προνόμιο. Εδώ και 20 χρόνια λέγαμε ότι οι Ελληνες υστερούν γιατί δεν φεύγουν έξω, όμως η αλήθεια είναι μία: κάποτε δεν υπήρχε λόγος να φύγουν έξω, τώρα τα λεφτά βρίσκονται μακριά.
Αν το καλοσκεφτούμε, όμως, η παραγωγή και η εξαγωγή θα σώσει το ελληνικό μπάσκετ, τώρα που τα λεφτά δεν περισσεύουν στην Ελλάδα. Οι φουρνιές που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια είναι εξαιρετικές, από φέτος κιόλας θα δούμε περισσότερες από μία μικρές Εθνικές να πρωταγωνιστούν… Το δε επίπεδο των Ελλήνων προπονητών ανεβαίνει κάθε χρόνο, γι αυτό και μεγαλώνει η εμπιστοσύνη προς τους κόουτς, που κατακτούν πλέον κάστρα που κάποτε δεν ήταν καν στο μυαλό τους.
Κι επειδή πολλοί δεν καλοβλέπουν το γεγονός ότι το ελληνικό μπάσκετ έχει γίνει σκαλοπάτι για το ανέβασμα προς την κορυφή, δεν είναι κακό να παραδεχθούμε την αλήθεια. Πέραν του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού οι υπόλοιποι δεν γίνεται να αντέξουν τον συναγωνισμό με τους κορυφαίους. Οι υπόλοιποι όμως δεν γίνεται ακόμα να σταθούν σε τέτοιο επίπεδο. Και ίσως τα επόμενα χρόνια όλοι οι άλλοι να μπουν ακόμα περισσότερο στη διαδικασία της ανάδειξης παικτών και προπονητών, γιατί μόνο έτσι θα επιβιώσουν. Μέχρι να έρθουν πάλι τα λεφτά στην Ελλάδα, γιατί κάποια στιγμή μπορεί να συμβεί και αυτό. Μέχρι τότε, η παραγωγή και η εξαγωγή είναι μονόδρομος, με εξαίρεση τους αιώνιους… Οσο αντέχουν βέβαια κι αυτοί. Και μακάρι να αντέξουν όσο περισσότερο γίνεται, διότι μαζί με την Εθνική ομάδα είναι η βιτρίνα και ο λόγος που τα μικρά παιδιά αγαπούν όλο και πιο πολύ το μπάσκετ και τρέχουν στα γήπεδα για να ακολουθήσουν το όνειρό τους. Γιατί αν και ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό καταλήξουν να γίνουν… σκαλοπάτι, τότε θα μείνει μόνο η Εθνική και τα νέα δεν θα είναι καθόλου ευχάριστα.
Πηγή:superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου