Θυμάμαι τότε που ο Βαλβέρδε εισηγούνταν την μεταγραφή του Νταβίντ Φουστέρ πόσοι είχαν σπεύσει να αποδοκιμάσουν, να χλευάσουν, να συμπεράνουν τις γνωστές κακοήθειες που λέγονται για «μίζες προπονητών» και διάφορα τέτοια αναπόδεικτα και συκοφαντικά (όχι πως δεν συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα).
Ή μήπως όταν ο Μίτσελ πρότεινε «αβλεπί» στη διοίκηση του Ολυμπιακού τον Ρομπέρτο δεν άρχισαν να αφορίζουν οι «ξερόλες» για τον «αποτυχημένο της Μπενφίκα»,που θα αποδεικνυόταν… 2ος Κοστάντσο!
Σάματις ο Σαλίνο ως διάδοχη κατάσταση του Τοροσίδη τους «γέμισε» το μάτι ή ακόμα και ο Κέβιν Μιραλάς ώσπου να γίνει σύνθημα: «Ο καλύτερος για μας», τον είχε πάρει πολύς κόσμος για κελεπούρι; Μπα.
Για να μην αναφερθώ στους Μανωλά και Σιόβα και πολλούς άλλους ποδοσφαιριστές που μεταγράφονται σε ομάδες – και όχι μόνο στον Ολυμπιακό – χωρίς να «γκελάρουν» τα ονόματα τους, δίχως πρωτοσέλιδα και τίτλους με στόμφο, όμως σε βάθος χρόνου καταπίπτουν οι αρχικές αντιρρήσεις.
Θέλω να πω εν ολίγοις ότι οι δύο πρώτες επίσημες αγορές των πρωταθλητών μπορεί να μην έχουν «συγκλονίσει», ωστόσο θα χρειαστεί υπομονή και τα πρώτα ή τα δεύτερα και τα τρίτα ακόμα χνάρια τους στο γήπεδο, προκειμένου να φανεί αν πρόκειται για μεταγραφές που θα στεφθούν από επιτυχία, προσφέροντας λύσεις στον Μίτσελ.
Γιατί γι’ αυτό μιλάμε προσεγγίζοντας Γκαζαριάν και Ελ Αμπντελαουί. Για back up στο νέο βασικό σχήμα των «ερυθρολεύκων» που θα… ράψει στην προετοιμασία όλο το καλοκαίρι ο Ισπανός προπονητής.
Μιλάμε για επιπλέον λύσεις στο δυναμικό του Ολυμπιακού για την τεχνική ηγεσία και όχι για «ενδεκαδάτες» μονάδες, αν και αυτό ουδέποτε μπορεί να αποκλειστεί στο ποδόσφαιρο.
Το καρπούζι το «Α-Α-Α» μπορεί να έχει όνομα και μόστρα στον πάγκο του μανάβη, να το καλοπληρώσεις, αλλά εν τέλει, στο «σφάξιμο», να σου βγει μάπα.
Ενώ ένα άγουρο φρούτο να ωριμάσει και να σου προσφέρει μεγαλύτερη απόλαυση.
Σε κάθε περίπτωση, όσο κι αν ο σχεδιασμός είναι έγκαιρος, επαγγελματικός και «στημένος» από έμπειρους μάνατζερ και προσωπικότητες της μπάλας, ποτέ δεν παύουν οι μεταγραφές να είναι γρίφος. Και να περιέχουν ρίσκο, μικρό ή μεγάλο.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τις καλοκαιρινές κινήσεις του από την κατηγορία της «ρεζέρβας», των εναλλακτικών λύσεων στο καινούργιο ρόστερ, κινούμενος ταυτόχρονα προς την κατεύθυνση του «κλεισίματος» δύσκολων, μπλεγμένων και πολυδάπανων υποθέσεων. Σαν του Φιμπόγκασον και, γενικά, του σέντερ φορ που θα σηκώσει το βάρος του σκοραρίσματος στη νέα σεζόν, του Πουλίδο, αλλά και του Κάμπελ και του Εντινγκά.
Υποθέσεις με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας και άλλη βάση διαπραγμάτευσης. Σκληρής και επίπονης πάντως, χρονοβόρας και με κυματιστό (αναλόγως με την περίπτωση) κόστος.
«Δικαστής» και επιβλητική προσωπικότητα
Για την Εθνική Ομάδα τώρα, όπου παραμονές του αγώνα ‘δίχως αύριο’ με την Ιαπωνία, βγήκαν στον αφρό της θάλασσας οι «ρίποι» που προσπαθούσαν από καιρό να σπρώξουν κάτω από το χαλί οι υπεύθυνοι.
Διαδίδοντας και μεταφέροντας στην κοινή γνώμη ένα κλίμα μάλλον… ειδυλλιακό, εν αντιθέσει με την πραγματικότητα που φώναζε από τη Βραζιλία ότι πρόκειται για ηφαίστειο που φουσκώνει…
Το επεισόδιο Μανιάτη-Τζαβέλλα είναι ενδεικτικό της συλλογικής έντασης που έχει μεταφερθεί στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα κι αυτό είναι ΔΙΠΛΟ ΛΑΘΟΣ του Φερνάντο Σάντος.
Ύστερα από τα έκτροπα της Τούμπας, στον ημιτελικό ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού, προφανέστατα και δεν έδωσε τη δέουσα σημασία ο Πορτογάλος προπονητής, δεν ζύγισε την κατάσταση αναλόγως προς τη βαρύτητα της.
Κατ’ ανάγκη ο Σάντος έπρεπε να γίνει «δικαστής» για να αποφανθεί αν θα έπαιρνε στην αποστολή τους ενεχόμενους στα σκιώδη επεισόδια και, πρωτίστως, τον Κατσουράνη που έκανε όσα έκανε (γιατί τα έκανε ζητώντας ετεροχρονισμένα συγνώμη και δηλώνοντας μεταμέλεια για τις πράξεις του «με τεντωμένα νεύρα πάνω στην ένταση του παιχνιδιού») στον Μανιάτη.
Θέμα χρόνου ήταν να αναβιώσουν τέτοια πάθη και ο Σάντος - που δεν είναι χθεσινός στα αποδυτήρια και τα γήπεδα – θα έπρεπε να το γνωρίζει ότι στην πρώτη «στραβή» θα έβγαιναν στην επιφάνεια.
Προκλητικός «λαϊκός ήρωας»
Κι αν δεν θα προέρχονταν από τον Κατσουράνη, θα έβρισκαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη συμπεριφορά του γνωστού και μη εξαιρετέου «καλόπαιδου», Γιώργου Τζαβέλλα.
Ο οποίος τους τελευταίους μήνες έχει αναδείξει σε «ιερό πόλεμο» την προσωπική εμπάθεια που τον διακρίνει εναντίον του Ολυμπιακού και που εδώ που τα λέμε αυτό του δίνει και… points στον κόσμο του ΠΑΟΚ, φιλοδοξώντας να ανακηρυχτεί σε Πάμπλο Γκαρσία-λαϊκό ήρωα Νο2!
Κι αφού δεν προνόησε ο Σάντος με τις κλήσεις του για Βραζιλία, ας κατάφερνε τουλάχιστον να ηρεμήσει εκεί το κλίμα, να το κονφιρμάρει στην αναγκαιότητα της πραγματικής «ανακωχής» των διεθνών παικτών.
Δεν νοιάζει κανέναν πώς θα το πετύχαινε ο προπονητής. Εύκολα ή δύσκολα. Δουλειά και υποχρέωση του είναι. Στο πλαίσιο της κοινωνίας των αποδυτηρίων.
Ας το διεκπεραίωνε όπως κάνει κάθε ικανός συνάδελφος του με επίκληση και επιβολή της ισχυρής προσωπικότητας του.
Είθε να ξεπεραστεί η μπόρα και να πρυτανέψει το κοινό συμφέρον του ελληνικού ποδοσφαίρου και της Εθνικής Ομάδας στην προσπάθεια αναχαίτισης των «καμικάζι», τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής.
Οι Ιάπωνες πράγματι δεν μας ταιριάζουν σαν ποδοσφαιρικό στυλ. Τι να λέει όμως αυτό; Σάμπως η δυσκίνητη και αρκετά προβλέψιμη Κολομβία που είναι η ομάδα που βρίσκεται πιο κοντά από οποιαδήποτε άλλη του ομίλου στο δικό μας αγωνιστικό πρόσωπο;
ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ κυριαρχεί στη σκέψη και τη διάθεση των διεθνών. Μεταφέρεται κλίμα πώρωσης, ψυχικής ανάτασης, πείσματος και αποφασιστικότητας. Ε, πού θα πηγαίναμε αλλιώς; Χωρίς αυτά τα «καύσιμα» πώς θα έβγαινε αυτό το σκληρό «σιρκουί» που έχουμε μπροστά μας;
Όταν πιθανά να μη φτάνουν, να μην είναι αρκετοί ακόμα και 4 βαθμοί μέσα από μια νίκη και μια ισοπαλία;
Για να μην πω και οι 6, φθάνοντας σε πιο ακραία (υπαρκτά όμως) σενάρια, καθώς το βαρύ 3-0 της πρεμιέρας δεν αφήνει πολλά περιθώρια πρόκρισης σε ποικίλες περιπτώσεις ισοβαθμιών.
* Ποντάρω στο γόητρο και τον εγωισμό των παικτών. Όταν δεν υπάρχουν και περιθώρια, το αίσθημα της επιβίωσης σε σέρνει. Σε τραβάει μαζί του και κάπως έτσι βγαίνει από τη θήκη το μαχαίρι. Το δαγκώνεις γερά και βγαίνεις από τα χαρακώματα με κατά μέτωπο διάθεση.
-
Και περιμένω το φρεσκάρισμα στην 11άδα, με Φετφατζίδη και Μήτρογλου από την αρχή.
Υ.Γ.: Η κριτική δεν είναι απαγορευμένος καρπός. Ούτε αυτοί που ασκούν κριτική είναι πολέμιοι και εχθρεύονται την Εθνική Ομάδα.Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου