• Αυτά τα αποτελέσματα δίνουν την αίσθηση ότι το βασικό θέμα του Ολυμπιακού, τουλάχιστον εκτός έδρας, είναι η άμυνα. Το δε κύριο βάρος της κριτικής έχει πέσει στα στόπερ, ως συνήθως, αφού ο Ρομπέρτο έχει κάνει και ουκ ολίγες μεγάλες εμφανίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ κάτω από τα δοκάρια των ερυθρόλευκων.
• Βλέπεις και τον προκάτοχο του Μίτσελ, τον Ζαρντίμ στη Μονακό, να έχει την καλύτερη άμυνα του Τσάμπιονς Λιγκ με ένα γκολ (!) παθητικό και λες τι γίνεται. Μάλιστα κύριοι, η Μονακό, χωρίς Χαμές Ροντρίγκες (στη Ρεάλ), Φαλκάο (Γιουνάϊτεντ), Ριβιέρ (Νιούκαστλ) και φυσικά τον Αμπιντάλ, χρειάζεται απλά μία ισοπαλία εντός έδρας με τη Ζενίτ τελευταία αγωνιστική για να περάσει στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Και με νίκη, ίσως περάσει κι ως πρώτη, μπροστά κι από Λέβερκουζεν και Μπενφίκα!
• Θα μου πείτε ποδόσφαιρο είναι αυτό της Μονακό; Έχει σε πέντε αγωνιστικές ενεργητικό δύο γκολ και παθητικό ένα! Πας και βλέπεις, δηλαδή, μέσο όρο μισό γκολ ανά ματς! Όχι να βάζει μισό ανά ματς. Να βάζει και να τρώει μαζί μισό γκολ ανά ματς! «Μπαλάρα»! Και στο πρωτάθλημα 14 πόντους πίσω, στην 8η θέση της βαθμολογίας. «Μπαλάρα» κι εκεί. Όπως και στον Ολυμπιακό «μπαλάρα»-γι΄αυτό κι είχε απολυθεί, ενώ ήταν αήττητος.
• Σίγουρα παίζει ρόλο και το υλικό που έχεις-γιατί πέρσι με τον Ζαρντίμ η Σπόρτινγκ έπαιξε καλή μπάλα στην Πορτογαλία. Όπως σίγουρα παίζει ρόλο και τι κάνεις στο Τσάμπιονς Λιγκ ο όμιλος που είσαι: άλλο Ατλέτικο και Γιουβέντους κι άλλος Λέβερκουζεν, Μπενφίκα και Ζενίτ. Αλλά εξίσου σίγουρα είναι κι η φιλοσοφία του προπονητή. Κι από εκεί και πέρα και τι προτιμάς εσύ, ως σύλλογος κι ως κόσμος. Θέλεις να είσαι του αποτελέσματος, κι όχι πάντα να τα καταφέρνεις (με τον Ολυμπιακό αποκλείστηκε από Άρσεναλ, Σάλκε και πέρασε τη Μονπελιέ) η, θέλεις να παίζεις και λίγο μπαλίτσα;
• Οι περισσότεροι Ισπανοί προπονητές φίλοι μου είναι άλλης σχολής, όχι τόσο συντηρητικής. Θέλουν πιο ελεύθερο ποδόσφαιρο. Και πιο μοντέρνο. Γι΄αυτό και με το Μίτσελ θα δεις νίκες επί Γιουνάϊτεντ, Ατλέτικο, Μπενφίκα, Γιουβέντους, θα δεις 4-0 στον ΠΑΟΚ και 3-0 στις Βρυξέλλες. Αλλά θα δεις και 0-4 από την Ατλέτικο, 0-3 από τη Γιουνάϊτεντ αλλά και τη Λεβάντε, 0-3 από τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη.
• Τώρα, για το θέμα των γκολ που δέχεται ο Ολυμπιακός, για να συνδυάσω με Μίτσελ και Ζαρντίμ, μην γελιέστε φίλοι μου. Δεν είναι μόνο θέμα της άμυνας και δη των στόπερ. Ναι, έχουν γίνει δύο χοντρά λάθη του Μποτία κι από ένα των Ρομπέρτο κι Αμπιντάλ κι έχουν κοστίσει με τέσσερα γκολ σε Μαδρίτη και Μάλμε. Αλλά θα είμαστε λάθος άμα το εστιάσουμε εκεί.
• Όλη η άμυνα αμύνεται κι όλη επιτίθεται. Είδατε πως πρεσάρει ο Μάντζουκιτς τις αντίπαλες άμυνες. Το έχει αυτό ο Ολυμπιακός; Είδατε ότι ο Ομάρ κι ο Μαζουακού ενώ βγαίνουν τόσο ωραία μπροστά, έχουν κακές τοποθετήσεις πίσω. Είδατε με πόση άνεση έκαναν επιθέσεις προ των Αφελάϊ και Μανιάτη τα μπακ της Ατλέτικο.
• Και σκεφθείτε το απλά: όσο πιο πολύ αφήνεις τον αντίπαλο να σε πιέσει, επειδή εσύ δεν κρατάς την μπάλα κι όταν την παίρνεις την χάνεις, τόσο πιο πολλές επιθέσεις θα φας. Κι όταν τρως συνέχεια επιθέσεις, θα σου κουραστούν οι αμυντικοί και μπορεί πιο εύκολα να σου κάνουν το λάθος.
• Είναι πιο σύνθετο το θέμα κι αφορά καθαρά τη λειτουργία της ομάδας, ξέχωρα από κάποια μεμονωμένα λάθη. Αν το διαχωρίσεις το πρόβλημα σε «άμυνα κι επίθεση», θα βγάλεις λάθος συμπέρασμα. Η ομάδα είναι πάντοτε μία αλυσίδα. Λίγο να «ξεφύγει», η αλυσίδα φεύγει και άντε μετά να λειτουργήσει το πράγμα.
• Με εφτά αμυντικογενείς (γκολκίπερ, τέσσερα μπακ και Εντινγκά, Μιλιβόγεβιτς και Μανιάτη) έπαιξε ο Ολυμπιακός στη Μαδρίτη. Αν θέλουμε να είμαστε έντιμοι, ο μοναδικός που έκοβε ήταν ο Μποτία! Ο ίδιος που έκανε το μεγάλο λάθος στο 2-0 και που έχασε την κεφαλιά από τον Μάντζουκιτς στο 4-0… *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου