Τι παίκτης είναι ο Χάρα του Ολυμπιακού...!!

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για την πρώτη μεταγραφή του Ολυμπιακού στην εποχή του Περέιρα και τα πράγματα που μπορεί να κάνει μέσα στο γήπεδο...

Απολύτως ξεκάθαρη εικόνα για τον Φράνκο Χάρα δεν έχω. Δεν είναι αυτό που λένε τον “παίζω στα δάκτυλά μου”. Τον έχω δει μερικές φορές (καθότι τα βράδια που δεν με πιάνει ο ύπνος το Αργεντίνικο πρωτάθλημα είναι μία καλή συντροφιά) και τον είχα δει όπως και οι περισσότεροι την χρονιά που πήγε στην Μπενφίκα. Τον θυμάμαι για έναν και μοναδικό λόγο. Ο Πορτογαλικός Τύπος τον είχε θεωρήσει τότε την απάντηση της Μπενφίκα στην απόκτηση του Φαλκάο από την Πόρτο.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Και το λέω αυτό γιατί νομίζω ότι ανεξάρτητα του πόσο καλά ξέρεις έναν παίκτη και τα χαρακτηριστικά του, παίζει ρόλο και το βιογραφικό του που σε κάνει να καταλαβαίνεις πράγματα. Για παράδειγμα το περασμένο καλοκαίρι όταν είχα γράψει για τον Κασάμι ότι ως χαφ έχει μία μεγάλη αδυναμία, “δεν φτιάχνει καλά το παιχνίδι για τους συμπαίκτες του σε ότι έχει να κάνει με την τελική πάσα και είναι ένας παίκτης που έχει περισσότερο το μυαλό του στο να τελειώσει τις φάσεις και όχι να δημιουργήσει”, το έγραφα και γιατί τον ήξερα καλά από την Πρέμιερ Λιγκ, αλλά και γιατί έβλεπα τις στατιστικές επιδόσεις του.

Θυμάμαι τότε ότι είχα εισπράξει αρκετή γκρίνια επισήμως και ανεπισήμως για το “δεν έχει ασίστ ο Κασάμι”. Μέχρι και ο φίλος μου ο Νικολακόπουλος είχε γράψει επί του θέματος. Σήμερα για πρώτη φορά μετά από τότε έριξα μία ματιά στη στατιστική του Κασάμι στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σε 15 ματς του πρωταθλήματος ο Ελβετός έχει 4 γκολ και 2 ασίστ.

Οχι δεν δικαιώθηκα. Δικαιώθηκε η στατιστική όλης της καριέρας του. Κάθε χρόνο ο Κασάμι αν και μέσος έχει περισσότερα γκολ απ' ότι ασίστ και βέβαια αυτό είναι κάτι που το βλέπεις και στο παιχνίδι του, στον τρόπο που κινείται στον τρόπο που λειτουργεί μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Δεν είναι καλό ή κακό, είναι στοιχείο.

Για τον Φράνκο Χάρα λοιπόν ένα πράγμα έχω να παρατηρήσω. Οχι αν είναι καλός ή κακός παίκτης. Αλλωστε μπορεί να είναι καλός και να μην πιάσει, μπορεί να είναι κακός και να φανεί μία χαρά χρήσιμος παίκτης στον Ολυμπιακό. Η παρατήρηση έχει να κάνει με την θέση που παίζει ο Χάρα. Ο Αργεντινός που παίρνει ο Ολυμπιακός είναι φορ. Μόνο φορ, τίποτα άλλο. Ναι έχει παίξει ένα σωρό άλλες θέσεις. Πίσω από τον φορ, στα άκρα της επίθεσης, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με την πραγματική του θέση. Ο Χάρα είναι φορ. Και μάλιστα φορ για το “κουτί”. Οχι επειδή είναι βαρύς, αλλά γιατί αυτό του αρέσει και αυτό του επιτρέπει η τεχνική του να παίζει.

Ο Χάρα παίρνει την μπάλα και αυτόματα αυτό που σκέφτεται είναι πώς θα τελειώσει την φάση. Ο Χάρα δεν έχει σέντρα για να παίξει στην γραμμή και μάλιστα πάνω σε αυτήν. Τον χρησιμοποίησαν κατά καιρούς σε τέτοιους ρόλους και τα αποτελέσματα ήταν η καριέρα του αντί για μπρος να πάει πίσω. Ο Χάρα είναι από τους ποδοσφαιριστές που δεν έκαναν καριέρα στην Ευρώπη, ενώ στην Αργεντινή τα έσπαγε, γιατί στα μέρη μας το 4-4-2 το παίζουν ελάχιστοι ως κανείς. Η... κατάρα αυτού του παιδιού είναι αυτό το 4-2-3-1 ή αυτό το 4-3-3.

Μπορώ να σκεφτώ για παράδειγμα έναν αντίστοιχο ποδοσφαιριστή. Οχι που έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τον Χάρα, αλλά που έχει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης. Τι παίζει ο Σαλπιγγίδης; Δεύτερος φορ στο 4-4-2, τίποτα άλλο. Ναι έκανε καριέρα παίζοντας ως εξτρέμ επειδή είναι πεισματάρης, φιλότιμος και δεν τα παρατάει ποτέ, όχι γιατί είναι παίκτης γραμμής και οι σέντρες του ήταν ξυράφι...

Αν ο Ολυμπιακός λοιπόν ξέρει τι πήρε, παίρνοντας τον Χάρα, τότε πιθανόν (αν και πρέπει να περιμένουμε το γήπεδο για να μας δείξει) έκανε πολύ καλά που τον πήρε. Αν τον πήρε πιστεύοντας ότι βρήκε έναν καλύτερο εξτρέμ από τον Ντοσεβί ή τον Ντουρμάζ έχει κάνει λάθος και δύσκολα θα του βγει.

Οι Αργεντίνοι στο ελληνικό πρωτάθλημα βγαίνουν. Ο Χάρα είναι (θεωρητικά πάντα) καλύτερου επιπέδου ποδοσφαιριστής από τον Ντε Μπλάσις, ή τον Φακούντο Περέιρα του ΠΑΟΚ, άλλωστε για να φορέσεις την φανέλα της Εθνικής Ανδρών της Αργεντινής και να έχεις σκοράρει κιόλας με αυτήν κάτι πρέπει να είσαι. Ο Χάρα είναι παίκτης υψηλού επιπέδου, αρκεί να παίξει εκεί που πρέπει, μάλλον εκεί που μπορεί. Το αν θα μας το δείξει κιόλας, είναι ένα θέμα που εξαρτάται από πολλούς παραμέτρους...

*Πηγή: gazzetta.gr*